halen. Reeds waren alle maatregelen genomen, elk schip had zijne
aanwijzing ontvangen, en de oorlogschepen naderden langzaam de
bepaalde plaatsen om door vuurmonden den vrede af te dwingen ,
toen eene oude vrouw met eene kleine boot kwam aanroeijen, en Elliot
door de hulp eens doctors die zieh in de boot bevond van wege den
admiraal Kuan den voorslag deed, om de onderhandelingen weder aan
te knoopen. De stoombooten waren begonnen eenige vuurpijlen in de
forten te werpen, toen bet sein tot den teruglogt gegeven werd en
de groote vloot zieh onverrigter zake verwijderde. Nooit had zekerlijk
eene oude vrouw en een boot grooter daden verrigt. Uithoofde van
deze mededeeling sloot Elliot een wapenstilstand, en het bovenver-
melde traklaal was het gevolg der onderhandelingen, terwijl Tschu
san en Tschuen pi aan de Chinesche regering teruggegeven werden.
De goedkeuring des keizers was echter noodig om dit traktaat te be-
krachtigen; daardoor werd de volledige overeenkomst vertraagd.
Om alles nader te regelen, werd er eene bijeeukomst in de rivier
van Canton bepaald. Ki sehen verwachlte daar Elliot in eene tent , en
beide waren hoogst verblijd, elkander als vredestichters lusschen de
twee rijken te ontmoeten. Er heerschle dus eene groote en majes-
tueuze pracht, de ges^rekken waren hartelijk en beloofden veel voor
de toekomst, men hield elkander zeer gepast en treffend bezig. Ki
sehen was geheel oor en oog, vesligde zijne blikken op de Engel?,
sche scheepssoldaten, bezag naauwkeurig hunne wapenen, Weeding
en militaire oefeningen, en werd nog te meer overtuigd, dat er door
een oorlog niets uitgerigt kon worden. Beide partijen verfielen elkan-
der nogtans, zonder dat er iets naders was bepaald geworden.
Inmiddels kwam de tijding van den gesloten vrede te Tschu san.
Het eiland seheen wegens zijne ligging in het middenpunt, en de nabijheid
der groote rivieren en het rijkste gedeelte van China den keizer van
het grootste belang, en het was geheelenal strijdig met zijne wen-
schen om daar eene vreemde bezetting te zien. Bij den aanvang der
onderhandelingen had Ki sehen daarom zeer sterk op de onlruiming
aangedrongen, en toen hij daarin niet slaagde, rekende Tao kuang
hem dit alSi eene misdaad toe. Terslond werden er bevelen aan I li pu
gezonden, om bet eiland gewapenderhand te verdedigen. Deze had
weinige en zeer siechte Soldaten , enkel een zaamgeraapten hoop , die
gestadig deserleerde, onbruikbaar geschut en geene vaartuigen, waarmede
hij dit leger van Tschin hai naar Tschu san kon overzetten. Bovendien had
hij zieh plegtig bij een persoonlijk onderhoud met Elliot verbonden,
om niet het geringste te ondernemen, voordat de uitslag zijner onderhandelingen
met Ki sehen was bekend gemaakt, en hij had besloten
zijn woord gestand le doen. Maar iets te ondernemen was pligl voor hem,
want zijn heer, de keizer , drong er met allen ernst op aan. Daartoe
zond hij een’ geheimen bode om de Engelschen te Tschu san te doen
weten, dat hij van zins was om de stad Ting hai in brand te laten
steken. Daar het een zeer koude winter was en zulk een brand den
Soldaten zeer onaangenaam zou geweest zijn, zond men hem op dezelfde
geheime wijze een’ wenk , dat, wanueer hij zulks deed, Ning po als een
tweede vlam zou aangezien moelen worden. Toen dit plan niet gelukte ,
zocht hij weder dreigementen uit te stoolen om alzoo den Engelschen vrees
aan te jagen en hen tot den aflogt le noodzaken. Maar nog was het
onmogelijk, de krachtdadige besluilen len uitvoer te brengen, en de
keizer, het dralen moede, benoemde eindelijk Jü kien, eenMongool,
tot voltrekker zijner bevelen, en riep I li p u , die in groote ongenade
was gevallen, naar Nan king terug. Weinige dagen te voren ontving
laalstgenoemde de tijding dat de vrede gesloten was en de aanwijzing
om Tschu san terug te nemen, zoodra de Engelsche gevangenen zouden
uitgeleverd zijn. Zulks te doen slreed tegen het uitdrukkelijk bevel van
den keizer; want het was zijn wensch hen naar de hoofdstad te laten
komen, om hen daar volgens oud gebruik als aartsrebellen ter dood
te brengen. De Soldaten waren trouwens reeds voor het grootste ge-
deelle van eilende in de gevangenis te Ning po gestorven, maar een
zeker kapitein bij de arlillerie, Anstruther, en de weduwe van den
zeekapilein Noble , di§ men voor eene naaste bloedverwante der
koningin van Engeland uitgaf, waren benevens eenige anderen nog
overgebleven, en aan hen kon men zieh wreken. Doch 1 li pu zeide;
Ik wil mij niet als beul gedragen jegens hen Wien ik het leven en de
vrijheid beloofde , maar hen overeenkomstig het gesloten verdrag uit-
leveren. Hij zond hen dus oogenblikkelijk naar Ting hai en tevens
zijn slaaf met een onderoflicier en korporaal, om Tschu san terug te
nemen. Hel Engelsche eskader ging op denzelfden dag onderzeil en
kwam weinige dagen daarna te Hong kong (24 Februarij 4841). Daar
meende men eene Engelsche kolonie te vinden, maar er wpei geene vlag,
en er bleef geen enkele soldaat achter, want de oorlog was reeds op
nieuw begonnen.
Elliot had in een’ rondgaanden brief Ki sehen wegens zijne gemoede