strekt niets goeds gedijen. Later versmolten dezen onder de Chinezen,
werden ontzenuwd, voerden eene maatschappelijke orde in en deden het
land tamelijk bloeijen. Maar een andere onbeschaafde stam der woestijn ves-
tigde zieh weder in hunne woonplaatsen, en de vorige gruwelen werden her-
nieuwd. Devorstelijkefamilien vertoonden zieh schier zonderuitzondering
als de verdorvenste der natie, en nergens hadden zoo veel broedermoord,
bloedschuld en gruwelen plaats dan onder de verwanten der aanzienlij-
ken. Het eenige goede, dat men dezen wilden teregt kan toeschrijven, is,
dat zij door hunne vermenging met de ontzenuwde inwoners dezen tot
een krachtiger menschensoort vormden. Dan terwijl de landen van
Europa, die door deze zwermen geteisterd werden, al hunne .beschaving
verloren, behield China wat het vroeger bezeten had, en verhief de bar-
baren zeer spoedig tot eenen trap van beschaving, die met de hunne
gelijk stond.
Wanneer men bedenkt, welke dappere legers deze woestijnbewoners
bijkans gelijktijdig met hunne veroveringen in China, in Europa over-
wonnen; wanneer men overweegt, dat zij door hunne woeste magt stammen,
die hen in ruwheid nog verre overtroffen, ten onder gebragt hebben,
dan zal men het vlugten van de Chinesche legers eenigzins verontschuldi-
gen. Het was tot hiertoe eenregel van Staatkunde geweest, den naderenden
vijand, nog eerhijden grooten muur bereiken kon, door rijke geschenken
le verwijderen. Doch het geluk der wapenen verleidde thans de gene-
raals der Tzin tot stoute ondernemingen. Toen zij hunne magt echter
met deze gruwzame oorlogslieden wilden meten, bevorderden zij hunnen
ondergang. De schände van twee keizers, die zieh als gevangenen naar
het leger der barbaren moesten begeven, was het onvermijdelijk gevolg.
Wat gruwelen en verwoestingen vielen niet in die tijden voor, en hoe
vreesselijk rustte de hand Gods bp China. Een lerugblik op die tijden
verwekt huivering en ontzetling.
Künsten en wetenschappen konden onder zoodanige omstandigheden
volstrekt niet bloeijen; want alleen de oorlogsman was geacht, en met hoe
meer flerheid hij den oogst vertrapte, te grooter was zijn roem. Maar
zuidelijk China, waar alleen eene siechte regering het volk deed zinken,
verkeerde ondanks het ellendig bestuur in zeer günstigen toestand, en
zijne beschaving bloeide. Hoezeer de geschiedenis deswege zwijgt, voor-
onderslellen de zeerooverijen die van Schu san uit gepleegd werden, en
de ontzettende buit, welken deze plunderaars maakten, groote welvaart,
zoowel als belangrijke weelde en handcl. De regering bekommerde zieh
alleen om deze dingen, in zoover zij betrekking hadden op belaslingen,
en daarom vindt men er ook verder geen gewag van gemaakt. Doch de
Chinezen waren te dier tijde dezelfde ondernemende menschen, die nog
heden om gewin groote en gevaarlijke reizen doen, en niets onbeproefd
laten, om eenig geld bijeen te schrapen.
Als men de geschiedenis dezer keizers leest, wie denkt dan niet aan
die der Romeinen, welke heden op den troon zaten, en reeds morgen
door hunne Soldaten als gemeene booswichten behandeld werden? Wie
herinnert zieh bij de invallen der barbaren in het hemelsche Rijk niet
aan de groote volksverhuizing? Zou men nu, daar hun togt van de
grenzen van China tot naar de vlakten van Frankrijk zulk een buitenge-
woneninvloed had op deWesterschewereld,kunnentwijfelen, of de tegen-
woordige nieuwe gedaante van China ook de meesl buitengewone gevolgen
zal hebben vaor de geschiedenis van geheel de menschheid?
De bronnen zijn nog dezelfde, waaruit men de geschiedenis der vooraf-
gaande dynastie putten kan.
Wijgaan thans over tothetstamhuisvan Song, dat dezen naam verkreeg,
omdat Lieujujuist met dit vorstendom beleend was geworden, toen hij
de kroon vermeesterde.
VIJFDE AFDEELING.
DE DYNAS T I E VAN SONG.
(420—479 na Christas.)
De held van zoo menigen veldslag, die nog nooit overwonnen was, die
te land zoowel als te water de grootste zegepralen behaald had, die on-
baatzuchtig den buit met zijne Soldaten deelde, in den raad, om zijne
wijsheid, in het leger om zijne dapperheid, door geheel China te regt
geacht; een man van den nederigsten stand, die zieh zonder voorspraak
door zijne eigene talenten den weg gebaand had tot de hoogste waardig-
heden, stond thans aan het hoofd der regering. Zijne eersle daad was,
de oude vrouw, die hem groot gebragt en aan hären boezem gevoed had,
tot den rang van keizerin-moeder te verheffen. Om allen twist over de
troonsopvölging voor te komen, bepaalde hij naauwkeurig, wie van zijne
zonen hem moest opvolgen. Het land was thans rüstig; de naburen
waren beducht om met zulk een bekwaam veldheer twist te beginnen.