
 
        
         
		lerwijl  hijzelf  de  dwangbevelen  hernieuwde.  Naderhand,  sehrijft  de  
 zielenherder,  werden  de  gehoorzaine kinderen Zijner Heiligheid steeds  
 talrijker,  en de afvalligen  verloren  allen  invloed,  hetgeen  zeer  tot  be-  
 vrediging des  bisschops  slrekte.  De ijverigste zendelingen gingen  inmid-  
 dels  den  weg  van  alle  vleesch,  slechts weinige Chinezen waren in Staat  
 de  ceremonien  op  Rooraschen  tränt  gelrouw  te  verrigten,  zoodat vele  
 kerken  geheel  te  gronde  gingen,  en  de  aanhangers  steeds  minder  
 werden. 
 Toen de Mohammedanen van Turkestan weder de wapenen ter handha-  
 vinghunnervrijheidopvatten, enKien long beducht was vooreen bloedigen  
 oorlog, werden er eenige zendelingen op de grenzen van Sehen si gevangen  
 genomen, die juist van zins waren zieh naar hunne posten in die streken te  
 begeven. Vruchleloos hadden zij getracht zieh door eene  zware  geldboete  
 los  tekoopen;  de  zaak  werd  den  keizer voorgesteld,  en hij  deed zijner-  
 zijds het  naauwkeurigst  onderzoek naar al de bijzonderheden,  hoe  deze  
 raenschen ongestraft en ononldekt naar het tegenovergestelde deel des Rijks  
 konden  komen,  om  däär,  gelijk  hij  dacht,  den  Mohammedanen  hulp  
 te  verleenen.  De  Chinesche  priesters,  die  deze  monniken  behulpzaam  
 geweest waren,  om  het  land  binnen  te  sluipen,  vlugtlen  naar Macao,  
 om  den  toorn  der  mandarijnen  te  onlgaan.  Maar  dezen  waren  hen  
 derwaarts op de hielen gevolgd,  en  daar  de senaat van deze stad stand-  
 vastig weigerde den  vervolgden  de gaslvrijheid  te  ontzeggen,  grepen  de  
 Chinezen  het  krachtdadigste  middel  aan,  om  de  barbaren  tot gehoor-  
 zaamheict te dwingen;  zij  sneden  hun den loevoer af.  Toen vermanden  
 zieh  de  Portugezen,  gaven  aanstonds  vuur  op  de  Chinesehe  jonken,  
 die  rijst  wilden  uitvoeren,  en  boezemden  den  mandarijnen  vrees  en  
 ontzetting  in.  Reeds  waren  de  twee  gevonnisden  te  seheep  naar  Goa  
 gevlugt,  maar  de  Chinesche  regering  drong  nog  aan  op  hunne  
 uitlevering,  en  was  van  zins  een  leger  te  laten  aanrukken.  Dewijl  
 dit  echter  een  zeer  gewaagd  stuk  was,  vergenoegde  men  zieh  
 eindelijk  met  den  voorzilter  der  propaganda  naar  Pe  king  te  zenden,  
 waar  hij  ook  ellendig  in  de  gevangenis  stierf,  zonder dat men hem  ter  
 dood veroordeeldhad.  Kort daarop  verscheener  een gestreng bevel,  tot  
 uitroeijing  van  het  pausdom  in  het  geheele  Rijk,  en  de  mandarijnen  
 werden  verpligt  de  Katholieken  door  de  pijniging tot afval  te bewegen.  
 Terwijl  Kien  long met  zulk  eene  woede  op de nieuwe belijders van het  
 Christelijk  geloof  aanviel,  ontbood  hij  gelijklijdig  eene  menigle  pas  
 aangekomen  Europeanen als kunstenaars naar de hoofdslad, en  rekende 
 het  zieh  zelfs  tot  groole  e e r,  zooveel  vreemdelingen  in  de  nabijheid  
 van  zijn  paleis  te  kunnen  onderhouden.  Zoodra  hij  echter naauwkeurig  
 berigt van de woonplaats aller zendelingen ontvangen had, werden velen  
 hunner  gevat  en  tot duurzame gevangenisstraf veroordeeld. De ovengen  
 leefden  verborgen  in  de  afgelegenste  en  meest  woeste  streken,  en  
 moesten  ongehoord  lijden  ondergaan,  om  de  mis  in  de Lalijnsche  taal  
 aan  het  volk  voor  te  lezen,  of kleine kinderen  te doopen; velen stier-  
 ven  van  honger.  Hunne  medehelpers,  zooverre  men  die  in  handen  
 kon krijgen, werden voor altijd gebannen en aan de Soldaten op de grenzen  
 tot  slaven  geschonken.  Kien  long  had  eens  eene  opwelling  van  groot-  
 moedigheid en onlsloeg de priesters  uit  de  gevangenis.  Dezen bleven nu  
 deels te Pe king of ijlden naar Macao, waar zij echter niels dan gebrek en  
 eilende  vonden.  De  mandarijnen  hadden  op  nieuw  achterdocht,  vielen  
 de  inwoners  met  de meeste gestrengheid aan, namen  alle  arbeidslieden  
 weg,  lieten  verscheiden  dagen  geen  levensmiddelen binnenkomen,  om  
 hen  tot uitlevering  der zendelingen  te noodzaken.  Het  gevolg was niet,  
 gelijk  men had  mögen  verwachten,  maar  de  ongelegenheden,  die de  
 inwoners te  lijden  hadden,  kon  men  niet  zoo  spoedig  vergeten.  Yele  
 Chinezen namen de Europesche kleeding aan, om zieh aan de vervolging  
 te  onttrekken,  anderen  verlieten  voor  altijd  hun  vaderland. 
 Yelen  bleven  onder  de  pijniging  standvastig  bij  hunne  belijdenis,  
 terwijl  de  menigle  den  paus  verloochende;  de  priesters leerden hen,  
 hoe  zij  in  den  angst  tot  den  heiligen  aartsengel  Michael en  verschil-  
 lende  heiligen  moesten  bidden.  —  Yolgens  de  belijdenis  der  zendelingen  
 en  hunner  bekeerlingen,  bestond  de  godsdienst  van  den  paus  
 —  in  het  Chineesch  die  van  den Heer des Hemels  — in de  vereering  
 van  het  kruis,  de  beeiden  en  de  heiligen,  en  de  waarneming  van  
 een  aantal  gebruiken.  Dit was  de  apostolische  leer ,  voor wier uilbrei-  
 ding  hare  verdedigers  zoo  veel.  leden.  —  Rij  het  eindigen  dezer  vervolging  
 waren zesendertig zoo Europesche  als Chinesche bisschoppen en  
 priesters  öf  gevlugt,  öf  in  gevangenissen  en  woestijnen  gestorven,  
 en  het  getal  der  inlanders,  die  als  hulpzendelingen  hadden  moeten  
 lijden,  was  nog  veel  grooter.  De  verrader,  die  de  eersle  vier  monniken  
 aan  de  regering  overleverde,  ontstal  hun  50  oncen  zilver  en  
 werd  naderhand  gebannen;  een  mandarijn  ,  die  hun  een  horologie  
 had  afgenomen,  werd  ter  dood  veroordeeld. 
 Macao  verhief  zieh  gedurende deze regering,  niet zoozeer door eigen  
 streven,  dan wel  door  de  kracht  en  den  rijkdom  van  vreemdelingen,