gaudio nulla ïioS adverfitas revocct : quia 8c fi
quis ad locum propofitum irc defidcrac, ejus de-
fiderium quadibet via: afperitas non immucat. Nulla
nos profpericas blandiens fcducat : quia ftul-
tus viator eft, qui in innere amcena prata confpi-
iciens , a oblivifcicur irc quo tendebat. Toto er-
■ * C. Gcrm. tres Gcmet. ac Bigot, oblivifcitur quo tendebat.
b Curb, dileciione.
A go dcfiderio ad fupernam patriam animus anhc-
let , nil in hoc mundo appctat , quod conftat
quia citiùs relinquat : ut fi cæleftis Paftoris vera-
citer oves fumus, quia in via: 15 deledatione non
figimur , «ternis pafcuis in perventione fotie-
mur c.
'* Auditor in Belv. prtftante Domino nofiro Jefu Chrifto, qui tum
Pâtre & Spiritu fanclo vivit & régnât in fecula feculorum. Amen.
cap. s.
rerf.4-
Verf. 6.
r e r f.7 .
ytrf.p.
Leótio fanôti Evangelii lecundùm Lucam.
BBS a Mo tempore : Cum turbo, plurima con-
■ veniret } & de civitatibus properarent ad Je-
Jum 3 dixit per fimilitudinem : Exiit qui fimi-
nat 3 ßminare Jemen fium. Et dum Jeminat 3
ohud cecidit ficus viam 3 & conculcatum efl9
& volucres coli comederunt Mud. Et aliud cecidit
fipra petram, & natum ariiit 3 quia non
àr *• habebat humorem. Et aliud cecidit b fiuper fpi~
nas 3 & ßmul exorto fpino fiujfocaverunt Mud.
Et aliud cecidit in terram bonam 3 & ortum fecit
fruftum centuplum. Hoc dicens, clamabat :
Qui habet aures audiendi 3 audiat. Interrogant,
autem eum dißipuli ejus 3 quo ejßt hoc parabola.
Quibus ipß dixit : Vobis datum efl nojfe
myfierium regni Dei3 ceteris autem in par abolis :
ut videntes non videant} audientes non in-
telligant. Efl autem hoc parabola : Semen efl verbum
Dei. Quod autem ficus viam 9 hi fint qui
audiunt 3 deinde venir diabolus 3 & tollit verbum
de corde eorum , ne credentes fialvi fiant.
c Nam quod fipra petram 3 hi fin t qui cum au-
dierint 3 cum gaudio fifcipiunt verbum. Et hi ra- ,
dices non habent : quia ad tempus credunt , &
in tempore tentationis recedunt : Quod autem in
fpinas cecidit 3 hi fin t qui audierunt} & à fiol-
licitudinibus 3 & divitiis 3 & voluptatibus vï-
to3 euntes fijfocantur3 & non referunt fruólum.
Quod autem cecidit in terram bonam -3 hi fint
, qui in corde bono & optima audientes verbum
' n tinent 3 & fruólum ajferunt in patientia.
d dH O M I L I A XV.
Sacram Scri-
pturam figu-
ratè interpre-
tari, Chriftus
ip*è nos do-
Habita ad populum in, bafilica ' fancti Paulif Apoftoli, Dominica in Sexagefima.
LE c TI o fandi Evangelii, quam modö, fra- ttrès carifllmi, audiftis, èxpofitione non in-
digec, fed admonitione. Quam enim per femètip-
fam Veritas expofuit, hanc dilcutere humanafra-
gilitas non præfumit. Sed eft quod fol licite in h^C
ipfa expofitione Dominica penfare debeatis : quia
fi nos vobis fernen verbüm , agrum mundum, volucres
dæmonia, fpinas divitias fignificare dicere-
mus ; ad credendum nobis mens forfitan veftra1^
dubitaret. Unde & idem Dominus per fometipfum
dignatus efl: cxponcre quod dicebat, ut feiatis re-
rum fignificationes quærere in iis etiam quæ pér-
femetipfum nôluit explanare. Exponendo ergo,
quod dixit , figuratè fe loqui innotuit : quatenUs
ccrtos vos redderet , cùm vobis noftra fragilitàs
verborum illius figuras aperiret. Quis enim mihi
umquâm crederét , fi fpinas divitias interpretari
voluiflem j maximè cùm illæ pungant, iftæ delé- T
ttent ? Et tarnen fpinæ funt : quia cogitationum
fuarum pundionibus mentem lacérant, & cùm uf-
que ad peccatum pertrahünt, quafi inflido vul-
• nere cruentant; Quas bene hoc in loco, alio Evangel
ifta atteftante , nequaqüam Dominus divitias,
îed fallaces divitias âppellat. Fallacés enim funt, E
qua: nobifoum diu permanerC non pofliint : fallaces
finit, qua: mentis - noflrræ iridpiam non expei-
lunt. Solæ autem diviciæ ver« funt \ quæ nos divites
virtutibus faciunt. Si ergo, fratres cariffimi ,•
divites elfe cupitis, veràs divitias amate. Si oilmen
veri honoris quæritis, ad cælefte regnum ten-
dite. Si gloriam dignitatum diligitis, in ilia fuper-
na Angelorum curia adfcribi fcftinatc.
i. Verba Domini, qux aure pcrcipitis, mente
retinete. Cibus enim mentis eft fermo Dei. Et
quafi acceptais cibus ftomacho languente rejicitur,
quando auditus fermo in ventre memoria: non tc-
netur. Sed quifquis alimenta non retinet, hujus
profe&o Vita defpcratur. Æterna: igitur mortis
periculum formidate, fi cibum quidem fand« ex-
hortaefonis accipitis, fed verba vit« , id eft alimenta
juftitia: in memoria non tenetis. Ecce tranfic
omne quod àgitis, & ad extremum judicium fine
ulla momenti interpofitione quotidie volentes no-
lentefque properatis.; Cur ergo amatur, quod re-
linquitur ? Gur illud negligitur, quö pervenitur?
Mementote quod dicitur : Si quis habet aures audiendi,
audiat. Omnes enim qui illic aderant, aures
corporis habebant. Sed qui cundis aures ha-
bentibus, Si quis habet aures audiendi audiat, di-
cit; aures proculdubio cordis requirit. Curate ergo
, ut acceptus fermo in cordis aure remaneat.
Curate, ne fernen juxta vram cadat, ne malignuy
fpiricus veiiiat, & à memoria verbuht tollat. Curate
ne pettofa terra fernen éxeipiat, & frudum bo-
* In Belv. & C. Germ. In illo tempore « dixit Jefits Jurbis fimilitudinem
hanc: Exiit See.
b C. Germ, inter /pinas.’
c C. Germ. Sc Bigot, nam qui fupra petram qui citm audierunt.
* Eft.odtava.in Corb. & Later. & undecima in cod. Reg. Suce.
• Carnut. fantti Petri.
f Hxcixnhimi babcuc C. Germ. Bigot. Sc 4uo priorcs Gcmet.
Per/, a;
Verf. u;
Per/.:,.
rerfin,
Perf.it,
Verbum Däi
in corde ich
nendura.
nioperis fine perfeveranti« radicibus mitcat. Mul-
tis enim libet quod audiiinc, bqni operis inicia pro-
ponunt : fed mox ut fatigari adverfiratibus ccepe-
rint, inchoata derelinquunt. Pctrofa ergo terra hu-
morem non habuit; quæ hoc quod germinaverat,
ad frudum perfeverahtiæ non perduxit. Multi
namque cùm verbum contraavaritiam audiunt,
eamdem avaritiam deteftantur, rerum omnium
contemtum laudant : fed mox ut viderit animus
quod concupifca^oblivifcitur quod laudabat.Multi
cùm verbum contra luxuriam audiunt, pollution
s carhis non foliim perpetrare non appetunt,
fed ctiam perpettatas Crubefcunt : fed mox ut car-
riis fpecies eorum oculis apparet, fic mens ad de-
fideria rapitur, ac fi ad hue ab ea nihil fir contra .
hæc eadem defideria deliberatum : & damnanda \
a agit, quæ quidquid egiftc fo meminit, a jam &
ipfa damriavit. Sæpe etiam contra culpas com-
pungimur, &: tamen poft fletum ad eafdem culpas
redimus. Sic Balaam Ifraëlitici populi taber-
nacula contemplatus flevit, eifque fo fimilem fieri
lr„23. to. in morte depofoit, dicens : LMoriatur anima me a
morte jujiorum , & font novijsima mea horum Ji-
milia : fed mox ut hora compuniftionis tranfiit,
in avaritiæ nequitiam exarfit. Nam propter pro-
mifia munera , in ejus populi mortem confilium
dedit, cujus morti fe fieri fimilem optavit : & obli-
tuseft quod planxerac, cùm extinguere noluit quod
per avaritiam ardebat.
icitudini- $• Notandum verb eft , quod exponens Domi- (
,&»oiup- nus dicit, quia follicitudines , & voluptates, &
fXcatun fuffocant verbum. Suffocant enim,b quia
b importunis cogitationibus fuis guttur mentis ftran-
gulant : & dum bonum defiderium intrare ad cor
non finunt, quafi aditum flatus vitalis necant. Notandum
etiam, quod duo font quæ divitiis jungic,
follicitudines videlicet &: voluptates : quia profe-
c & o & c per curam mentem opprimunt, 8c per af-
nuentiam rcfolvunt. Re enim contraria pofteflores
fuos 8c affli&os Sc lubricos faciunc. Sed quia vo-
luptas convenire non poceft cum affli£tione , alio
quidem tempore per euftodiæ fuæ follicitudinem
affligunc, arque alio per abundantiam ad voluptates
emolliunr. ]
lia bona o- 4. Terra autem bona fruftum per patientiam
finepa- reddic : quia videlicet nulla funt bona quæ agi-
mus, fi non æquanimiter etiam proximoruni mala
toleramus. Quanto enim quifque altiùs profeccrit,
tanco in hoc mundo invehit quod duiiùs porter :
i quia cùm à præfenti feculo mentis nôftræ d diledio
deficit, ejufdem feculi adverfitas crefcit. Hinc
eft enim quod plerofque ccrnimus,& bona agere,
8 c tamen fub gravi tribulationum fafee defudare.
Terrena namque jam defideria fugiunt, 8c tamen
flagellis durioribus fatigantur. Sed juxta vocem
Domini frudum per patientiam reddunt : quia
cum humjliter flagella fufeipiunt, poft flagella ad .
requiem fublimiter fufoipiuncur. Sic uva caJcibus
tunditur , 8c in vini faporem liquatur. Sic oliva
e c contufionibus exprefla amurcam fuam deforit, 8c
in olei liquorem pinguefeit. Sic per trituram a-
reæ,àpaleis grana feparantur, 8c adhorreum pur-
gata perveniunt. Quifquis ergo appétit plenè vitia
• C. Germ. ipfe damnavit.
*"Bdv. quia follicitudines importunis. ■
' tD bo prrores Gentet. & Bigdtl per curiofitatem ; fccundus Carn. per
ipeuriam.
- t Bigot, duo priorcs Gcmet« Longip. Sc Val-cl. deletiatio.
Lvincere, ftudeat humiliter purgationis fuæ flagella
tolerare : ut tanco poft ad juaicem mundior ve-
niat, quanto nunc ejus rubiginem ignis tribulatio-
nis purgar.
y. In ea porticu, quæeuntibus ad ecclefiam bcati patiemk Tpe-
Clementis eft pervia, fuit quidam Servulus nomi- cimeii in Seine
, quern multi veftrum mecum noverunt, rebus Di^
pauper, meritis dives, quern longa ægritudo diftol- cap. i+.
vcrac. Nam à primæva ætate üfo[ue ad finem vitæ
paralyticus jacebat. Quid dicam quia ftare non po-
terat ? Qui numquam in ledo fuo furgere vel ad
fodendum valebat : numquam manum fuam ad os
ducere : numquam fe potuic in latus aliud declina-
re. Huic ad ferviendum mater cum fratre aderat,
8 c quidquid ex eleemolvna potuiffet accipere, hoc
eorum manibus pauperibus erogabat.Nequaquam
litteras noverat, fed Scripturæ facræ fibimet codices
emerat, 8c religiofos quofque in hofpitalicate
fufoipiens, hos coram fe legere fine interhiiflione
faciebar. Fadumque eft ut quantum ad menfuram
propriam, plenè facram Scripturam différée 5 cùm,
ficut dixi, litteras funditus ignoraret. Studebat in
dolore femper gratias agere, hymnis Deo 8c lau-
dibus diebus ac nodibus vacare. Sed cum jam tern-
pus cflfet , ut tanca ejus patientia remunerari de-
buiffet, membrorum * dolor ad vitalia rediit. Cum- Ad mortem,
que f e jam morti proximum agnovic, pereerinos Ka,morum
l. * . . - k .. r r ° 3 ir rtecaatatione. vrros atquein hoipitahtate lulceptos admonurt ut feprxparat.
furgerenr, 8c cum eo pfalmos pro expedatione cxi- 1
tus (ui decantarcnt. Cumque cum eis 8c ipfe mo-
riens pfalleret, voces pfallentium repentè compef-
cuic, cum terrore magni clamoris, dicens : Tacete :
numquidnon auditis, quanta: refonant laudes in
cælo ? Cumque ad eafdem laudes, quas incus au-
dierat, aurem cordis intenderet, fonda ilia anima
à carnefoluta cft. Sed exeunte ilia, tanta illic fra- (w ipfotse-
grantia odoris afperfo eft, ut S omnes illi qui adc- b!tum ftcuta
rant, inæftimabili fuavitate replerentur : ita ut per miracula*
hoc patenter agnofeerenr, quod earn laudes in cæ- 0
lo fufeepiffent. Cui rei monachus nofter interfuic,
qui nunc ufque vivit, 8c cum magno fletu attefta-
ri folet, quia quoufque corpus ejus ftpulturæ tra-
deretur, ab eorum naribus odoris illius fragrancia
nonreceflit. Ecce quo fine ex hac vita exiit;, qui
in hac vita æquanimiter flagella toleravit. Juxta
vocem ergo Dominicam, bona terra frudum per
patientiam reddidit, quæ exarata diffiplinæ vome-
re, ad remunerationis fegetem pervenir. Sed vos
rogo, fratres cariflimi, attendite quod excufotionis
argumentum in illodiftrido judicio habituri fumus
nos, qui à bono opère torpentes, 8c res 8c manus
accepimus, fi præcepta Dominica egenus & fine
manibus ll impleverit. Non contra nos Doniinus i,
tunc Apoftolosoftendat, qui ad regpum fecum tur-
bas fidclium prædicando traxerunt : non contra nos
Martyres exhibeat, qui ad cæleftem patriam firn-
guinem fhndendo pervenerunt. Quid tunc diduri
fumus, cùmhunc de quo loeuxi fumus, Servulum
viderimus, cui longusianguor brachia tenuit, fed
tamen hæc à bono opere non ligavit ? Hæc vobifo
cum, fratres, agite, fie vos ad ftudium boni operis
inftigate : ut cùm bonos vobis modo ad imitandum
proponitis, eorum confortes tunc effe valcatis.
VC. Germ. Corb. Sc plur. contritionibus.
f Sccundus Carn. calor.
* Turon. & Longip. omnes qui tilic aderant.
h Excufi, poluit implere.
B B B b b iij