T47 i'umfiliite, fine alia occupatione terrena. Ita ergo videos
Joannis IG er. finii * 4 ® bere maximam fcientiam , vel cognitionem alicujus
manifeflè, quod perfonse fimpliees non flint re-
pellenda;, quin etiam eis eft bene foribendumde vita
ifta contemplativa. Videmus etiam-, & vidimus per
experientiam in Sanffis Eremitis £cin aliquibusfemi-
nis, quod plus profecerunt in Dei amorë per iftam vi-
tam contemplatifemquam frccnmt’, vel faciünt
pluresmagni Clerici. R a tio, quia ifta vita meliifsac-
perfone fine magna affedtione amoris, yel odii, com-
placentie, vel difplicenti« ad talem perfonam. Et
ex alia parte poteft aliquis capere magnam affedtio-
nem, vel complacentiam alicujus, fine magna ejus co-
gnitione.
Videtisergo, quod fecundum hoc pofliimus con-
cipere 8c intelligere, pofle eile magnam fapientiam in
quiritur per bonam &fimplicem humilitatem, quàm aiiquo fine magna vel clara cognitione; & claram &
oer hieran,ramm».™-.™ A magnsm föciitjqm, feu cognitionem, fine mujqi yel
magna fapientia.
C A P I T U L U M V I .
N u llu s debet appellari fapiens , n ifi bonus exiftat.
^ E cundum ufum loquendicommunioremdicun-
tur communiter aliqui magni Clerici, Theologi,
& Philofophi habere fcientiam, vel fapientiam, qui
liint inftrudti in prima parte contemplationis., ; de qua
löcutus lum. Sed in talicontemplationevidenturpo-
fuifl'e Philofophi felicitatem, vel beatitudinem humanem.
Sed lioc dicere, eft minus retu rn , 8c eft abu-
fiis loquendi, nifi tales Clerici habeant cum cognitio-
ne eorum ardentem affedtionem per dile&ionem ad
Deum, 8c ad hoc quod facit ejus amorcm. Et fine
tali diledtione & charitate riori poteft efîè pofita ipfa
per literaturam magnam. Sicut dicit Salomon de Dei fa-
pientia, quodipfa^?W/>«r cumfimplicibas & cum eis eft
fermocinatio ejm. Prov. hi. 32,. Ideo preCipitur alibi :
Omrite Deum in fimplicitate cordis, Sap. 1. 1. quia
ipfe fimpliciffimus, & reperitur per fimplicitatem.
C A P I T U L U M I V .
De duobus modis contemplationis. <Uno in feientia, alio
in affeElu. -
J E d pro pleniore fatisfa&ione in ifta materia ,con-
fidero, quod vita contemplativa habet in fe gra-
dus, & partes, quarum una eft fubtilior alia. Et eft
una talis qu e inquirit per rationes fundatas in vera
Fide Dei naturam 8c ipfius eflentiam 8c ejus opera!
E t valet ifta contemplatio ad reperiendum novas ve-_
. ritates, vel ad declarandum & docendum, aut etiam
ad defendendum contra errores Sc falfitates heretico-
o • r j r T - j T • ■ , t> fëli^tas in contemplatione, pec, fuitunquam jntentio
rum ce înfidelium. E t de tali materia non intendo B Ariftotelis alia, ficut ego teneo. E t qui aliter fecc-
loqui ad prælènsj pertinet enim fblummodo ad bonos runt, flint ab ipfb Apoftolo"reprehenfi dicente,quod
Theologos bene in facra Scriptura inftrudtos 3 non
autem ad fimpliees, nifi effet per infpirationem 8cmi-
raculosè ipfis- data, ficut accidit in Apoftolis , qui
erant valde fimpliees, & fine literatura , & pluribus
aliis. Una alia pars -contemplationis e ft , quæ princi-
paliter tendit ad Dei amorem, & ad fapiendum fuam
bonitatem , fine magna inquifitione clarioris cognitio-
nis, quàm eft talis de vera Fide quæ data eft eis,
aut certè infpirata. E t ad hanc contemplationem
poffunt pertingere fimpliees perfonæ in dimittendo curas
mundiales, 6c in cuftodiendo cor fiium pure 6c
munde. 6c de tali loquor in prefenti.
E t credo, quod ifta fit fapientia 6c contemplatio
quam principaliter Beatus Diônyfiüs in Libris fuis D e
myjhca Theologia e à o c u k , 6c eft fapientia excellèntior
8c altior quàm poffumus habere in hoc mundo,quæ
fuit ei revelatà per Beatum Paulum Apoftolum, cujus
ipfe extiterat Difcipulus.
C A P I T U L U M V .
Adagna differentia eft inter fap ien tiam, & fcientiam ,
fecu ndum DoStores.. ;
MA gnam differentia«) aflignant Doâores1 fahdli
■ inter fcientiam & fapientiam’, ’& principahtér
Beatus Bemardus : quia feienti» pertinet ad intelle-
äum , & conveflit ifti foli; fed fapientia ad affeélum.
E t ideo fecundum nomen ilium fapientia valet tantum
ficut faporofi feientia , qui faporreipieitaffe&ionem ,
defiderium, appetitum, &voluntatem perfonæ‘iftius
cui ineft. E t ideo poteft in aiiquo magna feientia,
vel cognitio efl’e , in quo erit mödica, vel nulla fa-
R a tio , quia non habet faporem, vel aifeilli
qm dicebam’ß fafientes, hoc e f t, habere fepim-
tiam,, faBi fuer^nt ftnltt. Rom. i.%z . Et caufam af-
fignat , qma cum vogrtoviflem peum, non ficuf Deum
tpfiimglortficaverum, nec ficut Deum amaverunt, »ec
grates ei reddidennt, fed evamerunt, &c, f . 2 1. Sic
ergo. pofiiimus ' Videre quos; veraciter loquendo dice-
re debeamüs1 icientes, vd habere fitpientiam j £cquos
non, quautumeunque literäti.extiterint.
C A P I T U L U M V I I .
Qmmodo ßmphees & idiota-^off'pmt ad fapientiawfertin-
&fre: J)er exemßam Aßmtli. I
^ O g n i t i o , vel Tcieritia quae habetur cle Deo
per verafli & iblam Fidem, fufficit ad pervenien-
dum ad talem fipientiam ;(fiStdlöum' eft) per amorem
Dei? & (ervitiuni, Sc ejus honorem. E t vijic-
turmihi, quod, ficut dicit Arillpteles, quod fimpli-
C ces poflunt haber'e felicitatem credendo h x c qua:
Philofophi teftificati funt de Deo & Angejis,. po-
nere fecundifm'hoc' Cögifati.önem fuam, aftediionon-
que. Per hoc concluclo, cpiqd Chriftiam fimpliees,
habentes Fidem firmain .de Dei bonitate, . & fecun,
düm hoc ardenter amant,. vepius habent lapientiain,
& potiuS dfcbcMt did fapien£es?;quam quicunque alii
literati, exiftentes fine amore & fine afiectionc id
Deum & Sandlos ejus , & etiam plus placent.Deo tales
magis;quäm alii. Et,quod plus eft, tales literati
fine affcclione Deo dilplicibiles fimt, exiftentes
ficut f il corruptum., & iapientes infatuati. E t patet
hoc per exemplum grofliim. Si Pater unus habeat
filios duos, quorum unus nihil feit de fecretis fiiiPa-
gftmiontieam. a• d-vil lu,d, q..u. o- §,-tu r"tp.-e.;r ‘fe“eldyf efs oailubu mmeo,, hqqauubooeuda u,itt& rPa aqiteuerro dlfuu duue^sb,. ec&actq qeuuuoomddt tooatmtuuammre exemplum groflum : poteft d^ ipBfe Sfakt-.enim aliquis'KEzt~ dre^ c.dogndieere l:a r•a— Dfturuism, . . - ■ -■ t f -■
mellis naturam’, quia audivit aliquando de tali narrare,
ex toto cordé, & ei fervire, Steumhonorare, &fic
five loqui, vél etiam quia legit in Libris de'hatiira
facit de rota fua affcdlione. Alter autem filiusmultiun
mellis, fine hoc quod quandoque rhellis dulcedinem
guftaverit. Item Medici coghófcünt naturam infir-
ftiitatum, & fepè meliiis quàm ipfe infirmus, feu
patiens: fed quantum ad fenfvim doloris, claruih eft
ipfos infirmos plus’fcire infirmitates, non per ratiónèm,
fed per experientiam. Slc .fuo .n*Sto pótoft aliquis hafeiat
dé fecretis Patris fiii per revelationem a, Pane
fibi faétani, & de talibus fcit loqui magnaniiniter, Sc
tarnen, non hab,ebit aliquam,, vel quafi nullam ajfe-
élionem dulcem & amorofam adPatremfuum,ncque
ad obfequium çjus, Iftis ftàntjljus, petoquisjJjorum
filiorum à'di£tb Pâtre plus,aróabitur, & plùs Jipno- rabitur, Scmagisremunefabitur-? Non enim dpfcium,
quin
149 W dMonte Contemplationis. ƒ 5-0
quin primus. E t infuper ä Patte fuo pfópter talem’ litatem, quam tales fimpliees tenent de D eo , & dé
affeétionem ad ipfum habitam inftruetur ampliüs de fua potentia, & fapientia, & bonitate, defuisMan-
fecretis Patris fui, & de tota ejus hereditate. Secun-' datis, & myfteriis generalibus, de noftra Redemp-
dus alitem eondemnabitur, propter fuam ingratitudi- tione, deParadifó, ac de Inferno,
nem, & malitiam,’ & propter abufum cognitionisfe- Et non eft exile poflè acquirere fapientiam liujuf-
cretorum fiii Pattis fibi revelatorum ab eodem. modi, de qua dixi. Teftatur enim Guillielmus Do-
C A P I T U L U M V I I I .
O a s f in t oj>era, p e r qua D e u s p e r féB iù s cogno-
f i i tu r ;
•A élor eximius, quod inter omnia Dei opera millufn
plusnotificat, êtagnofceré facit Deum, fuamquetiö-
• nitatem j quam ifta deleélatio quse cum fpirituali
placentia recipitur in anima, cum ipfe Deus earn fè-
cretc vifuat, poftquäm fe profunde humibaveritantè
ejds Majeftatem. E t fi ita eft, immo quia ita eft,
L a R c jam oftendi, ficut mihi videtur, non patet quod fimplek. & illiterata perfona mehus cog-
^ fruftra, & impertinenter effe loquendum fimpli- nbfcitDeum, amandd,eum, &inanimafuaejusope-
cibus de vita contemplativa, pro inti-odudlione eorum ra recolendo, ficut diclum eft, quam fäcere poteft
ad Dei amorem, Sc ejus deguftationem, &faporem,B quantumeunque literatus ScPhilofbphus per opera expo
fcientias, dulcefque afifeéliones, fiéut per fpem teriora, & per rationes naturaliter acceptas. Undè
boiiam, timorem fandtum,perardensdefiderium,per Dominu^pnoftei-Jefus Chriftus Pati-i fiio gratiasagit,
difplicentiam & triftitiam ofifénfae divinte per pecca- quia abfcóndit biec alta myfteria a läpientibus & p n i-
tiim : & fie de afièélionibus a l i i s & quantum ad hoe dentibus bujusmundi, écrevelavit eap-arvulis. Exem-
cognitio vel feientia literarum, feu literatura, non re- pla.étiam fupra pofita Sc de infirmltatibus, & mellis
quiritur ultra plenam, groflamque Fidem feu credu- natura, haec declarant manifeftè. c:.
D E M O N T E
C O N T E M P L A T I O N I S .
E P I L O G U S .
Seu contmuatio diBorum fub breisitate.
C A P I T U L ü
P O s T Q j ja m refpondi, 6c rationem aflignavi,
quam ob caufam modo Gallice confcriberem
fimplicibus perfonis,fcilicet vobis fororibus meis,
6c dile&is per genealogiam carnalem, 6c ft Deo placet,
plus per lpiritualem affinitatem. Nunc intendo de-
feendere ad profequendum quod concepi, demon-
ftrando vobis aliqualiter , 6c modo groflö iter vita:
contemplative illius que ad vos pertinere poteft,
qu e perducere vos poterit fufficienter-ad veram fa-
pientiam, 6c veftramfalutem. Quia (utAuguftinus
teftatur) P lures fimp liees abfijue Jcientia operati fu n t
falutem eorum , habendo F id em , S p em , & Charitatem',
a lii autem cum fu a fhpien tia demerfi fu n t in profundum
Inferni. Dimittamus igitur tales fapientes le damna- j
re , ficut dicit Bernardus, 6c nos cum noiira fimpli-
citate queramus falvari.
C A P I T U L U M X ‘
A in o r D e i principium eft vita contemplati-üf finis.
^ A d t x 6c initium vite! contemplative debet efle
Dei dileclio, hoc eft, quod ejus amore dimittatur
vita mundana, omnefque cure terrene 6c occupatio-
nes, fe itotum tradendo ipfi Deo. Sechs autem fa-
ciens, feiplum decipit, 8c fepe non pervenit ad finem
laudabilem, nifi fe emendaverit: ficut funt, quifetra-
dtint Rcligioni, vel ftudio extra mundum, non pro
Dei amore, fed propter pigritiam, 6c fide mundi la-
borem fubterfugientes', vel propter habere unde vive-1
rent, aut proptervanitatem 6c lüperbiam, cupientes '
reputari magni Clerici, aut devote perfone, vel etiam
propter curiofitatem , fciljcet folum propter feire ,
quemadmodum plures fecerunt Philofophipfro i
_ hinis etiam vite contemplative-debet. efie amor
Dei, hoc eft, quod pro ejus diledione, 6c amore iii-
taturdebono in melius proficere, 8c quod velit fe ab-
iahexe:ab omni alio opere^ Sc occupatione., Et quod
dieo, quqd debeät fe abftrahere ex toto ab aliis occu-
pationibus, hoc inteftigo de terrenis principaliter, 6c;
detail, quenotabiliterimpediret fuam contemplatio-
T omi I I I . P ars I I . r
M N O N-U M.
nem : fcio enim, quod modica6tteinperata occiipa-
tio aliquando neceflaria eft, 6c valde proficua ad vitam
contemplativam, ad pigritiam, aut etiam malam-triftitiam
depellendam. Predi&a Apoftolus affirmat in-
quiens: P len itu d e , id eft, finisL e g i s fcilicet divine, eft
charitas five dileStio. Rom.xm. i o-.- E t ideo in Lege Dei,
quedi&aeft Sapientia, velTheologia1, ifteexcellentiof
appellari debet Magifter,qui plus amat Deum,ifte etiam
habet vitam perfe&iofem, ftatumqueiibbiliorem, qui
melius diligit, 6c plus.
Et quia vita contemplativa convenientior eft de fe ad
beneamandum Deum, ficutfchola, velftudium, ubi
melius, ifta ai-s , ..fcilicet diTedionisiacquiritur j ideo
vita ifta plus laudatur 6c approbatul‘ in facraScriptura ,
6c a -fandlis. D o d lo r ib u s6 c - principaliter per verum•
Deum amoris JefumfGhriftum , qui iftam dedit fen-
tentiam, quod Mai;ia meliorem partem elegerit. Et
que eft ifta pars ?J: Geite quod ilia fedebat ad pedes
Jcfu.-6c audiebat .verba illius, 6c audiendo de fuo amore
inflanimabatur. .
Verum eft tamen^: -quod aliquis poteft interdumin-1
vita fua adtiva plus Deum amare, quam alius-facitin
vita fua contemplativa5 6c talis eft magis perfedtus,1
quamvis fit in ftatu minus perfedlo, quam conteifipla-
tiva. Et .etiam! taliter-vita ad^iva pcrfedlior erit ut'
h e c f quamvis de. fe fit in ftatu minus-perfedlro, quitm
contempliitib.: E x quo- ulteriusupateep illos decipiy
putaiites vite: contemplative fineqi efie folum feire ^
) velsflcquirere novas veritates, imEfio potius finisprin-'
‘*cipalisfejus efti,.jDenm: diligerer, de deguftare quint'
bonus 6c fiiavis fit'ipfe. Quamvis. iftefapor, feu gu-‘
ftiis, yel atradhisiautipirituale illud fentimentum, po-
teft idici*, fore unus modus cognofcendi, quia amor ipfe
cognitio: eft, ficut,Auguftinus teftatur. Q u e cognitio
talis ell & ita fecreta,: quoda-neminey nifi eam ha-
bente percipitui^.-quia per verba,.aut dodtrinamex-
pliieari , 6c denioriftrariinon poteft alteri, quemadmodum
dicifoletdeirifirmitatevalida, quoddolorem hu-
us; infir mitatisnullus f am bene fentit, ficut qui ifta pre-
jmitur. '
Mm a C A -