PaJch'afifRaïberti
s dimple ta r, eu tn in nullo abeacorfirn stiËjjÉt s dflccep a re
yoluncate
-Dauid cahit ,Vt'viieam voltmtateni Dom ï h i vifitem tem-
plumfah&iim eins. Hiqc^qiioquc &Efà,ia§ Prophe ta in pér-
lona patris ait, Ètinomnibus mea voluntas. .Vhdeoranius,
vc ficuti eft iam in çfèfis lid eft,in Angers, & fanft is eias,
etiam & in nobis, quiaadhuc ex par te terra iiimus, voluntas
patris dé qua reifte nemo qui ft delis eft dubicatpeni^
tus lrnpledrarjqdätenüs ipiritaha&diiii.nain omnibus,
in fingulisagaimtr, deterrent ^eficiant. Sed ferutandus
eft animus, Sc uutrienda fides, atque intelligentiavberius
dilatanda, patris vdl^niâXqûài^lpçûpl^lit*.qWMih fan-
:fta i quam iùfta , &féftillîraa, quauvpia» quamque am-}
nibus profiaia.Nam omnium créa tura^um exiften tia, Cola
voluntas Dei fui t, qfiia eius yoluçiTc, feèjilè eft. Etidep
reftum eft veilla voluntas, quavçceatiftiçpus, tScper quam
exiftimus, in nobis fiat $£ perrpaneat, ne ab ea deft.am,
moxVelüti rei condemneftSur. Nihil ergo iuftius, quam
vt voluntaçDeï, qüaïubfiftimus'iagaturin pobis, qiwcenusab
iplâ, per ip (am, ad ipfqp, Felicias qijian^pque pqr-
Deum pertinere probantur manda ta,ira & in hac formula
orationis,(ccundum interiorem hominem, Deus Tri*
nitas in nobis confècraturjimmo nos ilium inUobis ad-
uqcantes, ex toto corde, & ex cota anima, §C ex tota virtu-
te per hac tria plcnius conlècramur. Quatuor liquident
lèquentium preces, ad praslentis vitæ præfidia pertinent,
tria autem hæe ad futuræ adoptionis gratiam diriguntur.
Nam tenenus homo nofter quatuor elementisiûbfiftit,
dçideo bene quacernario precum numéroquotidierele-
uamur. Cæteium futura fila adoptio Voluntate Deicir-
. cumfulà^regnum Deo patri, vrfit Deus omnia in Omni-»
bus .folidifiimum, ac deinceps làbbarirequies,&plenif-’
(ima beati tudin: s fanétificatio in omnibus eri t. Tune fane
.i|it<*ger homo nofter illud caritatis præceptum implebit,
v t diligat Dcum ex coco corde, Sc ex cotaamma'itatque ex
iotavntuie. Interimtamenoramus, fiatin nobis quod
ruturum eft, vt fimus hlif&imitatoresGhrifti,quiait, Si
quisf cerit voluntatém patris met ,tjm m coelis eft, ipjè meusfia-
terifiror, &. mater efl^ Atque idem de le, Non ventfaeerevo-
Umtateni mem ,fed voluntatém vus qutnnfit me patris. Sed vt
fiat volu u tas eius in nobis, prius inIpirante gracia diuina,
maneac prompta voluntas,!ecun.dü Dcum, & fic orémus,
fiat.voluntas xua, vcquod ex nobis e'ft minus po(fibile,
eiusdonocoinpleaCur,vcibijficipiamusviuere,vbifucuri
lunnis.^q.luncquidam yoluntatem.pacris ad perfonam
lauCti Spintus re terri , 8c ventiuum tegnum ad perfonam
Clùtfti ,de quo puen qm piæcedebant, Sc qui lèqueban-
tur, clainabant, dicentes, Benedictum regnumpatrisnoftri
D.wuiCæ.teium ad perlbriam patris , lanbfihcationem
iplius nomiuis perti:.ere quis dubitare poterie?. Nosta-
men patris Sc filii, Sc Spimus làncti, ficut vnam volunta-
tem elfe dicimusii ta vnum regnum &vnamiàn6tificatio-,
uemtprius TnnitatisCatholiceconfitemur; licet diffüfio
c?iitaris,id.efti prpmpfa voluntas & Deo deuota adSpiri-
tuslànâi gtasiain refcerafnr, licuti ®num ad Chrifti
tiiumphum, quideuictishoftibus triumphanit pdtcuius
vi&priam D.eo pâtri recontiliàti', glpriaihur per adoptio-
nem, vt hæredes cius, cohæredes autem Chriftifimôs diuinitus
ueniarnus.- Nam ficuit nfilla alia caula eft cur exi.ftim,us,nifi
(ola voluntas patris:ita nulla alia caufa die debet,cur viua-
mus, nifi vt voluntas èiiis in'nobts omni§>qs çompjearur,
&ad quod voluit nôS éffëjfàtis detipti.perueaiamiîs.,Cæ
terüm quod terra fumus, de malêdifto eft j quia terrae^
mqaiz,&interim ibis. EtHeo petimus v.t ybliintas Dei,
quaîde terra ceel ödfècit^fiat in nqbif,q.üàtenus,& ip/i cccii;
fimus.Etnôtahcliimqi^ndn^fi^vbl’ünta^iwl^aâc.''-
ut tua, aut fiat voluntas qua: in t’érris eft, ficiiti iUoium qui
(imt in coelis, fed ait, Fiât voluntas tua li cut in coelis,' <3ç in
terra. Vcfleuriilliiam non fibi viuunt, fed voluntas eius
in ei&viuit, & per eos qua: vult operatur : i ta&in no bis Sc
in omnibus, qui adhuc terre ni funt i voluntas Dei fuc.i &
quæialiids flintoperetur, Non enfin oramus tantum, v:
velimusquæ bona font,quia veile & nQn perficeremfii;r
miras eft, fed libéré petimus, vt eius voluntas, quæ valde
diueseft, nihilque infirmitatis Habens, nihilque mail ad- ;
mittens, Hat in nobis, quatenu's omnia ipie operetur in
nobis.Quia quiennq ; fpiritu Dei aguntijr,hi ftintjftliiJDei.
Caéterumqtii poftflfcs volu'n tares adhuc ire finuntqt,veJ-
uti iræ filii, fua in feUcfiatepafcuntur » nift quandoque ad
voluntatém Dei bonitate ipfius vincantur, :&dfiil3îroa
virais Chrifti eis fobuenire dignetur.* Poriqhi qui iam
qua: Deus vult, diuinitus in (pirati, ardenter volunc, nec
tarnen voluntatém operibus confequuntur, quaft pei fc-
ftionisgradum tenent,nccadeobeftiexiftimantui;, Vn-
de Doftor egtegius#vt præmiffi, Pelle,inquit, admet mihi,
ptrficere autem bonum non 'muenio. Et ideoinftanter quod
perfeftiuseltobfecramus, fiat voluntas tua,lient inccelo
& interralQuialicetih tecra fiat voluntas'tua per potefta
tern,tarnen longe aliteriam nt üVcceIu pep graf îaro..V n^e
■ oramus non'quàliterliinqué,fedfiat voluntas tua ficut'
in coelis Sc in tetra. Vt ficut in coelis non nifi fua voluntäs.
I regnat & opferatur in cunftisfita & in terris operetur in o-
rfthibus, & gratia tua vol u mate di tiffi ma obri neat vn i ucr-
fos. Exqûopétpendat deuotus; animus*quamhtiilimo
ifibu caritâtis orandum eft, quave fide corroboranda eft
fupplicatiojvcl'qua'nta Ipe pafeenda fit deuotio. Nam yo-
luntas patris eademeft qua: Sc filii atqtfe Spiritus lànfti,
Quia non aliud vtilf pacer, quam filius, neque films aliud
quam pater i&'Spiicitus fan<ftus.Sed patris,& filii,& Spiritus
fandtijficut vna^deitas,vna vir tus, vna poteftas, ita vna
conlectati.. Hæc autem.progenies adoptionis in
tuturoamplius Scpcifebtius eftpræceptura,&ideode-his
hxcpauca'.ufficiant. Cæterumadeaquæ hiclùntnecef-
faria,intérim mentis oculumdirigamus,quatenus his percept
i s . ad îfta quæ finit iublimiora in fine quandoque ve-
niamus.
P A N e m noftrum Juperftantialem da nobis bodie.'] In qua
nimitum petit ione, quæcunqu e lunt necelfaria piælcn tis
vitæ,vt adfucuram peruenire potfimus, omnia videtur
petendadocuifio. N am in e o q u o d a it, panemnoftrum
iiriiv rio v, id eft, fiiperftantialem, illu d nobilitatis, & lub-
ftantiæ illius fignifiçae quaiitatem , quod fupenomnes
liibftantiasfic,& fupéromnes creaturas fublimitasnatu-
'ræ,ipfius excedar. H o c quippe fignificantius expreffic,
cum fuperftantialem pofuit j-quia îpfe eft panis viuus illc
qui de coelo defeédi t,de quo qui edunt, adhuc elùriunt,&
idco quotidianum eum alius Euangeliftanominauic. Ve-
run came n in yiaquotidianus,in patria vero æternus, vnde
perloannêmî fi quis ex hoc pane manduçauerit,non mo-
rietur. Ego fu m , inquit, parus viuus,qui de coelo defiendufiquis
manduçauerit exbocpanes vin e t in aternum . E t panis quem da-
bo, caro m ea efh p rom u n d iv ita J i t paulo poft,dum ad hæcli-
tigarenc Iudæi temper increduli, Amen,amen, duo vobis, nifi
manducaueritis car nem fiiij bominis&biberitis eius fangùinem,
non fi abêtis vit am in vobis. £fat manducat meam carnern, &
bibitmem% fangùinem, h abet vit am aternam,&egorefüfcita-
bo eum in nouifiimo die. Caro enim meà vere cibus, & fanguis
Meus vere (R pot tu, ac estera quæ lèquuntur. Pâte t igitur,
quam inftantiÛIme hune panem petere debeamus, fine
quoinChrifto viuerenonvalemus. Qui manducat me,in-
quiçi& ipfi viuetpropter me. Viuet autem iam alia vita,quia
qui mariducat hune panen\viuet inæternum. Sedfi de
. hqc.pane acçipiendum eft,lcilicet de Chrifti corpore.non
, ablurde quæritur, eue non quotidie ilium comedimus.
abfque intermilfione dierum, ficuti eumdarinobis quo-
tidie oramus.Nam & in Orientalibus Ecclefiis pluri
&incommtitabilfi yoluntas. Proptefea çum ad patrem
bramas ; vc|lfîus in nqbis fiat voliinras, fic accipicndum
.eft, vtfiliiac Spiptus (aniftiihnobis voluntas impleacur.
Idcireo qu^cdnque^liusdbcuu^a Spiritus lànbhisdi-
uinitiis ih'^^mf|%t»]|eb:an^açn eft, vt in nobis operibus
peragantiir ; qiiia Hæceft voluntas patris , vt (ecimdum
Deutn viua.mus, & præcepta eius in omnibus obftrue-
rriiis.
SédquiÂd hæcminijs fdodeilumus, noftps:pmer»:
ifiifli.s Vblantatibü|,> iqftanrèr qrarnu^ yt jllius jp nbpis
fîatybliinràis’, &'iibséi itubdit(fimus,,qnatçnus adoptio
qüaftdcTqaÇ h'fmßi^min^i^iä cpçiçc.(fa(^^-t -,_________ ________________ „ ____
1 moriiçaeft quotidienon communicare , prælèrtim cum
V , , * ' 'J \ iftepa-
Tn Aïdttb. Eukng. Lib. Ï V.
I
ifte paliîs quûtidianuS dicatur. Alibquift fi expræciepro j
quotidie cornmüllicaridum eftet, nunquam fie indiffe-
renter illud fieretîn Ecclefia, nam fine icahdalo quibus
placuerit, illud fàctanc, Sc nemo lâcerdtotlim eft, qui aUt
quotidie agerfc prohibeac, àüt præcipiat non intermitte-
rc. Quoconftat alitéHntelligèndum, quîa nec quotidie
omnes paratiefte poftamus adàccipiendumihamqui mas-
ducat indigne, iudiciuïn fibi manducat. Idcirco aut quo-
tidianum eiimintelligirtius, eo quod quotidie liceat im*
molari,Sc ab his quipar&ri fiint ndeliteraccîpi, alit qlioti-
dianumideoj quiaipfe idem indcfineiirer interius pejr fi-
dem Sc carirarem, cultu religionisac ïpei, reficit nos, &
pallii luædulcedihis conlolatur. Nam flirteipfo nünqüam
lpiritaliterpolTumus viuere.Etideo curtl dicit hodie, o-
ftenditeum quotidielumendum, neclufficere quod he-
fterna die ilium percepimus, fi non adhuc hodie & ad fi-
nemvlque indefinenterlumamus. Docet d'enique rtoSj
hanc quotidieorationem coram pâtre profulîdere, vt ex
iplà q uo tidiana vitæ indigentia commoneamur, quod n6
fitdiesqUo nondebeat cor interioris homirtis illo pane
intrinlccus confirma«. De quo Dauid, Et panis, inquit,
cor bominis confirmet. Potcft& iftud quoddicitur, hodre,
depræfenri vitalàtisiiucilîgi,dura tcilicet in hoctæculo
commoramür.AcfidicariPræfta nobis huncpanè quam-
diu in hac læculi via fumu s. Nouimüs enim, nifi quis in
hàc vitaeum perceptrir,minime in fimiro illius particeps
erit. Nam læpe, hodie, pro omni ifto rempôre accipîtlir,,
ficuti eft i^cid^Hodiefi voctMâudieritis.Ç^oé fi hoc loco ita !
acçipiaturtunerefte.de côrporeaclânguineaccipiendum ;
erit, vt fit tènfiisl Panem nofttum da nobis, dum i'n præ-
lènti vitaftmusi quatenus nunquarti ab eo excommunî> ]
cati, de Chrifti corpore præcidamür. Qüia fi quis eius
mandata non cuftodir,hunc panem indigne lumit.Qüod i
làtis per Adam cum pecealïèr ardhuc in Paradilb inflnua-
tum crediriius, Videte, inquit^ ne forte filmât de lignô vi-
t* & viuat ip æternum.Lignumautem vitæ.Chriftum de-
bereintelligi nemo qui icripturas làctas legitdubitare
potent,de qrio lumere prôhibemur, quotiens grartiiis
peccamus,necorpuseius & fangùinem indigni accipia-
mus. Ex quo refte orate docCmùr, Panem Hofirum quotidf-
anumdanûbishodiei id eft, talesrtos exhibe,Vt euiU ex te
iurefùmatftus. Sed quidamhüncfenfiini altlus dilcütien-
tes panem quotidianum,fpiritàiiâ ptæcepta & diuina qu^
quotidie meditaridebcinüs &operâri,âccipiédà planius
fanxerurit, eô quod regukm hanc brandi trànlgedi non
oporteat, veladdendo quippîam, vel fubtrahendô, vel a-
liquid immUtandb- Vndedrlàtandu's eft infelligfentiæ fi-
nus, & fi quotidie cornus D ofhini percipère non au d ea-
tnus, quotidie i Hum i n mente 8c bmniaeius præcepta at-
denti animofiimattiüs. Et vc plénius ‘ca capcre polfimus,
diebusfingulisfogemùs.Panerti hoftrüni qiiotidiahiUO ,
dahobis hodie, cibüs namque verus vblühtâs pàtris eft.
Ex quo idem vnîcüs vt nos docerët paras ftliUs, Meus, in-
quit, cifauefi, vtfaciam voluntatémpatrismei. Et alibiad di-
fcipulbs ïOperaminicibm>qui>tonfctitifid qui permanet in
Vttafn ieWrwàn^Meditatioëniitt legisdiuinæ, & priceptô-
mmexhibirio,animarüfhëftcïbus.Nec dübniih qüin f it- :
ut præfènS Vîta tonftat in cibb pahis v fic ætetna Vita coil- j
ftatin opérémahdatr. Hineiambeafi!tsdicitur,fî quis in
lege Domini dre acnüftt fuéritmedicatüs. Dequà prb-
feftomêditâtiorte Daùid, Quant dulc'ta, inquit, faucibus
mets eloqniafujfer metori ikeâTvbi^bftendir cibum Vocari
præcçptorümeloquia deberc, dunl ea faucibrts dulcia di-
citeUe,& nohauribus; Si militer & Apbftolus j Ndh potùi
vobis loqui qtiafi jpiriralibus.fidquafieamdibus lac vobispotuM
fodii &nmefcum. Efcam autem nominans fpiritalëm db-
ftrinam. Vndeqaæloquis dübitetquodidéo imiholatuS
fit Ghriftus-jVt iaiutaris cib*&vit^ pottis?Exquo farte cia-
mat Apoftolu s, mf i r t t m imtmiatus èfi Cbriftus, itaqtit
epukmur.Min his vt copiofîus deliciis affluam^, oremus
ihftantius,PancnlrioftrUm quotidianû danobis hodie. In
^ lJarPfe&bperitionisclaülulaprohabilius tripertitusin-
telligéti* fcnfiis apétifür, licet feripeuras diuinas fie opbr>
teat ômnes interpretari; Primum itiXta literam abeoqiii
tütifta cteauit.iarc rogamus, vtdiuriifi riobis necefîîtatis
viftum tti&uat. Sed fortealiquis rtoUebit, cur pro his o- v
remusadipifcendisjquoe neccllàriafunthuius Vitæ, præ- Màt.-6. t<
fertim cum Dominus dicat, Noiitefolltctti ejfe quid mandu4 jjv
ceti;yautquidinduammi,quanteprmum>\nq\x\t, regnum Dei
! ér iufiittam etuty & bacomnta adticientttrvobis. Quibus pro*
fefto verbis Sc huiufcemodi excmplis æftimant ducen-
dum.non hæccum fupplicanone à Domino poftulanda,
(edrantummôdoillafempetquærére quæ lpmtaiia lunt
&æterna; Quod fi itaeftlèftticndum, erratgencralis -Ec».
clefiarüm cOnfiietudoi quæ fuis in precibus quam læpe
ea quæ funt necellària prælèntis vitæ intentiftime rogar,
exquibus.&in Sacramentorum preces quamplunmæ
recitantur. Ex quo liquide paret, quod fi Cut Lbora-
re débemus manibus , née tamen foiliciti elle | ita
rare peculiarius oporteat, ab eo qui cunfta iiîbui;, ifta
percipiamus. Ahoquin nunquid ingrati elle debemus,
aut nttnquid ea fine ipfo percipimus f quod fi ab eo li •
cet cum malis, iftis, participamur bonis nos , quorum
ndeseft adoptio , debemus humiliier petere quod iclë-
méneer volumus impètrare. Attameneumdicimus pis-
nem noftrum,paffimfegregamurab eis,quorum nec fi-
qes eft, nec adoptio. Quiaetfi ifte omnium communis
eft panis, videmur alium quafi fpecialius deprecari , qui
non nifi tanriim nofter efièprobatur, quoniam corporis
aut lartguinis Chrifti cibus iolum eft Chriftiànorum, nec
non & operis mandatorum atque dpftrinarum alimenta
tantum modo filionim cenlèntur. Cæterum ifte communis,
inquiuhe. cibus, nec refte admodum nofter dici po-
teft, quia Sc aliorum eft. Ad quod fatémur, qùia ficut pro
his qui prædeftinati ad vitam funt, hic mundus faftus &
conliare c reditur: ita & pro eis ifti gratis accipiurt t quæ il-
lis quiadiligunt Deuiu, debentur, vudede nofter iure di-
citqr, quiapro nobis, vt bonitas eius adomnes deriüetur
illis porrigitur. Sed eorumnec quotidianus eft cibus,quia
perpetuitatem amoris, licet non fint ipli perpetui hic in
in terris, radice cordis pianraruni. Porro illi quorum adoptio
eft, quia de erafhao iolliciti efïè non debenc, qüori-
dianam tantum modo annonam poftulant, largitacem
Dei fêmperfibiadfiuüram (parantes. Quodbene popu-
lo.qui ex Ægypto egredfebatur, gradienu per defertum,
præcipicur , vt finguli non amphus ad viftum quotidianum,
quam Goiïior vnum colligèrent, Sc li quippîam a-
liquisalioplus cbllegiflèc ', fèum craftinum ex eorefèr-
uarfèt, featuriebant venues illico ex illo, ita vt 'nec vitra
cibus illeprofîceréc. Ex quo prælèns Chriftiànorum re-
gulafignabatur,quod perfeftiquoqlrenon debeant fol-
liciti elle de craftino» Sufficit enfin diei malitia fua. Nam
craftinus dies follicitus erit fibi. Quod fi plane labriolum
putatur&arduum , filiorum tamen débet elle iftaper- *'
fieftio, vt lie viuant quotidie quafi mox morituri, Sc ibi
Ipe lempcr pendeant , quoie ci edunt quan tocius per-
uen t uros. Vnde quotidieorantes tripiieem iftum vitæ ci -
bum, quotidie vé! uti fi dele s fiiij, de manu patris percipia- *
mas, ne forte accepta fii bftantia ficuti ille prodigus, ion-
giùs abeo recedentes oberremüs: Sed tajjs protèfto régula
à part cis viris & rariffime euftoditur, ralilque patris,
am or & filiorum deuotio vix feruatur. Vnde fperanees in 1
illius piet^tereijciamus quæ mundi font, & ita viuamusj
vt etiam cibo ifto corporeo hic in via cam graiiarum a-
ftione, fine quo nonpoftumus, quotidie paftamur. De-
inde moraliter in lege mandatorum dié ac nofte verlêmur
qnia nonin lblo pane viuit homo fed in omni verbo quod
procedit de ore DeLGonftat igitur, quod ficut ifto pane
palcitur exterior homo noftea ita illo de die in diem inte-
rior reformatun Atque per hoc, tam ifto qüam illo ince- j
rim luftentamur , ifto corpus in viaalitur, illo anima Sc
corpus fimulad Sterna nutritur. Vcfcimur autem Sc Ipi-
ritalemelcâm quotidie,dum aut in facramento carnern
eius vellànguinemaflumimus,autfolummodoin mente
iplum amando, credendosfperando, interius ruminamùs
Ifto liquidera cibo ad æternam vitam Chrifto incorpora*
mur,& corn eovniim corpus efficimur,ideo nihil minus.
orsandum vt ab eo illo dignepalcatitür cibo fine quo lâlôi
elle ncqnimu s. N/ft manducaueritis, inquit, carnern filii ho-
mttïis, & bibtritis tins fangùinem, non habcbttis vitam in vobis.
Qua-
U
mil