Item contempler ëtiàm illùd, quod qui olim contra
pugnatöres Spiritus certabant, non-potérant reducere
teadfeniöresJDöéfcores ; qüi córtinïürlïterper am bas partes
prpSan&is haberehtiir, 8c Deufn indreatam eftè Spi-
ritum fan&um^infuis feriptis aperte rtadétent, vt illo-
rüm teftimonio hæreticos çompellànt â blalphemia di-
feedere. Nos autem nunc habemus fan&um Augufti-
Uümbeatum Cyrillüm, fanëfcum A thanafium & p lures
alios : qùi&pfimis honoribus ab MS äuinobisconcradi-
cUnt ducuntur, & Spiritum lan&um & e x Ffiio eile à-
pertc feftantur. Quare muleis modis höbis factlius eft
oftfcnäere , quod ex Filip Spiritus fan6tuseftyqüarn an-
tiq’uis Patxibus oftendere, quod Deusincreâtu& Spiritus
, eft.
E T H IC A S
Poteft aiitem id ipfum oftendi & ihde. Cercum eft e-
nim$ quod femper incertiora & obfeuriora quaérendp-
rum per ceitfora& clariora nata funt oftendi. Beatus vero
Cyrillus 4n thelauris aduerlus hæreticos dilputando
pnus per Scripcuram öftendit & concludit, & ex Filip
elfe Spiritum lantftum. Deinde per hoc Concludit cori^j ■
Ipfrftancialem ipfiini elfe Patri & Ffiio. Quare in ipfa di- **
umaS cripturabpc eftapertius & clariusillo. ; 1.
Céitum autem idipluin eft, &per oppofita. N‘äm &
oftenlioneseorum, qui conantur oftenderepxlbloPatre
efleSpiritum,muItoftmtinhrniioresillis,quibuspugna-
toresSpiritus yrebanrürr | jigg
I1H enini non paucavérba habebantde Sdriptura, quæ
non débité leCta 8cmrçlleâà, vidëbantur blàlphëmiæ
eorun^ Fuffragari. Sicuri illa quod Spiritusfanäus mit-
titur/, datur, eftünditur , & afeipfonpri loquitur j'fed
quæcumque audit, & defiderat : & pro lâùâas inenad-
rabilibus gemitibus interpellât : & talia quæ non débité
examinata, feruiliiyidentur èfte naturæ. Hi au tem qui j
ex lolo Pâtre affirmant, nullum pemtus de Seripturalùb-
fidiumhabent : nondi&ionem, hortpidtum, nonlÿm^ i
bol um feufiguram, non aliud, pet quod, yel per qüæ,
eorum opinip ftare ppflèt. Quare nullum dubium eft,
quod noftra fenrëntia bene per feripturam demonftrà-
tur, & hi, qui ea non credunt, hæretici funt & aCatho-
licafidealieni. .
CVNDVM ST O Ic
O s.
. Composita P e r ,y.:
D . R A R L A A M V M D E
S E M I N A R I A E P IS CO P T M G T R A C E N -
fern ex fluribus •volumtnibus eo rundem Spot-
P A R S P R ï M A .
. ... C A P V T X,
• Beatitudo quid dicatur.
Finis Epiflolamm D . B a r l a a m i
Epïfcopi Gyracenßs de vnione Ramant
Ecclefijt, Ç? proeeßione Spiritus
fanât -, contra
G r æ c o s.
T H I C
CVNDVM
C O S.
A S
S T O ID
. R A R E A lâ M V M D E
S E M IN A R IA E P IS COP TM , GT RA -
cenfem compoftta fu b compendia.
, #
N V N C P R I M V M E D I T A
E x ; B I B L I O T H E C A
Bauarica.
Ominum,aliom alio,fecundum quod Homo
eft,meliusViuere putamüs. Ejtftàtuum
hominum?alium eligibiüorem, alium minus
eligen'ium àrbitramur. Ergo Cum natura
noftiälit finita, & nonfit infinitæbo-
nitatis càpax j abam alia mëliorem vitam ratione fiimerir
tes ynpnad infinitum procedemus, fed peruehieniuspô-
fttemô %d ahquepi terrriinum bene viuéndi : quem iam
tran feendere n atüra noftradë fui conditio ne minime va-
leat.Quamuis enirilnppbabeamusjqucmaffignabimus,
puread eum peruenifle-.tamèn q'ùia fubftantiàmik; vitam
natura limitàtam habemus ,neceflè eft etiam, lummum
gradumnollræperfeërioniSj&optimumftatumviuendi,
iècundum quod proporrionalitas noftra exigit : éadem
.natura præfixum 8c notum elle. Nam ppinarifinitàm na-
turam, ad 'infinitum proficére& pernei lixos nonexcè-
- dendo limités ,pofiè :non lolum eft contra communes
nböbneHfecl etiamtplhtomnérhappetitüm.Siqmdèni
; expetendorutn extremum noneft,vbifeapperitusnou'il-
fimefigat. Huncfgitur terminum, & haiic optimâm, pro
Vtpombile eft , hôifiinis vitam, vno verbo , fieut & alij: ,
beatitûdmemappellantes, quæramusqiiidlîp,& in qui-
bus cpnliftat.lnde autem lîilcipiamus exordium.
C a p v f I I .
Ver a Reaniuâoîlpmmü^t homo eft.
VErambominisbeatitûdinem quærimus, talis autem
noripoteft elfe, nifi& hoininis vt homo eft. Nam fi,
alfignabimus hominis bearitudinem,quæ non erit hominis,
vthâmo eft j’nônerityéra. Ergo oportervt çonftetex
omnibus illis bonis, quæ liinthominis, in quantum homo
eft. Quia fi ex alüs, & noriëx talibusjnon habebimus,
quod quærimus. Eteriim fi non ex omnibus huiulmodi
bonis conftabit, non erit lummum bonum. Quiafi qua
eftbeâritudo, cui défunt aliqua'bominisjih quantum homo
eft* manifeftinncft, qaodillisaddirisaugëbitur. Sed,
quod augeri pbteft:liimmum non eft.-Beatit udinem verq,
quamquærimus, fummum homüris bonü elfe volutniu^.,
Igitur ex omnibus diâis b onis conftabit,ac vero ex fô^
lis. Quiafi qua hint alia bona hominis : nön tarnen y tho.-'
mo eft : -^ïaûifeftufn eftquöd'illa aädita illi bearitjidihiji
qüç conftat ex bonis höminis,vthomoeftjnon augebunt
eatri, vt propterea fitmagis beatitiido ho nuniç ,v t hpino
eft :quiaihfaiietiainçom^ôfitionétptaexvtriûlqüege-
neris bonis ^omplexiojnon di ceretut, pec inrclligéreçur, 1
neç effet beatitudo hominisyVt höma eft ,nifîéx parti ü?('f
lorum bonorum homing, quæ elfent bona hominis , in
quantum homo eft. faß *
G a p y :"xi 1 1 1. |
Verabeatitudoaugerfhopfoteß* ■
T T Era ergo beatitudo, additis illisäugeri nön p0teft.Ec
V merico : nulla enim aggregatio augeri poteft, addid
) none aliarum rerum généré diuerfarum. Nècenimlineæ
additispundis; nec fiiperfißiesadditis lineis; necfölida
additisfuperficiebus ; nec diuetforum humidorum com-
mixtio additis colöribus velfaporibus augentur.
G A P V T I Vi
Beatitudo hominis, vt Homo eft, ex quibus potif-
fimttmconßet.
ERgo fi bona hominis, vt Homo eft, gertere diuerla
funt,ab illis,quç non lunt hominis,vit Homoeft;ma-
nifeftumeft, quo.d, beatitudo, qüæ CÖnftat ex bonis hominis,
vt Homo’éft, non àiigébi'tür adiedrione illorum
bonorum, quæ non lunt hominis, in quantum homo eft.
Itaque perfe&a & foinma hominis beatitndô,ek illis folis
conftabit j vt iam polïimus formam huius beatitudinis
breuiffime comprehendentes, talemèius definitionem,
ad quærendà & demonftranda fupponere.
C A p v T V.
Quid eßBeatitudo hominis vera,&quid eins Miferiaï
T TEram Beatitudinemhominis elfe cumulatam com-
V plexionem omnium bonorfi hominis, vt homo eft:
aeper confequens: fiimnhàm miferiam hominis elfe cumulatam
complexiönem omnium malorum hominis, vt
homo eft: vtcuihocineftmiferrimus homo dicatur. Eft
autem beatitudo përfe expetenda,&milèriafugienda.
C a p v r VI.
Virtue quid.
SVpponatùr etiam & Virtutis definirio,quç talis fecun-
dum omnesphilofophantes eft.
Virtutem elle oprimam affedionem animi,ex qua pro-
ficilcüntur bonæ:& laudabiles volun tares, fencenriæ, a-
diones: quarum quçlibet fiio loco optima eftjquç & eos,
in quibus eft, bonos ôdaudabiles emcit.
c a p v t ' v i l
A Beatitudine hominis, vt Homo eft, omnes artet
excluduntur.
f T Is prçmiftîs.patet quod omnes & vniuërlæ opificum
A Aartes excluduntur ab illisbônis que ad formam bea-
titudinispértinent. Sicut enimin omnibus alijs ilia bona
incelligimus, vniufeuiulcumqüe rèî, vtillarésèft j quæ i-
pfamrembonam& laudabilemfeciant, 8c à quibus ipla
res iure laudatur,& bonaappellàturdtà 8c hominis bona,
vt Homo eft, ilia tan tum intelligirnüs, qui ip^im homi-
nem bonum, & laudabilèm faciunt, 8c à quibus iure lau-
datur,& bonus appellatun
C Ai> v t V I Î L -
Vet beatitudo Hominis vt Homo eft,in quibuspotif-
fimumfita. , *
SËd beatitudo hominis, lîtàeft in illis bonis tantum,
quæ Hint hominis,y t Homo eft: fola ergo illaformali-
tcrperfiçiüntbéatam vitam , quihominem yerèbônüm
& laudabilèm fàciunt: & propter quæ iure laudatur, 8C
bonus appellatur. Sed ex nulla Opificum artehæc homo
meretur.Quanturticumque enim èftHomo faber bonus,
âut cerdo, aut feriptormon tamenratione huius àrtis bonus
appellatur ; Velut làpiens homo, aüt prudëns ,aüt in-
telligens lîmpIicitcrlaudatur.Ergo ad formam beatitudinis
opificumartès minime lunt vocandæ.
C A P V t IX. *
S tient ta in bonis Horhinis minime locandd*
tarnen quajcumque tales funt, vt ab eis n^n polfit homo
fimpliciter bonus appellari; vel vt Homofepiens & intel-
ligens,aut prudens iure laudarimon funt mil.lis bonis habende,
Ç Imiliterque ^fehtiarum , qüarum finis eft non éxtrin- j
fecus efFedusjfedintrinfeca vilîô veritâtisjiidetinbo- !
fiis ipfius mentis, vtmens eft,omnis Icientia computetur:
qua:beantudinem ipliushominis, in quantum
homo eft, conftitüunt. Hominem enim non iplam men-
tem aut rationein appcllamus ; fed, animal rationis &
mentis patticeps : cuius hune beatitudinem quaerimusj
rem videlicet,qua Optime,dum Viuitur,vira cius ducatur.
’ ; C A P V t , X .
Qua Hminibus &befl'tis comtnunid, non in bonis hominis,
vt Homo efi,c olio c and a.
AT vero, UecquscumqUe lunt, autefte pofiiint,c'om-
munia hominis & beftiarum j inillis bonis luncha-
benda,ex quibus hominis beatitudo cohftac.Illa.enim o-
mnia, vt pr^definitüm eft, funt bona hominis, Vt homo
eft.Sed ilia qU^ flint, äüt elfe pofluhtcommiiniahominis,
& beftiatumj&per confequens qu? gratia iftorUm requi-
runtur,vt efFediUa,aUt conferiiatiua,&fi quseeorundem
virtütes efle di cun tur, non funt boha hominis, vt homo
eft, & ideo hecin illisbonis fuht habenda, qu* ad beatitudinem
pertinent.
C A p V t x i .
Miferrimi definit'w, autquisvere Mifer dicatur.
IT em, quia miferrimus Homo nöcille eft, q«i ni
eft j nec file, qui homo non eft: Eqiius enim nor
homo miferriinuS : manifeftüm eft qtiod funt aliqua
Commüniahöminis beati 8t miferrimi. Cum vero miler-
rimuS dicatur, qui habet omnia mala Horaihis ,VtHomo
eft, ita vt nihil bohi hominis, vt homo eft, ei relinquatur:
fequitur nihil feotiim quae funt, aut efle polluht commu-
nia Beäti & rnifetnmi,qü«que grätiä eöriim requirunt ur,
bonum elfehominis, vt Homo eft. Qiiare hec in illis hu-
iufmodi funt habenda, qu^ definitione beatitudinis
comprehenduntiir.
C A P V t XII.
Qua in bonis Hominis iure habenda cenfeantur.
ITem, li ilia bona tantum feciatlt perfe hominem bea-
tum,qtueipfum hominem,Vtoftenliimcft,bonum fimpliciter
& laudabilem faciunt, & propter qu* iure laudatur
, & homo bönuSäppellatürOmnia vero hiiiufinodi
fiiiit volüntaria,St in poteftace hominis iaCentia,& amit-
ti inuitls nequelintiaiNullüm ergo fragile,& CaduCitm,&
fexcraneum, in noftra poteftate höh exiftens, & extingui,
& amitti porens inüitisihabendüm tft in fco genere,quod
Vita beata compleditur.
C a p v t X IIL
j Bond corporea eXternd, ad beatitudinem hominis,vt
Homo eft, non pertinent.
I ) Atet igitur e i con clu fis; qliodheC i ft d olen tia, hec coi-
I pörea yoluptas, neC omnino aliquid eorurn, q u i di-
cun t ur cörpörea böha & externajad bearitudiflemiquam
qu^rimus pertinetHorum feftim alia flint communia ho-
miftis & beftiarümtälia,beatihöminis,&mifeil:imi. Et o-
mnia com m uni tet fuftf extra h oftram poteftatem, & fra-
giha, & Cadiica, & extingui, & amitti irtuitis poflunt. Et<
nec omnia fimul, nec aliqua illorum lua prifentia ho-
minem bonum faciunt, vel äb eis homo iure laudatur,
8t bonus appellatur. Ergo cum huiulmodi omnia exclu-
faelfentabeantudine: 8c ip fa corporea, & externa necef*
lärio excluduntur.
C a b V T X I V .
QuaforiHa beatitudinis metudantur ?
ITaque cireumferiptis omnibusalijs, de quibus dubita-
Ir i polfit, nein forma beatitudinis inClüdafttur; relidtis
vero lolis animi virtu rib us, 8c eörum laudabilibüs a<ftio