Er zijn weinig plaatsen aan de ku$t waar zoo groole armoede lieerscht
wegens de onvruchtbaarheid van de landstreek, en waar de roovers
zoo talrijk zijn. Belangrijke landverhuizingen hebben deze ramp
cenigzins gelenigd; in alle bloeijende kolonien van den Indischen
Archipel vindi men inboorlingen uit deze streek, onder hen zeer vele
rijken, gelijk ook in de groote steden op de kust van China. Yandaar
betoonden de inwoners van A moi zieh als oude bekenden der Engel-
schen en spraken zeer vertrouwelijk met hen, loen zij zieh van de
citadel meester maakten. Maar de Engelsche gevolmagligde wilde hier
niet langer vertoeven, daarom werd een klein eiland, Ku lang su
genaamd, legenover A moi, door de Engelschen in bezit genomen,
orn vervolgens verder naar bet noorden te trekken.
De admiraal had zieh van A moi verwijderd, onder voorwendsel van
legen de zeeroovers te kruisen, en zij ne vloot op die wijze gered;
voor deze dienst verloor hij zijn geheele inkomen gedurende vele jaren
en zonder zijn rang te behouden bleef hij ter vervulling zijner taak
achter. In hoever hij ongelijk had, moeten wij onbeslist laten; maar
indien hij met zijn eskader, gelijk men hem bevolen had, de Engelschen
had aangevallen, dan zou misschien een zeer klein gedeelle van
de jonken onlkomen zijn.
De Engelsche vloot zeilde nu naar het noorden. De bevelhebber van
hei geheele Chinesche leger, in de nabijheid vaii Tschu san, te Tschin
hao, was de Mongool Jü kien. Yan zijne jeugd af gewoon zijne onder-
danen heerschzuchlig te behandelen , en daarenboven wegens de goede
diensten zijner voorouders in Turkestan, een gunsteling van Tao kuang,
wilde hij ook een schrikbewind legen de vijanden des Rijks invoe-
ren. ilij bejegende I li pu, den vriend der builenlanders, met de groolste
minachling, en toen hij zijn’ postaanvaardde, rusttehij niet, voordat hij
hem van de regering der provincies Kiang nan en Kiang si verwijderd
zag en zichzelf aan het höofd des bestuurs bevond. Zoodra hij nu tot
aanzien gekomen was en zieh in het bezit der hoogste magt waande
— want hij slond ten bove zeer goed aangeschreven en de keizer
meende zijns gelijke in het geheele Rijk niet te hebben, omdat hij
met drift de uilroeijing der geheele Engelsche natie aanried — wilde
hij ook aan de wereld loonen, dal hij zijn’ hoogen rang niet te vergeefs
verkregen had. Hij vaardigde zeer gestrenge ediklen tegen de Engelschen
uit en verzekerde hun, dal hij besloten had op hunne huid te slapen.
Tot dat einde werden er drie, welke hem toevallig in handen gekomen
waren, levend gevild en daarna langzaam in slukken gesneden. Daarop
schreef hij snorkende brieven aan de hooge regering en maakte Tao
kuang wijs, dat hij den barbaren zulk een schrik had aangejaagd, dat
zij nooit meer iets tegen het hemelsche Rijk ondernemen zouden.
J a , hij was zoo ver gegaan van hen tot een strijd uit te dagen, dien
zij evenwel nog niet hadden aangenomen; want hij wist wel dat de
vrees voor zijn naam zoo groot was , dat niemand wagen zou zijne hel-
denkracht in twijfel te trekken.
Yreesselijk werd hij uit dezenwaan gewekt, toen eensklaps de Nemesis
naderde. Deze stoomboot had al hare kolen verslookt en liep dus de
haven van Tscha pu binnen om daar hout te zoeken. Alle forlen werden
aanslonds ingenomen en de Soldaten moesten wijken. Daarna ging de
manschap met de niatrozen van den Phlegelhon naar de plaals waar de
twee Engelschen , die men gevangen genomen had, in stukken gesneden
waren, en men stak de huizen in brand, en nam vreesseiijke wraak
op de ingezetenen. Inmiddels was de groote vloot in de nabijheid van
Tschu san gekomen. Daar had men moeite noch kosten gespaard om
het eiland onoverwinnelijk te maken, en omstreeks 6000 man waren
bereid hun leven aan de verdediging van Ting hai op te offeren. De
arbeid, tot de versterking vereiseht en binnen weinige maanden vollooid,
was ontzettend. De generaal besloot in vereeniging met den admiraal
de boiwerken te verkennen; men vuurde aanslonds op de stoomboot,
die tot dat einde den oever naderde. Dewijl zij verlrokken, zoodra hun
oogmerk bereikt was, schreven de Chinesche Soldaten zieh de over-
winning toe en van dit oogenblik af waanden zij de geheele magt der
Engelschen te kunuen afslaan. Maar eindelijk naderde de dag van den
werkelijken aanval. Yan den heuvel waar de Chinesche officieren zieh
zeer goed verschanst hadden, werden zij door de Engelsche Soldaten
verdreven, uit de citadel noodzaakten de monieren, op de nabij gelegen
eilanden gerigt, de Chinesche Soldaten te vlugten. De groote batterij aan
den zeekanl werd door de Iersche Soldaten genomen, die de Chinezen in de
flank vielen en hen als schapen voor zieh uitdreven. Ook de muren van
Ting hai werden na een zeer gering verlies spoedig beklommen , en het
geheele Chinesche leger verdreven. Onder de talrijke borden was er
slechts een, die, de magt des vijahds v e rach ten dm e t eigen hand
beproefde de stad weder in te nemen, en dit was een gemeen
soldaat. De overige krijgslieden namen de wijk naar Tschin hai,
om het berigt aan Jü kien te melden, lerwijl de magistraalsamble