man en een aantal vaartuigen tot de keizerlijken over. Het was eene
groote blijdscliap voor den gouverneur van Canton toen hij dit hoorde; hij
eigende zichzelven den roem der overwinning toe, en verZocht om de pläat-
sing der officieren, die thans tot gehoorzaamheid teruggekeerd waren.
Zijne wenschen, die nog van een persoonlijk verzoekschrift van het
hoofd der opslandelingen vergezeld waren, vondeu gehoor, de voor-
naamste zeeroovers werden tot officieren benoemd, en de gemeenen bij
de raatrozen ipgelijfd; slechts zeer weinigen werden tot een afschrik-
kend voörbeeld onlhoofd.
Nu werd ook de weduwe bevreesd, die alle hoop opgaf om legen
de oude bondgenooten met de keizerlijken te strijden. Daarom deed zij
insgelijks voorslagen tot overgave, die na lang weifelen en dralen
doot den stadhouder te Canton werden aangenomen. De grondslagen
van de overeenkomst waren eene aanzienlijke som gelds, de aanstel-
ling harer helden, levenslang onderboud voor allen en een eerepost
voor haarzelve. De oude vrouw onderteekende deze voorwaarden zeer
gaarne, en de Chinesche edelman was wel tevreden dat hij op zulk
eene gemakkelijke wijze een eind gemaakt zag aan die moeijelijke
zaak. Weldra verstond men elkander van weerszijde; er werd een
dag tot de overgave bepaald, de weduwe kwam met een prächtig
gevolg bij de mandarijnen, die ter bemiddeling van Ganton waren
gezonden. Er heerschien nog twijfel en wantrouwen in de borst der
zeeroovers, toen zij een Portugeesch schip met eenige oorlogsjonken
Van verre zagen naderen. Maar de heldin zelve stelde onbepaald ver-
trouwen in de verzekeririgen der mandarijnen, ging onbevreesd
naar Canton en werd daar met de grootste eerbewijzen ontvangen.
Haar geliefde Pao volgde haar voorbeeld, en verkreeg een’ hoogen
rang als zeeofficier. De overige krijgsmakkers deelden de poslen, en
de gemeenen werden troepsgewijze uileengejaagd. Pao'leefde nog lang,
om tegen zijne vorige makkers op zee te strijden, want velen wilden
zieh niet overgeven; maar het vuur der verwoesling werd eindelijk
gebluscht, en zelfs- de naam van zeeroovers verdween. De oude Je
vestigde zieh te Canton, riglte een huis voor spei en hoererij op en
woonde nog lang in die stad der openbare zedeloosheid en ontucht
ten verderve der jongelingen en meisjes.
Het berigt, dat de gouverneur aan den keizer zond, klonk zeer
fraai. Hij deed zieh veel te goed op de builengewone wijze, waar-
mede bij de zeeroovers in het net had gelokt, hen ondanks hunne
legenweer daarin gehouden, eindelijk tot de overgave gedwongen en
de tijgers in sehapen veranderd had. Dit is een gesebrift, dat toen-
maals veel opzien baarde en in bei gelieele land bekend werd gemaakt
, om de natie te overtuigen, dat de kracht van het hemelsehe
Rijk nog niet verslapt was, maar dat dezelfde geest, die rebellen den
dood nabij brengt, nog den bovenloon had. — De zeeroovers von-
den ook twee geschiedschrijvers, waarvan de eene een Chinees was,
die ons een niet zeer belangwekkend verhaal beeft nagelaten, de
tweede een Engelschman , die door de roovers gevängen genomen
werd en met getrouwe kleuren hunne ijzingwekkende daden schilderde.
Het gelrouwste berigt verkrijgt men uit den mond der thans
nog levende bannelingen, die tot op den dag van heden hunne on-
dernemiugen met buitengewone geestdrift beschreven (1810). — Het
Rijk ruslle nu weder een tijd lang uit van zijne groote en veelvul-
dige bezwaren, terwijl intusschen misgewas en herhaalde overslroo-
mingeu veel onbeil veroorzaakten en tot gedeeltelijke opstanden aan-
leiding gaven.
Reeds zeer vroeg (1806) hadden de Eugelschen aan de Chinesche
regering ernslige voorslagen gedaan, om de zeeroovers paal en perk
te stellen. Hun handel was eenigzins benadeeld, en er werden
bittere klagten aangeheven over het gevangennemen van een’ burger
hunner natie. — De Chinesche regering trok zieh dit niet aan, tot
dat een admiraal , en later de handelsvereeniging aanboden voor
eigen rekening eenige sebepen uit te rüsten , om tegen de zeeroovers
te kruisen. De berbaalde aanbiedingen gaven den gouverneur »eindelijk
aanleiding over deze zaak te raadplegen, en er werd besloten
den voorslag af te wijzen, omiiat het veel beter was van de wolven
te lijden, dan den tijger id de schaapskooi te laten. Men moest bet
land liever aan alle gevaren dezer bloeddorstigen blootstellen, dan
aan eene vreemde magl vergunnen de wano' de te doen ophouden.
Deze handelwijze is raadselachlig, maar de mandarijnen waren toen
zoo ijverzuchtig op alle vreemde volken, dat zij den val des Staats
boven eene verbiodlenis met de maglige zeevaarders zouden verkozen
hebben. Toen de zeeroovers zieh eens allen in eene baai verzameld
badden en de koopvaardijvloot der Engelscbe kompagnie aangekomen
was, deed deze laaisle bet aaubod om de kapers in den grond te
boren en zonder verdere komplimenlen een eind te maken aan de
ramp; maar de officieren der provincie wilden daarin niet. toestem