ad fe venientibus Verkas dick : Si quis venit n i A Area Domini ad terrain Ifraelitarum rediret, plau- a®«,
me y dr non odit patrem fuum dr matrem > & Uxo-
rem & filios, &fratres & ferores fadhuc autem &
animant foam, non potefi meus e f f difcipulus.
Qna diferaio- z. Sed percontari libet quomodo parentes , &:
ne propinquos carnaliter propinquos prxcipimur odifle, qui ju-
ilscre&^diffc bemur Sc inimicos diligere ? Et ccrcé Veritas de
däemus. uxore dicit : JQuod Deus conjunxit, homo non f e r ret.
Et Paulus ait : Viri , diligite uxores vefiras >
ficutdr Chrißus Ecclefiam. Ecce difcipulus uxorem
diligendam prxdicat, cum magifter dicat : £>ui
uxorem non odit, non potefi meus ejfe difeipu*
lus. Numquid aliud judex nuntiat, aliud prx-
clamat ? An fimul Sc odifle poflumus, Sc dili
Matth. !?• 6.
Mph. }. iS.
ftro fuperimpofitaeft,& vaccx plauftro fubjun&x fëjtyjj
funt, qua: fetx fuifle memorantur, quarum filios
claüferunt domi. Et feriptum eft : ibant autem in x
directum vaccx fer viam qux c ducit Beth fames, dr
uno itinere gradiebantur, pergentes & mugientes >
dr non declinabant ne que ad dexteram , neque ad
finifiram. Quid ergo vaccx -, nifi fidèles quofque
in Ecclefia defignant ? qui dum facri eloquii prx-
cepta confiderant, quafi fuperimpolitam Dqmini
Arcam portant. De quibiu hoc ctiam eft notan-
dum , quod fuifle fetx memorantur : quia funt
plerique , qui in via Dei intrinfccùs pofiti, foris
carnalibus affettibus ligantur : fed non déclinant
gerc ? Scd fi vim prxeepti perpendimus, utrum- g à redo itinere , qui Arcam Dei portant in mente.
que agere per diferetionem valemus : ut eos qui
nobis carnis cognatione conjun&i funt, a Sc quos
proximos novimus, diligamus, Sc quos adverfarios
in via Dei patimur, odiendo Sc fugiendo nefeia-
mus. Quafi enim per odium diligitur, qui carnaliter
fapiens , dum prava nobis ingerit, non audi-
tur. Ut autem Dominus demonftraret hoc erga
proximos odium b non de inaffedione procede-
re , fed de cantate, addidit protinus, diccns: Ad-
hue autem dr animam fuam. Odifle itaque prxcipimur
proximos, odifle Sc animam noftram. Con-
ftatergo , quia amando debet odifle proximum,
qui fic cum odit ficut femetipfum. Tunc etenim
bene noftram animam odimus, cum ejus carnali- C
bus defidcriis non acquiefcimus, cum ejus appeti-
tum frangimus , ejus voluptatibus reludamur.
Qux ergo contemta ad melius ducitur, quafi per
odium amatur. Sic fic nimirum exhibere ptoximis
noftris odii diferetionem debemus, ut in eis Sc diligamus
quod funt, Sc habeamus odio quod in Dei
nobis itinere obfiftunt.
3. Ccrtc cum Paulus Jerofolymam pergerct, pro-
pheta Agabus zonam illius apprehendit, c fuifque
pedibus alligavit, dicens: Virum cujus hxcscona efiy
f i c alligabunt d in Jerufalem. Sed is qui animam
fuam perfcótc oderat, quid dicebat ? Ego non f o -
lum alligari , f e d f r mori in Jerufalem par at us fum
Ecce enim vaccx Bethfames pergunt. Bethfames
quippe dicitur domus folis : Sc Propheta ait : Vo* MaUch.+i
bis autem f qui timetis Dominum y orietur fo l jufii- f
tix. Si ergo ad xterni folis habitationem tendimus,
dignum profe&ö eft ut de Dei itinere pro carna*
libus afledibus non declinemus. Tota enim virtu-
te penfandum e ft, quod vaccx Dei plauftro fup-
pofitx pergunt Sc gemunt : dant ab intimis mu*
gitus , Sc tamen ab itinere non defledunt grefliis.
Sic nimirum prxdicatores De i, fie fidelés quique
dfe intra fandam Ecclefiam debent , ut compa-
tiantur proximis per caritatem , Sc tamen dc via
Dei non exorbitent per compaflionem.
y. Hoc ipfum verb animx odium qualiter exhi- DuobusnJ
beri debeat, Veritas fubdendo manifeftat, dicens : di* ^IUIH
Jfjui non bajulat Crucem fuam y % & v e n it pofi me y
non potefi meus ejfc difcipulus. Crux quippe à cru-
ciatu dicitur. Et duobus modis crucem Domini
bajulamus, cum aut per abftincntiam, carnem af-
ficimlls, aut per compaflionem proximi, neceflita*
tem illius noftram putamus. Qui enim dolorem
exhibet in aliéna neceflitate , crucem portât in
mente. Sciendum verb eft , quod funt nonnulli
qui camis abftinentiam non pro Deo, fed pro ina-
ni gloria exhibent. Et funt plerique qui compaf-
fionem proximo non fpiritaliter , fed carnaliter
impendunt : ut ei non ad virtutem, fed quafi mijM.
zo.24. pro nomine Domini Jefu Cbrifii : necfacio animam D.ferendo ad culpas h faveant. Hi itaque crucem h
meant pretiofiorem quam me. Ecce quomodo animam
fuam amando oderat, immo odiens amabat,
quam cupiebat pro Jefu morti tradere, ut hanc ad
ündc fumere yitam de peccati mortc fufeitaret. Ab hac ergo
mamTa odio~ difcretione odii noftri trahamus formam ad odium
proximi. proximi. Ametur quilibet in hoc mundo etiam
adverfarius , fed in via Dei contrarius non ametur
etiam propinquus. Quifquis enim jam xterna
concupifcit, in ca quam aggreditur, caufa D e i,
extra patrem, extra matrem, extra uxorem', extra
filios , extra cognatos, extra femetipfum fieri de-
bet, ut eo verius cognbfcat Deum, quo in ejus
caufa neminem recognofcit. Multum namque eft
quidem videntur ferre , fed Dominum non fc-
quuntur. Unde reftc hxc eadem Veritas dicit 1
fi>ui non bajulat crucem fuam, dr venit pofi me ?
non potefi mens ejfe difcipulus. Bajulare etenim Nonfuf
crucem Sc poft Dominum ire, eft vel camis ab-
ftinentiam, vel compaflionem proximo pro ftu- tUm fopi
dio xternx intentionis exhibere. Nam quifquis 1
hxc pro temporali infentione exhibet, crucem
quidem bajulat, fed ire poft Dominum recufat.
6 . Quia verb fublimia prxeepta data funt, pro- omne fl|
tinus comparatio xdificandx iublimitatis adjun- a^imll! n
gitur, cum dicitur: JUjuis enim ex vobis volcns tur- p ■
rim adificare, non prius fedens comfutat fumtus qui
quod carnales affe&us intentionem mentis diver- £ necejfarii funt, f i babe at ad perficiendum : ne poficav
berant, qjufquc aciem obfeurant : quos tamen nc-
quaquam noxios patimur, fieos premendo tenea-
mus. Amandi ergo funt proximi, impendenda eft
caritas qmnibus Sc propinquis &: extraneis : nec
tamen pro eadem caritate à Dei amorc fle&en-
.. dum.
pro carnalibus 4• Scimus autem quia ciim de terra Philifthiim
quam pofuerit fundamentum, dr nonpotueritperficerey
omnes qui viderint, incipiant ei illudere dicentes :
Ji>uia hie homo coepit adificare , dr non potuit con-
fummare /’Omne quod agimus, prxvenire per ftu-
dium confiderationis debemus. Ecce enim juxta
Veritatis vocem, quiturrim xdificat, priùs xdifi-
cii fumtus parat. Si igitur humilicatis turrim çon-
• Bel vair. fo quo proa. . . . ér <}'■ «> tdverfariot.
u Sic fuadent legere C - Germ. Belvac. Co.rb. Primus Gcmet. &c.
çùm in ediris Jegatur, non de ajfeftiine.
c Bigot, fuofque pedes alligavit.
* ,Hîc cd. inlcmaUnr, judxi, icnitcntibus m/T. C. Germ. Gcmct. Sic.
* Gemet. C. Germ. & plur. Bethfatnis,
1 Bigot, qui timetis nomen Domini.
* Idem , ér fequitur me.
Primus Cam. foveant.
ftruerc cupimus , prius nos prxpararc contra ad -A dia:opera, maâremus in ara ejus hoilias placatio-
verfa hujus feculi debemus. Hoc enim inter ter- nis, cognofcamus nos cum co in judicio non pofle
renum Sc cxlefte xdificium diftat, quod terrc-^_contenaerc : penfemus virtutem ejus fortitudinis,
num xdificium expenfas colligéndo conftruitur i^nrogemus ea qux pacis funt. H xc eft noftra legatio, ouam a(J
a cxlefte veto xdificium expenfas difpergendo. a Ad qux regem venientem placat. Penfate, fratres, Deum icga-
iliud fumtus facimus , fi non habita colligamus : quam benignum fit, quod is qui fuoadventu va- tio,nc,m mitte
ad iftud fumtus facimus , fi Sc habita relinqua- let opprimere, tardât venire. Mittamus ad hunc rcdcbcamu*'
mus. Iftos fumtus dives ülc habere non potuit, ut diximus, legationcm noftram, flendo, tribuen-
qui multas poflefliones poflidens, magiftrum re- do, facras hoftias offerendo. SingulariternamqUc
junh. 19.16. quifivit, dicens : cMagificr bone, q u id faciens v i* ad abfolutionem noftram, oblata°cum lacrymis Sc
tarn xternam pofsidebo /’Qui cum prxeeptum re- benignicate mentis facri altarishoftia fuffiragatur .*
linquendi omnia audiflet, triftis abfeeflit, Sc inde quia is qui in fe refurgens à mortuis jam non moeft
anguftatus in mente, unde foris fuit latior in ritur , adhuc per hanc in fuo myfterio pro nobis
pofleffione. Quia enim in hac vita amabat fumtus iterum patitur. Nam queries ei hoftiam fux paffiocelfitudinis,
tendendo ad xternam patriam habe- g nis offerimus, toties nobis ad abfolutionem nof-
re noluit fumtus humilitatis. Confiderandum ve- tram , paflionqn illius reparamus.
rb eft quod dicitur : Omnes qu i v id er in t, incipiant 8. Multos, ut arbitror, veftrum, fratres cariffi- Ad pcccati Coilludere
e i : quia juxta Pauli vocem, Spettaculum fa * mi, cpntigit nofle hoc quod volo ad memoriam iut'°ncm quid
i .cn. 4'* eHfumus mundo, Ange l is y& hominibus. Etinom- veftram narrando revocare. Non longe à noftris
nc quod agimus, confiderare occultos noftros ad- fertur temporibus fadum, quod quidam ab hofti- S Ï ^ dL
verfarios debemus : qui Temper noftris operibus bus captus longe tranfdudus eft : cumque diu tc- | j § p
infiftunt, Temper ex noftro defedu gratulantur. neretur in vinculis, eum uxor fuacùni ex eadem
pfil.24.v.z.3. Qups Propheta intuens, ait : Deus meus in te com- captivitate non rcciperet, extindum putavit. Pro
f id o y non erubcfcam , ne que irrideant me inim ici quo jam velut mortuo hoftias hebdomadibus fin-
mei. In bonis enim operibus intenti, nifi contra eulis curabat ofFerre. Cujus toties vincula folveb
malignos fpiritus b follicitè vigilemus, ipfos irrifo- bantur in captivitate, quoties ab ejus conjuge oblares
patimur, quos ad malum perfuafores habemus. tx fuifTent hoftix pro animx ejus abfolutione.
Sed quia de conftrucndo xdificio comparatio da- Nam longa poft tempora t ever fus, admirons valde
ta eft, nunc ex minori ad majus fimilitudo fubdi- fux indicavit uxori, quod diebus certis, hebdotur
; ut ex rebus minimis majora penfentur. Nam ^ madibus fingulis, ejus vincula folvebantur. Quos
fequitur : <^Aut qu is r e x iturus committere helium
c adversus alium regem , c‘ non fed en s priùs cogitât
f i pofs it cum decern millibus occurrere c i , qu i cum
v ig in t i millibus v e n it ad f i ? A lio q u in adhuc iÜo
longé agente, legationem m ittens rogat ea qux pacts
fu n t . Rex contra regem ex xquo venit ad prx-
lium , Sc tamen fi fe perpendit non pofle fuffice-
re , legationem mittit, Sc ea qux pacis funt, pof-
tulat. Quibus ergo nos lacrymis veniam fperare
debemus, qui in 1II0 tremendo examine cum Rege
noftro ex xquo ad judicium non venimus ? quos
d nimirum d conditio, infirmitas, Sc caufa inferiores
exhibet.
videlicet dies ejus uxor atque horas difeutiens ^
tunc eum recognovit abfolutum, cum pro eo fa-
crificium meminerat oblatum. Hinc ergo , fratres
cariffimi, hinc certa confideratione c colligite , e
oblata ä nobis hoftia facra quantum in nobis fol—
vere valeat ligaturam cordis , fi oblata ab altero
potuit in altero fblvcrc vincula corporis.
9• Multi veftrum , fratres cariffimi , Caffium CaflIi E ^
Narnienfis urbis Epifcopum noverunt: cui mos e- pi confu«u£"
rat quotidianas Deo hoftias ofFerre, ita ut pene ° * reudi i u°*
nullus dies vitx ejus abfoederet, quo non omni-
potenti Deo hoftiam placationis immolarct. Cui log- cat- s<rj
cum facrificio valde etiam concordabat vita. Nam
priva: cogita- 7. Scd fortafle jam mali operis culpas abfeidi- D cuncVa qux habebat, in eleemofynis tribuens, E;ufdcm' ,cf:
[tioncs follicitè m i le iam n r a v a n u z n i i e fiY te r iiis d e r l in am n s ?r n m oA - mus , jam prava quxque exterius declinamus : ...nW T . . __P10 ^næ P'
numquid ad reddendam rationcm cogitationis no-
ftrx lufficimus î Nam cum viginti millibus venire
dicitur is contra quem minime fufficit ifte qui cum
decern millibus venit. Decern millia quippe ad viginti
millia, fimplum ad duplum funt. Nos autem
cum ad horam offerendi facrificii veniflTet, velut hcryiwc7
totus in lacrymis defluens, femetipfum cum magna
cordis contritione maäabat. Cujus Sc vitam
Sc exitum quodam venerabilis vitx Diacono, qui
fuerat ab eo nutritus, referente cognovi. Aiebat
enim quöd quädam nofte ejus Prcsbytero per vifi
multùm' proficimus, vix exteriora noftra opera fum Dominus adftitit, dicens : Vadc Sc die Epifcoin
re&itudine fervamus. Nam Sc fi jam luxuria
carnis abfeiffa eft, tamen adbuc a corde funditus
abfeifla non eft. Ille autem qui judicaturus venit,
exteriora fimul & interiora judicat, fafta pariter
Sc cogitationes penfat. Cum duplo ergo exercitu
po : Age quod agis, operare quod operaris, non
ceflet pes tuus, non ccflfet manus tua: natali Apof-
tolorum venies ad me, & retribuam tibi merce-
dem tuam. Surrcxit Presbyter, fed quia e vicino
Apoftolorum natalitius dies imminebat, tarn procontra
fimplum venit, qui nos vix in folo opere pinqui exitus diem Epifcopo nuntiare pertimuit.
prxparatos , fimul de opere Sc cogitatione difcu- £ Alia no£le Dominas rediit, ejufquc inobedientiam
tit. Qmd ergo agendum eft, fratres, nifi ut dum * ' * ’ ' ~ ‘ "
nos cum fimplo exercitu contra duplum illius fuf-
ficere non pofle confpicimus, dum adbuc longe
eft, legationcm mittamus, Sc rogemus ea qux pacis
funt ? Longe enim effe dicitur, qui adhuc prx-
fens per judicium non videtur. Mittamus ad hunc
legationem lacrymas noftras, mittamus mifericor-
* Additur in Bigot, colligimus. Et paulà poil, habere noluit, pro,
habere non potuit.
fc Intcrfeiitur in primo Cyn. atque contra contemtorcs ipfos folliciz
vehementer increpavit, atque eadem juffionis fux
verba retexuit. Tunc Presbyter furrexit ut perge-
ret, fed rurfus infirmitas cordis impedimento fa-
<fta eft indicandx revelationis : Sc ad admonitio-
nem quoque iteratx juffionis obduruiepergere, Sc
qux viderat, manifeftare neglexit. Sed quia ma*
gnam manfuetudinem contemtx gratix major fe-
* Belyac. nonne fedens.
* Gcmct. Sc primus Carn. conditio infirmitatis. Bigot. Longip, Yal-
d . iccundus Carn. conditions infirmitas.
5 Bigot» colligitur.