ïc prædicando noverimt. Per ipfos quippc fanda  eum femper fuis idibus impetît, enmque fuis per-
Ecclefiainiquosà viciis conceric,& : quafiglutiens r - — - 1 /n' ^ T ‘ 1 ’ ™ ;
in fua membra convertit. Unde ipfi quoque primo
prædicatori velut maxillæ Ecclefiæ dicitur : Occ'tde
dr ma n ducn. Hinc eft eciam quèd Samfon maxillam
afini tenuit, & hoftes peremit : quia Redcmtor no-
fterfimplicitatem arque patienciam prædicantium,
fecutionibus affligit. Qui enim in hac vita affidua
mala tolérât, velut in ïïgnurn pofitus, idus exci-
pit ferientis. Unde &: prædicator egregiuscùm per-
fecutionum mala tolerarct, arque fub perfecutio-
ne adverfariorum gemeret, teneram difcipulorum
mentem de fuis afflidionibus confolans, ait : I p f i
~ux manu virtutis tenens, à vitiis fuis camales in- tnim feitis quod in hoc pofiti fumus. Ac fi eis apertè
•terfecit. Et maxilla in terram projeda poftmodum dicat : Quid in hoc tempore vulnera noftra miraaquas
fudit, quia data morti prædicatorum corpora, mini, qui fi æterna gaudia quærimus, hue ad hoc
magna populis monftraverc miracula. Maxillam venimus, ut feriamur ? Sequitur :
■ ergo Ecclefiæ perverfi feriunt, cùm bonos prædica- C in um d e d it m e la n c e ts f u i s , c o n v n ln e r a v it lum -
•tores infequuntur. Et quia tune reprobi grande fe b o sm e o s , n o n p ep e r c it, & e f fa d it i n terram v ifiera.
aliquid fecifie æftimant, cùm vitam prædicatorum mea.
necant, poft pereuflionem maxillæ apte fubjungi- ® tp. Hæc jùxta litteram beato Job congruere pof-
■ tur : S a tU t i f u n t f x n i s n u i s . Ilia quippe c o s poena fe Videbantur, per hoc quod diritur: c in u m d e d i t
rut™.
C à pu t
XIII.
Elcfti pcrfccu'
qui hoftis tem-
poralitcr per-
•fatiat, quæ mentem Ecclefiæ præcipue caftigat. Sequitur;
Conclufit me Deus apud in i q m m , d r manibus im -
piortim me tradidit.
me lanceis fuis , convulneravit lumbos meos , non
pepercit: nifi fubderetur quod de eo minime feri-
ptum legitur : EJfuditin terram vificera mea. Ex
qua re neceffc eft , ut dum hoc juxta litteram
16 . Eledorum populus apud iniquum conclu- invenire non poffumus, ea quæ in verbis ejusfeditur,
cum ejus cäro antiqui hoftis perfecutioni*
bus temporaliter datur. Qui non fpiritui, fed manibus
impiorum traditur, quia quo hunc in mente
capere nequeunt, eo contra cai nem illius crude-
liùs inardefeunt. Sed fandæ Ecclefiæ populus cùm
cundùm hiftoriam foùant, juxta fpiritum inquira-
mus, Sanda Ecclefia lanceis ab hofte fuo circum-
datur , quändo in membris fuis ab impugnatore
callido tentationum jaculis impetitur. Bene aii-
tem circumdari lanceis dicimur : quia antiquus
adverfa perpeti graviter coeperit , & infirmos fuos hoftis tentationis fuæ vulnere ab omni parte nos
confpêxeric ad détériora delabi, pacis fuæ tempo- C impetit. Sæpe enim dum gula reftringitur, ut libi-
C A P U T
XIV.
Tirmismenti-
bus nulla adverfa
repente
adveniunt.
ra ad mentem revocat, quan do fideles fuos prædi'
vcationis fuæ opulentiâ palcebat : Unde aptè fiib-
-jungitur :
Ego ille quondam op ulen tus , repente contritus
fum.
17. In eo quod fe repente contritum afferuit
do fubigatur, inanis gloriæ aculeus mentem pÿlfat.
Si autem corpus abftinentiæ afflidione non atteri-
tur, contra mentem libidinis flamma fe excitât. Sæpe
dum fervareparfimoniamnitimur, ad tenaciam
labimur. Etfæpe dum poflèfla effusè tribuimus, ad
avaritiam ducimur : quia rurfum colligere quæinfirmorum
mentem improvidam defignavit. Qui rimus quod tribuamus. Dum ergo antiqui hoftis
dum mala quæ "ventura finit, prævidere nefciunt, jacula ubiquec nos impetunt, redè nunc dicitur :
■ tanto eis graviora fiunt, quanto & ab eis inopina- Cifciemdeditme lanceis fuis. Et quia omne pecca-
ta tolerantur. Firmis autem mentibus repente ad- turn hoftis quidem callidus fuadet, fed nos ejus fua-
verfa non veniunt, quia priufquam veniant, præ- fionibus confentiendo perpetramus, aptè fubjungi-
videntur. Quod tarnen nunc quoque fanda Eccle- Dtur : Convulncravit lumbos meos. In lumbis quip-
fia in quibufdam retro labentibus patitur, qui poft pe luxuria eft. Unde &f is qui cupiebat voluptatem
dodrinæ opulentiam, fubitis aliquando vitiis con- libidinis à corde extinguere, prædicavit dicens : Suc-
C a p u T
XV.
Infirmi, urgente
perfetatem
prædi- ficens dicit: Ponam te in fuperbiam fitculorum. Et E quod nobis ille male fuggerit, nos lequentes ex voparc
trépidant.------------- 1 - 1 - ............:: - - - ■»* •- ^
Ifai. ao.
V i t . IX.
reruntur , ut fie in quibufdam malis corruant,
ac fi verbi pabulum numquam habuiffent. Sequitur
>
Tenuit ccrvicem tneam, eonfregit me, pofuit^me
' fibi quafi in fignum.
I 18. Sicut inmalis cervix fuperbiam,fie in bonis li-
bertatis eredionem fignat.Unde nonnumquam ipfa
quoque fuperbia pro eredionisaudoritateponitur,
fient per Prophetam Dominus fimdæ Ecclefiæ pol-
. quia perfecutionis tempore infirmi quidam vera
quæ^ fentiunt, prædicare libéré non præfumunt,
rede de hoc hofte dicitur : Tenuit cervicem me am,
eonfregit me. Fortafle autem hi cervicis appellatio-
ne fignati funt, qui pacis ejus tempore plufquam
decct èriguntur , & fub occafione defendendæ
reditudinis, vitio deferviunt elationis. Qui perfecutionis
tempore idcirco adverfa plus fentiunt,
quia de profperis extolluntur. De quibus bene dicitur
: Tenuit cervicem mcam, eonfregit me. Id eft
elationem quam in infirmis habuit, diftridione fuæ
percuflionis inclinavit. Et pofuitme fibi quafi in fignum.
Conftat nimirum, quia idcirco fignum po-
nitur, ut fagittarum emiflione feriatur. Fidelis ita-
que populus in fignum hofti fuo eft pofitus : quia
• Norm, primo paflori. Vindoc.primo prtdieatorum.
* Dceüm* in plut. mis. hîc Sc in conicq.
vintti lumbos mentis vefira. Cum ergo antiquus hoftis
fidelem populum ad luxuriampertrahit,hunc
procul dubio in lumbis ferit. Ubi notandum quoque
eft, quod non ait : Vulneravit, fed, Convul-
neravit lumbos meos. Sicut enim loqui aliquando
unius eft, colloqui verb duorum, vel fortafte mul-
torum : fic antiquus hoftis, quia nos ad culpam fine
noftra voluntate non rapit, nequaquam lumbos no-
ftros vulnerare, fed convulnerare dicitur : quia hoc
Imitate propria implemus, & qüafi cum ipfo nos panter
vulnerafmusquia ad perpetrandum malum
ex libero fimul arbitrio ducimur. Sequitur : Non
pepercit. Ac fi dicat, Non deftitit. Et ejfudit in
terram vifeera mea. Quid aliud fandæ Ecclefiæ
vifeera debemus accipere , nifi eorum mentes ,
qui ejus quædam in fe myftcria continent, qui ad
intima Sacramenta deferviunt ? Sed antiquus ad-
verfarius cùm fideles quofdam , qui interioribus
facramentis defervire videbantur, ad fæcularia ne-
gotia pertrahit, ejus procul dubio vifeera in terram
fundit : quia illos in rebus infimis conculcat, qui
priùsin occultis ac fpiritalibus aftibus latcbànt.
Sequitur :
Concidit me vulnere fuper vulnus.
f Turon. nos impiditint.
‘ ■ Hi
C api
XVI
Hollis ia
ciommijü
lis ab oie
parte nou
petit. V)
t.Pil.u
Ktrf.'l'
C aput
■ vil.
'Ul vaincre lu
415" Liber XIII. in Caput XVI. Beati Job. 426
z o . In infirmis fuis fôn&a Ecclefia vulnere fuper A clefiæ typum tenens, modö voce corporis, modó
F f f 1
â »
C ai 'UT
XVIII.
Quijnoii reluevulnus
conciditur, quando peccatum peccato ad-
ditur, ut culpa vehemendus exaggeretur. Quem
enim avaritia pertrahit ad rapinam , rapinaaücit
ad fallaciam, ut perpetrata culpa , ex falfitate et-
iam defendatur, quid ifte nifi fuper vulnus conci-
fus eft vulnere ? Unde bene quoque per Prophetam
dicitur : (JMdledicfum , & mendacium, & ho-
tnicidium , dr furtum , & adulterium inundave-
runt, & fanguis fanguinem tetigit. Solet enim fanautem
voce capitis utitur : & dum de membris ejus
loquitur, repente ad verba capitis levatur. Unde
hic quoque fubjungirur:
Hacpaffus fum abfque iniquitatc manus mea, Ve,ß iS-
cum haberem mundas ad Deum preces.
M• Abfque iniquitate enim manus fuæ pertulit, C aput
qui peccatum non fecit, nec inventus eft dolus in XXII.
ore ejus ; & tarnen dolorem crucis pro noftra re- Rec. vm.
w n demtione toleravit. Qui. folus præ omnibusmunguinis
nomine fignari peccatum. Unde is qui à pec- das ad Deum preces habuit, quia & in ipfo dolo- adDcumprccatis
liberari defiderat, per peenitentiam clamat : re paffionis pro perfecutoribus oravit dicens : ccs chrirtus
Libera me de fanguinibus. Sanguis ergo fanguinem ß Pater; dimitte illis, non enim /Hunt quid faciunt. S ls * . zts
tangit, a cùm culpa culpam cumulaverit. Et quia Quid enim dici, quid cogitari in prece mundius &*-
cum vulnus vulneri additur, vires contra nos anti
qui hoftis vehementius excrefcunt, rette fubjun-
BicIurrru:i. t t.n me quajt gtgas.
i i . Facile quippe inimico refiftitur, firion ei vel
in multis laplibus, vel in uno diutius confentiatur.
Sin verb ejus fuafionibus anima fubeffe confuevcrit,
quanto fe ei crebrius fubjicit, tanto eum fibi into-
lerabiliorem facit, ut ei reludtari non valeat: quia
nimirum malignusadvcrfarius contra hanc ex pra-
va confuetudine devitftam , quafi more gigantis
poteft, quàm cùm & illis mifericordia intercef-
fionis cribuitur , a quibus toleratur dolor ? Unde
factum eft , ut Redemtoris noftri fanguinem ,
quern perfecutores fævientes fuderant , poftmodum
credentes d biberent, eumqueeffe Dei Fi- d
lium prædicarent.c De quo videlicet fanguine ap- t
tc fubjungitur :
Terra ne operias fanguinem meum , neque- inve- ‘9:
niat in te latendi locum clamor meus.
16. Peccanti homini didtum eft : Terra es , & C a pu t
* * terram ibis. Quæ fcilicet terra Redemtoris no- XXIII.
pugnat. Sed tarnen plerumque fan£ta Ecclelia et- ^ ftri fanguinem non abfeondit : quia unufquifque Sanguisc/us
, ^ n . -"i—- •«-«—- -J peccatorredemtionisfuæ pretium fumens, confi- Abclisffgui'
tetur ac laudat, &: quibus valet proximis mnoteicit. quicur ; hic
Ter ra eriam fanguinem ejus nonoperuit, quia fan- cnim u,tio_
lam poft perpetratas culpas mentes fidelium ad
pcenitentiam revocat , & peccata operis virtutc
lpontaneje affli&ionis mundat. Unde bene fubdi-
tur;
Saccum confui fuper cutem meam, dr operui cine-
re carnem meam.
i i . Quid in facco & cinerc nifi pcenitentia ,
quid in cute & came nifi peccatum carnis debet
intelligi ? Cüm ergo quidam poft lapfum carnis,
- ad pcenitentiam redeunt, quafi faccus fuper cuâ:
a Ecclefia redemtionis fuæ myfterium in cunctis niam «otar.
jam mundi partibus prædicavit. Notandum quod Gtnef.} . , 9.
fubditur : Neque inveniat in te latendi locum cla- v E T’ xn-
mormeus. Ipfe enim fanguis redemtionis qui fumi-
tur, clamor noftri Redemtoris eft. Unde etiam Pau-
lus dicit: 'Et fanguinis afperfionemmeliusloquentem fiM
. . I quam <^dbel. De fanguine Abel dictum fuerat : Vox G J 1 * * ’
tem confuitur, & cinere caro operitur : quia culpa fanguinis fratris tin clamat ad me de terra. Sed fan- ^ 4' ^
carnis per pcenitentiam tegitur, ne in diftri&i judi- guis Jefu meliùs loquitur quàm Abel : quia fanguis
cis examine ad ultionem videatur. Infirma autem Abel mortem fratricidæ fratris petiit, fanguis autem
membra fua fan£ta Ecclefia cùm à peccatis retrahit, Domini vitam perfecutoribus impetravic. Ut ergo
atque ad poenitentiæ remedium ducit, hæc procul ^ in nobis Sacramentum Dominicæ paflionis non fic
dubio flecibus adjuvat, ut ad recipiendam audons otiofum, debemus imitari quod fumimus, & prædicare
ceteris quod veneramur. Locum enim latendi
clamor ejus in nobis invenic, fi hoc quod mens cre-
didit, lingua tacec. Sed ne in nobis clamor ejus la-
teat, reftat ut unufquifque juxta modulum fuum,
vivificationis fuæ myfterium proximis innotefcat.
Libet mentis oculos ad Dominica: paffionis g ho- e
fui gratiam convalefçant, & per fortes plangit quod
non fecit, quod in membris luis debilibus quafi ipfa
fecit. Unde bene adhuc fubditur :
Faciès mea intumuit b àfie lu.
13. Facies quippe fandæ Ecclefiæ funt hi, qui
in locis regiminum pofiti, apparent primi, ut ex
[. corpore latet deforme.Qmnimirum prælati ple-bibus plangunt culpas infirmantium, feque fic de
alienis laplibus, ac fi de propriis affligunt. Et fæpe
corum fpecie fit honor fidelis populi, etiam fi quid ram rcducere, cùm Judæi perfequences fævirent ‘
in cornnrp larpr dpfnrmp. Oui nimirnm mnaAlatâ n1<»_
/ü^irvnli rîmnnr^ O,,; __:
ftsiia: :do a- dum quofdam vident ad veniam poll culpas redire,
quln ic 'ro verb in iniquitate perfiftere, occulta ompnislapiibus
n*p°tencis Dei judicia mirantur, fed penecrare ne-
^Eigaat. queunt. Obftupefcunc enimc quæ non incelligunt. *
H c Ûnde & apte fubditur :
Et palpebra mea caligaverunt. imiT 24. Palpebræ enim redè appellati funt, qui ad
XI. prævidcnaa pedum itinera vigilant. Sed cùm oc-
Iccoçu- cu^ca îudicia nec præpofiti vigilantes intelli-
®mdiri. gunt , palpebræ fandæ Ecclefiæ caligant. Sed ut
‘ *æPe jam nie dixiffe memini, beatus Job fandæ Ec-
* Turon. cumculpt culpam copuUverit. Lyr. & Bigot, cùm culpa cul-
pi copulatur. Utic. hanc leâioncm habet Sc alteram quæ eft exeuforum,
guamque retinuimusk
Dceft à in Bellovac. Norm. & aliis, legitur in Turon,
* Vindoc; quia non intelligunt.
** Turon. lambcrent.
I c V indoe, dé quo videlicet opt.mtr : terra
difeipuli timentes fugerent. Qm enim carne mori
videbatur i nequaquam Deus effe credebatur.
Unde hîc aptè fubditur :
Ecce enim in calo tefiis meus, dr conficius meus in Yerf-ZOr
excelfis. h
, 2,7; Cùm enim b Filius labefadaremr in terra, Caput
' erat eiteftis in cælo. Teftis quippe Filii Pater eft, XXIV.
de quo ipfe in Evangelio dicit : Ei qui mißt me Pater, J*BC; lx-
ipfe tefiimonium perhibuit de me. Qm rede etiam chriftumnef-
confeius dicitur : quia una voluntate, uno confilio cientibus.con-
Pater cum Filio femper operatur. Cujus etiam teftis
eft, quia nemo novit Filiumnifi Pater. Tune ergo Patrcmincæ-
in cælo teftem, & confciumin excelfishabuit, quan- ,0-
do hi qui eum morientem in carne cernebant, di- ^Matth z f l
( Bigot. & Lyr. & fanguis afperßonis meliits loquens. Turon. & fanguinis
afperßone meliits loquentem. In Utic. olim legebatur ut in editis,
nunc confcntic Lyr. & Bigor. In Bcllov. meliits loquentem quam &
uibel.
* Vindoc. or a reducere.
I Turon. fidelis. V indoe, fides laberetur in terra.
Dd iii