irekken, als zij uiel in geval van weigering hetzelfde lot wilden ondergaan.
Elliot was naar Hong kong gegaan, om de zaak van den moordenaar
te onderzoeken, en in dit opzigt volgens de Engelsche wetten te han-
delen. Naderhand bleven alle Engelsche kooplieden met limine gezinnen
op de schepen te Hong kong. Daar werd hun alle toevoer van levens-
middelen door de mandarijnenafgesneden,en Elliot zag zieh genoodzaakt
maatregelen te nemen tot bescberming der koopvaarders. Op eens rees
de gedachte bij hem op, de zijnen met geweld levensmiddelen te verschaffen
, en hij gaf vuur op de oorlogsjonken, die nabij het Chinesche
fort Row lun lagen. Dezeonverantwoordelijkeaanvalwerd als gew.oonlijk
door zwakheid en dralen opgevolgd. Een Engelsch fregat, dal te hulp
geroepen was, trok naderhand op Elliot’s voorslag weg, zonder een
schot gedaan te hebben, en de Chinesche zeeofficier eigende zieh zeer
natuurlijk de overwinning toe. De keizer was zoo tevreden over Verdiensten
van dien aard, dat hij hem eene paauwenveer gaf en hem later
lot admiraal benoemde. Dit weifelende droeg zeer-veel bij orn den
oorlogslust der Chinezen op te wekken; want zij waren thans stellig
overtuigd, dat zij ter zee en te land tegen de Engelsehen opgewassen
waren.
Van zijne zijde kondigde Elliot het sluiten van de haven der rivier
van Canton aan, maar veranderde eensklaps van gedachte en knoopte
onderhandelingen aan betreffende het openen van den handel. Hiertoe
hield hij eene bijeenkomst te Macao, die, gelijk alle soortgelijke on-
dernemingen, met teleurstellingen eindigde. Lin gelastle tbans aan
Elliot, dat wanneer hij niet oogenblikkelijk de voornaamste sluikers
uitleverde, naardien de kooplieden, die van sluikhandel beschuldigd
waren, reeds verlrokken waren, of zieh ten minste schijnbaar aan de
wetten onderworpen hadden, hijzelf moest komen, om de regtvaardige
doodslraf voor alien te ondergaan. Zulk een krenkende eisch putte
eindelijk het geduld van den kapitein uit, en daar Lin alle Engelschen
des doods waardig verklaard had, zeilden twee fregatlen naar de Bocca
Tigris, om Lin tot herroeping van dit wreed bevel te dwingen. Deze
vordering werd met befeedigenden spot beantwoord, en de Chinesche
vloot ging eindelijk de twee sehepen legemoet. Toen de jonken zieh
niet wilden verwijderen, werden er verscheidene in den grond geboord
en de Chinesche admiraal geraalUe zelf in groot gevaar. Zijne vaarluigeu
gaven wel dikwijls vuur, maar zonder gevolg. Lin zag dit voorval
aan van eene hoogle, en de zekere overwinning, die hij zieh had voorgesleld,
werd thans in eene schandelijke vlugl veranderd. Toen wierp
hij zieh moedeloos ter aarde, sloeg ¿ich hevig op de borst, en riep
in ontsteltenis uit: Kuan, Kuan! waarom hebt gij mij bedrogen !
(Iiuan was de naam van den admiraal, die kloekmoedig ondernomen
liad de Engelschen te doen wijken en bij deze gelegenheid gewond
was). Zoo verliepen er verscheidene dagen in eene aan waanzin grenzende
hopeloosheid. Eindelijk drongen de bloedverwanten van Lin tot
hem door; een hunner deedden voorslag om aan den keizer te schrij-
ven en van het geheele voorval eene overwinning te maken; want te
voren ^ilde de gevolmagtigde zijn’ opperlieer verzoeken, hem uithoofde
zijner onbekwaamheid van alle eerambten te ontzelten. De voorslag wns
Lin welgevallig, en hijzelf stelde eigenhändig een verhaal op van de
overwinning en de dapperheid der Chinesche vloot. De keizer las het
geschrift met zulk een welbehagen, dat hij den generaal oogenblikkelijk
den bijnaam: de dappere (Pa tu lo, Ba ha dur?) gaf en Lin
openlijk prees.
In het laatst van het noodlollige jaar kwam eindelijk op voorstel
van Lin het bevel des keizers om de Engelschen voor altijd van den
handel uit te sluiten en elk bijzonder persoon die tegen dit verbod
handelde, dood en verderf te bereiden. De lezer moet echter niet
denken, dat nu het verkeer werkelijk wäs afgebroken ; integendeel,
de handel was nooit bloeijender dan toenmaals, en millioenen guldens
werden door de kooplieden gewonnen, die thans onder eene andere
vlag kochten en verkochten. Daden en woorden zijn in China lijnregt
in tegenspraak en men vaardigt edikten uit om de overtreding te
bewimpelen.
Elliot beproefde nog eens den vrede te herslellen, en vertoonde
zieh om vrede vragend aan den mond der rivier. Het anlwoord van
Lin was zeer scherp, en hij wees hem op zijne vroegere daden. Kort
daarop werd door den burgemeesler te Pe king, die in de nabijheid van
Macao geboren was, een smeekschrift aan den keizer gerigt, waarin
hij verzocht voorlaan alle barbaren van het hemelsche Rijk uit te
sluiten, hunne schepen in de havens te lokken en dan te verbranden,
en duikers in dienst te houden om galen in den romp der schepen
te boren en ze te laten zinken. Naardien de vreemdelingea zieh echter
verootmoedigd hadden, moest men den inwoners van Macao veroor-
loven borg voor lien te zijn, en hun jaarlijks uit louter medelijden
eene hoeveelheid rhabarber en thee verkoopen. Zoo wilde nu China