bus fiicerdotum principibus congregatis» De- A C b riß um eju s : gemina quoque nunc ridentis,
nique: reges tw x cognominati funt Herodes*
tetrarcha 8c Pilatus prætor : quia jure terre-
ni imperii adftiterunt. Ceteri autem qui in
unum convenerunt, neque reges terræ funt,
neque principes facerdotum : quia nec jus
regni mi pratori Romano 8c tetrarchæ ob-
tinebant fubditi, neque ultra jam principes
iacerdotum cognominari merebantur , quia
Apoftoli.
8c i'ublànnantis fignifieatio confecuta eft. Non
enim difcernitur contumeliaalterius.ab altero,
neque difcretus honor eft religionis ad utrnm-
que.a Qui enim per genuinanv patris 8c filii:
fecundùm fe legitiraamque naturamin gloria,
divinitatis unum funt, unum etiam funt vel in
contemtûs injuria, vel in honoris reverentia j
8c alter in altero aut honorificatur, aut (perni-1
împii in Deum ac dominum ipfius facerdotii tur. Atque id.ipfum Dominus teftatus eft di-
exftitiffent. B cens, fient Pater fufeitat mortuos 8c vivificat y fa,
9. Et quia non ambiguum eft , ex perfona fie 8c Filius. quos vult vivificat. Nec enim Pater, &c
judicat quemquam/ed omne judicium dédit Fi? «
lio, ut omnes honorificerit Filium ficut honorific «
cant Patrem. Qui non honorificat Filium, non «
honorificat Patrem qui mifit ilium. Non diftin- «
guitur honor , non difcernitur contumelia :
æqua in utrumque religio exfpeâatur, 8c in.
Dei patris fecundùm apoftolicam auclorita-
tem pfàlmum coeptum elïèj quippe cùm di»
1 xerint, Qui per os patris noftri David fan-
cli pueri tui dixifti : idcirco ad intelligendam
perfona demutationem ab interpretantibus
interjeclum d ia p fa lm a eft, licèt in libris Hevincula
rutnpunc,
bræorum non contineretur. Perfona ergo juria unius, contemtûs utriufque eft. Ita cùm
quæ demutatur, Apoftolorum elfe intelligenda in uno uterque fpernatur j qui unum funt in di-
eft, dicentium, D ifrum p am u s v in cu la eo rum , & C vinitate ambo per glöriam, unum quoque funt
a b jiciam u s à nobis ju q um ip fo rum . Deteftari eos in religione ambo per honorem. b Et hinc qui
neceffe eft quod arguunt. Horum ergo qui a d v en u s D om inum convenerunt, convenerunt
8c iremuerunt, 8c inania meditati funt, vin- quoque a d v ersù s Ç h r ifium eju s : 6c quos in cælo
cula difrumpunt, 8c jugum abjiciunt. Et non
ambiguum eft, quin différât jugum abjicere,
& vincula rump ere -, quod utrumque utrique
luperiùs memorato 6c generi 6c nomini convenir
: ut vincula quidem gentium rumpant,
jugum autem populorum abjiciant : quia genhabitans
i idet, ho? 6c Dominus lubfannat.
11 . Non quod non 6c Dominus eilet fe rn - Qui n
per in calo, quippe qui de fe ipfe teftatus “ l^,a
fit j Nemo adfeendit in calum, nifi qui defeen- feendoü
dit de calo, filius hominis qui eft in calo.
Non abeft ergo ä calo , quia cum de calo
tes peccatorum luorum vinculis colligantur, D defeenderit, filius hominis manens atque lo- f6 T,B|
a quibus abfolvere ie per infidelitatem non . quens5eft tarnen, cfim hac loqueretur, c in
poffunt, fecundum id quod dictum eft, Faft. calo. Defcenderat quidem filius hominis,
fed per natura virtutem non aberat filius
Dei unde defcenderat, neque fe ex eo quod
antb erat, tum cum homo eft natus, d abiiim-
ferat; neque factus filius hominis, filius Dei
eile defecerat. Sed adeo filius hominis, filius
Dei eft, ut defeendens de cado e filius Dei
eilet, 6c per virtutem fua fubftantia idem
ciis peccatorum fiiorum conftri&us eft pec
cator. Judai verojugo legis onerantur, quod
ä fe Apoftoli abjiciunt, beato Petro dicente ,
, Nunc verb quid tentatis Dominum, ponere
> iupra collum difeipulorum .jugum, quod ne-
1 que patres noftri, neque nos potuimus por-
tare ? Hoc ergo populorum jugum a fe abjiciunt,
quia fiibditi ei fuerunt : vincula autem E filius hominis effet in cælo.
non fibi, fed gentibus difrumpunt. Et ita
utriuique fermonis ratio fervata eft. Ubi vincula
difrumpuntur, nullam peribna fua figni-
ficantiam aadunt: ubi verb abjiciunt jugum,
illic dicendo, A b jic ia m u s a n o b is, non dealiis
quam de femetipfis locuti intelliguntur : ut
gravi ifto 6c intolerabili abje£to, fuavi illi 6c
levi ad quod invitati iunt, evangelica iandti-
ficationis fe jugo iubderent j gentium autem
12. Sed volens Propheta iiib peribna di- Patris
ftinclione fignificarc Patrem , qui filio fiio fil1'
etiam in filio hominis confiftcntc in terris ° 1
in lila aterna fua fede ac beata maneret, 6c
fine f defeenfionis alicujus diipeniatione re- f
quiefeeret, ait, Q u i h a b ita t in calis, ir r id e b it i- *•
e o s , ^ D om inus lu b fa n n a b it eos : ut per eum
qui irridet habitans in calo, intelligeretur 6c
Dominus qui fubiännaret e calo. Non differt irrMc:--!
vincula per libertärem pradicationis abrum- F autem fubfannare 6c irridere: utrumque enim
perent, fecundum illud quod inejufdempial- fecundum voluntatis affedum officio oriseffi-
mi commemoratione dixerunt:Et nunc Do- citur. Namque fecundum intelligentiam no-
• mine reipice in minas illorum , 6c da fervis ftram per corporales ipecies divinarum rerum
• tuis cum omni fiducia Ioqui verbum tuum. fenfus exponitur : ut iubiännatio 6c riius in
Ha enim apoftolica doctrina omnium infi- eludendis his, qui adversfis Dominum 6c ad-
delitatum 6c peccatorum laqueos abrumpunt. versüs Chriftum ejus convenerant, nominare-
10. Et quia fiiperiüs duplex peribna fervata
eft, cum ait , adversüs D om in um 3 & adversus
1 Apud Lipf.& Par. apud Bad.& Er.per gemint
c Lipf. & Par. de c*lo defcenderat. Reftiùs Bad. Er. & mff. in
ulo: allufiocnim eft ad id, filius hominis qui eft in ulo. Inter-
pundio loci hujus in priiis vulgatis eft prorlus perturbata &
confula.
“ Par. ajfumfcrat.
lendosè. Mox pro defecerat, fblus Lipfiu:
habet defer at.'
tur j non qubd in incorporalem Deum aut re- Q2Î1
iblutio aut obdu&io oris incideret, fed ut ex r
* In codice Miciacenfi , Filius Dei per virtutis fua fubflantiam,
& c. Hoc loco probatur quod in Prscfationc aftcruimus , voces
virtutis & natura, apud Hilarium, ubi deChrifto agitur, ad dj-
vinitatem illius referri ; nec feimus an ufquam alio referatur vir-
{ Mf. Mic. diferetie
requiefeere , quod i
autem, quod nulla ir
; male. Innuitur enim Pater eo in cadis
erras non defeenderit j non defeendifte
ris diipeniatione fundus fit.
natura
4
naturæ noftræ eonfuetudine nofteremus * qua- A dui àd id quod eft auctor éft. Ëxteriofa au-
li in impios eifet judicio divinæ voluntatis tem fu n t , quæ affermit profeâum . quia ea
illufum. Subfannati e rg o ;& irrifi funt. Nam quæ inopiæ medentur, aliéna funt. Deusigitur
DK «-ort-oc H nm mnrinna vpranr rmi e>v B H H mSÊKS M o i ----------;__m__ ■
iSfi
qui teftes falibs? concinnaverant, q 1 pre
tionem mercati erant, qui fuper fe ac filios
1 r . ' ----- ’ -----------.
ex quo omnia funt, nulló eorum indiget j qui-
uuucin mticau ^«1 iu|»w 1^. UUU5 bus id quod iunt eile'Jargitus eft : omnia verb
fiios fanguinem ejus receperant, qui Cruci- ad profectum-eorum qua gignerentür creavit;
fiae clamaverant, qui defeende de cruce fi Et quia longus erit fermo, fi etiam de calefti^
filius Dei es dixerant, qui fepulcrum obfi- bus 8c invifibilibus inchoetuf -y ex nobis ipfis , ad
gnaverant, qui refurrectionis filentium d mi- quos prophetia pfalmi eft:, trademuSi ’
litibus 8c famam furati corporis emerantj i j . Hominem, non quod officio ejus in alh
perdiderunt tantum impietatis iua Iaborem. B quo eguerit, inftituit j fed quia bonus eft, par.
Deus eft quern cruci affixerant: aternus eft ticipem beatitudinis fua condidit, 8c rationa
Cujus fepulcrum obfignaverant, IrridetUr im- 1 .•«* • Bjl
pietas, dum ad illicita nititur, dum inconcefta
expetit, dum quod obtinuifle fe iperat amit-t
tit, dum Deum effe quern tamquam hominem
condemnat agnoicitt
13» Ob quod competenter hoc fequitur,
T u n c lo q u etu r a d e o s in i f a fu a , in in d io n a tio -
n e fu a co n tu rb a b it eo s. Poftea enim quam re-
X ' ------------ w in n u u , V.V iittlUUcl-
Ie animal in ufum Iargienda fua aternitatis
vitä fenfuque perfecit : 6c hoc ex ipfius di-
<ftis abfolute intelligitüA Ait enim : Et nunc
Ifrael, quid Dominus Deus tuus pofeit a te
nifi ut timeas Dominüm Deum tuum , 6c am,
bules in omnibüs viis ejus, 6c diligas eum 8c
fervias Domino Deo tuo ex toto corde tuo -
J- ------ . --------------- 1------- 8c ex tota anima vtuu«a.,, V8Ac- Ve.xÄ ltuoitda Vv1ir1LtuULteC ttuuaa ’ 1
fiirgente à mortuis Dei filio, in quem mors C & cuftodias , . jl pracepta ---------- Domini -Dei, > ^
6c juftifi.
per ipeciem Corporis quod aflumfit incide-
rat , temeritas . infructuofie impietatis irriia
eft : Deus ad eos quos iubiäönaverat Ioqui-
tur , eoiqUe in indignatione conturbat. Ac
priiis quam-quis ifte ira fermo, 8c qua hac
indignationis perturbatio fit oftendamus , ad-
moneri legentes atque audientes oportet , ne
cationes ejus, qua ego pracipio tibi, utbene
fit tibi ? Nullum à nobis , nifi innocentia
8c religionis 8c fidei öbfequium Deus pöftu-
lat. Amarife à nobis exigit, non utique amo-
ris in fe noftri frudum aliquem fui causâ ipfe
percipiens j fed amore ipib nöbis potius, q u i
eum amabimus,profuturo.Nam a m a r i
Dttls nul—
liai t:tns
*iu{ ci cata
COfld:dcm.
luwuvii iv-gviicv-j «.LVjLiv. uuuivuLVj wjjwjlu.1.,uc «-inn «ui ltiun nus , proruturo. JNam am a r
aliquas demutationes paffionum. perturbatio« S S , libique nos obfequi, idcirco ut nobis beneique
motuum ; cadere in Deum credant. ne fit,-expetit, ut digni beatitudinis fua; ac
Nihil enim in asternam illam 8c perfeäam bonitatis lua: munere per meritum anioris fui
mturain novum incidit : neque qui ita eft, «c obfequiijudicemur. BÖnitatis autem. ufus
ut qualis eft,, tabs & femper fit, ne aliquan- ut Iplendqr folis, ut lumen ignis, ut odor fuc!
do non idem fit, poteft effici aliquid aliud ci, non prabenti proficit, ied utenti. Quod
eile, qudm femper eft. Terren* ift«l imper- ergo fumus, profedus nofter eft potius, quam
fedasque caufe liabent generis, ufc demutabi- ejus, qüi nos in id quod fumus inftituit‘quia
les fiant converfipne natura,cumjamtiam m*. Deus bönoriUM eorum qua: in fe funt aterna
ror, placabilitatem ira, benevolenriam offen- non * invidens , in fenium nos atque ufum bea.
fa:, aquanirnitate.m invidia , £c fecuritatem ta fua bonitatis affumit, ,
follititudo perturbat: fumufque per hac aliud 16. Sed qui perfedus ac. bonus eft bönita-
pliquando quäm fuimus,cum earn qua pra- E te in nos äc beatitudine fua non fine ratione
fens fit, mentis affedionem fubrepens per in- ac modo ufus eft, Nam unienique noftrurnli.
conftantiam infirmitatemque noftram motus bertatem vita lenlufque permifit non neceffi-
appetitionis alterius inquietet 5 Sc ex eo quod tatem in alterutrum afiigens , ur’imumqucm.
mimus, in id quod fumus converfio nos repen- que ex natura bohum malumve elfe lex coge
tma demutet; Deus autem beams atque perfe- ret : .fed' qui -mbs per benevolenriam utenda
dusprofedu non eget, cui nihil, deeft demu- beatitudinis fua creaffet j piofedum nobis ad
tatione non novus eft, qui origine caret. Ipsa id per meritum vita, innöcentis honeftaque
i s t , qui quod eft nonaliunde eft: infefeeft, conftituit. Quid autem honoris ac pramiibolecum
eft, ad fe eft, fuus fibi eft, 8c ipfe fibi nitatis neceffitas mereretur, cum mafos nos efle
didic, adeo3
pmniaeft, earensomni demutationenovitatis, F vis quiedam nobis conferta non finerec i Vo.
qui nihil aliud quod. in fe poffet incidere,. per luntati ergo permiffa bonitas eft: ut premium
id quod ipfe fibi totum torus eft, b reliquit, fibi voluntas bonitatis acqüireret • & eilet no-
, :4- Ex hujus igitur optima, ac benevola bis aiterme hujus beatitudinis profedus atque
beatitudine, per Dominum noftrum Jefum ufus ex merito, non neceffitas indifereta per
Chriftum b profedfcc omnes funt cadeftium 8c legem. Etquamquam nos ad voluntatem bo-
lnvifibilium creationes, fpiritalium 8c corpo- nitatis, id eft, ad bene honeftdque vivendum
ralium conftitutiones 5 non ut profeäum fibi per fpem promerenda 6c utenda fua bonitatis
aliquem ex bis, .quibus originem impertiebat, illiceret, peenam tarnen devitat* 8c contem
acqüireret. Neque enim quifquam eo indi- ta; bonitatis adjeat} ut cfun libertatem nobis
get, quod ex le tnbüit , aut per id proficit, voluntatis ab bonitatem promerendam reit
à malo dea
,liîW: > Çutle in impios effet judicium divina voluntatis , omiffo
apud Bad. & Er. & Lipf. verbo illufum, vel uc in mlT. inlufum ,
ex quo apud Par. inclufum mendosè confe«aum erac. Emendancur
ex mil. née fpernenda Vaticani codicis leftio, quali impim effet
fudicio divina voluntatis illufm. J
In duobus mil'. Vaticanis, non reliquit, abundare videtur par-
tlCUonînufitatusè tamCn fcripfic HiJarius ' uc fie hcllenifinus
Edici, perfecta, Reâiùs mff. profeft*.
il
■ H H
nIIi