Quanta ex eo-
runi conver-
fionc, cccleßx
.Vet. xi.
Tfal. <St. at.
Qux converfi,
Chrifto de.
béant offerte.
V « r . X I I .
R e e . X.
Obedicntix
comnicndatio.
Genef a. r 7.
t. Reg. is. 2a.
'• 7 - «»•
lciendum.
$• Obedientia.
1157 San£ti Gregor» Moralium H $6
Gordi noftro timoris fui veûigia fmprimit, cuntta A tiam verb voluntas proplia ma&atur. Tanto i<ri-
;-----u :,—„w in rorrpno — tur quifque Deum citiùs plaçât, quanto ante ejus
oculos repreflfa arbitrii fui fuperbia, gladio præccp-
ti fc immolât. Quo contra ariolandi peccatum ino-
bedientia dicicyir , ut quanta fit virtus obedientia
demonftretur; Ex adverfo igitur meliùs oftenditur,
quid de ejus laude fentiatur. Si enim quafi ariolandi
peccatum eft repugnare, & quafi fcclus idololatriæ
nolle acquiefcere ; fola eft quæ fidei meritum pofli-
d e t, fine qua quifque infiddis efle convincing
etiamfi fiddis elle videatur. Hinc per Salomonem
in oftenfionc obedientiæ dicitur : •0 f o b edien s l o - ,
in nobis cogitatio terrena contremifcit. Hoc ita-
que loco caput movere, eft immobilitatem mentis
excutere, & ad cognicionem fidei , credulita-
tis grefiibus propinquare.
z j . Sed quia fan&a Ecclefia nunc Hebrxorum
averfione afficitur, &c tunc converfione relevatur,
rede fubjungitur : Et confolati funt eum fuper omni
mnlo , quod intule'rat Dominus fuper cum. Con-
folantur videlicet Chriftum, confolantur Ecclc-
fiatn , qui ab infidelitatis priftinx crrorc refipif-
cunt ; & pravitatem vita:, per quam reda do-
ccntibus repugnaverant, deferunt. Annon gravis q u itu Ÿ v i t t o r ia s . Vir quippe obediens vidorias lomoeror
eft duris cordibus infruduosc prædicarc, quitur; quia dum aliéna: vocihumiliter® fubdimur
laboremin oftendendaveritate fumere, fed nullutp g nofmetipfos in corde fupcraimis. Hinc in Evan^e-
<le converfione audientium frudum laboris inveni- lio Veritas dicit : Eum qui venit ' - non WÈ lolm
c iam fo r a s : q u ia d e calo d e f e n d s , m n u t f a c ia m '
v o lu n ta tem m eam ^ fed v o liin ta tem e ju s q u i m iß t me.
Quid enim? fi fuam facerct, eos qui adfe veniunt
repuliflet ? Quis autem nefeiat, quod voluntas Filii
à Parris voluntate non diferepet ? Sed quoniam pri- amt
mus homo, quia fuam facere voluntatem voluir, à
paradifi gaudio cxivit : fccundus ad redemtioncm
hominum venions, dum voluntatem fe Patris, &
non fuam facere oftendit, pefmanerc nos intus do-
cuit. Cum igitur non fuam , fed Patris voluntatem
facit, eos qui ad fe veniunt,, foras non ejicit : quia
. . . . W Ê , dum exemple fuo nos obedientiæ fubjicit,viam nomortis
etiam iplos hoftes pcrtulit, pro quibus ad £ bis egreflionis claudic. Hinc rurfum ait : N o n o o f filmJ
mortem venit. Poll fl.igella ergo propinqui ad con- f u m ego a m e ip f i fa c e r e q u id q u am , f e d f e u t audio,
folationem veniunt; quia in membris fuisjumc quo- ju d i c o . Nobis quippe obedientia ufque ad mortem oiwEa
que Dominus patitur : fed extremo tempore Ifraëli- fervanda præcipitur. Ipfe autem fi fic.ut audit judU 1ut5
tæ omnes ad fidem, cognita Elia: prxdicatione, c a t, tunc quoque obedit, cùm judex venir. Ne
concurrunt, atquc ad ejus prote&ionem quern fu- igitur nobis ufque ad prarfentis vita: tefminum obedientia
laboriofa appareat, Redemtor nofter indicat,
quia hanc etiam cum judex venerit fervat.
Quid ergo mirum fi homo peccator fe obedientia: „ J
in prarfentis vita: bicvitate fubjicit,b quando hanc «go.
mediator Dei &: hominum & cum obedientes re- b
munerat, lion relinquit ?
1 9 . Sciendum verb eft , quod numquam per vh.J
... N . obedientiam malum fieri, aliquando autem 'débet r
ejus fidei fubjici hi qui priùs reft iterant, yiden- D per obedientiam bonum quod agitur, intermit- jj,
tur. In fine igitur mundi credentes Hebrxi con- ti. Neque enim mala in paradifo arbor extitit, quam «n! J
veniant, &r humani generis redemtori in potentia Deus homini nc contingeret interdixir. Sed ut me- bo“jj
divinitatis quafi fano Job oblationum fuarumvo- liusper obedicnrix meritum, homo bene conditus mLi. j
ta perfolvant. Unde & bene fubditur : Et dede- crefceret, dignum fuerat • ut etiam à bono prohi- Gmn
runt ei unufquifque ovem unam , & inaurem au- beretur : quatenus tanto verius hoc quod ageret, c
jga — r. — j virtus effet , quanto & à bono ceflans , audori
fuo fc fubditum humilitis exhiberet. Sed nb-
tandum, quöd illic dicitur : Ex omni ligno paradi- /W m
f i comcdite , de ligno autem feienlia boni & malt
ne tetigeritis. Qm enim ab uno quolibet bono fubrc
? At contra, magna prædicatorum confolatio
eft , fubfequens profe&us auditorum. Relevatio
quippe docentis, eft immutatio proficicntis. Et no-
tandum, quod inflagello pofitum confolarinolue-
ru n t, fed ad confolandum eum port flagellum veniunt
: quia nimirum palfionis ejus tempore Hebrxi
prardicamenta fidei contcmnentes, quern hominem
ex morte probaverant, Deum credere defpexcrunt.
Unde per Pfalmiftam Dominus dicit: S u f tin u i q u i
f im u l mecum co n tr ifa r e tur^ & non f u i t : con f i l an-
tem me q u x f i v i , d r n on in v e n i . Cortfolantem quippe
in paflione minime invenir, quia in defpe&u
gerant, redeunt: & tune iilud eximium multiplici
aggregatione populoruiri' convivium celebratur.
Tune poft fiageila quafi Job (anus oftenditur ,
quando a converfis atque crcdentibus poft paflio-
nem fuam ac refurredionem Dominus in cxlis
immortalis vivere per certitudinem fidei fcitur.
Tune quafi remuncratus Job cernitur, quando in
majeftatis fux potentia ficut eft Deus eredicur, &c
ream unam . Quia per ovem, nifi innocentia: quid
per inaurem , nifi obedientia defignatur ? Per o-
vem quippe fimplex animus , per inaurem verb
ornatus humilitatis gratia, audirus exprimitiir.
z8. Sed quia ad oftendendam virtutem qbedientiæ
occafio opportuna fe prxbuit, libet hanc paulb je&os vecat, neceflc eft ut multa concédât, nc
vigilantius follic;tiufque difcucere, & quanti fit £ obedientis mens funditus intereat, fi à bonis om-
meriti demonftrare. Sola namque virtus eft obe- nibus penitus repulfa jejunat. Omnes autem para-
dientia, quæ virtutes ceteras menti inferit, infer- * 'c 1 ’ ' ^ - »
tafquc cuftodit. Unde Sc primus homo praccepcum,
quod fervaret, accepit, cui fe fi vcllet obediens fub-
dere, ad xternam beatitudinem fine labore perve-
nirct. Hinc Samuel .ait : (JMelior e f i ob ed ien tia ,
q u am v iC t im a , & aufenlta re m a g is , qu am ojferrc
a d ip em a r ie tum : q u o n iam q u a f i peccatum a r io lan d i
e f i repugnare , & q u a f i f i e lu s id o lo !a tr ia , nolle acq
u ie fce re . Obedientia quippe vi&imis jure prxpo-
nicur : quia per vidimas aliéna caro, perobedicn-
* Laud, fubditur, fe -netip fum in corde fnperat.
h Gratianus locum hunc fic profert : quand» hunt............ttnuit. fr
tenendum pricepii ; çitm »Ledientes.
difi arbores ad efum Dominus concefiit, cum ab
una prohibuit; ut crcaturam fuam, quam nolebat
extingui, fed proyehi, tanto facilius ab una reftrin*
geret, quanto ad cun&as J latius relaxaret.
30. Sed quia nonnumcmam nobis hujus mun-
di profpera , nonnumquart!|vcrb jubentur adver- obci«j
fa : feiendum fummoperc eft , quod obedientia
e aliquando fi de fuo aliquid habeat, nulla eft: ali- i.i.i
quando autem fi de fuo aliquid non habeat, mini-
ma. Nam cum hujus mundi fucccflus prxeipitur, c
* Gemct. Pratcl. Val-cl. duo Germ, ut hunc etiam a btno prehil1^1-
* Vindoc. Corb. Germ, ac pi. Norm, licentius.
* Laud, aliquando eft de fuo aliquid non habeat, minima.
1157 lib e r X X X V . in Caput X L lI . Bead Job. UyB
cum locus fuperior imperàrtir, is qui ad percipien- A 31 . Notandum verb éft , quod hoc tocb cum
da hxc obedit, obedientia: fibi virtutem evacuar,
fiadhxc etiam ex proprio defiderio anhelat.Nequè
enim fe fub obedientia dirigit, qui ad accipienda
hujus vitæ profpera libidini propriæ ambitionis fer-
vit. Rurfum cum mundi defpecftus præcipitur, cùm
probra adipifei & contumeliæ jubentitr nifi ex
feipfo animus hæc appetat, obedientia: fibi meritum
minuit; quia ad ea qua: in hac vita defpc&a
funt, invitus nolenfque defeendit. Ad detrimen-
tum quippe obedientia ducitur, cum mentem ad
fufcipiendaprobrahujus feculi nequaquam ex parte
aliqua etiam fua vota comitantur. Debet ergo
obedientia & in adverfis a ex fuo aliquid habere,
& rurfum in profperis ex füo aliquid omnimodo
Vêt. ii v;
Innoceutiæ or* Damemu'm fi;
obedientia.
inaurc ovis, cum ovc inauris offertur; quianimi
lum innocuis mentibus omamentum femper obe
dientix jungitur ; Domino atteftante , qui a it:
O v e s m e a vo c em me am a u d iu n t , & ego cognofio Johan. 10,
eas> & fe q u u n tu r m e. Beato igitur Job nemo inaurem
fine ove, nemo ovem fine inaure obtulit: quia
profe&o Redemtori fuo non obedit, qui innocens
non eft : & innocens effe non poteft, qui obedi-
ie contemnit. Quia verb ipfa obedientia non fer-
vili metu, fed caritatis affe£tu fervanda e ft, non
terrore pcenx , fed amore juftitix cundi qui ad
convivium veniunt, auream inaurem obtulifleper-
hibentur: ut videlicet in ea qua: exhibetur obe-»
dientia, caritas fulgeat, qua: virtutes omnes quafi
non habere : quatenus & in adverfis tanto fir glo- B auri more cetera mecalla tranfeendat.
riofior , quanto divino ordini etiam ex defiderio
jungitur; &; in profperis tanto'fit verior, quanto
à præfenti ipfa quam divinitus percipit gloria, funditus
ex mente feparatur.
31. Sed hoc virtutis pondus meliùs oftendimus,
fi cæleftis patriæ duorum b hominum fada memo-
remus. Moyfes namque cùm in deferto oves paf-
- ceret, a Domino per Angelum in igne loquente
( vocatuseft, ut eripiendæ omni Ifraëlitarum mul-
ticudini præeffet. Sed quia apud fe mente humi-
k lis extitit, oblatam protinus tanti regiminis glo-
riam expavit , moxque ad infirmitatis patroci-
1. nium recurrit, dicens : Obfccro D om in e , non f u m
eloquen s : ab h c r i d r n u d iu f ie r t iu s e x quo coepifii
. 33. Sed quianulla elle innocentia, nulla elfe ve-
ra obedientia in multiplici bus hæreticorum divi-
fionibus poteft, ad cognitionem fidei venientes
ofFerant ovem, fed unam ; offerant inaurcm, fed
unam ; id eft, taies veniant, qui in unitate fandæ
Ecclcfiæ innocui obedientefque perfiftant. Unum
quippe dividi ( per numéros non poteft : quia &:
hoc ipfum unum , quod dicimus , numerus non
eft. OfFerant igitur ovem, fed unam ; ofFerant inaurem,
fed unam ; id eft, adfandam Ecclefiam
cum innocentia atque obedienria venientes, eam
mentem déférant, qüam fedarum fehifinata non
di vidant.
34-_Aperire hbet oculos fidei , & illud extre-
Nulla poteft
clic aucinno.
ccutia aut o-
bedientia. nifî
- . ; . _ - J . . .. -J... ---[ -J-- J~T' u u v » w u i u j » “ '.I , W,- 1UUU V.AL1C- V B T. XV.
u i a d j e r v u m tu um , ta rd io n s d r im p ed itio r is C muni fandæ Ecclefiæ de fufeeptione Ifraëlitici po- Qüamum de
" “ ' " ' 1 • t • . ‘ Judxorum ;
converfione
futurum in Ec»
elefia gaudi- • |
im, & ccle-
brandutn aliquando
CODVt*
lingua fum ƒ alius. Et fe poftpofito, alium depof-
cit, dicens : cJftütte quem mijfurus cs. Ecce cum
audore lingux loquitur, & ne tanti regiminis po-
teftatem fu fei fiat, elinguem fe efle caufacur. Paulus
quoque divmitus fuerat, ut in Jerufalcm de-
buiffet afeendere, admonitus, ficut ipfe Galatis di-
ciC: Deinde pofi annos quatuordeeim c tterurn afeen-
di Jerofiolymam , ajfumto Barnaba dr Tito: afeendi
autem ficundum revelationcm. Ifque in itinere cum
prophetam Agabum reperiilet, quanta fe adver-
litas in Jerofölymis maneret audivit. Scriptum quippe
eft quod idem Agabus zonam Pauli fuis pedi-
bus inferens, dixit : Virum cujus hac z>ona e f i , fic
puli convivium contemplari. Ad quod nimirum ■
convivium magnus ille veniens Elias , convivan- l
tium invitator adhibetur; & tunc propinqui, tunc c
noti ad eum cum muneribus veniunr, quern in fla- l
gello paulo ante pofitum contemferunt. Appro- 1
pinquante enim die judicii, vel prxeurforis voci- j
bus, vel quibufdam erumpentibus fignis, ipfa eis
jam aliquo modo advenientis Domini virtus inter-
lucet. Cujusiram dum prxvcnire feftinant, conver-
fionis fua: tempus accelerant. Converfi autem cum
muneribus veniunt; quia eum quern paulb ante in
paflione deriferunt, tunc virtutum opera quafi mu-
.... , j ....... ----- neraofFcrendo, venerantur: illud proculdubio hac
alligabunt in J e ru fa lcm . A Paulo autem protinus D fua oblatione complentes, quod & cernimus marefpondetur
: Ego non filum alligari, fed dr mori
in Jeruf dem paratus fum pro nomine Jefu : neque
enim pretiofiorem facto animam me am quam me.
Prxceptione igitur revelationis Jerofolymam per-
gens, adverfa cognofcit, & tarnen hxc libenter
appetit : audit qua: timeat , fed ad hxc ardengna
ex parte jam faftum, & adhuc etedimus g per- g
fcifte faciendum : t^Adorabunt eum filiaTyri in mu- pfal.44,1
neribus. Tune namque ilium plcniùs filiæ Tyriin
muneribus adorant, cùm Ifraëlitarum mentes hujus
nunc mundi fubditæ defideriis, ei quem fu-
perbientes negaverunt, quandoque cognito, fuæ
tiùs anhelat. Moyfes itaque ad profpera de fuo ni- îioftias confefîionis apportant. Et quamvis eifdem
hü habet ; quia prccibus d renititur * ne Ifraëlicicæ
plebi præferatur. Paulus ad adverfa etiam ex fuo
votb ducitur ; quia malorum imminentium coo-ni-
tionem.percipit, fed devotione fpiritus etiam°ad
r .rn / ..I '■ T11 a — ______rt . . .1 *
temporibus , quibus Antichriftus appropinquat
aliquatenus vita fidelium minoris elfe virtutis ap-
parcat, quamvis in confli&u illius perditi hominis
, gravis etiam corda fortium formido conftrinacuora
fervcfcit. Ille prxfentis poteftatis eloriam gat: Elia ramen pncdicantc rdborati, non folum
Vco ™ult )ubenre dechnare : ifte Deo aipera & £ Edeles quique in fanda: Ecclefia: foliditate perfif-
oura difponentc, fe ftuduit ad graviorS prajparare. tunt, fed, ficut fuperius diximus , ad cognitio