
 
        
         
		een slatig voorkomen, die genoegzaam toonde dat hetbloed van Tsching gis  
 nog door  zijne  aderen  vloeide.  Toen  deze  hooge  personen  nu  in  triomf  
 naar Pe king gebragt  werden,  gaven  de  ministers  den  keizer ten raad,  
 om  den  jongeling,  gelijk  eenigen  der  vroegere  Chinesche  monarchen  
 gedaan  hadden,  aan  de  schimmen  zijner  voorvaders  op  te  offeren  en  
 daardoor  de  schände,  die den laatsten vorsten  der Song was äangedaan,  
 eens  vooral  te  wreken.  Maar  hoe  verbaasd  was  de  rijksvergadering,  
 toen  Hong  wu  dit  verlangen  op  gronden  van  menschenliefde  met  af-  
 schuw  van  de  hand  wees..  In  plaats van  den prins ter dood te brengen ,  
 liet  de monarch  hem  eene  goede  opvoeding  geven;  nadat  hij  de  slel-  
 ligste  bewijzen  van  ’s keizers  gunst  had  ontvangen,  werd  hij  naar  
 de  woestijnen  teruggezonden.  Hoewel  de  troon  hem  van  regtswege  
 toekwam ,  kon  hij  toch  zijn wensch  niet  verkrijgen  en  stierf onbekend  
 als ambteloos burger. Hong wu’sgrootmoedige handelwijs maakte echter  
 zeer  diepen  indruk  op  de  Mongolen,  en  geheele  drommen  onder-  
 wierpen  zieh  vrijwillig  aan  de  Chinesche  opperheerschappij.  Zoowel  
 zij  als  de  gevangenen  ontvingen  streken  lands  om  te  bebouwen  en  op  
 eerlijke  wijze  in  hun  onderhoud  te  voorzien.  Daar  zij  echter  naar het  
 zwervend  leven  in  de  woestijnen  haakten  en  daarenboven  de  wärmte  
 van  het  klimaat  niet  konden  verdragen, verplaatste Hong  wu hen naar  
 de  grenzen,  waar  zij  eene  kolonie  van  knappe  boeren  vormden.  De  
 buit  gemaakte  schatten  wilde  hij  volstrekt  niet  tot  zijn  eigen  nut  be-  
 steden,  maar  gaf  ze  geheel  belangeloos  aan  het  land  ten  geschenke,:  
 om  de  lasten  der  na tie  door  deze  bijdrage  te  verligten. 
 Su  ta  vertoefde  niet  lang in de residentie; hij was het leven ten hove  
 moede,  en  volgde  den  Khan  der  Mongolen  tot  diep  in  de  woestijn.  
 Vervolgens wendde  hij  zieh  naar Tur fan,  dat äan Thibet grensde, waar-  
 de  wakkere  bergbewoners  nog  getrouw  gebleven  waren  aan  hunnen  
 ouden  gebieder.  In  zekere  stad  vond  hij  geheele  hoopen  gesneuvelden  
 onbegraven,  de  lijken  door  wild  gedierte  verscheurd;  want de wreede  
 Mongolen  hadden  de inwoners wegens hunne gehechtheid aan de Chinesche  
 regering willen  straffen,  daarom  rigtten zij  dit vreesselijk bloedbad  
 aan,  om  in  het  vervolg  anderen  van  gelijke  stappen  terug  te houden;  
 Deze  gruweltooneelen  maakten  diepen  indruk  op  den  grijsaard.  Ge-  
 belgd  over  zulk  eene  handelwijs,  voerde  hij  eene  edele  taal  tot  zijne  
 wapenbroeders  en  ging  vervolgens  welgemoed  aan  het  werk,  om  de  
 schade  te  hersteilen  en  de  daders  te straffen.  In deze bergachtige dorre  
 streken,  waar  een  klein  getal  jagers  dikwijls  het  geheele  leger  der 
 aanvallers  verniell,  handelde  Su  ta  met  het  grootste  beleid,  zoodat  
 de  afgelegenste  dalbewoners  Hong  wu  als  hunnen  regtmaligen  heer  
 erkenden,  en  de  strooptoglen  in  de  nabuurschap  ophielden.  De keizer  
 was  bij  zijn  ierugkeer  naar  Nan  king  nog  meer  verheugd  over  den  
 dapperen  vriend,  en  zoowel  de  hartelijke  ontvangst,  als  de  grootsche  
 titels, waarmede de opperbevelhebber vereerd werd,  vervulden zijn hart  
 met  innige  blijdschap. 
 Thans  meende  men,  dat  het  hoog  tijd  was,  om  de  provincie  Sse  
 tschuen,  sedert  lang  van  het  Chinesche  rijk  gescheiden,  weder  daar-  
 mede te vereenigen.  Drie legers rukten op, om dit land bij  de monarchie  
 in  te  lijven.  Maar  de  hertog  van  Sse  tschuen,  die  zijn  oppergezag  en  
 onafhankelijkheid  hooger  schatte  dan  zijn  leven,  wilde  Hong  wu  niet  
 als  leenheer  erkennen.  Hij  had  den  Jang  tse  met  kettingen  gesloten,  
 om het voorwaarts dringen van ’s keizers vloot te beletten. Hijzelf streed  
 dapper  voor  zijn  land  en  liet  zieh  iedere  schrede  met  het  zwaard  be-  
 twisten.  De  onderdanen  waren door denzelfden  geest bezield; met eene  
 dapperheid, welke die van de Zwitsers evenaarde, verdedigden zij de passen  
 van hun bergachtig land, en versloegen geheele regimenten van den vijand.  
 Na  onlzaggelijk verlies poogde men eindelijk door middel van omkooping  
 de  overwinning  te  behalen,  en zilveren en gouden kogels troffen, waar  
 ijzeren  en  looden teruggekaatst waren. Deels door zachtheid,  deels door  
 overreding,  deels  door  dreigementen  noopte  men  het  volk  tot  de  
 overgave;  de  vorst  zag  zieh  van  allen  verlaten  en  de  Chinesche  man-  
 darijnen  maakten  zieh  zeer  spoedig meester van  de  posten van besluur.  
 Hong  wu  had  veel  geld  aan  deze  onderneming  opgeofferd,  maar  
 dit  gaf  hij  vrijwillig  terwijl  het  bloedvergieten  hem  tegen  de  borst  
 stuitte.  Hoe  verheugd  was  hij  derhalve,  toen  hij  zijne  Soldaten  en  
 generaals  zag  terugkeeren  van  den  togt.  Op  de  audientie  gaf  de  
 monarch  elken. aanvoerder  2300  taels  en  een  groole  hoeveelheid  zijde  
 temgeschenke, in  tegenwoordigheid  aller hovelingen,  die zeer verbaasd  
 waren  over  de  groole vernedering,  welke  hun  meester  zieh  geliefde  te  
 gelroosten. 
 De  inwoners  van  Liao  tong,  grootendeels  uit  Chinezen  bestaande,  
 deden hun  uiterste  best  om  zieh  met  het  hemelsche Rijk te verbroede-  
 ren,  hoewel  de  magt  der  Tartaren  nog  zeer  belangrijk  was.  De  stad-  
 houder  bood  niellemin  Hong  wu  zijne  onderwerping  aan;  maar  toen  
 dit  ruchtbaar  werd,  sloeg  men  hem  dood  als  een  verrader.  Toen  
 zond  de  keizer  eene  talrijke  vloot  van  de  kusten  van  Schan  tpng.