iftud verbo græcitas nuncupat dicens, A nitatem docere, fecund um eum, qui univerit/
tus, id eft 7 extra legem agentes, Sed qui
prateritores legis odit, non poteft non id ama-
re quod odit efle negledum : & ideo ait, 2?*
legem tuam dilexi. Convenit autem.., ut quia
leerem amat, eos oderit qui legis inimici funt.
5. Dehinc lequitur: Adjutor & fufeeptor mens
es tu : & in verbum tuum fpero. Magno nobis
3 Dei auxilio opus eft in tanto atque afliduo
fieculi illius prcelio. Non enim nobis, fecun.
los ad le potiùs invitât, dicens, Venite ad me kwij
omnes, qui laboratis 8c onerati eftis, 8c ego 1,1
vos reficiam. Sed feit Propheta plures mali- Mali«
gnitates in occulto humani cordis efle. Secun. ®uItii
dùm enim Domini didum, De intus exeunt
cogitationes malæ, cædes, moechiæ, fornica. l>-
tiones, furta, falfitates, blafphemiæ. Hæc enim «
funt, quæ communem hominem faciunt. Hu- «
jufmodi igitur à fe déclinent adverfantes fidei
«.I». dùm Apoftofum, piwiia eft adversùs’cârnem B i'uæ poftukt. Obftftunt enim ïnnocentiæ ftiu Mu ÜSH. . , i > n 9 j : : . nn . — . 8c languinem, fed adversüs poteftates, 8c mun- « » - ..a 1.;„ * or»r<-.
»5 dipotentes harum tenebrarum, adversüs fpi-
>j xitales nequitias in cadeftibus. Hos ergo holles
habemus, adversüs hos adjutor Deus precan*
dus eft, ut nos in lufceptionem fuam recipiat.
Sed non tam timoris hxc precatio debet eflè
quam meriti. Timor enim ex trepidatione con-
ditionis humanae eft, Propheta autem in ver-
Spcs obti- bo Dei fperat. Spes non res pradentes obtidiis,
obliftunt dodrinæ Ipiritali : atque his per
confiliorum fuorum afliduam familiaritatem fe C;
ingerentibus, non vacat animo Dei mandata
fcrutari : quia maligtti viri præfentia multüm
eum qui mandata Dei fcrutari velit, impe-
diat.
7. Et quia Dei opus eft mifericordiâ, ut in
familiam ejus recepti à dominant maligno-
rum horum liberemur 5 Propheta orat dicens,
net, fed futuras. Sperat ergo quæ verbo Dei, C Sufcipe mefemndùmeloquium tuum y&vivamt & g
id eft, didis propheticis continentur. Sperat
autem * vel retributiones fidei in vitam fpiri-
talem : vel ipfum ilium Domini noftri , qui
Dei Verbum eft, adventum exfpedat. Spes
enim ifta meretur auxilium 8c adjutorium Dei.
Non aliter aut nos meremur, aut aliqui ante
meruerunt, quàm Verbum Dei Deufn naturæ
noftræ carnem b vel habitaturumc Iperaflè,
vel quôd habitaverit credidiflè.
non confundas me ab exfpeftatione mea. Propheta c»!owi
exfpedat, 8c fperat: nihil prarfens, nihil tem- J““11
porarium fedatur. Plures autem funt, quihanc 3
exfpedationem fidei noftra: arguunt 8c irrident,
dicentes talia : Quid jejunia, quid con-
tinentia, quid caftitas, quid jadura patrimo-
niorum utilitatis s auferet ? (Jbi Ipes veftra
eft, 6 Chriftiani ? Mors jequaliter dominatur
univerlorum: in omnium corporum naturas
6. Sed Propheta multa in fe efle meminit, D commune jus illi eft. Quin etiam univerlis
V. lij. qus Ipei fuse conentur obliftere: 8c ideo fubje-
Militia om- cit, Declinate d me maligni j & ferutabor mandata
nibus ineft. Dódrina: caeleftis ratio admonet,ut didum
hoc referendum ad perlonam hominum,
quibus infit malignitas, exiftimetur. Propheta
enim, qui gentes docet, qui verbum Deipra:-
dicat, jubet ut a fe univerfi maligni declinent:
d quia d congregatio fandorum ad malitia: ope-
e . rarios lit indigna.e Et nefcio quern polfit excipere.
Omnibus enim per naturas demutabi- E eloquium tuum, & vivam : quia vers illius 8C
* citatAu- lis voluntatem malitia adjacet , * ipfifque indeficientis vita: exfpedatione ac fpe detine.
Apoftolis verbo licèt jam fidei emundatis atque tür. Sperat enim stemitatem, fperat regnum
landis, non abefle tarnen malitiam per conditioner
« communis nobis originis docuit Do-
minus , dicens, Si ergo vos, cüm litis mali,
noftis bona data dare ftliis veftris. Noftrum
autem eft f 8c malos amare, 8c bonos ad bonos
bonis fieculi fruimur, 8c vita: vers licen-
tiS. utimur: 8c in quo tandem nobish Ipei ve-
ftrs exfpedatione prsftatis ? Non confundi Omiot
ergo fe in hac exfpedatione fua Propheta Tcni|*
orat : led ut maneat confidens, 8c frudus
Vers illius vits quam exfpedat accipiat. Scit
enim fe nondum vivere, liefct viyat. Vita enim
noftra , fecunddm Apoftolum , abfeonfa in
Chrifto eft. Et idcirco ait, Sufcipe me fecunddm
M cslorum, fperat regnum Dei, Iperat Ipiritales
benedidiones in csieftibus in Chrifto. In hac
Ipe, in qua non confundetur, rogat ut fufei-
piatur 8c vivat.
8. Dehinc fequitur : Adjuva me> & falvus
a A pud Par. vel rttributionis f idem■
b Bad. Er. & Lipf. vel habiturnm fperaffe, vel quid habuerit.
At Par. & mff. vel babitaturum See. Hoc quidem verbo fuam
hserefim cxprefficNeftoriu»,adversus quern S.L.co Scrm. j. in Nat.
Dom. c. 1. Nec fie creatura in fociettttcm fui Creator is affumta e jl,
tit tile habitntor, &■ illn habitatulum effet , fed ita ut nature al-
teri altera mifeeretur. Longe autem a Ncftorio alienus Hilarius,
1. 1. de Trin. n. n . Ac ne, inquic, Verbum caro fatium aut »liquid
aliud effet quam Dcus Verbum , aut non noftri corporis caro effet,
habitavit in nobis: ut dum habitat , non aliud quam Dtus mane-
ret , dum autem habitat in nobis , non aliud quam noftre carnis
caro faBus effet. . . . & infuis perfeBus, & verus in noftris. Sed
& mixtionem utriufquc nature cum Leone non fcmel prardicat,
qua dcinde voce Eutyches ad confufionem divinte & humane
nature afferendam abufus eft. Utriufquc, Neftorii nimirum Sc
Eutychctis, bsrefes Arianac germina , verbis fupra relatis aliifque
paflim pracidit Hilarius, acprzfcrtim lib. io . de Trin. n .i 6. Sc
fcqq. & in Pfal. y j. n. 11.
« Vatic, codex , fperaffint. . . eredidiffent. Eadem veritas Augu-
ftino conftitit. Tradit quippe cpift. 1/7. n. 14. antiques juftos qui-
cumqut e/fe potuerunt, nonnifs per eamdemfidem effe liberator, per
quam liberamur, fidemfcilicet incarnation is Chrifti , qua illisprt-
nuntiabatur , nobis facia annuntiatur. Cum, inquit epift. 15©. n.
6. omnes jufti, hoc eft ver aces Vei cultores, Jive ante, Jive poft in-
camationem Chrifti, nec vixerint, nec vivant, nifi exfide Incama-
tionis Chrifti. Hinc apud Ignatium epift. ad Magncf. n. S divi-
niffimi Propheta juxta Chrtftum 'fcfum vixerunt, ab co fcilicet edo*
<fti, cujus propterca dilcipuli vocantur n. 9. Hinc S. Leo Scr, j.
in Nat. Dom. c. 4. tefpondens iis qui hanc Dei gratiam nimium
dilatam cauürentur, Nec ferb| inquit, eft impletum qued femper eft
creditum.
* In editis , congregatio fanBa. Eft hic quidam tropus, quo
figuificantur malitiz operarii congregatione feu ccecu lanftorum
iudigni.
c Excufi I & nefciat, quafi verbum hoe referatur-ad voeem con-
gregatio: pravè omnino. Mox in iifdem defideratur malitia ante adjacet,
Sc inferius Dominus ante dictns. Rcfarciuncur ope m(T.
f Lipf. Sc Par. bonos amare & malos ad bonitatem doctre:
renitentibus Bad. Er Sc mfl*. quibus confentit Sc Hincmarus 1. de
Praedeft. c. . Hlc objicit hoi Hilarius: Malos debemus amare,
non igitur repellcre. Turn objc&um fic folvit : Sed feit Scc. Ut
enim exponit Ambrolius in eumdem locum, Chriftus malignos n-
pellit, laborant es vocat, ä quo in vit aut ur onerati, non utique mali-
gnitate mentis, fed infirrmtate carnis.
f Editi, affert. Concinniüs mU. auferet, feil. CX hoc mundo,
b Editi ,fpei noftra .- emendautur ex mfl>
O rlb non ero, & meditabor in jufiifcationibtis tuis femper; À volüntas eorum qui dircefluri flint eft iniqua*
■ <»> Superiùs dixerat, Adjutor & fufeeptor meus ; 11. Dehinc fequitur: Pravxricantcs deputavi f
ftdJ ld-* mine autem nominum commemoratôrum rem tmnes pcccatotes tetra, ideo dil.xi juftitias tiias. Pra-aric^
precatur, ut qui fufeeptor eft, fufeipiat 3 8c h Semper Prophets fernio longé le 8c ultra vuigà^
qui adjutor, adjuvet. Non abelfe à fe adjuto^ communemfenfum tendit. Nos enim prævari» Sli
rium adjuvantis precatur. Non orat ne mali*. catores eos exlftimamuSjqui fufeeptam flJem 8c
o-nantes non habeat, quia per palîionum pa- cognitionem Dei adeptam relinquunt * aliud
I tientiam fides a prôbatur : fed üt adversùs eos pollicitos, 8c aliud nuûc agentes. Sed hîc pis- Q.uor»odd
adjuvetur orat, quia auxilium à Domino' fem- Varicatores elfe exiftimantur omnes peccatores on,ueSi
per orandum eft. Sed quemadmodum in fu- terra t nullus excipitur, generaliter ad ômnes
periore fufeeptus vivet : ita 8c in hoc adjutus B prævaricationis nomen refertur. Lex ênim ve- Lexnatu*
I faivabitur. b Adhuc enim libi obeunda mors luti naturalis eft.iniuriam nemini in ferre, nil ralis*
y i a n t e eft, adhuc inferi fuftinehdi. Tunc falvabi-
(aiutejn- tur, cüm ex corporea terrenaque natura ft
lpiritalenl gloriam transformatus, nullum ad-
verfantis inimici periculum nietuat, vivat in-
j c ter eleftos Angelos * fit c paradili incola, &
I abforpta corruptione ex mörtali immortalis
I exfiftat.
4 9. Sed d quod meditaturum fe in juftitiis
Meditatie Dei dicit, 8c meditaturum femper : numquid
^fiSio1" non mec^£atur) & in meditatione fperanuiT'
10 vit ? Poteft quiaem 8c in prsfens vits opus
accipi, ut quo ulque in corpore lit, femper
[ juftificationes meditetur * led nihilo minüs 8c
[ in futurum fermo procedit. Scit in cslo om*
[ nes Angelos in meditatione juftificatiónum
i Dei efle. Nihil enim illic Otiofum, nihil iners
k e eft : omnes e virtutes csleftes in opere mirfi-
I fterii fui permanent. Et cüm nobis tunc vita
Angelorum vivendum fit $ poteft fecundüm
I eos qui femper operantur, nobis quoque ster-
I na juftificatiónum eflè meditatio»
p.ii*. ïO. Dehinc lèquitur .• Sprevifti omnes difee*
Kloris dentes k jutificationibus tuis 3 quia, iniqua cogita-
plf!)n[iC eorum. Auxilium 8c lufceptionem ob hoc
■ Propheta orat, ne cum difeedentibus d jufti-
[ ficationibus Dei 8c ipfe fpernatur. Sed hic ler-
| vata ea ratio eft, ut non didlum fit, Sprevifti
I omnes pecCatores j led, Sptevifii omnes difee-
■ H f*- dentes. * Si enim peccatores fperneret, omnes
B F i* utique fperneret: quia line peccato nemo fit.
p & Sed Ipernit difeedentes d le, quos apoftatas
f**'1' m Vocant. Neqüe enim intereft an in juftifica-
[ tionibus Dei quis aliquando fuerit. Spernen-
dus enim a Deo eft, quifquis difcelferit; quia
I f nianentis meritum confervat f Confummatiö
h E permanendi. Diftèrt veró 6 d pecCato difeef-
I fio : quia peccato venia per psnitentiam re-
I fervatur, qifcelfio verö cum ipla psnitentis
I difeeffione fe damnat j qus hinc oritur, cüm
a In duobus mff. operatur.
Regius codex htc fubjicic, cum ex corporea terrenaque nut sera
\ See. aliis omiffis. Auguftinusquidem epift, 164. n. 7. & lib. i t .
f de Gen. ad lit. c. j j . n. 6 ). tcilacur fe inferos nufpiam Scriptura-
I A-m ‘“ bono appcUatos reperire potuiffe , eofque non vult lau-
l «is viris tuftinendos. Hilarius vero cciam ipfi David, cujus fan-
; «itatem fcpe commendat, inferos fuftinendos afferit, non ut lo*
K cum tormentorum, (id ut (idem quietam in qua exfpcAaric do-
| ncc Chriftus'paradifi clauftra rclerarct. Ut enim habet Hieronymus
epift. }. Abraham, licet diver fit locis, cum Lascaro a divite vi-
etur apud inferos , ibidem docens mcliorem efle condicionem
I corum qui poft Chriftum vixerc : & hoc poft Origcnem , cujus
I iniigms cade re locus eft dc Engaftrimyco apud Huecium T . 1.
I Hunc maximè co loci Hilarius videtur imitatus: ac proin-
I 51?' ."gcudus eft htc propheex David, quatenus Chriftum prse-
I ccllic, mferos prxdicarc fuftinendos} led dc juftis, qui Chriftum
I Iccutuunc, alitcromnino lent ire.
.. c,Nomine paradifi cxlum hlc mtelligi liquet cx verbis circum- i
alienum præripere, fraude ac perjurio abfti-
nere,alieno cofljugiö non infidiari. Novit 8c
hanc Apoftolus legem, dicens, Cum enim Rom. 1.14.
nationes i quæ legem non habeiit i nattiraiirer «
fecutidùm legem raciunt j tales homines leo*em «
non habentes libi ipfi funt lex, qui oftendunt »
opus legis leriptum in cordibus fuis. Erço præ. «
varicatores exiftimantur, qui quod * à naturali i
C lege accipiunt, derèlinquunt. Eurem quis de-
prehetifum , aüt adülterum, aut homicidam
arguet lege nature. Sed fi in his ipfe Verfe-
tur, prævaricator eft legis.
11. Novit etiam » cùm ait peccatores terra, Peccatores
alios efle 8c cæli peccatöres. Aüdiamus enimvCj>li-
evangelicæprædicationis prodigum filiüm per*,
ditum atqüe mortuum, cfe peccato luo patri
confitentem : Peccavi, inquiry pater in cælum Luc. iy.it.
8c coram te. Quilqnis cæleftis doclrinæ 8c Ipi*.
Dthalis gratiæ particeps fadus in peccato de-
morabitur i non terræ peccator eft ille* led
cæli. Omnes enim credentes in fe Dôminus
nofter Jefus Chriftus coexcitavit, 8c colloca-
vit in cæleftibus : exqüibus qui decidet, tam-
quam cæli peccator arguitur. Cüm igitiir Propheta
peccatores terræ prævaricatores elfe
exiftimet, quia naturæ lègem peccando tranp
grelfi lint } ob hoc ipTe teftimonia Dei dili-
git, quia cùm prævaricatio fit decedere ex le-
E ge naturæ j tarnen jam fine venia fit ex cæ-
lefti lege difcelîio.
13. Concludit autem ita j Confige timoré tue f. tià.
carnes me as j d judiciis enim tuis timtii. Novæ Ciucî caf-
8c inulitatæ preces Prophetæ funt, ut à timo*
re Dei carnes füæ configantur. Sed memi- con%cnda*
nit compatiendum 8c commoriefidum elfe cüm
Chrifto his, qui conregnare currt eo velint. Et
minore k iftud didi virtuüe Iatinitatis tranlîa- • k
tio eloquuta eft. Quod enim îiobifcum eft con-
F fif* * illic \st77)?ia0vy id fignificat, ut clavis le
ftantibus.
d Editi , quomodo meditaturum fc in juftificationibus Dei dicit ?
obnicentibus mff. per qùos fi liccrec j iftallcmus quid pro quid.
* Virtutes calefies Angelos ab Hilario hid intelligi manifcftuin
eft. Ex quo illuftracur illiid T raft. Pf. 91. n. 7. Cdum d.b.b.retur........
fifabbati lege virtutum conftitutio otiaretur. quamejuam illie
virtutum nomineaftra intelligi queanr. Illuftrantiir Sc alii Smiles
loci.
‘ Excufi , confummatio fpernendi : emendàntur ope mff
* Apud Hincmarum de Prxdcft. c. iy . à peccatore ( quod St
hîc prx le ferunt Hilarii edit. ) difeeffioquia pecCatori venia pet
ptnitefuiam re fervatur, difeeffio verb cum ipfa pandentia ( non pant*
tentia ) difeeffione fe damnat : male.
h Malè in prius vulgaris vox-femper famquâm pars facri textus
ponebarur.
* Vatic, mf. a natura lege. Alii, à naturale lege. Editi verb,'
à natura lens.
fe Unus e mff Vatic .iftud diBum virtufe latinairanfiatio See.