Admonitlo ad LeStorem,
Cum a multis obnixe rogati fimus, ut libri, qui in Hebraicis codicibus reperiuntur, feorfim a reliquis, dJ
quorum authoritate dubitatur, imprimerentur; corum votis, certis de caufis, annuere vilum « t. Nd
tamen ordinem librorum, quern Temper tenuerunt Ecdefiae tarn Orientis quam Occident« (quo libri]
1 qui Hebraice non extant, quique hiftoriarum continuationem, vel additamenta quxdam ad libros He-
braicos continent, propriis locis inferuntur; ut ex antilpiis exemplaribus Gracis, Latims, Syrians, &
Arabicis conftat) reiicere videremur, Typothetarum caiculos fic ordinavimus, ut qui antiquum yfcldi^i
ordinem in libris compingendis fervare velint, commode id facere pofsint. Quodmonuifle necelUrium
erat ne ordinem librprum pro arbitrio immutando, leftori impofuifle yideremur, noftrum pro antiquo,;
quern edere profitemur, fubftituendo. Nam cum Novas Verfiones non eudamus» fed antiquas exnibeamus]
eafdem fideliter fine ulla mutatione vel verborumvel ordinis librorum & capitum, quantum lien potuit,
religiofe confervare neceffarium putavimus: omnia le&oris pii & prudentis judicio relinquentes. Hocj
igitur femel monuifle latis erit.