werden aangevoerd door een’ Bonze, Wang long ; maar zijn leger be-
stond uit gemeen volk en allerlei avonturiers, die natuurlijk zoo lang
bij elkaär hieven, als alles goed ging, maar bij bet eersle ongeluk
wegliepen. Het inuemen eener kleine stad.maakte Wang long trotsch;
bij gaf zieh den tilel van keizer en opvolger van de dynastie der Ming,
en verspilde zijn’ kostbaren tijd met looneelvertooningen en de ramp-
zalige zucht om te schitteren. Hij hield wapenschouwing, hield rede-
nen tot de troepen als een mouarch, prees banne dapperheid en sprak
er over om spoedig uaar de lioofdslad op te rukken. Hij wilde zieh
desniettegenstaande geenszius roeren, eer bet keizerlijk leger in aan-
togt was. Zijne aauhangers werden spoedig verstrooid en Kien long
nam geduchte wraak; maar Wang long wilde niet levend in zijne
banden vallen , en verbrandde zieh in zijn eigen huis. Kien long was
zelf tegenwoordig bij het verhoor der bewerkers van dezen opstand.
Een der opperhoofdeu verzekerde hem , dat h ij, wanneer zijn bijzonder
geluk het niet anders gewild had, op eene jagtpartij zoude gevangen
genomen zijn, want dat eenige duizend man in eene hinderlaag ge-
plaatst waren. Deze bekenlenis verslerkte slechts den wrok van den
autokraat, wiens blijdschap daarenboven weldra door het berigt eener
volledige overwinning op de inlanders in Sse tschiien verhoogd werd. —
De zameuzweriug legen den troon had zeer uitgesirekte verlakkingen;
in Sehen si had een gelijke opstand plaats, in Sse tschuen werden
de mandarijnen insgelijks aangevallen, en indien de aanvoerders een-
stemmiger gehandeld hadden, dan zou der regering groote schade
berokkend zijn. Zoo veel is zeker, dat ondanks den grooteri luister,
die Kien long’s troon omriugde, zijn bestuur gehaat was, want anders
zou het onmogelijk geweest zijn , dat dergelijke opstanden zulk eene
algemeene deelueming konden vinden. Men beschuldigde ook de ver-
volgde Kalliolieken, dal zij iets hadden bijgedragen tot deze onder-
neming, en er valt niet aan te twijfelen, dat z ij, gedwongen of
vrijwillig, den Bonze met geld ondersteunden, en ingeval hij in zijn
voornemen slaagde, godsdienstvrijheid van hem bedongen. Er waren
evenwel slechts zeer weinigen onder hen, die met de rebellen in
aanraking kwamen. Of zij werkelijk de wapenen hebben opgevat, kan
niet bewezen worden. Daar hun bloed bij stroomen gevloeid was,
wilde men niet verder met gestrengheid jegens hen handelen, opdat
zij niet tot wanhoop gebragt wierden. In Sehen si was de strijd tegen
de misnoegden nog veel hardnekkiger. De vrouwen van het opperhoofd,
de eene met een zwart, de andere met een wit vaandel, vochten met
woede en sneuvelden benevens hare ecblgenooten op het slagveld.
De keizer was onverbiddelijk tegen alle godsdienstige sekten, en onder
welken naam zij zieh ook mogten verloonen, vervolgde hij ze met
de grootste verbittering en kende geen mededoogen. Duizenden on-
schuldigen werden in dit onderzoek medegesleepl; maar er moest
bloed vergüten worden en de toorn van den dwingelaud kon slechts
bevredigd worden als het bij stroomen vloeide.
Yan de nederlaag der Mohammedanen in Turkestan hebben wij reeds
melding gemaakt. De twee Begs, die den Chinezen nog legenstand
boden, waren eindelijk genoodzaakt langzaam naar Jarkand en Kaschgar
tprug te trekken. Zij moesten niet alleen vandaar vlngten, maar
toen zij slechts met een klein getal getrouwe aanhangers naar Kabal
wilden wijken, werd ook dit overschot door de Man tschuren over-
vallen en in de pan gehakt. De pene prins stierf aan zijne bekomen
wonden, de andere werd door den sultan van Badakschan gevangen
genomen, onthalsd, en zijn hoofd aan het Chinesche gouvernement
ten geschenke gezonden. In dit alles heerschte de grootste trouweloos-
heid; de broeders der Türken in Europa werden als reeen gejaagd
en waren hun leven nooit zeker, want wreedheid en onmenschelijke
gestrengheid waren aan de orde van den dag. Toen men dus het gelaicht
verspreidde, dat Kien long gestorven was, verzamelden die
van Turkestan hunne krachten , om het gehate juk af te schudden.
Een jong oöicier der Man tschuren, die zieh verbeeldde dat de geest
der natie geheel was uitgebluscht, rukte stout bet land binnen, ver-
breidde aanvankelijk vrees en schrik, maar werd weldra door de
Mohammedanen met nieuwen moed omsingeld. Toen de keizer dit
hoorde, dacht hij aan A k u i, zijn gelrouwen veldheer, die thans
bezig was met het bedwingen van China’s vreesselijksten vijand, de
gele rivier. ln allerij! begaf hij zieh naar de plaats van«den strijd en
kwam nog juist ter regier tijd om den Chineschen generaal uit zijn
neteligen toestand te redden. Door deze günstige uitkomst tot stouter
daden aangemoedigd, pleegde de beroemde held zeer veel gewelde-
narijen en legde den grond tot een vreesselijken opstand.
Twee distriklen van Turkestan waren bij het Rijk ingelijfd. Daar
woonden de twee sekten der Mohammedanen, die zieh door de kleur
hunner tulbanden , in witte en roode, onderscheidden, en zeer dikwijls
onderling twistten. Bij die gelegenheid toonden de mandarijnen zieh