Pafthafij kaïbefti
y
dum, ne vlla de motte fin dubitatiô Apôftolis reniahe-
ret. Etideôquiamultis in mcdiodilputatis,pofteaquod
audierant.poterat à memoriarecedCrc,iturus Hietofôly-
xnam, & fecum du&uruS ApoftoloS, adtcntationem eos
pàrat, &introdücït ad myfteriutti crücis, ne cuffi Vencrit
perlccutio. & crücis ignortiinia, fcandalizentur fubitb
paüore percülfi. Vnde ngnahtet ait, Ecce afcenditnus Utero-
folymarts -, rtam ectt, hoc loco conteftantis cft ferme,vt me-
moriam prxfdcntix huius in cordibüs fuis recondercntî
canquam fi dicctet ; ecce iam nunc tertia vice, au t eo atti-
pifus, pr*dico vobis my fterium pallionis mex, tëftor vobis
Vt tognofçarfs. Quid enim putatis FratreS, fi in ilia
hora pamonis Chriftifidcs Apoftolorüm defecit,& prx-
patationcm animar abforbuit timor carnalis, ita vt relifto
co omnes fügctent; quid putatis quanta cfïct dë'peratio,
nifipr*lcfentia Dei > 8c volüntas pafïïonis eiu$,in caulà
effet- Et ideo tarn fiepe prxdicit in fe quod futurum eft, vt
ex præfcientia diuinitatis eius, plcne inteiligatur, 8c con*
fideratio diuinitatis fidem ipforum amplius corroborée
8c confirmer in tëmpOrc paflîonis ; vt totum quod patie- !
baturdilpenfatibni voluntatis tins applicent,non neceflt- ;
taris naturx. PropterquOcVquia magnum erat facramen- '
turn, cum plurima turba fequeretur eum, hos duodecim
folos fccreto tulit, & illis tantummodo folis pleniusex-
preiEt myfterium paflîonis fine;quia femper pretiofiot
thefaurus & fàcratior, fidelioribus credcndus e ft,& in va-
iîspretiofioribus rccondendus. Scdmifcr Iudas.quiad*
hue eriam inter duodecim connumeratus, tantôs de pr*-
feierttiâ Deillaurit thdàuros,qux futura fiintpcripfiith
ne feiens, non attendit, cum in nullo hadenus à Domino
fiedenotatus, fed in omnibus retro vnacum exteris Apo-
ftolis annumeratus, & miflusad prxdicandum.Nondum
cnim miferat diabolus in cor eiüs vc tradereteurn.Ec ideo
qUia nefeimus de nobis quid fut ura pariet dies, confide-
randa eft ilia fententia Temper, Apoftoli.vt cum timbre
& tremore noftram fàlutem iugiter operemur. Et notan-
düip ,quod hac Vice nemo Apoftolorüm aliquidrelpon-
dit-, neque Petrus, qui fupra eum inctepaueéat,neque ali-
q:ùs eorum qui Dominum eumincrepantcm audierant.
Quia confequenserat, vt recordarentur qux Dôminus
Petro dixerat, arq; obferuarent, ne forte à pio & clemen-
riffimo Magiftro acriora reprehenfîonis audirent Verba.
T vn caccefitai ïeftùn mater filiorum Zebedai cum filijs
fuis, 'adorant& petens aliquid àb eo\ ] Tune,quoddicit,id
eft, in via, quando diXit Iefüs duodecim dilcipulis fuis,
Ecce afeendimus Ûierofoljmam. Sed Marcus non matrem ac-
cc(lifte & poftulaflè qu* Marchants narra r,& ad orâlfe, fed
filios eius quafi per le acccfliftè exponit, Vndemanifè-
ftum eft, hanc eaderti poftufalfe.qüxd filiîs fitis ei perfea-
fâiùnt,& ideo quafi ipfi per fe accefleruhc, cum eorum
luggeftio fuitVt mater pro ipfis intercederfet. Quod etiam
ex Domini verbis intelligere polïumus,quibus non quafi
ad mulierem petencem re (pondit,fed quafi ad filios eaipfâ
fubmittentes. Nefeitis, inquit, quidpetatfs. Æftimo chim,
qqpd hi cum audiflènt Dominum, ■ de pafiîone fill
fæpiiis ac refutredlfone foa Prophetantem, & eum intelli-
^ereiîtfua fportte palfurum, cd&perürît cogitate intra (e,
tum client ià m in fi de de uoti.Ecce Rex cetleftis afee ndit,
vt régna mortis, regemque 8c regnum deftrûat infero-
rum. Quid aliud reftat, cüm vi&or afeenderit de bello,
nifi V^regni gloria (ubfequatur. Pràrfertim ço quod audie-
ranfc iam iüprà pôllicentem. I» regenerattolte, cum fedtrit
Jüiut horhinïi infeie Maïefîatùjha,fedebitisfuperfedes duodecim
iudtchriïù duodecim trib'its ïjrael. Vndt Valde petmoti ad
glôriam i fatis àcüre arqueingenioiè fiibm ittunt matrem
ad dcprecandum proie. Forte ne vlla iùipicio quod ipfi
hoc periert|nt,hàfteretur^ neque înùidiainrer condilci-
pulos, quod ipfihôcappeterent, Oriretur; 8c fi reprehen-
fio qualiieunqueefle poïîèt,ftE milieu 5 error leuius fer-
retufc.v Namipiè iêxus, quia procliuiseft, iuum excuiàt
errorem. Et il ittipOrtunitas vitra quippiam applaüferit,
blandius porta tu r. Magna liquident vis amoris in ma tribus
; & ideo forte ctedebat, quod Dominus, qui màter-
nos animos in amore filiorum impleuerat,faciliuseius
exaudiretaffeétus; quia nonfolurrj illi pro Chriftoteliqiletant
patréhn vêrüm etiam ipfa virurn, &fécuta foerat
Chriftüm vna cüm filiis;& id eoforteprom prior,qüiavi-
üum pro illb reliqüerat virurn, ficut Euangeliftademon-
ftrat, vbi ait. Quod illi reli querint patré iuum Zebëdasüm
innauicum mercenariis, & fecuti fint Iefum. Nifi forte
quis dicatiquod iq |u ta mortuus fueritille,ficqueilla
demum fecuta fit Cnriftiim. Tamen fccuta cft t nee cam
vicit maritalis a(Fetftus% Quamuis aliquis dicat, quod hoé
loco reUerentiam (piritalem in Chrifto vicetit amor carnalis,
cüm ipiritaliafintadhücneiciens qu*depoicir, cui
I Iciusait, gutdviï t Nequaquam ideo intetrogat quafi neiciens,
vt audiat quid velitj ièd vt illa peten te, manifi ftam
faceret irrationabilem petitionem eorum qui petebant,
quafi religiofi 8c ccelcftis glorise amatotes , tarnen non
quafi ideütiam habentes. E t ideo cum ilia popofcit. Die vt
fideantbiduofilijmeiyvnus addextram maminrtfgmtuo,&
alm adJiniJlrani.Qmmuis eis ceeleftia petiftèt, ccrlcftis arbiter,
nonad verba mulieris, ièd ad cdfilium 8c fuggeftio-
riem filiorum reipondit. Nefcitb, inquit, quid petatü. Ac fi
diceret, nunquid non aüdiftis, quod quikfiniftris erunt,
maledidti crunt & reprobi? Idcirco vos vocaui de iiniftris
ad dexcram,vt ièmper in dextris pertnancatis. Ét quid eft
quod vos veftro confilio rurius recurrefe Vultis ad fini--
ftram ? Forte diabolus per mulierem ad confueta recurrit
arma,vt per muliebres affedus, locü inueniat error. Al ias
aucem, qUiapropriurti eft vrtico Dei filio Chrifto Ieiu, vt
ièdeac ip(e aa dextrft Dei patris, quomodo iederet aliquis
eorum ad finiftram filii, nifi medius iederet inter Pattern
& Filium,qilod nefas eft dicere,ac proximior illo’Et ideo
Saluaror mox,Nefcitis, fnquit, quidpetntir. Licet enim bo-
num vidtatur defiderium ,ièd inebnfidetata eft petitio,
quamuis de amore Domini nata putatur, 8cpropterea né
voluntate m,noh propofitum, forte culpaüitifcd ignoran-
tiam peritionis. Vnde non confunditur, nee exace.rbatur
mulier, fed reuocatur error,& ignorantia reprehenditur.
Pvtefiis, inquit, caiicem bibere, qttemtgo bÜitumfum ? Ideo
interrogative ex oie confeflionis eorum , perièquatur
quod fiiturüm érat, ac fi diceret, nifi eum parad iitisfu-
fqipere, & confummati martyrio, ad dextram meam mi-
nime Tedere poteftis* Quod omnibus conceflum eftge-
neralircr vt indexttis fine, licet hoc vobis ipecialiterven-
dicarevelitis, vtin throno lèdearis foli,vbi in circuitu
Angeli ad ftare dicuntür. T^tftcem quidem meum bibetkjede-
re autem ad dextram meam velfiniftram non eft meam doren-
bis,fed quibmparatum eflq\pdtre meo. Mirabilis refponfio.
Nunquid non habet poteftatem pr*ftare illüdcui vult?
Q^id eft quod dicit, Non eft meum ? Nunquid non pater
diligitfilium , vtalibiait , & omnia deditin manü éius?
Sed & ipiè & de ié filius, omnia Patris, inquit, m ea iunt.
Quodfi omnia eiusfunt, quomodo nbn eius eft, vc det
iédere in throno fuoad dexttam faam vel finiftram cui
vult ? Nam etfi paratüm eft a Pacre, vr fedeant ibiqui
fefluri funt, vtique & ab iplo filio ipia paratur felÉo. Dicic
enim alibi, In domo patris mei manfiones mult*funt, & ft quo
minus dixijftm vobis; vado parare vobis locum. Quapropter
ipfelocus,velfeflio,feu manfio finguIoriim,eft iamkb
initio in pr*lcienria Dei parata fingülis, & paratur quoti-
die per fidem eorum, qui credunc vt pcrikniattfc Et ideo
rede dicit, quod non cft iuum date, led eorum, eft pro-
mereri per hdem,qut accepturi funt, quodteisiam paratüm
eft dpatre ,8c quotidie paratur etiam ab ipfo filio,
Vnde diélurus legiturin noUiffimo, Ventte benediflt Patris
mei, ptrcipïte regnum quod Vobis parktuin eft ab origine
mundi. Non enim fiiam denegat Chriftus poteftatem
dandi,quamuis hasrefis Feliciana gaudens hic afliitgat
contra ndem Gatholicam \ quafi quia nuncupatiuus crat
, Öci filius vel adoptinus fccundum hominem t ideo di-
cat, non eft meum date vobis ,Cum longc alicer ipfe dicat,
1 ïton eft meum. Ac ïi diceret, mea forma in qua homo
fuift, yt Vos creditis, non eft me* poffibilitatis darequ*
pofcitis. Eigo cumita fit intelligendum, noh altendit
c*ca pr*fumptio caufem Cür hoe dixerit Saluaror, cui
omniaitiitt Pater inmanus. Non enim ideo noneratfiiüm
dare,eo quod n6poffit,ièdquia ipfi malépetebant.Hinc
quoqtte protinüs cauiamintulitmanifeftius. Nefatu,in~
----------------------- — - ..... ......................... . ^
Mat.itf
H
P 5
ln Matth.Euang.Ltb. IX . î ij f
quit,quidpetatis. Hxcnamque caufâ impoilibilicaris fuitj
8c non illa quam ipfe iriifer in adoprioném filij Dei rctör-
: fic de Chrifto.quod nüiquàm & riiinqüam legit. NCqüa-
quam igitur cum d iffer: Non tÜ meum dare vobis,continuo
vtxx>a(èquènsérat,mbiunxit: Séd quibus Pater tneus dabit
iÜud,eorum erit. Neque ita fic diceret,per adoptiónem fi-
Dei Patris elfe fè oftendetet , quanto magis nunc
cum ait: Sed quibusparatutiteftà Pâtre meoî Ex quo infirmât
nihil ei fuiife impoilîbiie, neq; in dando difficile, fed
qua^taspetitionis difficultatem genuit pofcétibus. Idcirco
quxrendum priüs eft in omnibus,verum reifte, an non
reifte,quod (àlutis eft pecas. Alioquin nemo in nomine
Saluatoris petit,ni qui quod (àliitiseft, & quod oportet,
& prout oportet, petat. Sin alias , noh eft eius dare illi
qui male petit. Etideo Dominus nqngeneraliter de o*
muibüs reifte dixit, qui quam frequencèt reifte fàtis^pro-
ut oportet pecunt,vt dicerec,non eft mëùm dare cuili-
bet hominum, fed fignanter vobis. Ac fi patenter diceret,
vobis vtique, qui nefeitis quid petere, vel quomodo
petere debeatis; qui’ meadhuc nefeitis pföur prout oportet,
ap ud quem petatis. Neque fie conduite fen te n t iam
locutionis fùx, vt fibi abnegaret hanc poteftatem,fed ad-
didit: Qutbiu parafant eft Pâtre meo. Acfi diceret, illis eft
méum dare, quibus eft paratum à Patte, vc me credanc &
ihtelligant æqualemDeo patri, quibus Pater meus reüe-
latficut Petro,vr confiteantur meChtiftum Dei viui fi-
lium, quia tune erit meum & illis dare, ficut d edi & Petro
beatitudinem æternam,& claues regni coelorum.
Quibiis ergo parat pater mentes, vt perfédte credant, &
rede pétant, illis eft filij dare regnum coelorum. Quia
nemo Pacrem rede credit fine filio,neque filium fine Pâtre..
Ynde didt ipfe loquens ad Patrera: Hoc eft vitaoterna,
vt credant te verum folum Deum, & quem mififti Iefum Chri-
fium. Hoc quippe ifte.quia non creddbat male deûpuit,&
condemnatus eft. Nee ergo illi Chriftus ad Patremafeen-
^cat,.ficut nec Mari*;& ideo nuncupatiuum eum Deifi-
lium dieqbat, vel adoptiuum. Nec enim tetigerat eum
("infelix/pcr fidem, quem nec vere Deum, nec/omnipotentem
credcbat, fed diuidebat vnum Dei filium in duos.
Vnum liquidem dicens proprium,&alterum adoptiuum;
vt iam non Trinitas Deus eilet, fed quaternitas; quod qui
làpitjtotusdefipit.
Hxciddrco prolixius dixerim, vt prudens lcdor, tam
in hoc loco quam inaliis quamplurimis, hxreticorum vc-
nenafûgiat; &quæ petenda funt,vel quomodo, vel apud
quem, p eten da fün t, cafte intelligat, 8c deuot e qu xrar.
Quiainhac duorum fratrum petitioneiomnium fere non
reifte pc tentium fumma confiftit,& repercutitur prxfum-
ptio malepetentium. Celfitudoquoque diuinitatis eius
monftratur,cumæqualem fe Patrivult cofitèri, dum iftos
repellit,qui quafi hominem tantummodo Deum fàpie-
bant; quibus lux ta cordis intentionem iùx relpontîonis,
lâpientia Dei Patris, fie temperauic fèrmonem, vtex hoc
magisDeumintelligerent. Acfi diceret: Quia vos me
hominem adhuc, & nondum perfede creditis, non eft
mçum,idcft, non eft humanxpoteftatis, neque huma-
nx naturae folius, illuddare. Sed quia fitriül Deûs & ho-
mofum in vna perlbna, meum eft date; fed qiiibus paratum
à Pâtre,vt ita credant,& rede petant. Sid quia
pene in omnibusferipturarum loeis, hxretiéi fiia venc*
na diffundunt,maxime vbi de filio loquuntur, femper ob-
feruanda eft jCatholica fides, quemadmôdum iplà Scrft
ptura diuina, ficut Paulus de fe ac de fuis dicebat; alius eft
odor vita ad vitam, 8c àliüs eft odor mortis ad mortem; quia
rede intelligenribus viam prxftat xternam, deprauato-
ribusautemfuis & maie intelligenribus , mortem infert
perpetuam. In omnib. tarnen fententiarumfuarum didis,
bonum ex Deoj bonis & redis corde, dé, fe prxbëc odo-
rcm:& non ficut Arrianigarriunt hoc loco filiüs minor
Pâtre prxdicatut; fed fic temperauic benighiflîmus Magi-
fter fententiam fuam, vc 8c ftulcitiam eorum retunderet,
&eis quæpetieranr, fi operam impenderent fidei,non
negaret. Et non folum exteros etiam condifcipulos,verum
&oranes quicunque per fidem fàluantur;egregius
Magifter in hac refponfionè, ne vllüs feandalizari polfet
de duobus fratribüsjfiffiili coflcgit, & docüithë vllüSëd
Èiblïoth.Vct.Patr.Tom.p. Pars i.
rum illud vanis appeteret aufibus. Si enim cömpëuti0
eorum non eft fufeepta k Domino,quam Uis bona hbi pé-
terent, exteri Apoltóli indignati fimt, quare Vel hoc ipfi
id petere auli funt, quanto magis fueraiic cöntiubandi,fi
petitio eorUm d Dottiinofilfceptafuiflet. Nam fi eorum
temeritas Vel pt*fumptio audita èffet, qui talia iitie auxi-
lio.vel gratia Spiricus fendi polcebanc, exteri adhuc quia
carnalicer fapiebant, poterant magis feahdalizari, fi duO-
bus Concederetur,quod omnibus debebatur, &omnes
fperaredebebant. Vertnn quod omnibus regni illiuSfa-
Ciiltas, & gloria daridaeft comm uniter, & non aduobüs
fubripiendaddcirco fapien tia quam lapiencer illi s refpon*-
deat,pium ëftcogitare. Sicenim fententiam tem p é r^ Vt
nullum otfenderepoffit. Nonenim dixit. Nuiiquam ibl
fedebitis,ne duos cbnfunderct; neqtlC concelfic vt dice^
ret,fedebitis.ne exteros ifritaret ad feandalum. Sëd qüi
dicit; Non eft meum dare vobis. Sicnamque benignilfimus
Magifter prouiide omnia difponir, vt 8c ipfi & exteri eru-
dian t ur, tk inter fratres vrtani mitas 8c germaha charitaS ho
corrumpatur. Ad hoc quippe etiaM lüpraihtërrogac: go-
teftis bibere caiicem quem ego bibitarus fum? Vt illistélpoti-
dentibus quia pujfumus, audiant 8c exteri aë' Conquiefeant-.
Intelligences,quod fi & ipfi parati fint mori pro Chrifto,
nihilominus polfunt & ipfiiuxta Chriftum federe,hequa-
quam cxclufi pró duobus.Sed ficur repromi (Turn per Pro-
phetamex perlona Domini: Ocuhmeiadfidelesterravife-
deant me cum. Vbi quxrendum quid fir quod Marcus cüm
dixiffec: Pot eft it bibere. caiicem quem ego bibO, add idi t, & bd-
ptifmo quo ego baptizd, baptizari? Quod Matthxus óm ni no
pr^termifit. Et videndum ne forte vterq; fen (u s in hac vna
fententia, explicitus videatur, quem Marcus in duabuS
apertius explicuiffeprobatur. Namcalix Hon immerito
dicitur, dolor vel pallio qux fic ante mortem; baptifinus
veroipfa mots, per quam renafeitur^anima inlalutenv.
Dicitur autem Hecnlfoy.a^Grxce', larinc vero Tiniftio, fe-
cundum fimilirudinem lan^ ciniftx,vt puta naturalem ha-
bens col orem cum tingitür & ver ticur in pürpuram,vela-
licuiuscolons accipiens dignitatem:fic &nomo cum cunt
Chriftpinmortem veneric,etfi fueritaliquo infe<ftu$cö-
lorepeccativel cotruptionis, totus ad Chriftum tranfit
mundus,& innouatus.iam fpiritalis e ffedtus, ficut ait Apo1-
ftolus: Seminaturin uifirmitate, fur git in virtute\ feminatiir
in igmbilttatefurgtt ingloria-, feminatur corpus animale,Jurgit
Jjjiritalc. Omnis quidem mors,vtique habet in fe pallio-
nem, non 8c tarnen habet mortem in fe omnis palfio.
Multi fiquidem fuemne qui pafii funt, & non luntoccifi,
qüales fuerünt multi eonfcilores Chrifti, qui omnes ca-
licem Domini btberunt, baptilmo autem eius, id eft,
mortis non baptizati funf,niiiin eo,quopriusrenatilunt.
Et'ideo loannes, licet non fit per mortem carnis marty-
rioconfummatusjtamen califem Domini bibit, cum in
multis eft paflus. Sed Sc ipfa mprS npn iminerito calix
appellatur, de qua Dominus cum ad horam pallionis vC-
niftct.ait: Paterfipoftbile eftytranfeatcalixifleame,vtm*jn-
ftraret luis,quia eefi dolorem habet plflio, magnum tarnen
timorem afferc tentatio mortis. Quern forte timo^
retn adhucinexperti erant jfti,&ideo tam libere, iritcito-
gatifi polfent bibere ilium, refpöndërunc,j?i»/«waf. Felix
error vc ita dicam iftóru»u,qüi tantum acredèntibus töllit
errorem.QuiaiUfi ifti erralfent nonpoteramus cogttofee-
re, quod nó om ne qupd vide tut boüuffi temere appe ten-
dum eft. Quoniamaliud eft opus bonum, aliud piimatus
honoris,quemconcdpïlcerevanitaseft.Vnde Apoftolus:
Qui epifcopatum, inquit, dejiderat,bonum opus defiderat-, quia
Vult vt non honorem, fed vtopüS honoris quis ambiat.
Quia hoe bonum implere noftrxvoluhtatis eft, è Deo có-
ccflx, noftr’que opens ac laboris; primatum aatemcon-
fequi in Dei ede debet iudicio,& non in noftro defiderió.
Vnde fequitur: ,
E t aduocans lefus duodecim de ctpulos, ait illis. Scitis quód'
principes gentium dominantur eorum, & qui maiores funt pöte-
ftatem exercent in eos. Non ita erit inter vos. Sedquicuhcfevolüe-
rit inter vos motor fieri,erit omnium minifler,Et qui voltterit mier
vos primus ejfe, erit vtfier firuus.] Reuocat autem eos adhu-
Ccccc x miiitatis
Wl.\\b.ti
.Cor.tfr
Mat.x6.i9
t.Tim.}. ti