E P I G R A M M A
I N O P U S B O T A N I C U M
C e l e b e r r i m i , G . E. RUM PHIL
J\d_Irandum lumen, vifus cui lumen ademptum
Luminis exCelfi, nomen habere probat.
Hie, R ump h i , cumulas opus admirabile, folers,
Dum ftirpes raras detegis hujus humi.
Curre per hiftorias, quis nam reperitur in orbe,
Externas, patriae qui fonethofee modos i
De quonam Audio delcripta eft India, tanto,
Haec Orientabs : caulis & utilitas 5
Quis fruftus varios vel frondes arboris una
Ufu cum fruéhij tradidit effigie!
Quis médicinales Amboinae protulit herbas 5
Quarnm praecellens vifque vigorque valet.
In fumma raras nullus quas edidit, orbi
Res, opus hoc magnum, fuggerit arte proba.
Perlcrutaris adhuc variis conchylia formis,
Cancrosque & curvis oftrea litoribus:
Multiferi fexus pifees, Animalia, monftra,
Ac volucres calamo petpetuoqne notas.
Hinc luces, quamvis privatus luminis ufu,
Lumen in aeternum lucet, honore fimul:
Jure appellaris perdo&us Plinius filter,
Et liiperas ipfiim fertilitate tua.
Mirandi coeci femper laus vera manebit
Nec, nifi cum mundus concidet ipfe, cadet.
D. D. D.
D A N I E L F R I D R R I C U S D O P N E R .
Regiomont : Boruffus.
Op
OP HET AMBOINS KRUYDBOEK,
V A N D E N W Y Z E N E N H O O G -G E L E E R D E N H E E R
GEORGIUS EVERHARDUS RUMPHIUS;
Oud Coopman en Raadsperzoon in A mb o i n a , en onder den naam
van den Indifchen P l i n i u s , Lidt van ’t Illuftre Collegie der cu-
rieufe en nieuwsgierige ontrent natuurlyke zaken, in ’e
Duytfche Roomfche Ryk opgerigt.
1 " ) jln aardboom zag wet eer een wolk van oóg-getuygen
En Schryvers, die met roem befchrevén Kruyd en Plant,
Of Heejlers, zo zy door Natuur in ieder Landt
Zyn voortgebragt, ten dienfl van die, daar 't goed uytzuygen.
Men ziet dit heden nog, hoewel bedreven Geeften
t'Zaam bragten aan het licht, 't geen eerfi verholen was
In 't diepfie van het wout des Wereldts, dog wel ras
Leed opgetogen en verwondert Jlaan de meeflen.
d'Ëen fchreef dan 't geen Eu ro f, een ander ’t geen het Ooften
Of't tVejlen dienjligjl gaf, tot dHeèlkónft in zyn bófih,
De Kruyden zag men daar, 't geboomte met zyn mos
Vertoont aan die de Son nog fwart nog geel kan roojlen.
Maar ’t vrugtbaar Amboins Wout, zyn Heefters, Boom, of Vrugten,
Zyn Kruyden, of het Bofch, ’’t geen zig wel op de grond
Der Zeen te zien geeft, was tot heden niet gezondt
Befchrevén, wel te regt mogt dan dé Wereldt zugten.
Maar ziet den groten R umph, berooft van 't ligt der oogen,
Geeft hier den Wereldt ligt, hier breekt hy ys alleen,
Hier maakt hy V geen wel eer verborgen was gemeen,
Ten eynde men niet blyv onkundig of bedrogen.
Wie zal dan hier zyn hooft, wie niet zyn hair verzieren
Met een gevlogte Kroon. van Laureril wie zyn naam
En dof niet over al verbreyden, daar de Faam
Met haar Claroen, dien Man maar kan doen zegenuieren 1
* * * * * Dog