1J 39 turn, fum nefcio ! Ponat affiduè coram oculis in lumi-
ne Fideï, quanta cam, fi reôtè vixerit, mcrces ma*
net in coelis -, fin autem quàm horrendo addicenda eft
fopplicio. Tunc lugebit, ôclugens ab omnibus volup-
tatum,. illecebrarum que turbis irridentibus femet ab*
folvet, 8c afcendet in montem.
Et quidem triplices ifii priores gradus, vel afeenfus
fcalæ noftæEvangelicæ, quibus afeenditur in montem,
refpiciunt incipientes, 6c in ipfo Abraham figurati funt,
de quo habetur Gen. xii. I . E gredere d e terra tua : ecce
afcenfiim,vel egreflùm à turba opum terrenarum, quoad
I T4 ° In tertio afcenfii eft pacatiftima 6c imperturbabilis
quies in ipfo Patris fecretiflimo, altiffimoquerefugio.
Nam Beatipacifici,quoniam F i l i i D e i vocabuntur. Matth.
V. p. S i a u tem )F ilii,& heredes,heredes quidem D e i,R o t s t .
v i n . 17. 6c in ejus adjutorio habitantes : propter
quod in pace fit locus eorum, 6t exclamat anima qum-
libet talis cum Propheta: In f a c e in idipfum dormiam
& reqmefcam. Pf. iv. p. 6c hie afeendit fupra tertiam
turbam, quaseftThronorum.
Sic igitur deelaratum eft , 6c foperficiali quodam
tranfourfo dedu&um eft (DoóHftimi 6c Sapicntiffimi
primam Beatitudinem. E t d e cognitione tua: ecce af- A Viri) quibus gradibus, quoveafcenfojuxtafeptem-
cenfom ex turba hominum, qui cognati font 8c affi- plicem Beatitudinem quilibet San&orum exemplo
nes , quoad fecundamBeatitudinem. E t d e domo p a tris ' Chrifti, Widens turbas, afeendit in montem, quod fuit
t u i : ecfcc afoenfum fuper fenfus proprios corporales 6c
luarum turbam paflionem. Quid enim congruentius
fignificat hie Domus Patris quam contuberniumpro-
prii corporis ? 6c hoc quoad tertiam Beatitudinem.
Subfoquensgradus, 6c illeeft quartus, decet ipfos
proficientes , ubi anima feipfam quodammodo exit,
dum propriasaffe&iones commodi, tanquam turbas ali-
quas intimas deferitj hoc per quartam Beatitudinem,
quae eft efories, fitifque Juftitias: per hanc autem, affe-
6lu Commodi depofito,»<w jam quarit quafuafunt| 1. Cor.
xin. f . fed affe&ione Juftitiae totaluccenditur, 6c ipfius
efurie , fitique protrahitur in fublimius montis. Quo
pa£to fic ipfa anima elevata triplici gradu priori fo-
perat turbas przedi&as: fed adhuc quam longe fit
ab ilia Juftitia Beatorum recogitftt 5 quanj imparexi-
ftat tali dignitati, tantieque retributioni gratiarum, g
6c laudum , qualem, 6c quantum meretur apud fe
Creator fiius, Reparator fuus , Protestor ftius , 6c
Salvator fiius. Denique agnofcens imperfe£tum fuum,
jam non in fe manet, fed defecit a fe, 6c in falutare
Dei confcendit cum Propheta dicens : D e fe c it caro
me a & cor meum$ D e u s cordis m e i, & pars m eaD eu s
in sternum. Pfal. lxxi 1. 26. Ita anima deficiendo a
fe, 6c fublevata fupra fe, liberius in montem afeendit.
Mirabitur fortaflis aliquis , fi jam ultra quippiam
anima habet quod deferat, 6c afeendat fubUmius in
montem. Ecce tranfiliit turbam rerum materialium
extra fe , per primam Beatitudinem : exivit a turba
hominum juxta fe, perfecundam: abducit fe a turba
thema.
Superfimt plurima quæ etiam ipfe di&averam,
præfertim de afcenfii in montem contemplations 5 fed
brevitatis amor me retrahit, cogjtque ut perfoafio-
ne oratoria, 6c exhortatoria ad afeenfum fupernæ fe-
licitatis finiatur quod coeptum eft.
Oratio.
Venite, obfecro, Sapientes 6c Doâiflimi V ir i, ve-
nite juvenes, 6c parvuli, fenes cum junioribus, Venite*
exultemus Domino , venite afeendamus in montem,
ut exemplo L o th , falvos nos ibidem fàciamus ; fugia-
musociùsàlocohorroris&vaftæfolitudinis, ad locum
uberrimum 5 à carcere fetulento ad Regnum fplen-
didifiimumj ab exilio duriflimo, & lu&uofiffimo ad
patriam ftiaviflimam $ à procellofo mari ad portum
tranquillum: ab omnibus denique miferiarum, ærum-
narumque circunftrepentibus turbis ad beatitudinis
montem , ubi ftatus eft omnium bonorum aggrega-
tione perfe&us. Præcefterunt Sanéti, præceflit 6c
Chriftus , qui nos fiibfecuturos præftolatur. Tolla-
mus quicquid afeenfiii obftatj recedamus præcipuè à
circumfluis terrenarum curarum, & anxietatum turbis.
Illæ nos premunt, 6c preflos atterunt, preffofc
que 6c attritos funditùs in via profternunt. Si fplen-
didiflîmas opes, fi gloriofosbonorum titulos, fipræ-
claram denique fàpientiam féliciter, ftabiliterque adi-
pifei latagimus, afeendendum eft in montem. Falli-
turpro ce rto , defipit, 6c infanit, quifquis inter infirmas
paffionum infra corpus, per tertiam: deferuit tandem
intrafe turbam innatarum affe6tionum, per quartam.
rerum caducarum turbas , ifta fe habiturum
Turbsealise* quales reliquas funt, ampliusfiintj £ fperavitj ubi quicquid eft, egenum eft, anxiumeft,
nimiriim turbæ civium fupernorum fob triplici hie-
rarchia coordinatorum, turbæ pulcherrimæ, 8c à prio-
ribus longe diftimiles tranfeundæ : ipfi enim font cu-
ftodes civitatis, quos anima devota quærens fponfom
pauluùm cùm pertranfiflèt, invenit quem dilige-
bat. Itaque nifi reliétâ hac triplici turbâ, non perve-
nitur ad fupremum cacumen montis noftri, n quo Deus
eft innixus fcalæ myfticæ quæ di&a eft, *ubi anima tutè
requiefeit in monte fànâo Domini. Hi triplices afeen-
fos font perfe&orum, atque purgatiflimorum, quales
fuerunt San&i noftri, dùmviverent, 6c multo feliciùs
tales nunc font in gloria,ubi,fecündùm diéhim Gregorii,
ipfi in Deum non folùm afcenduntjfed, in eo occurrunt.
Sunt plané in Trinitate (quantum dicerefaseft)
très perfeétarum animarum afeenfus, conformiter ad
tria appropriata perfonis, juxta très noviflimas Beatitu-
dines, quibus afcenditur in montem fopremum.
Prima afeenfos eft mifericordiflîmi amoris in Spiri-
tu fàüâo, qualiter exultavit, id eft, extra fe faltamobile,
fluidum, 6c nulla Habilitate fobnixum. An
per quotidiana tot expérimenta fic fe habere judicat,
ita ut judicatis, non dubito. Qualis ergo miferiaquo-
rundam mihi fimilium, quanta infelicitas, ôc quanta
dementia aliorsum feienter agi j 6c in egeftate divi-r
tias, in moeftitîavoluptates, inde decoregloriam, in
ftultitia làpientiam, in fluxibilitate deviam fperare fta-
bilitatem ? U t quid fàbricamus nobis montes nefeio
quos umbratiles atque fantafticos vitiorum 5 nunc in
elatione fpiritus, nunc in credulitate, nunc in enor-
mi fluxaque voluptate , 6c fimilibus. Nonne m'on-
tes hujulmodi font montes Gelko'è malediéti, fopra
quos neque ros divinæ gratiæ, nequepluvia virtuolæ con-
lationis defeendit? 2. R eg. 1.2.1. A t fi veriùs loqüimur,hi
montes non montes font, fed valles teterrimæ, præcipi-
tes, 6clubricæ, quibus innitentes dilabuntur in abyf-
fum,abforbenturque, 6c urget fuper eos puteus os fuum.
Exurgamus tandem libertate tota (piritûs, afeendamus
in montem focietatis Beatorum , difponatayit,
6c afeendit Chriftus in Spiritu lànéto L u c . x. D mus afeenfioneMn corde noftro per gradus Beatitudi-
Prpptereä B eati mifericordes, quiamifericordiam, quae
Spiritu lan&o propria e ft, confequentur. Matth, v. 7.
Et hie pertranfitur turba Seraphin.
Secundum afeenfum intelligo purilfimas 6c mundif-
fimae cognitionis in Filio, in quem credentes ( inquit
Petrus) exultabitis U titia inenarrabili. 1. Pet. 1.8. Idcir-
co B ea ti mundo corde, quoniam ipfi D e um ejidebunt. Matt,
v. 8. Et hie pertranfitur turba Cherubin.
num præmiflàrum , de paupertate fpiritûs in mitita-
tem, de hac in luftum , „ de lu&u in efuriem fitim-
quejuftitiæ, dehacinmifericordiam, deipfainmun-
ditiam cordis, 6c tandem intremus pacem, qua exu-
p era t omnem fen fum , Philipp, iv. 7. ôcin qua, ficom-
pleatur, confiftit humana félicitas, fecündùm dedu-
étionem Auguftini. L ib . p. D e C i il i t .D e i .
OverèfelicesSan&iSan&æque omnes,quorum celebritas
agitur, felices, inquam, qui fecuri jam, 6c undique
pacifici habitant in tabernaculo Domini, 6crequifcunt
in monte fanfto ejus -, non jam formidant laqueos tenta-
tionum ubilibet expanfos j - ndn fievas irruentium ho-
ftium infidias perferunt j nullismordentur confeientia-
rum aculeisj nulla uruntur infamia) non triftem metuunt
feneétutem -, omnia denique inter eos ferena, pacataque
perfiftunt. Et 0 tandem, qui tales eftis, æternapace
fruentes , vos us piis nunc oculis miferas, quæfumus,
cernite terras. Et fi nihil patimini j compatr.tarnen
fiis eft. Com patimini ndbis exulibus, gementibus 6c
flentibus in hac lachrimarum v^lle. Comprimunt ecce
nos undique hoftiles malignantium turbæ, concul-
cant, lacérant, obruunt,incarcerem detrudunt. Jam
Omne caput languidum & omne cor moerens, a planta p e dis
ufque ad verticem capitis ^non eft in Ecclefia hacf in i t as.
Ifaiæ.i. f . In ilia heu dixerim Ecclefia, cujus funda-
menta font in vobis montibus fandlis, quam veftro
fanguine, veftraque morte confecraftis, dilatâftis, ro-
boraftis earn quam nunc heu immunitam cernitis,
miferam, 6c merito, quam foede laceratam, criideli-
ter decifam, fimiliter conculcatam alpicitis , ut hu-
mani Ipes auxilii jam nulla fit 5 proptereà levamus ocu-
los noftros in vos, montes, undè venietauxiliumnobis.
Nam Cùm iqnoremu’s quid agere débeamus , hoc
fo lum habemus r e f id u i, ut oculos noftros ad Deum d ir i-
gamus. 2. Paralip. xx. 12. Potuiftis olim moribundo
corpore circundati, mirabiliamirabiliteroperari, tanquam
habentes imperium vitæ, 6c mortis > tanquam
infoper potentes in eo qui vos confortabat Chriftus :
nunquid abbreviata eft poteftas veftra , nunquid cha-
ritas tepefa&a? Abfit hoc , fed au&a potiùs. Suc-
currite ergo , miferemini, ferte fubfidium. Sufeipite
vos, montem, pacem populo, quia alii qui fucipiant,
8c earn præbeant, non font. '
E t tu , Domine R e x coelorum, coronaSanâorum
omnium, emitte lucem tuam 6c veritatem tuam, ut nos
deducant 6c adducant in montem fanéfcum tuum 6c in ta-
bernacula tua, in præfenti per Fidem, Spem, 6cgra-
tiam, 6c in futuro per gloriam. Amen.
S E R M O V.
Regnum coelorum v im p atitur , & vio len ti rapiunt
illu d . Matth, xi. 12. .
N Os qui fomus in carcere , in captivitate , &
in exilio mortalis hujus mundi, extra princi-
palem patriam noftram , extra civitatem , 6c
Paradifi Regnum ad quod pervenire tendimus , 6c
tendere debemus, quia fecündùm Apoftolum. Hebr.
xin. 14. N o n habemus h ic manentem c iv ita tem , f e d fu tu -
ram inquirimus. Ideo debemus libentilfimè audire verba
fieri de ilia patria, 6c Regno , ôc his qui jam il-
luc pervenerunt. Affimilcmur bono peregrino , qui
diligenter inquirit, 8c audit viam per quam eft itu-
rus , 6c modum evadendi pericula , tranationes* 6c
deviationes , exemplo Prophetæ , qui conquerendo
interrogabat : Q u is deducet me in civitatem munitam ?
Pf. Lix. 11. Videmus quotidiè, 8c audimus tot res
quæ nos retrahunt à benè ambulando ad pertingen-
dum Regnum hoc æternum. Audiamus modo, modico
tempore, aliqua quæ nos poflintattrahere. Quomodo 1
cnim ad Regnum hoc perveniemus fi ipfom non cog-
nofcamus? Quomodo cognofeemus, 6c feiemus viam,
nifi didicerimus, ôcaudiendo deea loqui? Quia F id e s
e x auditu eft. Rom.x. 17. Quando potiùs audire loqui
debemus, quàm modo, in had folcnnitate, quædedi-
cata eft 6c ordinata in honorem omnium inhabitato-
rum hujus Rcgni ? Dominus nofter nos docet quod
panis Ipiritualis qui foftentat animam, ne in via hujus
mundi deficiat, eftverbumDei, D em , vin. 6c
Tomi I I I . P ar s I I I ,
Matth, iv. Et panem hune fingulis diebus poftulamus,
dicentes : Pater nofter, 6cc. Matth, vi. p. Ideo mirandum
nôn eft fi hi qui ipfom recipere non curant, aut qui
fermonem audire non poflunt tarn brevem , quin fit
prolixior nimirùm , deficiant 6c moriantur in via per
peccati mortalis ægritudinem. Ut ergo fru&uosè, 8c
devotè audire poflimus , convertemur ad te , Virgo
hujus Regni Regina, fopplicando ut nobis impetres
gratiam j 6c nos te làlutabimus Angelica falutatione,
■ dicentes : jiv e M a r ia , 6cc.
R £ G N U M coelorum vim patitur , 8cc. Matt. xi.
12. Si meditemur , ut dicit Sanélus Gregorius,
in homilia , quale gaudium in Regno coelorum nobis
promittitur , omnes terrenas res viles elfe reputabi-
mus. Divitiæ enim 6c gaudium hujus mundi, compa-
ratum ad felicitatem Paradifi, folummodo eft difpli-
centia , 6c gravamen , meliùfque débet vita præfens
mors nominari quàm vita : defeftus enim, miferiæ, 6c
mala quæ quotidiè patimur in fame, fiti, ægritudi-
ne, ira, 6c innumera difplicentia, folùm font prolixi-
tas quædam , 8c mortis mora, feu dilatio 5 multö-
que potiùs eligendum effet fæpenumero cito mori,
quàm adeo miferabiliter languere -, intantùm ut multi
feipfos voluntaric occidcrunt. De quo récitât Valerius
8. L ib . cap. p. quod Orator quidam Hegefias
nuncupatus, tam propriè , 6c vivaciter hujus mundi
declarabat miferas, ut multi feipfos voluntariè occi-
• derent ad eas evadendas,quemadmodùm legitur deThe-
proto 6c Catone. Nonne dicebat excellens Rex David,
qui erat aded potens in hoc mundo://?« mihi,quia incola-
tus. meus prolongatus eft ! Pf. exix. f . Incolatus,id eft,mo-
( ra , vel expeélatio. Et Paulus. Infelix ego homo ! quis
me liber abit à corpore mortis hujus ? Rom. vil. 24.
Miferia igitur hujus mundi talis eft , tarn generalis ,
6c continua , ut nullus fit homo vivens, fi cogitare
vel i t , qui peragat diem unum integrum fine aliquo
malo, aut difplicentia habenda, 6c cum hoc, eft bre-
viflima , & incerta. Sed quis eft hic , ait Sanétus
Gregorius , qui fufficienter dicere poflit, aut recita-
re gaudium civitatis Paradifi , intrare focietatem An-
gelorum , viderc Deum Dominum noftrum fàcie ad
faciem, nihil mali timere, viverefemper fine corrup-
tione j fine ægritudine , fine affliélione -y habendo
pacem fine difeordia, amorem fine odio , feientiam
fineignorantia, gloriam abfque diffàmia 5 habere corpus
agile, darum 6c lucens, prorsùfque animæ vo-
; luntati obtemperans? Etbreviter, habere tanta bona,
quod fecündùm Ifaïam Prophetam. lxiv. 4. 6c alle-
gat Sanâus Paulus. 1. Cor. 11. p. N e c oculus vidit\,
nec auris audivit, nec in cor hominis afeendit, qua pra-
paravit Deus his qui diligunt eum. Omnes homines
féliciter vivere volunt, fed non acquiruntur magna
bona, nec præmia magna fine magno labore. Eft
commune proverbium : Nullus bonurh habet, nifi ipfum
comparet. Et de hoc dicit Sanéhis Paulus. 2. Tim. 11.
f . Non coronabitur nifi qui légitimé certaverit. Proptereà
Salvator nofter Jefus Chriftus nos cautos reddit
de hoc, 6c nos hortatur per verba propofitaad labo-
randum ut Paradifom acquiramus, dicens quod Regnum
coelorum jocundum acquirifur per poenam, 6c
vigorem. Et fi nobis non dicat aliam miferiam quàm
moriendi timorem , 6c de hoc quod nefeitur quo
anima perveniat, in Paradifom, vel in Infemum; eft
tarnen ingens fremitus, magnus timor, 6c horror.
1 Ob hanc caufam comparabat Job vitam præfentem
militiæ. Militia eft vita hominis fitper terram. Job.
vu. i . Sicut etiam dicit Seneca Neronis Præceptor
in quadam Epiftola, quod Vivere eft militare. Sicut
miles non affequitur honorem viéfcoriæ abfque labo-
rando, 6c conftanter præliandoj immo irridetur miles
qui voluptuosè viveret, pedem ad ignem cale-
faciendo, fi exiftimaret fe habiturum honorem præ-
lii, quemadmodùm aliquis alius qui debitum fuum fe-
ciffet. Sic non habet homoquifquamParadifom, per
E e e e e 2 hoc