hij zieh dikwijls gedur^nde vele jaren niet eens naar huis begaf. Zijne
handen waren vereelt als die van een smid, en hij was volmaakt gc-
hard legen elke weersgesteldheid. Hij ondernam deze reusachtige werken,
om zijn vader van schände en straf te bevrijden; want dezen was het
eenen ander opgedragen, doch hij was niet in Staat om het te volvoeren.
Weldra vond hij smaak in het bereizen der meest ongebaande streken
en het doen van geographische waarnemingen. Daarloe hielpen hem de
Goden, waarmede hij zeer gemeenzaam was, en insgelijks een oud boek
van Hoang ti met een zeer belangrijk opschrift, dat hij bij toeväl vond.
Hij drong door tot het gebergte Kuan lun bij de Koko nor, dat het hoogste
der aarde is, waarvan de Himalaya slechts een tak uitmaakt, en deed
grooteonldekkingen. Om zijnekaarten eenduurzaam bestaan te verzekeren
en tevens den inwoners de vrees voor spoken en boschgedröchten te benemen
, vervaardigde hij negen drievoeten, en graveerde ze daarop; het bezi t
daarvan waarborgde naderhand de heerschappij over het geheele land.
Zijne ontdekkingenzijnteneenemaalongeloofelijk; want ookin het rijk der
natuur wist hij het meest verwijderde en verborgene op te sporen, zoodat
hij met regt den naam van den Chineschen Plinius verdient. In een werk,
getiteld Schan hai king heeft hij zieh beijverd om zeer onderhoudende
beschrijvingen van allerlei voorwerpen te geven. Werwaarts hij ook kwam
verbreidden zieh blijdschap en welwillendheid; zelfs de tijgers legden
hunne woeslheid af, de krokodillen huppelden in het water, de draak en
de schildpad kwamen te voorschijn, om den wonderbaarlijken man ook
eens te zien. Hij betoonde zieh allijd weldadig, spijzigde de oude lieden,
verzorgde de weezen, en loste verscheidene kinderen, die de ouders uit
armoede verkocht hadden, uit de slavernij. De Goden waren daarom
niet op hem vertoornd, en hij kon vrijmoedig en onbevreesd voor den
Allerhoogsten verschijnen. Niettemin had hij het hartzeer, het lijk van
een verslagene op den weg te zien liggen, terwijl hij zichzelven beschul-
digde, dat hij den moord niet verhoed had. Toen hij bij eene andere gele-
genheid, misdadigers, die ter dood veroordeeld waren, naar de gevangenis
zag breiigen, zuchlte hij en maakte de opmerking, dat het in de lijden
van Jao en Schun anders geweest was, want toen streefde ieder om deze
keizers in deugd te evenaren, terwijl thans het volk zijne eigene verder-
felijke denkwijze volgde. Toen ter tijd werd het tot het goede aangespoord
zonder belooning, en zonder straf van het kwaad afgcschrikt, terwijl onder
zijne regering zoowel het eerste als het laatste in zwang was.
Nedertgheid gebood Ju zoodanige opmerkingen te maken. Zijne
deugd was voldoende om nieuwe barbaarsche stammen door onderwijs en
raadgeving tot beschaafde menschen te vormen, en wat kan men meer
van de kracht des voorbeelds van een enkelen mensch verwachten. Om
van alles nut te trekken, wat voor hem bij het regeren van gewigt kon
zijn, gelastte Ju eene klok en verschillende metalen platen op te hangen,
waarop de geleerden, die iets mede te deelen hadden, moesten kloppen.
Voor ieder vak was een bijzondere toestel opgerigt, zoodat reeds deklank
zelf te kennen gaf, van wat soort de inlichling was, die de keizer ontvan-
genmoest. Wijsgeeren regeerden het land, en het paleis des keizers was de
vergaderplaats der wijzen. Welk een tijd, toen Ju, aan zijn eigene lalenten
wanhopend, den minsten zijner ministers op den troon wilde verhelfen,
om hem regtvaardig en goed te helpen regeren. Ongelukkig stierf deze
kundige slaalsman voordat hij die eer kon genielen. Aldus leefde J u , en te
regt draagt hij den naam van den Groote. Met hem eindigt de reeks der
volmaakte regenten. l)
Tot dus ver was de regering in China bij keuze geweest, vandaar
bestemde de groote Ju ook zijn amblgenoot Pei tot zijn opvolger, hopende
dat de Grooten des Rijks hem op den troon zouden verhelfen. Doch na
zijnen dood bekreunde zieh niemand om den grijzen regent, maar de
vassalen haasllen zieh om den zoon van keizer Ju , genaamd Ki, den
troon waardig te verklären. Deze krachtige en schrandere man nam ook
terstond (2197) bezit daarvan; hij plaalste echter zijnen tegenstander na
diens dood onder de keizers, zoodat hij in de onderwereld deeergenoot
die hem op aarde geweigerd was. Naderhand gaf hij aan de Rijksgrooten
een prächtig gastmaal, waarbij vele redenen gehouden en verheven wen-
schen uitgeboezemd werden. Van dil tijdstip af volgde de zoon den vader
in de regering op, en alzoo werd Ju de voorzaat eener geheele reeks van
keizers, die bekend zijn onder den naam van het stamhuis van Ilia.
Ju had al zijne uren aan den landbouw toegewijd en het voor eene
grondwet des Rijks verklaard, dat elke oorlog moest vermeden worden;
daarom sloopte hij ook de vestingen, vermils ze aanleiding tot strijd en
belegering zouden kunnen geven. Doch Ki dacht er anders over en toen
een der hertogen niet opden rijksdag versehenen was, kondigde hij hem in
den naam des hemels den oorlog aan, want de keizers van China, als ver-
tegenwoordigers dezer hoogere magt, slrijden allcen ter eerc des hemels.
') Men vindt veel belanjirijks en zonderlings uangaande deze keizers in den
1 sse, liet volledijjste werk van deze soort.