I mcis j yerberando & occidëndo. Et in ilia confirmât!one
I multtpücatï fun t, id eft', multi inueriti, plures enim faéti
funt pei lecutores, quam iniifckrores. oderuht me inique. I Qupmôdo inique,fubiu n g it.^ rétribuant malapro bonis,
detrahebiint mihi, hoc quid nèqüiüs ? Qmredditrtalapro
I malis , bonus non eft : qui non reddit bona pro bonis, in-
I gratiis efhqiu autem mala pro bonis,iniquqs eft, malapro bonis,odiù pro dileétiotie » pérditipnem j>ro fahite, mortem
pro v ita, detrahebant mihi noti propter allant cau- I lam ,hifiqmafequebar bonitatek ,id eft, quia Üiftimilis illis
! ëratn & .eoritrarius operibus eorum. Ne detelinquas me.
! QuaiidicatiSedfa nedesfanitum tuum videte cotruptionem.
i Domine per gratiam, tieus meus per naturam. Nedifcefferis
j a me non rêfufcitahdo , vt illiputailt, veine derelinquas
mebsjdando cotiftantiamincribulatione , 8C nê difcef-
feris àmeis j liberando ab inimicorum deuocatibne. • Et
vt ne deiclinquas* vt ne difcedàs’, lntende in adiutorium
tnetiin, id eft, da auxilium libero arbitrio qtiod dèdifti.
Domine Deusfahitis mea , qui es Domintis Deus per natu-
ram , faâus es Deus falutis per gratiam. Vel non folum
n on difcedàs à me Chtifto, fed powus facie ifttende ih me
extenfum in cruce,dando mihi refurre&ionem. Domine
Deus làlutis meæ, id eft,,qui dedifti me meis autorem
falutis.
In finem pro Idithum,canticum Dattid. XXX VIII.
Jxi, cuftodiam vias meaSt Vt non delinquam in
% limuamea.Pofuiori meo cuftodiam,cum tonfifte-
ret peccator^aduerfum me, Obtnutut & hhmilia-
tusfum, &Jtluiàbonü,& dolor meus renouants'
eft. Concaluit cor meum intra m e ,& iii médita-*
tione mea exardefcet ignis. Locutus fum in lingua tnea, notumfac
mihiDominefinem meum. EtnitmerUm dierum meorum quis eft,
vt feiam quid défit mihi. Ecce menftirabiles pofmfti dies meos, &
fubftantia mea tartquam nibilum apte tè. Veruntamen vniuerfa
vanitas , omnis homo viuens. VefUrttamen in imagine pertranfit
homo Jed & fruftra conturbatur. Thefaurizat , & ignorât cut
congregabit ea.Et nunc qua efteXpettatiomeaïnonne.Dbminus>&
fubftantia mea apud te efttAb omnibus iritfittitatibus meiserue me,
opprobrium infipienti dedifti me.Obmutui,&non aper'ui os meum:
'quo»iamtufecifti,amoue à meplagastuas. Afortitudinenianus
tua ego defect in increpatmibus, propter iniquitatem corripuiftt
bominem. Et übefcerefeciftificut araneam animam eius ,verun-
tamen vane conturbatur omnis homo. Exaudi ofationem meam
Domine&deprecatïtinemmeatn?auribus percipe lachrymas meas.
Nefleas,qttoniatu aduena egofum apud te & peregrinusficut om-
' nés patres met. ' Remitte mihivt refrigererpmfquam abeam, &
amplnyionero..
i Hiftoriaiirer nihil in hoc p&litlo agitiir de idithum,
qui fuirvniifde illis quinque, quos conftituit Dauidpra-
:icétprefpiàifn6ram,fed!exJirite^rëtatione rtominis,quæ-
itendaeft intelligctia veritatis. Irtterpretatum eifim nobis
eft làkhamytranfUiens ew.Eftin hbcpfaimoyoxtranfiliçn-
tis eos, fcilicet humo adhærentes,terræincuniatos, de in-’
fimis cogitantes, in térrenis ipein pottentes. Hiçitâq; Cra-
Iïlièns,mundum ccfttemnenS, tèfrèna omnia conculeas,
elegitiîbi viuere in quibufdam fpiritalibus gaudiis , quae
gaudia in haç vita adhuc manet^b US, mâXimeTuAt ittdi-
uinis fcripturis,vbi iriueftigafio vtiliS fit laljofe inquift-
tionis & dulcedine inrfentionis; Sed.cum omnia mun-
.danai'iam calcaret, omtres liuius voluptate$ cortte'mne-
ret, infolalege Domini meditaretur, ineafoladekaare-
tur, de eaaliisfrequenterloqueretur, de eaaliiisprodeiîè
ftuderet: intellexit non ibi çflemorandum, fed adhucal-
tius afcendendum :quia ftudio dicbndi perdidit diligen-
tiara cpgnofcendi. ' rEt cum yideret pauCos imitatores;
'multos aptem calumniatores , & verborum vénatores,
falfitatem defendentes.cpntraveritatem ftareparatos, &
afiîduitate jo quendi difficile efte in lingua lion Cadere,
non enim fruftra in hominëpôfita eft f periculo loquen-
di,ftatuit fiientium remedium,dicens kcum : Suffipit mihi
dcleëtatio intelligentiaï ,cofam Deo, quj^. mihi opus
eft captando loqui , Sc dare aditum calumniantibifô?
Dixi ergo, cuftodiam vias meas. Titulusinfinem, H^c
ptbferiintur pro Idithum, id eft ,-in perfona tranfiliencis.
Et eftprophetaeintentid in hoc pfalmo ,'pftehdere quali-
ter omnia mundana à fidélibus fintt-tranfilienda, & ad
quem tendendum,quo perueniendiim.
D Ixi, id eft, ftatiii mecum & deliberaUi, cuftodiam vias
meas, ideft, omnii operamea Çc pmnes fenfus meos
éautè obferuàbo,adeo vtnon delinquam inlingua wM,quod
Valdeeft difficile : perfcttus eritm eft omnis qui nonpcccdtin lingua.
Qui cufto dit linguamfuam i cuftddit animamfuam. Et* gu-
ftmiuftitia,fiientium&pax. Et*elOquimepcènite't, t$.éerë
nüûquam. Et poft déliberàtiptfem pofüïorimeocuftodiam,
non propter bdnps , fed cum confiftefèt peccator aduerfuni
me y id eft, cum calumniator ftaret cum àliis ad audien- !
dum,non vt imitaretür fîqüaboha audiret, led àdüer-
fummê,ideft,patatüS ealumniari<i qüà audiret
tehdaâutcumintelligèrenequiuit.diceret me nihil di-
cete. Obmutui. Timensmalorum calumniam, inter CQn-
feruoscibarianon difpenfaui, cum mih;i crédita eflet di-
fjjenfatïo^ Etideq^tmutui, quia fpfis non èrôgâüi, in-
tus à domino acci^renon merui. DiCfcum eft illi feruo,
qiifdornini fiii acceptum talentumerbgare timuit : Ltga-
tis manibtis &pedibusymittite eum in tenebrai exterior es. Si ati-
tem illi fic dicitur, qui non fuft curfor ad perdendum,;
fed puer àd érogandum : quid ilîïs dicetur, qui acceptum
ralentum luxuriofè viuèndo perdunt.? id eft, fçiéntiàm
quam à dorffinp àcceperunt, luxuriofo ocip dederunt.
Et humiltatus fum, id eft , afflidus. Et ideo affliâus , quîa
filutabonis, quod non debydi^rfic dolor meus renouatuseft:
vcquipriuSdolebam de calumnia malorum,& ideo ta-
ctii , pofteadolerem quod créditant à domino difpent
tionem confèruis dcnegarem. Et cum eftem inter has
fes neceffitatespofitus dicendi & tacendi:dicendi, quia
talentum dominïacçepëram,vt ad menfuram darem : ta-
cehdi,ne malislocumcalumniandiconcederem, Çonca-
lutt cor meum intra me ,'ideft,'COEpit elle inqUietuna cor meü.
confliftarumintusgemino calpre , bofituS inter eos qui
calumniari parati erant, & feos qUi affeClabant inftrui, af-
fligebar m vtroque : in his, ne proiicerem margaritas ati-*
te porçps : in illis » ne érogarem cibârjâ conférais. Vide-
• baminfènfâtos, & nonarguebam : 8cme fic tacentetoxelus
downs ttu comedebat. Et in hoC æftu & fi multatranfilierim,
cogitaüitàiTiepadhuc altius aftendendum efïè, & qnæ-
rendum tutiorem locum, i t in ilia mea meditatione exar-:
defCit^«K,id eft, quoddam defiderium accendit corme-
um cognofcendi finem meum. Et poft defiderium locutus
fum in lingua meat non ei quem erudirëm, fed à quo erudi-
rer, in lingua mea, id eft, in lingua cordis, velin fermone
mihicdüüénienri', qui iam hæc mundana tranfilieram,
hæc locutùS film. Notum mibifac domine finem meum:ûnem
line fine, non cùrfüm meum, vt npn refpiciam ad ea qua
iam tranfiliui,fed ad eapro^iciam quæreftant. Tranfili-
uiiam multa, & veni in quadam meliora his qua; tranfi-
liui, fed reftat adhuc qûo fit afcendendum. NuIlilS e-
nimin hac vita perfeCtus, cui adhuc défit quo afcende-'
re polfit, atidi Apoftolum : Fram, egp me nondum arbitrer
apprehettdijfe. Vnum autem qiise retro»funt obliuifcens,
in atttferiora me extendens , fecundiim intentionem fe-
quorad palmam fitpernæ vocationis.' Ideo ifte trahfili-
etts' dicit : Notum mihi fac Domine ftnent meum, id e ft| te,
, vitra quem non eft quicquam defiderandüm. Domine •
oftende nobis patretn, & fufficit nobist id eft, fac me fe folum
COgnofcere addefiderandtim , vt omnis lheaintentio ad
te pronierendum intendat L Sc defiderium meum nuf-
qûam moretur, donee ad te jperueniat, quia inte folo eft
bearitudo vera & perfeda. Ec fi multum proficiat ho-
'ttid, nufqiiam tarrten ceflandum, donéc atf illuin finem
! peruehiatur.Verfiiiem meum,ideft,rnodum loquendi Sc
modumtacendi, quia timpus loquendi & tempuS tacertdi. Et
numerum dierum meorum quis eft* id eft, oftende ttiihinoti
ad feiefttiam, fed ad experientiam, cerf itiidinem illorlim
dieriim, id eft, illius ætèrnitatis qus? eft in illo finè qui nu-
meruseft vquiaeftiliofum dietum qui non pereunt j non
ftuutttpettempora, fuit vel erit ; fêd eft,fêmpèt in illis efb
— ; - velfeyelfecuridunlaliamfententiam,
quadiximusmQdumlo- u a r , fèdabh isq uæ re ftan tneceffitatëviæ. Nullusehim
quendr& modum tacendi , oftende mihi numerum die- | %deo perfe<ftus, quin ex humana conditione contrahat a-
rtim meorum , id eft , compehfarionemilliustemporis i liquasiniqiricates. ‘Si dixermtHqutapeccàtumnon faabmus,
quod Vere eft , v th u iu s compenfatione feiam quid lo - ■ pfinosfeducimus,ér veritasinnobisnoneH.AlitcT:Imel\igopct:~
quendum fit, & quibus, & quid non : vel do ce me femper | fedtionem meam, intelligo&imperfeCIionem :imperfe-
tendere ad illos diesq u i fu n t, vt illorum compenfatione ' Ctiis fum, quianpndum-ceappr'enendi,in quo eftperfe-
pronihilo ducam quicquid patior in h isd ie b u sq u in o n 6Ho mea.Perfe<Stus,quia fcio quid mihrdefit: ideo ro govt
funt. Ad hoc ilium numerum oftende, vt feiam quid défit me eruasab iniquitaribusimpcdiencibus , vtperueniré
mihi: fcilice t præfèntiatua, quia nunc cognofco exparte. Hoc ! poffim. Opprobrium infipienti dedifti me. T u èrue, quia tu de:
eriirh deeft mihi hie labofatijhic eft ille denarius:d^piam-
diü mihi deeft, nön me dicoperfe(ftum, fedimmiwutum:
hiinc mihi oftende ,'mentemiheam ad hunc dirige: com-
pararione eni m fllius quod eft, actendens ifta qux non ita
funt,& plus vid.ens mihideefle quam adefle: ero humilior
exeo quoddeeft, quam elatiorexepquodadeft. Qüafi
dickt: Et reuera deeft mihi ad perfeCtionem. Ecde menfurd-
bilespofuifti dies meos, ideft, breves & cito tranfeunccs. Dies
mebs, ideft, quösego mea culpa mihi menfurabilesfcci:
cum eflent a tedari fine menfura. Et non folum dies men-
furäbiles fadri funf,kd fubftantia mea quähic habeo, quam
mihi ex nihilö dedifti, tanquam nibilum eft antete, ideft, ad
cornparationem illius fubftantix 8c illius clarirudinis,qua
habiturus fumin prasfentia tUa: veruhtamen vniuerfa vanitas
omnis homo viuens, id eft,quamuis nihil fit, tarnen mifer homo
hoc non kttendit. Oninis homo viuens, id eft, omnis
homo viuens hominem, id eft , in eb quodhomo eft, non
ineo quodimago Dei eft,eft vniuerfa vaniras, ichsft, labo-
rando incurrit omriimodamvanitatem animx& corporis:
quia Sc cogitatSclabotac in terrenis, qua: ad nihilum
tendunt. Quali dicat:Et non adeo efletmirum, fihomo
vanis deditus,diu in illis petmanetetyveruntamen, id eft, licet
fit homo multimoda vanitas, in imagine pertranfit, id eft*
fic cito haec omnia vana d.eferit, vt imago«‘tranfit in fpecudifti
me opprobrium infipienti, id eft, quiate, nonaliiid
quterp: quia ea quae non videntur, fpero: rifus fadtus fum j
infipienti, ideft , illiqui terrenis8cpraefentibustkntum
gaudet, infilturumfibinohprouidet: vel fatispermififti
vteflemPpprobriurii infipienti: fufficiat tibi hadlfenus.
Cupio diffolui & efte cum 'Chrifto: vel ideo erne,quia vt eriii di- |
gnus eftem, opprobrium infipienti dedifti me, & ego oh- \
mutui,in nullo contradixi. Veladhoc quod dixit,fatis opprobrium
infipienti dedifti me,fatis obmutui,^ non aperui
os meum ad contradicendum, Schanc parienriam habui
non ex me,fed^«o»w>w tufectfti fcilicet me patienterp. Vel
ideo obmutui,quia tu fecifti mihi illud opprobrium ex iu-
fta vindiftatua.Sed o Domine,amoue dmeplagas tuasrqui^
quid enim patior in hoc mortali Corpore,intelligo tile flagella
tua. Quare dico tua? Quja in increpationibus defect, fa-
dtus mortalis & paflibilis, afort it udine manus tua, qua: non
fuicimpotens ad vindicandam eulpam &tranfgreflionein
humani generis. Et hoc non ex iniuftitia tua, fed ex merito
meo:quiapro/>ttr iniquitatem fcilicet fuam,non tuam,id eft*
propter tranfgreffione corripuiftt hominem fcilicet primum,
& me 8c totum genus humanum in illo. Ac fi dicar. Video
me in malis, video me in poems, & apud te non video iniquitatem.
Si ergo ego in pcena fum, & apud te iniquitas
non eft, none reflat vt pro iniquitace erudierisEomiriem?
lp.Gonfiderauit enim fe,& abiit,& ftatim oblituseft qua- j Et hoc modo corripuifti. Tabefeere fecifti ficut araneam anilis
fuerit. Sed cameh mifer homo hoc non attendens,fruftra
j conturbatur. Timet hoc non acquirere,timetperdere:& fb-
licitatut multis modispro fe ,pro vxore, pro filiis. Reuera
vane, quia thejaurizat., & ignorât cui congregabit ea, quia in-
certus eft de eius vita cui congregat: mifer non attendit
quamcito ab ipfà vanitate décidât, imo de pofteritaté co-
;itat. AlitenQuanquam omnia mundana tranfilierim,in-
ima calcauerim, in folalege Dei deleëtarioné habuerim,
in difpenfàndo dominico talentofolicitusfui : &in ilia
di^penfetione fluduaui,finem etiam qui fine fine éft,quæmam
eius, id eft, talem fecifti vitam hominis, qualis eft ara-
nea: quaéfi vel facile tangitur,citofrangitur^:mittit rabé.
T alem reddidifti humanam vitam meritopèccari,vtde ea
non incongrue dici poflït: Quidfuperbit terra&cinisïQiip-
niamin vitafuaproiicit intima fua, adfimilitudinem,ficut
araneaproducendo intima fua , componit fragile opus &
in ipfo opéré moritur: fie homo proiieiendo intima fua, id
eft, amitteridorationalitatem, quodmaximumhabet,
ftudet in his tranfitoriis, in quibus cito moritur. Verunta-
men,ià eft,quamuis non lateat tanta calamitas,tarnen vane
fiui, numerum dierum meorum frire iaboraui, vbi fit vera 1 conturbatur omnis honfo,id eft, circa hçc vana foliçitatur quç
effenria, cognoui : veruntamen qiiamdiu in hoc mortali cito tranfeunt : oinnis homo, id eft, humane viuens. Et vt
corpore viuo,quam diu ne cadam laboro,quam diubona ego non fic conturber, Exaudi orationem meam Domine fa-
&nulameâincerta habeo, vniuerfavanitasfum, quan- i â am properfeuerantiavirtutum , & deprecationerjmeam
tumadeaquæfubfolehabeo,nonquaefuprafolcm.Kâm | propeccatiscommiflîs: auribuspercipe, ideft, ofteiidece
omnis homo hic viuens,fiue inhærens,fiue pertranfiliens, j percepiSe,lachrymas meas, id eft, lachrymofas preces. Nefi-
eft vniuerfa vanitas. DicitEcclefiaftes : Vamtas vanitatum, i leas,ià eft,ne iratum te mihi oftendas,quia iratorum domi-
& omnta vanitas.Qujd habetamplius tnomniopéréfuo, quacun- norumeftfilere: ideo nolià me iratus recedere, quomam e-
que laborat homo fub folel fiibkcet enim merico peccari mul- i go fum apud te tantüm hic aduena & per egrinus, ideft, ens a-
timodæ vanitati: cupitenim dormire, vigilatë,efui;it, firit, 1 pudteinfpé, intelligome hiceflèaduenam: quia hic non
8c cætera huiufmodij quæ omnia vana fiint. Veruntamen ! habeo manentem ciuitatem, fedfuturam ïnquiro. Et no n folum
in imagine pertranfit homo,id eft, quamuis in his quæ fiib I aduena, qui de prope poteftefle, fedpéregrinus, qüi mul-
folehabet, vanitati fubiaceàt: tarnen in his quæ.fupra fo- tum eÜLtemotnsificutomnespatresmei fcilicetintellexerunt
Iem habet, non fubiacet vanitati, quia pertranfit homo, j Patriarchæ& Prophetæ 8c ApoftoliÆt vt ego apud te pof-
ideft, viuit, velpertranfîthancvanitateminimaginè, id i finieflè,rekitàmibitintenfeiontbèccata-mea:fedearela^
eft, ineo quod imitatur imaginera ad quam creatus eft, id ; xa dintittendo , ytrefi'igircr ab æftu vitiorüm in confcien-
eft, rationeiti, fcilicet cum proprium finem defiderat. Et i tia: da mihi teftimonium bonæ confcientiæ ,prutfquamab~
taroen quanquammente fit fùpra fblem, & in ea non fub- ‘ eam,id eft, recedam ab hac vita: yel priufquam abeam, fçi-
îaceatvanitati, tarnen Corpore fub foie eft , & ideo vanë i licet à te, in quo,eft meâ fubftantia. Namfiirrêfiigératus ,
conturbatur omnis homo. Thefàurizat, & ignorât ciii j abieco,amplius non wo: ficut hiç^empôraliter non fui
congregabit eà,vt fupra. Et nunc qua eil expeäatio meat Qua-
ita nee poft tempùs ero h
fi dicat : Quia iam omnia hæc mente tranfiliui, in caducis
Veraenenria'.
fpem non p o fu i, quæ eft ergo expeótatio mea ? Nonne Do-
minus i Scilicetin quo nihil eft vanum, nihil tranfitorium.
Reuera Dominus, qui deditvtifta contemnam, dabit fei-
pfum.Quafi dicac: Merito te Dominum expeStoremunè-
ratorem^quia fubftantia mea apud te eil, id eft, veram effen-
nam rmfquam habeo nifi in te,id eft, in præfenria tua: quia
tu (blus ès, 8c nullus eft, nifi tibi adhaßrens. E ty t tandem
Atea fiibftantia apud te lit , ab omnibus intquitatibus mets erue
- ..?on ^>^um ab his quas iam tranfihui, ne in eas reuolinveroeffe,