
 
        
         
		overgegeven.  Alles  was  te  vergeefs  en  vermeerderde  slechls  de woede  
 van  den  monarch.  —  Al  de  gevangenen  werden  op  de  vreesselijkste  
 wijze  gefolterd  en  erkenden  weldra  de  misdaden,  die  men  hun in den  
 mond  gaf.  De  koning,  zijne  vrouw  en  zijne  verwarnen,  zoowel  als  
 zijne  ministers,  werden  vervolgens,  nadat  hunne  leden  door  de  gru-  
 welijkste  pijniging  waren  uilgerekt,  langzaam  in  stukken  gehouwen,  
 het  eene  ligchaamsdeel  na  het  andere  werd  hun  afgenomen,  en  Kien  
 long  was  zelf  aanschouwer  bij  dit  ijsselijk  tooneel,  dat  de  hardvoch-  
 ligste  hovelingen  met  ontzetting vervulde.  De  overige gevangenen werden  
 of onthoofd,  of  voor hun  leven  lang  tot  slaven  gemaakt,  en  aldus  
 zag de keizer  eindelijk  zijne  wraak  vollrokken. 
 De  oude  Fu  te ,  die  weder  van  een’  uit  de  gevangenis  ontkomen  
 avonturier  tot  generaal  was  verheven ,  kon niet dulden,  dat  gedurende  
 den  veldtogt,  wanneer  hij  als  gewoonlijk  den  strijd  zelf moest  onder-  
 nemen,  A  kui  grooler  eer genoot,  en dus klaagde hij zijn’ bevelhebber  
 aan.  Doch  deze  stond  te  hoog  in  gunst  om  zieh  deswege  veel  te  be-  
 kommeren,  en  bragt  integendeel  de  lievigste  bescbuldigingen  legen  
 den  grijsaard  te  berde.  Te  weten:  hij  had  op  zijn  marsch  de  onder-  
 danen  onderdrukt,  en  twee  ten  honderd,  die  den  Soldaten  moesten  
 toekomen,  voor zieh behouden. Deze en andere  kleine grieven bewogen  
 den  raad  hem  tot  de  doodstraf  der  rebellen  te  veroordeelen,  maar de  
 keizer  verzachtte  het  vonnis  in  onthoofding.  Zoo  stierf  een  dfer  ver-  
 dienstelijksle  generaals  van  zijn’  tijd,  die met regt over ondankbaarheid  
 van  het  hof  kon  klagen. 
 Zoo  partijdig  Kien  long  ook  in  dit  opzigt  handelde,  betoonde  hij  
 zieh  van  den  anderen  kant  zeer  welwillend  jegens  de  mandarijnen,  
 liet  bij  deze  gelegenheid  een  aantal  geringe  misdadigers  v rij,  gaf  het  
 leger  rijkelijk  geschenken  en  schold  het  volk  de  belastingen  kwijt.  Dit  
 geschiedde  in  hetzelfde  jaar,  ter  gelegenheid ■ van  den  negentigsten  
 gehoortedag  der  keizerin-weduwe  (zijne  moeder  was  zij  niet).  Deze  
 vrouw was wegens  hare  schoonheid  en  groote  talenten  in  het  harem  
 opgenomen  en  had  zieh  daar weldra  de  liefde  van  Jong  tsching ver-  
 worven,  die  haar  tot  keizeriu  verhief.  Daar  zij  eene  zeer schrandere  
 vrouw  was,  hechtte  Kien  long  zieh  aan  haar,  bewees  haar  sleeds den  
 grootsten  eerbied  en  gedroeg  zieh  als  het  gehoorzaamste  kind.  Op  
 hären  negentigsten  geboortedag,  toen  hijzelf  reeds  zeventig  jaren  oud  
 was,  rigtte  hij  een  familiefeest  aan,  waarop alle verwanlen genoodigd  
 werden,  en  daar  de afstammelingen zeer lalrijk waren ,  was de geheele 
 zaal van het lusthuis gevuld  met  prinsen  en  prinsessen.  Zij  aten in den  
 luin ,  die  prächtig verlieht was.  Kien long wandelde zelf op  en neer met  
 de  oude  vrouw,  wie  hij  den  dank  toebragt  voor  al  de  overwinningen  
 welke  hij  behaald  had.  Yeertien  dagen  later  was  zij  een  lijk.  —  Aan  
 Kien  long’s  oudsten  zoon  werd  opgedragen al de gebruikelijke gebeden  
 en  plegtigheden  te  verrigten;  hij  betoonde  zieh  daarbij  zeer  ijverig,  
 maar  haalde  zieh  eene  ziekte  op  den  hals  en  stierf.  Schu  he  de,  de  
 minister,  die  eertijds  als  generaal  ter  dood  veroordeeld,  maar  weder  
 in  genade  aahgenomen ,  en  later  de  bestendige  geleider van Kien long  
 was,  werd  öok  door  den  dood  opgeroepen.  Drie  wezens,  welke  den  
 keizer  hier  op  aarde  het  dierbaarst  waren,  waren  dus  van  zijne  zijde  
 gerukt,  en  te  midden  van  het  geluk  woedde  de  smart  op  de  vreesselijkste  
 wijze  in  zijn  binnenste.  Met  de keizerin had hij  in de hartelijkste  
 vriendschap  geleefd ,  zij  had  hem allijd met raad  en  daad  ter  zijde  ge-  
 staan,  en  hem  zelfs  op  zijne  reizen  door  de provincies vergezeld.  Zijn  
 zoon  gaf hem  het  schoonste  uitzigt  op  een  degelijk  karakter  en  waar-  
 dig  erfgenaam  des  troons.  De  staatsdienaar  week  nooit  van  de zijde  
 zijns  vorsten,  en  alles  geschiedde  naar  zijne  ingevingen.  Maar  de  ge-  
 lukkigsle sterveling  moet  sidderen voor de magt  van  den  Allerhoogste,  
 en  altijd  indachtig  blijven,  dat  hij  nog  mensch  is. 
 De  mandarijnen  volgden  natuurlijk  het'  voorbeeld  van  hunnen  op-  
 perheer  n a ;  dewijl  de  regering  zieh  sterk  rekende,  pleegden  zij  vele  
 geweldenarijen.  Het  volk  verdraagt gewoonlijk zulke behandelingen met  
 groote  bedaardheid,  want  de  groote  hoop  neemt  zeer  weinig  deel  
 aan  het  lijden  der  medeburgers,  en  is  onverschillig  wanneer  anderen  
 met  hardvochtigheid  gestraft  worden.  Maar  als  er  hongersnood  komt  
 en  gebrek,  dan  toontde  menigte  groote  belangstelling  in  alle  politieke  
 omstandigheden,  en  trekt  het  zwaard  uit  de  schede  om  zieh  onder  
 verschillende  voorwendsels brood  te  verschaffen.  Daarbij  bestonden  e r ,  
 sedert  de  Tartaren  den  Chineschen  troon  in  bezit  genomen  hadden,  
 verschillende  genootschappen  van  patriotten  ,  die  zieh  van  deze  gelegenheid  
 bedienden,  om  openlijk  tegen  de  vreemde  beheerschers  op  
 te  treden.  Sehan  tong,  het  vaderland  van  Kong  fu  ts e ,  was steeds de  
 hoofdzetel  der  misnoegden  en  der  Chinesche vaderlandsvrienden;  daar  
 bestonden twee vereenigingen : de Drievuldigheid en de Witte Waterlelie,  
 wier  doel  de  omverwerping  van  den  Tartaarschen  troon was.  Toen nu  
 de  oorlog  in  Sse  tschuen  woedde  en  de  beste  krachten  des  lands  
 verteerde,  planlten  de  misnoegden  de  banier  van  den  opstand.  Zij