Pfal\ 44.11.
miniftrandum. Fugiebat piùs puer à facie patris fui, lcd
magis ad faciem patris (ai. V ohlit quidem obliuifcipopu-
lumfuum, & domum patris fu i, vt concupifceret Rex
Regis filius decorem fuum, & effent dùo infpiritavno,
quatenuseiusfieret pater per gtatiam.quiilliuseft per na-
turam. O miradeuotio! O mira fuiipfius obliuio ! Parum
fait æmulatori venerabüis Patriarch» Iofcph, reli&o
mulicri Ægypciæ palliolo, quo tenébatut aftridus, nu-
dam èmanibuyampledentiselabi, fed infuper Euange-
licae perfc&ionis ftrenuus executor de craftmo non cogt-
tabat.
Denique ircr labotiofum fans , fine viatico arrif içns,
deficientibus iam iamque pr* inedia membris , Aadrai
(inquit ) femos Ctyifti herbispafei; Quarc non & nos?
diuertenlque paulumab itinere coepit carperc. O ( in-
quit) quacn dulcei Ô bone puer! quid tibifapiebat ! qmd
rogoîheibaiUa.anfidcsîfoenum.ancharitas ï Sapiebat
plane, fed lefusiri corde, & ideofeenumin ore. Vndq
quxfo, vndeiftapuetb? Tua hint ifta, Domine Iefu, qui
das&accipis, prseftas 8c exigtt. Qais enim tibidatait-,
quid non tuum ? Sed etfi quis dare volùerit quod à te
non accepit,non dignarisaedpere. Accepitergo. Domine
Iefu, puer ifte, accepit à te & reddidit, accepit & o b -
tulit. Accepit & obtulit hanc mentis deuotionem, hune
fidei feruorem, hune dile&ionis ardorem. Tua ergoo-
mnia, Domine, qui primordiaconuerfionis eius bis mi-
raculisdedicafti,qui pi* conuerfationis eiusgrâtum poft-
modumkcrificiumfufcepifti» qui nunc holocauftumil-
lu.d acceptiflimum, in fublime illud templum tuum, mi-
feriçorditer tranftulifti. Ibi infinuAbrahaerequiefcitSi-
mon meus, dulciffimns amicus meus, tuus autem pauper,
Domine Iefu , vbi requiefeit translatas de morte ad
vitam, de laboré ad requiem, de miferiaadfelicitatem.
Ecce qui dolere coeperam, inueni vnde gàudeam. I nue ni
Luc.11. H plane,fed in te,mi dilede frater,non in me.Nolite(ait)flere
fuperme, fedfuper vos ipfasfiete. T ib i, mi dileôte frater, tibi
dongaudeo,fed mihi condoleo. T ibi gaudendum eft: ego
fiendus , ego dolendus, qui poflum fine Simone viuere.
Mirum tamen fi viuere diccndus fum, cui ablata eft tanta
Gfw.37.34.
G en. 50.1.
R*g-1-17*
Doleo dile&iflîmum meum, vnicordcm meum mih1
ereptumjgaudeoeum in æterna tabernacula aflumptum.
Quærit aftedusdulcemeiuspwefentiam, qua deleétabi-
liter pafeebatur, fed non acquiefcic ratio, vt dile&a mihi
anima càrne foluta., iteruhi carnis miferijsaddicatur. O-
ptat animaraea, fimul cura fila fua portione, fruiample-
xibus Chrifti, fed obfiftitinfirmitasmea, obfiftitiniqui-
tasmea, obfiftit etiam diuinaprouidentia. Çertequipà-
ratus erat, intrauit cum fponfo ad nuptias, mihimiferq
adhuc claufa eft ianua. Vtinam Domine Iefu, vtinam
quandoque aperiatur I S peso autem in tua mifericordia,
Domine, quod aliquando aperiatur. ^nemifi primitias
meas, pnemifî thefeurummeum,præmifinonmodicam
meiportionem. Sequaturadte,quodmeireftat. Vbieft
thefaürus meus, ibi fit & cor meum. Sequar hic,Domine
/itinera eius, vt in te fruarconfprtioeius. Etpoteram
quidem, Domine, lento liçerpede, cum oculis bis obij-
ceretur pia conuerfetio eius;cum fuperbiam meam re-
tunderecconfpeda hümilitàs eius; cum inquietudinem
meam reprimeret confiderata tranquillitas eius ; cum
leuitas mea conftringeretun freno mir* grauitatis eius.
Memini me fiepfe, cum oculis huefilucquedifcurrerem,
ad vnum eius afpe&um tanto pudore perfùfum ; vt fu-
bito jntra memetipfum receprns , manu grauitatis o-
mnemillamcompefcerem leuitatem, ac me ad me col-
ligens , incipercm mecum aliquid vtile aditare. Simul
quidem loqui ordinis noftri prohibebat audoritas, fed
ïoquebatur mihi afpedus eius, loquebatur mihi inccf-
fuS eius , loquebatur mihi ipfum filentium eius. Afpedus
pudicus,maturus incefrus,grauitàs in fèrmone, filen-
tium fine amaritudine. Denique hoc vltimo anno v it*
fu*, quafifiitur* vocationis fu* non infeius, quanta tran-
quillitate, quanta pace,,quanta eircumfpedione vitam
exigebat ?
Videbatur quafi omnium cxteriorum, etiam mei ob-
litus, ac intraquafdamfiiæmentisinclufusanguftias j vi-
rum ilium expreffius depinxiflè, quem fendus Ieremias
Prbpheta deferibens, Bonum eft (inquit) virocumportauèrit
iugumab adolefcentia, fedebttfoins & tacebit y quia leuabitfefu-
perfe. Sufcepit quidem iugumdifciplin*tuæ,Domine leportip
vitç me*,tam dulce folatium peregrinationismeç,, pu flo lcfcente state,eligens illam ardam viam qu* ducit
tam vnicum leuamert miferi* me*. j ad vitam, in fudore vultusfuivefci pane fuo, & alieno ii|r
D
t.Rfg.i8.33
PfiLa.xu
dieio fuam fubdere voluntatem. Poirtauit etiam graue iu-
gum infirmitatis ab ipfeadolefcentia, quaeum vfquead
extrema eius, per odennium vt reor, fine vlla p*ne inter-
polationepaternoflagellaftiafFedii.Eeideo exteriüs nihil
paene inueniens,quo obledaretûr,in interioremfu* mentit
folitudinem fefe recluferat, folus ledens & tacens, non
feera mea, quafi dilaniatainfelix anima raea, & viuere di-
cor î O mifexum viuere! b dolendqm viuereffineSimonc
viuere.. _ • N
FleuitPatriarcha I acob filium fiium ; fleuit Iôfeph pattern
fuum, fleuit fendus Dauid Ipnathan chariflimum
fuum. Omniah*çmihivnusSimorifuit,fi.liuS'*tate,pa- ____________
ter fandicate, ami eus charhate. Ploraergo mifer charifli- | tamcnotiotorpens. Scribebat enim,vei legebat,vel me*
mura patrem tuum, ploraamantiffimum hliumtuum, | ditàtionifcripturarumjqu.ippecuieratvigilfenfiuSjfecre-
plora dulciflimum amicum tuum. Rumpanturcatarad* j tjus intendebat. Vix cum Priore.feltem de neceflariislo-
miferi capitis, deducant oculi lacrymas per d iem&no - j qUebatur.Incedebàttanquamfiurdus nonaudiens,&:ûc-
dem. Plora(inquamJ|non quiailleafrumptus,fedquiatu 1 ut m^tUs non aperiens os fuum, fadus ficuthomonpn
felidus. Pater mi, frater mi, filimi, quis mihi detvt ego audiens,&nonhabensinôrefiioredargutiones. Verum
moriar teçum.? nolïem enim pro te; hoc enim non effet fi qUis eurn, accepta occafionê ,quolibet conuenire t affa-
tibi,fed potius mihiipfi confuluiffe. Dicebat quidem hoc ■ tu>tanta mox redolebat in eius fermone fuauitâs, tanta in
de filio parricidafendus Dàuid, Âbfalonfilimi, filimiAbfa-1 vultu,fine omnidiffolutione,apparebathilaritas;vt quam
ion, quismihidetytegomoriarprote ? Nunquid hoc dixit de , fuerit.filentiura eius vacuum âmaritudinis, plenumdul-
Ionath'a amieo fuo ? Nunquidhoc lofeph de pâtre fiuo? j cedinis , & môdus loquendi, & humilités proderet au-
de parricida d id debuit ; de peccatore hoc dici debuit, j diendi.Ecce quid perdidi,ecce quidamiû.
quiamorspeccatorumpeftirha. Pium erat velle moripro im-
pio,vt effet qui poeniceret, effet qui fieret, effet cui mifere-
returDeus, ne in sternum periret. Atillitranslati ad requiem,
non erant vlterius in hanc miferiam reuocandi,
non erant tôt doloribusiterumfübijciendi. Denique &
Rachelploransjiliosfuos noluït confolari. Quid plorabat? Affe-
d us: Afifedus^utem confolaretur,fifiliusàmortuisre-
uocaretur,û eiUsafpedibusiterummaterfrueretur. Hoc
noluit RacheL Quare! Quia fiille à mottuis reuocaretur,
de beatitudine in miferiam deuolueretur. Noliiit autem
yt filius reuocaretur, fedvt ilia ad filium in requiem affu-
meretur. Affedus filios rcquirebat; ne reuo carcntur, af-
fedui ratio obfiftebat ; matris vero afliimprionem diuiiia
prouidentia differebat. Ideo Rachel plorans filios fuos
noluit confolari. Similis caufe mihi.
Quo abijftió exemplar vit* me*, compöfitio mpfum
meorum? Qopabijfti? quo recèflifti ? Quidfaciam ? Quo
me reuertam? AQuém mihi iam fequendum proponaptt
Quomodo auulfus es ah amplexibus meis, fubtradus of-
eulis meis, fubdudus oculis meisï Amplexabarte,dilede
frater,non carne.fed corde.Ofculabarc,tnqn oris attadu,
fed menos aftedu; Dilexi te, qui.me ab ipfo initio conuer-
fionis me*iaamicitiamfufcépifti; quite mihipr*c*teris
familiärem exhibuifti, quiin iplisvifceribusanim*tu*,
tuo me Hugoni affocialli. Tanta enim tibi erat circa v-
trofque difediOjtam fimilis a ffedio, tamynadeuqtiojVt
ficut mihi videtur ex verbis tuis collegiffe neutrum alte-
ri tuus pr*ferretaffédus, quamuis eiusfenditatem mihi
omnino pr*ferendam, certa ratio iudicaret. Curergo
me abfente tranfifti?Cur quem folum pro duobus pr^fentem
habuifti, difeedens pr*feritem noluifti ? Anparcen-
dum vtrifque, fcilicet & tibi , & mihi*ftimauifti ? oe me
coufpedustuus exitusafflidaret, & l*tum tuum exitum
ac tranquillum, dolor meus vel modice contriftaret î An
forte, quod magis credo, tibi foli pietas diuina profpexit,
vt tranquillam acpacificam illam animam, indefidera-
tam tibi patriam, ab huius v it* miferijs cum omni tran-
quillitatetransferret, ac corporeihabitaculi vinculum te
p*nepefciente, tantafolueretfaciUtate, vtnecmodicus
mortis timor diledam fibi animam moleftatet î Denjqué
is qui ledulo accubabat tuo, nullum in te vicinæihprtis
deprehenditindiçium,imo vultus hilarior/ermofacilior,
fpem reuocand* folutis augebant. Porro cum caput tU-
um fiiauiter reclinans fpiritum reddidiffes, obdormifle té
credidit,non obifle.
Tibi ergo.dilede mi frater,tibi confultum eft,qui cum
tanta tranquillitatè tranfifti, qui pacifica tua morte, à pacisminiftristefaifrefufceptum,
eas. Vident ali j quid exteriüs agitur, quidinteriuspatiar,
non attendunt.IbituiôculiDomine.Certèinpcùlis meis
nihilhabuithicferuustuus, quod velimpedimentoeifit ^ Wk
adtuostranfireamplexus.Sednemofcithominum,quid 4i
agatur in homine.nifi fpiritus hominis qui in ipfo eft. Tu-
us autem, Domine, oculus pénétrât vfquc ad diuifionem
animæ 8c fpiritus, compagum quoque & medullarum, 8c
eftdifcretorcogitatiönum, &inrentionuro cordis. Ecvt
ait qui4am laudabilis feruus , V * etiamTàudabili vit*
hominUm, fi remota pietàte difeutiatur. /Ecce, Domine,
vnde timormeus,ecce vtidelacrym*. Attendeeas.opijf-
firae, dulciflime,mifericordifïimei Sufcipeeas, ô vpica
fpes mea, vnum 8ç folum refugium meum, finis intentio-
nisme*,Deus meus, mifericordia mea. Sufeipè eas, D omine,
facrificium, quod tibi offero pro, dilediflimoami-
co meo, & fi qu* in eum macul*refederunt,aut ignofee,
aut mihi imputa. Ego, ego percutiar,ego flageller,ego to-
tum pendant; tantum, qu*fo, ne illiabfeôndasbeatam f'
manifeftifliineprodidifti. 4 . - *
Nee mirum. NoU enim horamillamhorruifti, fed po-1 faciem tijam, ne illi fubtraha^dulcedinjsmtuam, ncilli
tiusdefiderafti; qui puidiequamanóbisdifcederès, vifi-1 differaspiamcorifolationem-tuam.Experiatur,miDomi-
tanti te monaftecij noftri Præpofitp, nullam te vlterius nc,dulcedinem mifericprdi*tu*,quam tam vehementer
ll.CW.J.1.
vit* induciam optarc dixifti. Quid igitur profeciftiô a-
maramorsî quid profecifti îlnualifticerte: tabernaculum
eius, in quo peregtinabatur, fed rupifti vinculum^uo te-
nebatur. Obruiftf domicilium, quo interim fruebatur,
fedtuliftifercinam, quapremebatur. Scithus (inquic Apo-
ftolus) quoniam fi terreftris domus tioftra bum habitations dtf-
folnatur,quod*dificationemhabemusdomum, nonmanufactam,
optauit, de quatantafecuritatepræfumpfit, quam tanto
afffedu commendauit, qu* ei tam deledahiliter fepuit
nodeilla,cum c*teris fefe ad quietem recipientibus, vno
ei fratte ad excubias re lido , inhancvocemgratulabun-
dus erumperet, Mifericordiam, Mifericordiam,Miferi-
I cord iam.
Conabatur, vt aiunt, verficulum ilium ex integro pfalaDeo,£
ternamincoelis. Ergo iamillaanima, arnica virtuti- j lere, Mifericordiam & indicium cantabo tibi Domine. Verum,
bus,quietiscupida,ftudiofafapienti*,vi<ärix natur*,exu- I vtrcor,' primiillius verbidulcedine reuocatus, in eius re-
to huius carnis inuolucro, liberioribus ( vt ita dixerim^ J petitione familiarius immoratur. Denique conuertens
pennis, ad illud fiiblime& purum bonumeuolat, aediu plead eum, qui eius leâ:uloaflidebat,éundemfermqnem
cupitis Chrifti excipituramplexibus. Sed carp ( inquis) j erebro repétit. Cernens quoque ilium quodam quafi
terr*mandata,incineresfoluitur.lcaplane. Sedquidex- ! ftupore fuffundi, velut indigoaçus tancam eius infenfi-
ultas?mortuaeft, vt viuificetur;diffoluitur,vtmeliusre- bilitatem, qüod videlicet fimili nonperfundereturdul-
C0r.1j.41 paretur. Semmata eftin infinnitate ,fedfurgetinvirtute. 5emt--T'cedine, fimili feporc frueretuc,: coepit manu q,uafi.yeile
: nataeftincorruptione,fed furgetinincorruptioue. Sennnataeftin , excitare fopitum, 8c expreffiori, ardtiorique voce inge-
C ignobilitaté, fedfurget in gloria. Denitfcfeminaium eft corpus anir \ minât, Mifericordiam, Mifericordiam. Quid eft quod
I male, furgetJpiritale.
Pfrl.xt 0.1.
j intueor mi Domine ? - Videor mihi cercequafioculiscertoau.
i}um
tfjs.
Vbi eft mors viiïoria tuai vbieft mors ftimulus tuus ? Certe v- j nerementeinillam, ad huius verficulihauftum quodam,
bi videris in eum aliquid feciffe , inde conuinceris pró- j ineffabili gaudio refolutam , dum cerneret peccata fua*;
fuiffe. In meergototum tuum viruseuomuifti, &illum immenfohoc pelago diuin* miferationis abferpta , ni-
appetens, dira mihi vulnerainflixifti. Ego, ego tuli quod| hil reliquiffe quod premeret, nihd quod. eius confcien-.
dôloris,quodamaritudinis,quodacerbitatis;cuiablacus j tiam y c lmodice obfufcaret. Liber incueri animam il-
eftduxitinerismeiÿmagiftermmconu|i(àtioniSmeæ.^èd j 1 ■ ....— ^.1.
quidnam eft,ô anima meà,quod d Ace illud funus camdiu
fine laçrymis afpexifti? Quid eft qpaoddileâum tibi cor-’
pus illud, fine ofeulis dimififti ? Dolebam mifer & rugie-
bam, 8c ab ihtimis pr*cordijs trahebam longa fufpiria,
nee ramen flebam; tantumque mini dolendumefleper-
uidebam, vc nec dolere me crederem, etiam cum vehementer
dolerem. Siepoftea fenfi. Tantusquippeftupor
mentem inuaferat meam, vt etiam nudatis iamadlaua-
chrum membris, tranfiffe non crederem» Mirabar enim
eum, quem ar<ftis dûleiffimi amoris vinculis mihi aftrin-
xeram, fubico elapfum manibus : mirabar animam illam,
q u * cum mea vna erat, fine mea, corporeis poïfe exui
compedrbus. SediamceffitilleftuporafFe(ftui,ceffitdo-
lori,ceffitcompaflîoni. N une quid agitis ô oculi? quida-
gitisîNolite qu*fo parcere,uolite difhmulare. Præbetein
exequijs d ileâi mei quicquid poteftis. Quid erubefeo?
An folus ploro ? Eccé quocvndiquelacrym*, quotge-
mitus,quot fufpiria. An h * lacrym*reprehfendend*? Sed
excufantnos cu*làcrym*,DomineIefu, quas in morte a-
mici.tuifudifti, exprimentes quidem noftram aife<ftio-
nçm,fedtuaminfinuantescharitatem. Induifti,Domine^
noftræ infirmitatis affedum, fed quando voluifti ; ideo 8c
non flere potuifti.Oquam dulces îaery m» tu*/ quam fua-
jies! O quantum fapiùht anxiæ menti me*!quanturh côn-
folaiitur! Ecce(inqm\int)qüomodo amab*teum. Et ecce quo
modo meus Simon amabatur ab omnibus, ampledreba-
tur ab omnibus,ab omnibus fouebatur.
Sed forte iudicant nunç aliqui fortes lacrymas meas;
nimis carnalem exiftimantes amorem meum. Interpre-
ten.tureas vt volent; ^u autem Domine vide eas , refpice
Pfal. 114.^1
Pfal. V. Slam,
fontediuin*mifencordi*dilutam, depofito pon-
dere peccatorum , ipfo naturali impulfu leuiflimis qui-
bufdam motibus ad iuperiora conari, carnifque exuuijs
jam iamque exui geftientem, ipfem tantum Dei miferi-
.cordiam,cuitotainnititurjmedicari.Eiaw««rrrtre^«Mf,e4
n'rna, in requiem tuam .quia D'ominus benefent tibi; tranftad locum
tabernaculi admit abilis, vfy ad domum Dei, in voceexulta-
tioms & confefiionis, fonus epulancis. Ego teprofequariacry-
mis meis , profequar te qualibufeunque precibus meis,
profequac te affedu meo,profequar ipfo fingulari media-
toris noftri facrjfi.cio. Ettu pater Abraham, etiamatque luc.i6.xi.
etiamextende, adfufcipiendumhuncpauperemlcfu, a- ( H
lium quendam Lazarum, manus tuas, aperi gremium tu-
um, expand e firm m, Sc a vie* huius naiferijs reuertentem
pie fufcipe,foue,confolare. Mihi quoque mifero, quali-
cunque diledori fuo Vinipfo finu tuo cum ipfo aliquando
locum quietis indulge. Amen. ”
F in i t L i b e r P A rM Y S ..
Incipiunt Capitula Libri S c
cundi.
r. Quid inprtmo libropropofuerit confiderandum,&quod manifefte
viitofi ab baefint confideratione remouendi.
I I. Quod labor exterior pro interior is qualitatefor■meturi&[exterior
labo%interiori aliquando minuatur. ,
I I I . Quod omnia accidentia ebaritas fua temperp tranquillita
te.cupiditas omnia fua corrumpatperuerfitate.
i v. Quod a triplici concupifcentia omnis labor wterior oriatur.