
Het wordt er voor gehouden, dat deze keizer een oneeht kind was; want
toen zijn vader, de vorige vorst, zieh als gijzelaar aan het hof vanTschao
bevond, werd hij verliefd op de bijzit van een koopman, die reeds zwan-
ger was, en na acht maanden het wonderdadige kind ter wereld bragt.
Vermits er geen andere erfgenamen van den troon waren, beklom hij dien
reeds op zijn dertiende jaar. Hoewel uit eene vrouw van geringen stand
geboren, was de knaap met groote geestvermogens begaafd, en inplaats
van zieh aan de beuzelarijen van het hof te wijden, beoefende hij vlijtig
de staatswetenschappen, en peinsde toen reeds op middelen om geheel
China aan zieh te onderwerpen. Doch hij had een magtigen vijand in
den generaal der verbonden troepen, die Tsin’s ondergang gezworen
had, enin een beslissenden slag de bovenhand behield. Indien dezeveld-
heer gedurende de minderjarigheid des keizers beslissend had kunnen
handelen, dan zou de magt van den landveroveraar in de geboorte ge-
fnuikt geworden zijn; doch zoo als altijd beoogden de verdedigers hunner
regten slechts eigen voordeel, en het gevolg was, dat het gewigtig oogen-
blik ongebruikt voorbijging. In plaats van hem evenwel op het slagveld
het hoofd te bieden, zond Tsin schi hoang ti tien duizend oncen zilver
naar de hoofdstad van den opperheer dezes generaals; hij werd belasterd,
naar het hof teruggeroepen, en stierf daar in de armen der wellust. Dus
was ook deze vijand zonder hulp van wapenen uit den weg geruimd, en
de.moedige knaap zocht thans stof tot nieuwe daden.
Aan de noordelijke grenzen des lands van Tsin woonden de Hunnen,
een stam van nomaden, die China vreesselijk verwoeslle en later schrik
en vernieling tot in het hart van Frankrijk verbreidde. Om hen in toom
te houden — want zij leefden slechts van roof en strooptogten — was
er eene groote armee noodig, die de bergpassen steeds bezet hield. Zoolang
de beste troepen daar vertoefden, kon men niets besüssends tegen de
onafhankelijke hertogen van het rijk ondernemen. Schi hoang ti kwam
daardoor op de gedachte, om een hoogen muur met torens te bomvven, en
bragt dit plan ook weldra ten uitvoer. De andere vorsten volgden zijn
voorbeeld, en zoo ontstond het achtste wonder der wereld, de groote
muur, die 6000 li, of 1000 geographische mijlen lang is. Hoe schoon
de piramiden ook zijn, is dit werk veel grooter van omvang, erizooweide
kosten, die het veroorzaakt moet hebben, als het aantal mens'chen dat
vereischt werd om deze ontzaggelijke borstwering op te rigten, geven ons
een zeer verheven denkbeeid van denondernemingsgeestdier lijden. Doch
wat is dit verhevenst gewrocht van menschelijke kunst in vergelijking
van eene enkele bergketen, die de hand des Scheppers vormde! Op
vele plaatsen is de muur thans ingevallpn, op andere zijn de sporfcn ter
naauwernood nog zigtbaar; in de oostelijke rigting Staat het gevaarte nog
ongeschonden, en trotseert fier den verwoestenden invloed van twinlig
eeuwen, een gedenkteeken van het oude China, eenig in zijne soort. .
Tegen dezen vijand was men thans beveiligd; doch in het land zelf
vertoonde er zieh weldra een, die veel vreesselijker was. Eene ijsselijke
pest, de eerste waarvan de geschiedenis gewaagt, rukte de menschen-
tallen in ontzettende menigte weg; zij kon echter niet verhinderen dat
Schi hoang ti zijne legers weder verzamelde en de eene stad na de
andere aan zijne naburen ontnam.
Ieder prees hem thans gelukkig; doch in het paleis zelf knaagde de
worm, die den bloesem der vreugde in den knop verteerde, Zijne moeder,
die nog tamelijk jong was toen haar gemaal stierf, veroorloofde zieh te
veel vrljheid met eenen vorst aan het hof. Deze kende de onverzoenlijke
inborst van hären zoon, en om de straf zijner liefde te ontgaan, kwam hij
met zijne boeleerster overeen, om een baardeloozen jongeling onder den
naam van een gesnedene bij haar te brengen, en in geval van ontdekking
de schuld op hem te schuiven. Intusschen wilden de omstandigheden het
anders. De jonge minnaar won de toegenegenheid des keizers, en werd
tot de allerbelangrijkste diensten verkozen. Listig en sluw volbragt hij
de bevelen zijns meesters, en berokkende zmh natuurlijk door de groote
gunst, waarin hij stond, veel benijders. Toen de keizer eens alleen was,
openbaarde een hoveling zijne verbindtenis met de weduwe, en de op-
loopende Schi hoang ti gaf terstond bevel om hem in hechtenis te nemen.
Maar de gunsteling was reeds gevlugt, en had het rijkszegel medegenomen,
dat hem in Staat stelde eene ligting van troepen te doen. Men kwam tot
een veldslag; de vorst werd levend gevangen genomen, en hijzelf zoowel
als de twee kinderen, die de koningin hem geschonken had, werden op
de smadelijkste wijze ter dood gebragt. De moeder, in de gevangenis ge-
worpen en buiten allen toegang gesteld, kwelde zichinhare eenzaamheid
schier dood, terwijl hare vereerders,die zieh voor haar in de bres stelden,
hupne deelneming met den dood bekochten. Toen stond een eerbied-
waardig. staatstman op, om de moeder tegen den gevoelloozen zoon te
verdedigen. Deze was daarover zoo gebelgd, dat hij hem zou doorstoken
hebben, indien niet de wijde mouw den dolksteek had opgevangen en den
minister aldus beveiligd. Nadat de woede van den vorst bekoeld was,
hoorde hij zijnen wijzen raadgever met bedaardheid aan, gaf loe, en be