; v- elfe ; adeo ut demutatione potius quam crcaiionenovum fiat: novum, inquam,no-
va? quahfaiis conditione, non natura interim aut abolitione. Reftatigitur inquiren-
ctoiTi‘ 1 ctum, in quo cdniliriiat hanc demutationem, ex qua nova ilia ac praclara condi-
£----- ' t;0 cohfequatur. Hanc in Pfal. x. n. j;. enarrat turn faturam , cum incorruptio corruptibtiitn,
(fir xtemitas mfimuatem, ft) forma. Dei formam terrene carnis abforpferit:
feu-ut-in'Pfal: 5 j. n. n. habet, turn cum mfirmitas corporum detrahetur, id eft , lapfus
$ lacrymie , turn cum corruptionem incorruptio devorabit, turn dim mortem poteftas im-
rhori'alii abfdrbebit, turn chm fit Deus omnia in omnibus , turn dim lumen viventium fit
itj eodcrrt viventium luniini Deo ipfe(homo)placiturus. Quidquid:etiam aliasdebea-
toruni corporum gloria edilferit, ad eas prafemm dotes revocatur , immortalita-
tbm fcilicet, incdrruptioriem , & claritatis ac luminis fpeciem. Quibus. donati,
ut loqUitur Tertullianus Apologet. n. 48. erimus iidem qui nunc, & non alii,quamvis
fuperinduti Jubfianiid proprid aternitatis. Gum autem ha: dotes a corporis natura
alieria fint ,ac natura fpiritus magis confentanea', eafque fola Dei natura proprio
ac fiimnio jure poflldeat'-, corpus illis circumveftitum non maid affirmatur in naturam
fpirit:fe,immo iif formam acnaturam Dei tranfilfe, nulla amplius in eo refi-
*r.ra- dente corporis natura,hoc eft, nullis omnino vitiis aut operibus * , qua rerreni
corporis naturam confequuntur , refidentibus.
Martim.». Beata corporum demutatio ex divina natura confortio obtjngit, Sienim
Ob homi- u[,; Jijx natura conjunguhtur, cedat necelfe ell minor majori , potentiori infir-
fWuFm mior, & obfcurior clariori; quanto magis necelfe eft natura Dei cedat confociata
u3iTgS ” natura hominis > An forma Domini forma fervi ,corruptio incorruptioni, aut Vita
valet refiftere mortalitas; Vincit femper fortior debiliorem. Verbum quidem, etiam
ante refarredlionem , humanam fibi conjunxit naturam, neque hanc tamen eiglo-
riam inipertnt: at hoc mirabilefuit benignitatis iplius confilium. Quod cum de-
* m p/w. crevilfet, virtutem natura fua, uti notat * Hilarius , ita intra fe cohibere opus habuit,
Ji.' -ut ei * in limo carnis infixo nec divinitatis fubftantia elfe videretur. Verum Dominus
Vpfnfi ac Redemtornofter, peradtis difpenfationis lua myfteriis, tunc primuin ip/e in profe.
7s n.U. Sum asterna clantatis emortuo ft) intro, fepulcrum relido corpori dtvine natures tribuit
confiortium, hoc eft, divinum Iplendorem luum non amplius intra fecohibens , ejus
etiam aflumtum hominem participem fecit: ficque confbantam Spiritus ( feu divinitatis
) fi- fubftantias fun astemitati materiem ajfumti corporis in cesium retulit. Continuo,
ut loquitur Hilarius fragmento 6. p. 1567. homo foetus eft Deus. Superarvit enim magni-
tudo Domini pa.rmta.tem fervilis formesita. ut ipfa fervilis forma cejfaret ejfe fervilis
per eum Dominum qui earn affumfit. Qui homoficlus Dcs/s intelliguur: Eo prorlus mo-
do , quo Verbum dicitur caro factum. Sicut enim Verbum caro f t ctum eft , cum
intra carnis humilitatem Verbi gloria delimit; ita & homo fadtus eft Deus, cum intra
Verbi gloriam abfeondita eft carnis humana humilitas. Quamquam non de-
lunt, qui proxima Hilarii verba ad primam camis mortalis fufeeptionem referant,
ftfque putent rationem reddi cur propria humana Chrifti natura perfona defuerit.
At hoc illis qu'is concedat ? Non enim ibi fervili forma deefle perforiam, fed ip-
fam formam ceflare fervilem elfe pradicatur. Sed & qui Chriftum carnis mortalis
*mefai. fufeeptione totum in forma, fervi* dixit, quia nimirum forma Dei exinamta non ex-
ftare vlderetur nifi forma fervi ;procul aberatut formam iplius fervilem tunc tem-
poris ceflalle fervilem elfe alfereret.
ah* io- 191- Ea ipfa- ratione, qua Chriftus totus in forma fervi dicitur , dum in allumto
qutnji a- Nomine Deus eft abfeonditus, dicitur & totus Deus, cum aflumtus homo allumentis
pUc-uimf Dei luce & gloria infufus ac circumfufus fait. Quamquam in utroque illo llatu
hoc diferimen intercedit, quod Deus abfeonditus in homine immutatus manfit in
virtute natura lua,fefeque interdum per operum magnificentiam manifeftum fecit
: at verb homo intra Deum abfeonditus non manet in natura fea infirmitate,
fed in aternitatem , incorruptionem & gloriam , qua natura divina propria lunt,
feliciter commigrat. Hinc intelligitur, qui Deus, cum per refurreftionis gloriam omhiain
omnibus faturUS fit,*»//« èx parte in els refidente terreni corporis natitra ,fed ejuS * v.
loco naturd Paterna divinitatis invedd, id tamen faturus fit non abjeclo corpore, out per
defedionem abohto, fed retentä veteri atque ipfa originis fites materiel. Nec difficilius chIUti
percipitur, qui lib. de Synod, n. 48: dicatur caro alfumta etiam ante refurredtio- ------- -
nem inccepilfeelfe quod Verbum ;fi quidem , ut ibi declaratur , jam turn habuit ut
id operaretur quod Verbi eft. Nec lateret illud Tradt. Pfal. 143. n. 7. Ipfi habitui
fervili id donatur, ut quod erat ( Deus Verbum, ) effet, in forma fcilicet Dei effet;
etiamfi idipfum in Pfal. 141. n. 8. non haberemusapertioribus verbis fic explicatum:
Hoc ei a Deo retributio eft, ut ei corpori quod ajfumfit, Paternes gloria donetur aternitas.
Cui etiam deinceps obfeurum erit quod legit, Chriftum ante refurredhonem duos
intra fe continere, nunc verb Deum tantiim elfe ? Quis enim non ftatim advertet duos
vocari diverläs häturas naturalibus proprietatibus luis affedlas ? Nec majore negotio
intelligetur Chriftus per gloriam in natura Paterna: rediilfe unitatern, cujus/offen,
fionem difpenfationis nenitas intulerat. Quippe unitatern offendit omne dilfidium.
Chriftus autem , cujus una erat cum Patre naturalis conditio, una beatitudo, utpo-
te qui- una cum eo impaflibilis, omnipotens, aiternus, femper in fplendore, femper
in gloria & claritate; cospit ab illo dilfidere , cum carnis noftrat infirmitates alfamens,
fadlus eft infirmus , paflibilis, mortalis, atque defpedtus. Contra in unitatern
priftinam fecundum alfamtum hominem rediilfe dicitur, cum exuta mortalitate
fufeeptaque Dei gloria defiit elfe infirmus.:, paflibilis, aliifque humana natura con-
ditionibus obnoxius. Ex quo fequitur, ut tunc tantum Deus & homo faerit cum
naturales Dei hominifque proprietates in fe conjundtas habuit: id quod ita didlum
non <fuia ipfi poll per-ceptam refurredlionis gloriam defierit elfe fubllantia hominis;
fed quia homo reputatur Deus , cum abjedla infirmitate atque obfeuritate
qua: naturam ipfius confequitur, gloria qvue Dei propria eft ei obtigerit. Nam natura
ficut & forma Dei- nomine Hilarius naturalem Dei gloriam , quam interdum
etiam formam gloria , & habitum nature: potioris abfque ulla ambiguitate nuncupat, Lit: ’ ■ *
quoties de gloria ei fermo ell intelligit. . v •.,
191. Verbis illius fic illuftratis, explanari commodius jam polfant obfeuriora ve- n i’dis
terum didla, maximeque Gregorii NylfTom. i. pag. 17. &Or. 4. contra Eunom. S . “«e-
p. J84. aliifque locis, in quibus fic adllruit alfamti hominis divinitatem, ut verita- '“*•
tem corporis nonnihil concutere videatur. Neque verb Hilario unifingulares funt
memorati loquendi modi. Dixit & Ambrofius lib. 1. de Virgin, c. 3. Verbum carofadum
eft , ut carofieret Deus : & lib. de fide refurredl. n. 91. Tunc (ante refurredlionem)
fecundum carnem homo , nunc per omnia Deus ; nunc enim feunditm camera jam non no-
vimus Chriftum. Qqid illud Augullini in Pfal. ;j.n. 14. de ipfa etiam anima noilra:
Cum accepta fuerit ilia inffabilis lestitia,perit quo dam modo mens humana, fit divi.
nal Hoc ipfum egregiè illuilrat Bernardus lib. de diligendo Deo c. 10. Ibi enim
pralocutus de perfedta caritate , quam in lolis Beads perfedtam elfe pollea decla-
rat , virtutem illius ac naturam exponit in hunc modum: Sic affici , de ii ic ar i
eft. Jjhtomodo ftilla aqua modica multo infufa -vino deficere d fe tota videtur, dum eg)fit.
porem vini indent & colorem ; Ö’ quomodo ferrum ignitum Cs condens ignis fimillimum fit,
prißind propri&que farm a exutum ; (êft quomodo foils luce perfufus a'èr in eamdem tranf.
formatur luminis claritatem, adeo ut non tarn illumimtus, quam ipfum lumen effe Video,
tur: fic omnem tunc in fandis humanam affedionem quodam ineffabili modo neceffe erit d
femetipfa liquefeere, atque in Dei penitus transfundi voluptatem. Alioquin quomodoom-
niain omnibus erit Deus, si in homine de homiNe quidquam supereritï
Manebit fitbflantia, fed in alia forma, alia gloria ,aliaque potentia. Eamdem hominis
ut itadieam, deificationem Maximus Martyr cap. 26. de Theologicis capit. to. d 1
vinis verbis fic exprelfit: Naturam communicata fibi cognitione wacuttam homo fadum
Dei Verbum cognitione rurjus impleVit,- ft) hanc ad immutabilitatem corroborant, non na-
turd , fed qualitate divinam effecit, perpetuo illam proprio fignans fpiritu, ac tamquam
aquam vini qualitate ad vim ac finmtatem temperans. Nam idea re vera fadus edhomo,