lijke trouw geprezen en van de veruitziende deakbeelden dezes staals-
mans gesproken. Nogtans wilde het met de vredesonderhaudelingen
niet vlotten, en nadat hij zieh bij eene tweede zamenkomsl uren lang
met Ri sehen had onderhouden, keerde hij met nieuwe, ofschoon
flaauwe hoop terug.
De Chinesche gevolmagtigde had, om zijn aanzien te bewaren, aan
den keizer te kennen gegeven, dat hij door zijne onderhandelingen
Elliot had weten te bewegen om het geheele eskader weg te zenden.
Daarop antwoordde Tao kuang: vervolg hen, roei ze uit en laat geen
enkel sehip ontkomen. Ki sehen hernam: dat men tot zulk eene onder-
neming noch vloot noch leger had; waarop de keizer het vonnis uil-
sprak, hem met de zwaarsle straf bedreigde en hem de schuld gaf
dat hij het leger onlmoedigde. Op deze aanklagt kon de minister niets
zeggen en moest nu aan het gestrenge bevel voldoen, en oogenblik-
kelijk toerustingen maken tot den oorlog. Het eersle wat men deed,
was op de hoofden van Elliot en den bevelhebber der vloot een
prijs van honderdduizend gulden te steilen, als geschenk voor ieder,
die ze brengen zou. Dit was nu de gemoedelijke trouw van den in ’t
naauw gebraglen staatsman, dien Elliot zoo geroemd had. De handel
werd mede niet geopend, en het was dus de moeite niet waard om
langer te wachten. Binnen zoo een körten tijd hadden de Chinezen een
groot getal van Soldaten naar de Bocca Tigris gezonden en nieuwe
bolwerken ter verdediging opgeworpen, zoodal zij zieh als mormel-
dieren begraven haden. Ki sehen had sinds eene geheele inaand, zoolang
de vrede met Elliot geduurd had, de vestingen in staat van verdediging
gebragt, en in zijn brief aan den keizer gepocht, dat hij de
Engelschen met looze onderhandelingen ophield om tijd te winnen.
Het ontbrak dus noch aan manschap, noch aan kanonnen, toen Elliot,
als uit zijue beloovering ontwaakt, weder een aanval gelaslle op die
beroemde forten, welke nu twee eeuwen lang den loegang beschermd
hadden. De heuvels, aan wier .voet de forten lagen, waren vol menschen,
die zieh achter batterijen gelegerd hadden; het geheel scheen
eene levende massa. De stoomboolen wierpen vuurpijlen onder hen,
en rigtten daardoor groote verwoestingen aan; twee linieschepen gaven
vuur op de groote forten, en Kuan, de admiraal, hield zoolang vol,
als er nog een enkele soldaat blijven wilde. Nu drong de vijand met de
bajonet binnen; Kuan streed nog alleen en wilde niet vluglen maar
versperde den loegang met zijn’ degen, en werd spoedig neergeveld.
De Engelschen huldigden de dapperlieid van den held, en deden eere-
scholen bij zijne begrafenis, toen men het lijk weghaalde. Het laatsle
fort werd eerst door eene batterij van een eiland aan de overzijde
beschoten, vervolgens ook door de kleinere schepen gebombardeerd
en eindelijk door de Soldaten beslormd. De mandarijnen waren bij
hetbegin van den aanval gevlugt, en hadden alle booten medegenomen,
waarover de bezetling zoo verbitlerd was, dat zij op hare eigene offi-
cieren vuurde. Maar vlugten konden de Chinesche strijders niet, vandaar
werden zij alle gevangen genomen. Zij vreesden dat de barbaren hen
levend zouden verslinden, en wierpen zieh dus op de knien om genade
en erbarming smeekende. Niemand wilde hun natuurlijkerwijs leed doen ,
maar men gaf hun eene goede hoeveelheid rijst en zond hen in ver-
scheidene booten naar liuis. ^ De Chinezen hadden zooveel mogelijk
hun best gedaan; maar het leger weet niels van krijgstucht en krijgs-
kunde in den Europeschen zin des woords, en is dus bij een aanval
hulpeloos. Daarbij heeft de soldaal geeu eergevoel, geene liefde tot het
vaderland, geene gehechtheid aan zijne offleieren en is lafharlig van
natuur. Er bestaan uilzonderingen op dezen algemeenen regel, maar
zij zijn zeldzaam; wat wij gemeenschappelijke dapperheid zouden
kennen noemen, is bij de Chinezen een voorwerp van bewondering.
Van mikken eh goed schielen hebben zij geen denkbeeid, maar ge-
looven nogtans stellig, dat het vuur van hunne geweren met lonleu
en van hunne lompe kanonnen diamanten zou kunnen smelten. Zij
vestigen al hun vertrouwen op groote slukken, en verheeren zelfs in
den waan, dat alleeu de aanwezigheid dier kanonnen eene plaats
onoverwinnelijk kan maken. Hel model is van de Europeaansche ont-
leend, maar ze zijn veel dikker, ze zijn ruw,. siecht gegoten, vol
gaten en blazen, zoodat ze zeer dikwijls springen. Reeds in het jaar
i834 waren zij begonnen de plaats bij het inkomen der rivier te
versterken. Een vreemdeling sloeg hun voor om in het vervolg met
gloeijende kogels op de fregatlen te vuren. De proef werd genomen,
het gloeijende ijzer in den mond vau het sink geworpen, en ziet, daar
vlogen kanonnen en kanonniers in de lucht. Na dit onheil stelde men
zieh methetgewone geschut tevreden; Lin had alles gedaan om de haven
te sluiten, en menige honderdduizenden guldens besleed om de forteu
onoverwinnelijk te maken. Toen zij desnieltegenstaande door de Engelschen
waren ingenomen, schreeuwde men over landverraad en beschul-
digde Ki sehen van de snoodste wandaden. Daarbij stond hij geheel