3 ƒ i Joannis
rint ad mortis horartf, hoc fingulare cis efle folatium.
Legimus de duöbus divitibus perfonis ad invicem ma-
trimoniali fcedere eonjundis, quæ ante omnia'in hoc
mundo prolem defiderabant habere , ad quam impe-
trandam à Deo ( qui omnia poteft) continuo magnas
elargiebantur cleemofynas, per quas multi pauperes
fiiftentabantur. Et quia Dominus nofter plenus ell om- .
ni benevölentia, 6c interdum noftra adimplet defideria ^
ad nos lemper alliciendos in amorem fuum, illis dedit
iobolem, pulchrum videlicet puerum. Quid accidit?
Mox parentes fui ejus promotionem cogitare cceperunt
more aliorum, 6c confeftim à bonis operibus , quæ fa-
cere folebant, manusfubtraxerunt ad divitias illas fiiio
corum 1er vandas, ne uilam pateretur indigentiam .T u n c
Dominus nofter illud videns , 6c quod pauperes (qui
membra fua funt) co modo redituseof urn perdebant 6c
fuftentationem, cito recepit quod dederat, 6c puerum
ilium de hoc abftulit mundo. Facile eft creditu , fic
cum fæpiùs compluribus facere ad eörum utilitatem.
Sed unulquilque adeo anion hujus mundi eft immerfus,
quod illud confiderare ncquit. Âdduci poflent 6c recen-
feri exempla innumera ad fupradida confirmanda, led g
brevitatis caula ea in prælentiarum milia facio. Videtur
enimfæpenumero, aliquas divitesperfonas, quia nul-
los habent heredes, gubernare multos bonos homines,
6c interdum Monafterium aliquod bonorum Religiöfo-
rum, quod prodeft magis proculdubio 6c iplis pareil-
tibus eorum mortuis, 6cvivis, 6c toti fandæ Ecclefiæ,
quàm proficerent viginti, aut triginta filii , qui perver-
læ eflènt vitæ, 6c diflbluti, licut plerumque accidit,
qui parentum eorum inutiliter dilfiparent bona , non
orando pro eis , in grande iplbrum præjudicium 6c
damnum. Et hoc modo relinquunt homines majorera
deeismemoriam 6c famam poft mortem eorum coram
Deo 6c hominibus , quàm facere poflunt per omnes
eorum heredes.
Per hæc, quædixi, non intelligo, quinrationabi-
liter 6c fecundùm Deum proles defiderari 6cpoftulari
poffi. Quæ quidem proles fru&us eft Matrimonii. Sed C
poftquam habetur , benè utendum eft eâ, ne fcilicet
tàîis apponatur cura 6c amor, ut de propria fpirituali
quisdefiftat cogitare falute. E t alia ex parte, finonha-
beatur proles, dilponendum eft fe adbonam patientianl
erga Deum abfque murmuratione : 6c fic homo de om-
nibusfuum faciet commodum 3 de adverfitate videlicet,
6c profperitate. Hie dici poflet in eos qui deflent, 6c
plangunt fine confortatione filios eorum, 6c interdum
plus cum ingrediuntur Religionem, quàm fi corpora-
îem mortem obiifiënt, per hoc fcilicet, quod mundum
reliquerunt, 6c fe omnino ad lerviendum Deo dede-
runt : illi autem parentes omnibus modis contrartitun-
tur fandtum eorum impedire propofitum. Hinc difficile
eft, quin malum aliquod fpirituale illis accidat, cum
Religio benè eft obfervata bonis moribus 6c regularibus ^
obfervationibus, ficut funt nonnullæ. Et qui nullam
aliam legitimam habent retrahendi eos caufam, quàm
propter carnälem amorem nimisardentem 6c inordina-
tum, quem genmt ad filios eorum, 6c parentes tales
pelfime divinam confiderant gratiam, quam Deus eis
facit, ciimdignaturcapere, 6c dedicare eorum pueros
ad fuum fervitium, quod non unicuique facit. Sicut
cnim per parentum bonitatem læpiùs pueri lalvantur,fic
e converse) per puerorum bonitatem referunt parentes
fimilem falvationis fructum ; 6c per oppofitum malitia
virinocere poteft proper alterum. Proptereà principa- ^
lem fuam curam adhibcat unulquilque , ut falutem ^
fuam operetur 6c aliorum : quod fi non fecerit, fal-
tem alios non impediat. Sicut cnim dicit Sapiens in Pro-
verbiis cap. ill. 2.7. Noli ÿrchib fotefi^ fi vales & ipfe benefac. ere benef acere earn qui
Con/ideratio Nona.
Eft de generali refurredione, quæ in diejudicii. eft
futura. Unufquifque Chriftianus confiderare debet fta-
tuminquoeft, videlicet Ghriftianitatis. Rationabilif-
fimurn eft, quod Chriftiani, qui credunt, 6c expédiant
generalem refurredionem omnium in propriis corpori-
bus, 6c animabus, quæ in hoc mundo habuerunt, lint
adeo certi, 6c refoluti de reliirredtione proximi, ne
lint ficut pagani 6c infidèles, qui omnino exiftimant
' mhoumtaisn bees fmtioarst,u onsu enfqleu ianm c roerfpuorrgiebnùdso 6. c Aandi mhoacb upsro, pfiocfui-t
tum dicit fimdhis Paultis in una fuarum Epiftolarum :
Nolumus autem vos ignorare de dormientibus 1. Thefi!
iv. 13. propter mortem eorum, quomodo refufeita-
buntur ut coroncntur, aut contriftari more paganorum
6c infidelium qui de hac refurredtione fpem non habent.
rEatr en ohtoans dquumi llæunpte nmuomreturoi, l àandd aemos Sqcuriip tduorrammi cuonmt, p6ac-
gqeuliiec)f eluuon t, ficut Dominus nofter Jeliis Chfi ftus in Evanfoan.
xi. 11. dicebat fiiis Difcipulis de Lazafo
tMhaanriiæa M: agdalenæ fratre, qui mortuus fuerat in Be- La-uirus amicus nofter dormit , fed vadam ut
fa filtern eum k fimno illo. EtDifcipuliillj, quinondum
hunc modum loquendi intelligebant diccbant : Si
dormit, tuncfalvus er it. f . i z . Tunc refpondit Jclus
Clariùs, dicendo: Amicus nofter Lazarus mortuus eft. ÿ. 14. Et utiturfandla Scriptura hoc loquendi modo,
mbuosr dteem ca cuofims.parando ad corporalem dormitionem, triquiPerfiemit
aà, lqaubioar qeu 6ecm aafdflmidotidoùnme qpuear mdovrimgiiltaionndeomh ahboumito,
fic per mortem quiefcit de hujus mundi pcenis.
Secunda, quia quemadmodùm non lulcipitur dor-
mitio ad lemper fic manendum, fed pro parvo aliquo
tempore j fic non fit corporalis mors, nili pro certo
6qcu oadnaimma t.empore, poll quod femper vivetur in corpore
Tertia eft , quia ficut is qui dormit, facilè füfd-
tari poteft ab alio 3 fie multo fàciliùs fine comparatione
poteft Salvator nofter hominem de morte ad vitam re-
fdauccieetr ien, ul6tcimveol udtiieejuumdidcici .hoc lomno fufeitare. Et hoc
N olo dicere per prædidtas confiderationes, quin ali-
quis rationabiliter flere polfit 6c plangere mortem parentum
fuörum, amicorum 3 conditio naturæ huma-
næ hocrequirit, 6cadhocfaciendumcompellit, nec
eft interdum tarn conftans , nec tarn ftudiolus, qui
tpurro ,m pisa lafibofntienmer :e pfeodl fhito pcr ionptetellri gniatuturr daele lmac, hqryumæ ihsa, b6ec
triftitiis immoderatis 6c excelfivis, quas aliqui liimunt
fine conlolatione, adeö quodnec bibere pollünt, nec
comedere, quafi iiullam in ipfis continentiam habentes 3 quæ eft res periculofa (ut didlum eil) damnifera, 6c
( qoumonaid pheurjulosn mæu,n dvii rhoo 6nce fmtautelimer.i inhonefta, Ipecialiter
Récitât landlus Auguftinus in Libro fuoConfelfio-
num, quöd cum bona Mater ejus Monica mortem
obiillet, 6c ipfe corpus cum bonis fuis amicis fequere-
tur quod ad fepeliendum deferebatur, lepenitùsàfle-
tu 6c gemitu coram hominibus continuiflè, ita ut fine
dolore 6c compalïïone di£tæ fuæ Matris videretur. Cujus
(quarè fcilicet hoc faceret) rationemreddit: „Q110*
,, niam, inquit, non exiftimabam honeftum 6c conve-
„ niens elfe , corpus fequi cum magnis gemitibus 6C
„planölibus. Hoc enim hi faciunt, qui de alia vita
„nullam fpem habent poil prælèntem hanc vitam.
„Modo quamvisGenitrixmeaquoad præfens mortua
,, fit feculum, firmitcr, inquit, Ipero , iplam aliam
„ vivere vitam multo fecuriorem 6c deleétabiliorem, vi-
,, tarn Icilicet gloriolâm Paradifi, quæ fine caret.,, At-
tamen nominatus lànèlus Auguftinus, quemadmodùm
deleiplbteftatur, cùmcorpusfepultum eilet, 6c ipfe
folus in cellula fua eilet, reduxitadoculos cogitationis
fuæ memoriam bonæ ejus Genitricis, quæ tarn dulcitef
eum nutrierat, 6c precibus fuis ad Catholicam Fidem
converterat. Et tales habend© confiderationes deumkifeist
j y 3 Expiicatio Sent entia : Fiat Voluntas tua. 3 ƒ4
dulces lacliiymas, quas diuintrafe coram hominibus
continuerat, 6ccompreflerat, quas dulciter decurremnt
• atque devote orabat Dominum nollrum , quod
milereretur bona:fuse Matris, 6cei omniadeli&a Ilia,
qua: pei* humanam fragilitatem in hoc mundo commife-
rat, parceret. Et quamvis magnam in Deum haberet
fiduciam omnia jam illi condonata efie, nihilominus tasum,
lecundum naturalem inclinationem, quam large dicere
pollumus voluntatem Plantas diverfas nutrimentum
Ilium defiderant per pluviam 6c lolem, aliolque modos.
fDideeursa vreu,l t omnes beftias irrationales, aves 6cpifces de- 6c veile, quod ad earum fpedlat naturas in
valdè divèrfis mancriebus, tarn propter earum confide-
rationem, quam propter continuationem ipfarum in
men (ut dicebat) timendum eft periculum in quo mo- ^ fpêcie6cluccelfione. Ëthîcconlpiciturpulehraintelle-
ritur omnis homo, qui in peccato Adæ primi Patris no- dlus occuoatio.oartiruinri div^rfas indurt-ria«
ih*i natus eft. Facile feiri poteft, di6las lachrymas"dulces
fuilfe 6c temperatas, devotas quoque orationi permixtas.
Dilatari poflent hx, confiderationes innumera alle-
<rando exenipk ßcautoritates ad hoc conducentes. Sed
pro finali conclufione bene advertatur documentum
in feptima confideratione pofitum. Non fcilicet liaben-
do,nec affedlionem fuam.nimis apponendo ad quameun-
que rem tranfitoriam, quantumeunque bona videatur
6cfecura, modo quisdecipi non velit. Sedfi volumus
jocundum habere amorem , 6c in fandla confcientia: vivere
pace, quas fuperat omnia alia gaudia mundana,
ilium amemus qui nec amittitur, nec mutatur , nili
prius deferatui-3 6c eft dulcis Redemptor nofter lolus
6c veins amicus, qui nunquam deeft in neceflitate. Qui
ut nobis adhterere daret, 6c adjungi amori luo, 6c de
dûs occupatio, videre in particulari diverfas indultrias
6c naturales inclinationes, cum fenfuali, feu fenfitiva
cognitione admixtas. Et qui altiùs hanc vellet extolle-
re materiam, deveniret ulque ad inclinationem naturalem
voluntatis creaturæ rationalis ergà Deum & erga
virtutes in generali. Quæ quidem voluntas verb© Græ-
codicitur lynderefis, 6c Latine fcintilla rationis, quæ
femper ad oonum inclinât, etiam in damnatis. Ideo eis
continuo revertitur conlcientiæ remorlùs, qui eft vermis
pungens 6ctormentum, quæmori nequeunt.
Secunda dodrina. Voluntas naturalis fine delibera-
tionepeccare non poteft, ut ipfa eft, hoc eft, fine hoc
quod deliberet : hæc dodrina fequitur ex præcedenti,
quia peccatum non fit fine deliberatione. Exemplum. Si
homo aliquis eft elevatus in altum, 6c décidât fua gravitate
3 file defeenfus 6c calus non plus eft peccatum,
amore hujus mundi nos revocaret, brachia fua pretiolà B quam fi lapis defeenderet, fi voluntas deliberativa non
t%n»t s*.-™?':. ■3-^::/-V. — j . *ää9aw^--’ fit aliquo modo in caulà. Similiter f i homo afliciatur fame
6c fiti propter defedum nutrimenti, non eft peccatum
, fi voluntas deliberata non fkeiat ipfum utendo ci-
bo ipfî prohibito, aut aliter., quàm deberet.
Gonlequenter fi homo deledetur rebus alpedu pul-
chris, auditu, odoratu, guftu, auttadu. Etpercon-
trarium,fideledetur rebus inutilibusoculis, auribus,
guftui 6c lenliii, non eft de fe peccatum, quia hoc eft
lècundùm naturalem inclinationem. Verum eft, peccatum
aliunde evenire, quemadmodùm in fequentibus
tangemus. Cùm enim voluntas deliberativa fuum præ-
bet confenfum contrà Dei voluntatem, ut in adverfitate
per impatientiam, 6c in prolperitate per ftultam com-
placentiam, peccatum eft : 6c per oppofitum meritum
ell6cvirtus, cumperlona fuftinet patienter adverfita-
tem, 6c refugit profperitatem, non tranlgrediendo Dei
Legem. Ideo non eft impatientia, cùm perlona patitur,
6c ingentem fentit dolorem naturalem 3 modo non le
dedat ad agendum aliquid contrà Dei Mandatum ad
hunc evitandum dolorem: immó tanto major eft patieninni
oCfirfillicmisa amrb, oVree reexntdeanmd,i t,6 cmaroirgtoemfib upsaptileenidiaom i,g nuotnmoi-s
de manibus inimicorum noftrorum redimeret, 6c transfgenruremt
nluous m(n, iliin i pqfui oo pbefrti gteraritmiaums )lu aamd nboesn eindvidicuemm oRme-
ndeiss vSidaenrdei ns olus piso,f lqiuuniupsle inn ep eDreeni nini g cacuedb'iso f accuimun tb veonleudni
tatem , fic fiat 6c in terra: Fiat voluntas tuaficut in
code & in terra. Matth, vi. IO. Amen.
E X P L I C A T I O
H U JU S S E N T E N T IiE
FIAT VOLUNTAS TUA.
A d eumdem Cod. J\dS.
I J I A T voluntas tua. Matth. Vi.'10. Ha:c eft ter-
tia petitio, quam Salvator nofter Jeliis Chriftus
nos docuit facere, 6c quam ipfe ter fecit ante
benedidam Palfionem luam in monte Ôliveti, cùm præ G tia, quanto gravior eft dolor 6c afflidio. Et benè note-
anguftia6ctrîftitialànguineasguttasludavit pro noftra tur atque intelligatur.
redemptione. Debet itaque eflè verbum hoc finis 6c meta
omnium orationum noftrarum, 6c omnium necelfi-
ptartiumma 6nco pbriisn lcùippaelrivs ecnoinefnitdieurmat.i oE pati *lviiip ceurj uhfodcam fu innd Gataulr-
lqiucoi vTorcaadria ptûoste ,f t nCovoncfmila tcioo ndtein meonrtties acmoincfoirduemraf utioornuensi,.
Verum eft, aliquas lolere fieri dubitationes 6c quæftio-
nes, aut per impatientiam, aut per ignorantiam,quomodo
perlona non debeat dolere de amicis fiiis, 6c quomodo
vfuo tlaulni,t6acs dhiocmerien fisin ceo mnfebnrmdaacriio p aoutte ffitd vioolnuen t: ati Dei in ca- Fiat voluntas
tua^ Matth. Vi. 10. Relpondebimus ergo ad hoc per u-
ndaamtu cso enof fidite rpaetriofendemio ar.l nsE nto dviecmam juunsd, amqu,oudt dfie6chuinsdTùram-
communem ulum loquendi generaliter de voluntate pro
aftedion'e, defiderio, appetitu, aut inclinatione, quatuor
Verum eft voluntatem naturalem fine cognitione, a
naturali voluntate cognitionem habente differre. Prima
enim non habet uTlam deledationemnectriftitiam
ineo quod fibi conveniens eft, aut dilconveniens3 ut
apparet in lapidibus, 6c arboribus: fed voluntas natu-
ralis, cognitioni conjunda , voluptatem capit, aut
dilpficentiam 3 lecundum quod percipit rem convenien-
temautdilconvenientem, quzefe illi conjungit. Hinc
eft, quod beftia , aut homo etiam deledatur, cum
defiderium Ilium adimplet bibendo, vel comedendo,
quando fame afficitur aut fiti, quas illi triftitiam alfe-
runt. Dicamus praiterea, quod voluntas rationalis, qua:
proprie dida eft voluntas, deliberation! conjunda eft,
quia eligere poteft hanc aut illam partem, utvult3 non
autem naturalis. H a c voluntas, inquam, eft ilia, qua
dicere Deo debemus ex noftra voluntate, Fiat voluntas
nmaotudroasl iisn, vfiennei ecmogunsi tvioonluen. taAtilst.e Uran naa qtuuridaleims, ceuftm vo clougnntais
D tua, quia ipla hac noftra voluntas liberum velle habet,
rtiaotinoen. aTlies ratbifao rlauttiao,nfiamlipsl,e exf,t 6pce ar fcfoirnmdaittaio, nfienme c.Qonidiairtitoan eef.t oumamus igitur pro declaratione hujus diftindionis aliquas
dodrinas Theologicas, Morales 6c Philofophicas,
ut verbum hoc , Fiat voluntas tua, melius intelligatur.
femPpriemr cao dnovdenriinean.s eVfto 6lcu cnotansf onramtuirsa vliosl fuinneta dtie dliibveirnatei,o n6ec
fuas prim® inftitutioni. Sicut in exemplo: Deus vult
lapides 6c res graves deorsiim defeendere 6c leves fur- TomiJIJ, Fars /.
quod velit id, quod Deus vult. E t hie eft quseftio 6c dif-
ficultas principalis , quomodo nos femper voluntatem
noftram ad Dei reducere debeamus voluntatem.
Opus eft ergo, fecundüm voluntatem tadam, de du-
plici nos loqui voluntate3 rationali, vel deliberativa*
Una eft conditionalis, ut per conditionem, aut optio-
nem 6c defiderium. Altera ell fine conditione, utper
flabilitum defiderium, auteledionem. Exemplum.
Homo aliquis erit in mari, quiperibit, nifi omnes mer-
ces fuas dejiciat in mare 3 voluntas fua conditionalis per
Z deft