C A î'itf 19. Sanffi viri e lo q u ia | | fæpe .jam diximus, ,
X X V . aliquando ex perfona propria, aliquando verb ex
"Vet. xm. voce capitis., aliquando autem ex typo funt uni-
Rec. xh. verlàlis Ecclefiæ fentienda. Valdc verb affl'igitut
'jmiamurjuf- anima .juftorum, quando illi contra -bonos diftriii.
'das fentcntias intorquent, qui bene viverc ignorant
; SC ex voce fibi juftitiam vindicant, quam
moribus impugnant. Unde amicis beati Job , ut
fæpe jam diximus, hæreticorum typum tenenti-
*bus>, rede ab eodem refpondetur : Vjquequo affii-
gitis minium me am , dr atteritis mejermontbus ?
Atteruntur enim boni fermonibus iniquorum ,
■ quando contra eos illi in verbis tument, qui aut in
perverfa fide, aut in pravis moribus jacent. Sequi-
-, tur:
F>rf. 3. £n > decies *confunditis me.
_ b 30. Numeratis vicibus locutionum amicorum
- - Job, adhucb nifi quinquies locutos eos cognoïci-
Sivc^ nt mus* ProPccr hoc quod ab eis quinquies in-
five loqa'ancut crepationes audierat , quorum increpationibus
cos femper quinquies ipfe refpondit, decies fe perhibet efle
adver^rk«. confufum : quia& in eo graviter laboravit, quod
fruftra inerepatus eft ; Sc in eo confufionem per-
tulit, quod verba dodrinæ non audientibus dixit,
c Itaque & cumc audiens taceret, Sc ciim loquens
non audiretur, ipfe laborem pertulit , qui Sc ta-
cendo patienter, & eis loquendo inutiliter-, cor-
i<s. 7. dis dolorem fenfit. Unde SC fuperiùs dicit : Jjhùd
agam ? Si locutus fuero, non quiefiet dolor meus : dr
- f i tacuero, non recedet a me. Sin verb ad typum fan-
dæ Ecclefiæ hæc verba referimus , liquet quod
magnum ejus eft gaudium , fervaré Decalogi præ-
cepta. Sed hanc perverfi decies confundunt : quia
per omne quod peccant pravis fuis moribus, Deca-
logi præcepta relinquunt, Sc tories bonis confufionem
faciunt, quotiesin fuisadibus divinis voci-
bus obfiftunt. Sequitur:
Hidm ■ Et non erubeficitis opprimentes me-.
■ Ca pu t 31- Sunt nonnulli, quos ad perpetrandam ne-
XXV II. quiti3*1* oborra fubito malitia invitât, fed tamen
Holies Eccie- humana verecundia revocat. Et plerumque per
Def'nccTo-6 ^oc exteriiis erubefcunt, ad interiora Ilia
minûmpudo- redeunt, Sc contra fe internum judicium fumunt : j
le-refrcoancur. quia fi propter hominem mala facere metuunt,
quanto magis propter Deum qui cunda infpicit,
nec appetere mala debuerunt > In quibus fit, ut
mala majora corrigant per bona minima, fcilicet
per exteriorem verec^pdiam, interiorem culpam.
Et funt quidam , qui^oftquam Deum in mente
contemferint, multo magis humana judicia fper-
nunt : atque omne malum quod appetunt, audader
peragere non erubefcunt. Quos ad perpetrandum
malum occulta iniquitas invitât, & nulla aperta
verecundia retardât ; ficut Sc dé quodam iniquo
Î.UC- is. 2» judice dicitur ; Deum non timebat, dr hominem non
nerebatur. Hinc eft etiam quod de quibufdam im-
fjki. 3. ?. pudentifronte pcccantibus didum eft : Etpeccatum
fuum quaji Sodoma, prxdicaverunt. Plerumque ergo
tales funt adverfarii fandæ Ecclefiæ, qui à per-
petrandismalis nec timoré Domini, nec hominum
pudore refrenantur. Quibus bene per beatum Job
à dicitur : Et non erubefcitis opprimentes me s & quia
etfi pravum fuit mala voluifle, pejus eft malèappe-
tita non erubefcere. Sequitur :
jTtyf. Nempe drfi ignoravi, mecum erit ignorantia me a.
* Norm. Confudiftis me.
* Decftwy» in Norm. & Vindoc.
c ln Vindoc. omitcitur audiens.
* Sag. & alii Norm, quia & pravumfuit mala voluijfe, pejus Scct
■ 31. Habcnt hoc hæretici proptium, ut de inani q
fcientiæ fuæ arrogantia inflentur ï &red è creden- XYvr
tium fimplicitatem fæpe derideant, Sc nullius efle Eccld;
meriri vitam humilium e ducant. At contra fanda ^ti,^
Ecclefia in omne quod veraciter fapit , fenfum
fuum humiliter deprimit, ne fcientia infletur, ne nunt. ^
in requifitione occultorum tumeat, Sc perfcrutari Vet-^
aüqua, quæ ultra vires fünt illius, præfumat. Uti-
lius eteriim ftudet nefcire quæ perfcrutari non valet
, quàm audader definire quæ nefcit. Scriptum
quippe eft ; Sicut qui me l multum corne dit, non efi Pm
ei bonum : fie qui firutator efi majefiatis, dp prime ~
tur a. gloria. Dulcedo etenim mellis,fiplus quàm
necenc eft, fumitur, unde deledaturos, inde vita
comedentis necatur. £ Dulcis quoque eft requifitio £
majeftatis : fed qui plus hanc ferutari appétit,
quàm humanitatis cognitio permittit, ipîà hune
ejus gloria oppïimit : quia velut immoderate mel
fumtum, perferatantis fenfiim, dum non capitur -,
rumpit. Nobilcum verb elfe dicitur, quod pro no-
bis eft : Sc rurfum , non nobifeum elle dicitur,
quod contra nos èft. Quia ergo fcientia fua hæretici
cor inflat, fidelès autem cognitio ignorantia
fuæ humiliât, dicat beams Job voce fua, dicat etiam
confeflione univerfalis Ecclefiæ : Nempe & f i
ignorant, mecum erit ignorantia mea. A c fi apertè
liæreticis dicatur : Omnis veftra fcientia vobifeum
non eft} quia contra vos eft, dum ftulta elationè
vos erigit. Mea verb ignorantia mecum eft, quia
pro me eft; quoniam dum perfcrutari de Deoa-
liquid fuperbe nonaudeo, g in veritatemehumi- g
liter fervo. Et quia hæc ipfa hæretici, quæ feire
quærunt, ad ufum folius elationis arripiunt, ut
contra fideles Sc humiles dodi videantur , redè
fubjungitur ï
eyitnos contrame erigiminu ÿerfa.
33. Sed hæc fortaflfe meliùs verba perpendimus, C am
li ipfis fpecialiter amicis beati Job quemadmodum XXII
congruant, demonftremüs. Ipfi eteiiim percufliim R * c. w
juftum videntes, ad fua intima redire debuerunt, w ë y
Sc nequaquam beatum Job verbis increpationis conmiu,
premere, fed fe deflere : quia fi fie percuftiis fue- & Poft®|
,rat, qui ita ferviebat; qua ultione feriri mereban- crigaL
tur, qui non ira fervierant i Quibus bene dicitur:
Ksît nos contra me erigimini. Ac fi eis apertiùs dicatur
: Q u f erigi contra vofmetipfos ex mea per-
cuflïone debuiftis, Or do quippe ereftionis in bono Vit.rfi
ifte eft , ut primùm contra nos, Sc poftmodum
contra malos crigamur. Nam qui contra bonos e-
rigitur, perfuperbiam inflatur; Contra nofmetipfos
enim erigimur, quando mala propria recognofcen-
tes,diftrifta nofmetipfos poenitentiç ultione ferimus;
quando nequaquam nobis in peccatisparcimus, Sc
nullis erga nos cogitationum blandimentis inclinamur.
Qm fi diftiiftè priùs noftrain nobis mala in-
fequimur, juftum quoque e ft, ut etiam contra a-
liena mala uriliter erigamur ; Sc ea quæ in no-
bis punimus, etiam in aliis redarguendo fiiperemus.
34. Sed hanc ereftionem mali nefciunt, quia fe Hance#
relinquunt, Sc bonosimpetunt. Sibi fe intra con-
feientiam fiiam mollitie blandæ adulationis inçli— maü- |
nant, Sc contra bonorum vitam diftnetione afpe-
ritatis eriguntur. Unde amicis beati Job in ejus fla-
gello tumentibus re£tè nunc dicitur : s^yft nos con-
* Vindoc. decantant.
f Ucic. dulcis quippe.
* Turon. veritatem humiliterferve.
■ I fra me erigimini > id e ft, vofmetiplbs redarguen-
dos relinquitis, Sc me diftriftis fententiis increpatis.
Qm enim femetipfum prius non judicat, quid in
alio rectum judicet, ignorat. Et fi novitfortafle per;
auditum, quod re£tum ju dicare debeat j re£tc tamen
judicare aliena merita non valet, cui con-
feientia innocent! a: propria nullam judicii regu-
lam prarbet. Hinc eft enim quod infidiantibus qui-
pMs.7. bufdam, Sc puniendam adulteram deducentibus
dicitur: Jgjti fine peccato efi nefirum, primus in il-
gS.. lam lapidem mittat. Ad aliena quippe punienda
peccata ibant, Sc fuareliquerant. Revocantur itaque
intus ad confcientiam, ut prius propria corri-
<rant, Sc tunc aliena reprehendant. Hinc eft quod
cum tribus Benjamin in carnis fcelere fuiflet obru-
ta , colleftus omnis Ifrael ulcifci iniquitatem vo-
luit, fed tamen femel Sc iterum in belli certamine
ipfe proftratus eft. Confulto autem Domino fi ad
f * ulcifcendumaire debuiflent, juflum eft. Qin jux-
ta divine vocis imperium perrexit, & femel Sc
fecundo cecidit, Sc tunc demum peccatriceni tri—
I b bum b valde feriens pene funditus extinxit. Quid
eft quod in ultionem fceleris inflammatur, Sc tamen
prius ipfe profternitur; nifi quod prius ipfi pur-
gandi funt, per quos aliorum culpx fieriuntur : ut
ipfi jam mundi per ultionem veniant, qui aliorum
vitia corrigere feftinant ? Unde necefle eft, ut cum
contra nos ultio divini examinis ceflat, noftra fie
confcientia ipla reprehendat : atque ad lamenta
pcenitentite ipfa fe contra femetipfam erigat, nec1
| contra bonos elata Sc fibi humilis, fed contra fe rigida
fit, bonis vcro omnibus fubmifla. Superbis
y eBsvi. ergo corripientibus recte nunc dicitur: nos contra
me erigimini , dr arguitis me opprobriis meis.
Omnes elati graVe efle opprobrium deputant mala
temporalia : 8£ tanto unumquemque efle a Deo
defpeftum credunt, quanto hunc afflidum per-
cuffionis flagello confpiciunt. Nil etenim in moribus
, nil in a&ibus quarrunt : fed quoflibet in hac
vitapercuflos viderint, efle jam divino judicio dam-
natos arbitrantur. Unde bene nunc beati Job voce
dicitur:
Et arguitis' me opprobriis meis :
C l r u t 35’ Quia h i, qui eum juftum ante flagella nove-
i « X . rant ? injuftum efle ex ipfa jam fua percuflione ju-
|FaBcnro- dicabant. Unde Sc farpe harretici, quia affligi quof-
| a . ; ,cfll. dam intra fandamEcclefiam vident (feriptum quip-
[gclKu licia. Pc de Deo eft: Flagellatomnem filiumc quern recipii)
-6- tribulationes fidelium non nifi ex peccato efle fuf-
I c picantur, feque ideojuftos credunt, quia in pravi-
tatis fux fenfii dimifli, fine flagello duruerunt. Sequitur
:,
Saltern nunc intelligite, quia Deus non aquo judi-
■; c}° affiixerit me.
r ^ >T’llT 3^- O quam durum fonat vox jufti verberibus
X I. afflidi5 quam tamen non elatio, fed dolor expref-
i sen ! iuftus non eft> qui juftitiam in dolore de-
^■ s.vcr- Beatus autem Job , quia mite cor habuit,
fcn§ 7 ccn" nec *n dura voce peccavit. Nam fi hunc peccaf-
ad »oTem ^ *n ^iac voce dicimus, implefle diabolum ad-
^^Biigcn. ftruimus quod propofuit, dicens: Tange os ejus dr
giiMr CXI" car’dem , f i non in faciem benedixerit tibi. Gravis
?^1;. itaque quaftio oritur. Si etenim non peccavit in
co quod dicit : Saltern nunc intelligite, quia Deus
non a quo judicio affiixerit me : Deum ( quod di-
ci nefas eft ) injufte aliquid egifle confentimus. Si
* Gr.itianus in Dccrcto, loco allignato, ire dehuijfet,
b Lyr. & Bigot, valide. Ita nunc Utic.
£ .Vindoc. omnemfilium quem diligit.
Tom. /.
. verb peccavit, diâbolus de illo quod promifit, ex-
hibtiit. Adftruendum eftigitur, quia Sc Deusreftè
circa beatum Job egerit : Sc tamen beatus Job ex
eo quod dicit fe non jufto Dei judicio afflidtum,
mentitüs non fit : Sc antiquus hoftis in eo quod de
beati viri promilerat culpa, mentitus fit. Non-
numquamnamque ideo prava creduntur verba bonorum,
quia interiori fua intelligentia minime pen-
fantur. Beatus enim Job vitam fuam attenderat, Sc
ea quæ patiebatur, flagella penfabat, Sc videbat
æquum non efle ut ad talem vitam talia flagella re-
ciperet . Et cum dicit non æquo fe judicio afflidum,
hoc libera voce locutus eft, quod in fecreto fuo Do-
minus de illo adverfario ejus dixerat : CommoniJH jin. s;
me adnerfus eum, ut affiigerem eum frufira. Quod
enim dicit Deus, quia fruftra beatum Job afflixe-
rit, hoc rurfum beatus Job afl’erit, quia non æquo
judicio à Domino fit afflidus. In quo itaque peccavit
, qui à fententia audoris fui in nullo diferepa-
vit ?
37. Sed fortafle aliquis dicat, id nos de nobis bo- v 1 f. xvn.
numdicere, quod de nobis in occulto judex dixe- Bona de fe
rit , fine peccato efle non pofle. Nam quern juftus “ r' ,fi1”c°d°li_
judex laudat, efle hunc jure laudabilem non dubi- quando licet,
tatur. At verb fi feipfe laudaverit, jam ejus juftitia
laude digna efle non creditur. Quod videlicet redd
dicitur, ft quod judex juftus per aequam fenten-
tiam perhibet, hoc de fe is de quo agitur, præfumat
poft dicere per elatam mentem. Nam fi ipfe
quoque in humili cogitatione permanens, exigen-
te caula vel dolore, bona de fe veracia dixerit,
in tantum à juftitia non receflit, in quantum à ve-
ritate nullo modo diferepavit. ’
38. Unde Paulus quoque Apoftolus multa de fe Qgodexem-
forcia pro difcipulorum fuorum ædificatione nar- pio Pauli &
ravit : fed hæc narrando minime deliquit, quia à ^ob confirtna'
veritatis tramite Sc atteftatione cerca Sc corde humili
non receflit. Juftam itaque beatus Job vitam
fuam fentiens, dicat non fe elle jufto judicio affli-
dum. Nec peccat in hac voce, in qua non difere-
pat ab audore : quia is, quem Deus fruftra percuflit,
) ipfe quoque femetipfum aflerit non jufto judicio af-
flidutti. Sed rurlus alia quæftio oritur, quam jam
in hujus * operis memini exordio folutam, cùm cm- */& *. tap. &
nipotens Deus fruftra nil faciat, cur beatum Job num‘
fruftra fe afflixifle teftetur ? Juftus enim conditor
nofter tot verberibus in beatum Job, non vitia illius
curavitextinguere,fed merita augcre. Æquum
ergo fuit, quod fecit per augmentum boni meriti :
non tamen videbatur æquum, quod caufas d crede- d
batur punire peccati. Beatus autem Job peccata fua
illis flagellis deleri credidit, non "merita augeri : SC
idcirco non æquum judicium vocat, quia vitam
fuam cum flagellis examinât. Ergo fi vita Sc flagella
penfantur, non æquum fuit quod beatus Job, ficut
dixi, e per iram diftridionis fibi fieri credidit. Si c
verb mifericordia judicis attenditur, quia per poe-
nam jufti viri vitæ ejus merita cumulantur, æquum
vel potius mifericors judicium fuit. Igitur Sc vera
Job dixit,dum vitam cum flagello penfavit: Sc Deus
non injufto judicio Job afflixit, quia merita ex flagello
cumulavit: Sc diabolus quod promiferat, non
implevit; quia beatus job inter verba quæ durum
lonant, Sc à vera fententia Sc à mente humili non
receflit. Sedhæcafllidi verba minus fortafle inrel-
ligimus, nifi fententiam judicis cognofcamus. Qui,
* Turon. ertdebatur caufa puniri peccati.
ƒ Norm. Turou. See. per diftiplinam.
F f
;