tis, poteftas excellentias, 6c poteftas nuda minifteria-
lis. Poteftatem authoritatis dicimus, qua: fie fum-
ma e ll, ut nulli alteri in fua a&ione innitatur, 6c illam
lolius Dei propriam efie conftat. Poteftas excellently,
quamvis ab alterofluat, atque derivetur} ha:c
tarnen eft cum prasrogativa, quam miniftcrialis potc-
llas non obtinet: 6c qua: fine Sacrificio, fine Sacra-,
mento, fine forma verborum determinata, crimina
diluit, 6c minifterialem ordinat, tribuitque potefta-
tem. Conceditur igitur Sacerdotibus minifterium pec*
cata dimittendi } ncc tarnen Divinitas eis aferibitur. In
Chrifto autem duas alias infuifie poteftates, authoritatis
fcilicet 6c excellentia; fi convincimus , eundem
concludimus Deum die} quia ncmini, quiDeus non
d i e t , collate funt , nec ut communicarentur con-
gruebat : convincimus autem. Vides enim quoniam
peccata paralytici abfqueConfelfione, five Sacrificio,
oratione, Sacramcntove delevit, meritohumanitatis,
6c divinitatis imperio. Juvat noftram hanc aflertio-
nem paralytici Fides, ob quam in anima päriter 6c corpore
lanatus eft. Credidit itaque Filium hominis ilia
pra:ditum efie potentia, quam fibi inefle Judai'ca im-
pietas detredabat: ilia autem qua: alia erat quam 1
authoritativa, excellenfque poteftas, pro cujus attc-J
ftatione miraculum patensfubinde monftratumeft, ut
[ciatis , ir.quit Jdiis, quia Filius hominis poteftatem habet
in terra dimittendi peccata. Tunc ait paralytica:
Surge & tolle grab atum tuum, 6cc. Matt. IX. 6 . A c
fi eum dicerejudarisa:ftimarcs. Per hanc, quamfo-
ris intuemini curationem, interiorem negare non po-
teftis, nec arguere me mendacii in re occulta, quan-
do palarn miraculofe verba confirmo.
Inlurgit rursum lecundb ha:reticus clamor, 6cim-
pugnare, cafiareque nititur alterum divinitatis in Chrifto
afleveranda: argumentum, de cogitationum cogni-
tione. Nam 6c Prophcta:, inquiunt, quibus nulla
Divinitas tribuitur, non modo lecreta aliqua cordium
. penetrati funt, quin ctiam plurimaabhominibusnon-
dum cogitata prasdixerunt. Quid refpondebimus, <
Patres Reverendi? Plane fatebimur, 6cProphetasocculta
multa prsevidifle: cujus caulam inveftigantes Ari-
ftoteles, Avicenna, plurefque Philolophorum, eos efie
dixerunt homines puriflimi intelledlus, quern ncc cseca
vitiorumcaligoobnubilaret, nectumultuantium cura-
rum ftrepitus a tranquilla fede contemplationis abdu-
ceret, 6c perinde anima ipforum, vice fpeculi terfiflimi
6c politilfimi, in omni parte conformis fingebatur,
divinee illuftrationis radium fufeipens, abditaque cog-
nofeens. Verumtamen ä tra&atoribus Catholicis re-
6lior veriorque Prophetarum ratio allignatur, mira-
culolä fandli Spiritus infpiratio , quamquam ea qua:
dicunt vehementes fint ad prophetandum dilpofitio-
nes. Quicf igitur? Qualiter in Chrifto potiüs quam
in Prophetis Divinitatem probat cogitationum agnitio ?
Prorsusoptime} quia fiPropheta eilet, ut hoc 6calia
etiam plurima indicant, 6cMahometusipfe concelfit}
fi talis infuper qui divinee illuftrationis particeps die
mereretur} eratablquedubitationebonus, juftus, ve-
raxque, fe autem Deum eile afleruit, cui per conle-
quens eft credendum. Alioquin non bonum, fed blafi
phemumconfiteri needle eft} quod impitim credere,]
omnis ejus vita, omnilque do&rina divinis oraculorum
6c miraculorum vallata teftimo,niis patefecit. Qua de
re Thomas Bragd. In fumma Lib. 1. parte. 3 2.. primi
corrolarii primi' capituli cöpiofe difieruit.
Sed ecce tertiö adhuc indignatiori fremitu concla-
mat incredulorum multitudo, aflerens preeclai'iora turn
admiratione,- turn dignitate miracula, aliis in domi*
bus per homines puros effe&a, quam hie per Chri-
llum, quorum fi nullus eft Deus, per hocindubitan*
ter nec ex fimili Chriftus. Et ut de grandi hiftoria-
rum acervo pauca colligam, objicit nobisJudeeus Eli-
fieum , qui filium Sunamitis defundlum fua in domo
vivificavit. iv. Reg. iv. Et quid amplius obftupefces ?
folus olfium luorum conta&us in cadaver humanum
animam fimul 6c vitam refudit, ibidem xm. Oppo-
nit nobis Arrianorum lèèta , fufeitatam in cenaculo
Thabitam per Petrum AH. ix. 6c alium in porticu
Templi curatum AH. m. Nec miretur hæc Chri-
ftianus, ciim pollicitus fit Chriftus, dicens: jQuicre-
dit in me, opera qua ego facio , & ipfi faciet, & majora
horumfaciet. Joan. xiv. i i . Qu od , fiquisdixerit,
ut Dominus Armacanus de quaft. arti. Lib. 2.
& capit. ultimo. 6c ficut Nicolaus dc Lyra ponit
ubi fuprà, quod Petrus, aut alter, non ideo Deus
per hæc (miracula convincitur, quia non propria 6c
imperativa virtute, ut Chriftus} led invocando, oran-
doque perfecit : id facile refellitur } umbram nam-
que Petri, 6c Elifæi olîà, 6c fudaria Pauli non orafle
certum eft} umbra tarnen Petri, 6c fudaria Pauli etiam
abfentis, ccrtum eft, quod opem falutiferam præfti-
terunt languentibus. AH. ix. Et ut didtum eft, Elifæi
olîà vitam fepulto cadaveri refuderunt. Nunquid
inluper oravit Chriftus miracula faciens, flevit, 6c
in feipfo turbatus eft ? Sciebam, inquit, Pater , quod
fimper me audit. Joan. ii. 42. Deindè Gentiles,
, idolorumque cultores de fuis miraculis célébrés nobis
’ ingerunt hiftorias, quorum multa complexus eft V a lerius
Lib. 1. capit. de miraculis , narratque Tarqui-
nium cotem novacula fecuilîè, 6c vellalem virginem
cribrum aqua Tybris implevilTe. Commémorât 6c
hoc idem cum aliis Auguftinus 10 .d e Civitate Dei
cap. xvi. Suetonius quoque Tranquillus Lib.de duo-
decim Cafaribus. Velpafianum, Imperatorefh refert
cæcum illuminalîê, 6c alterius debile crus folo calcis
taélu folidaflè. Jolêphus prætereà fecundo Antiquita-
tum, ab Alexandro Maccdone Paraphilicum mare
•fuilîè divilum narrat, ficut à Moylè Rubrum. Pro
his vide, fi libet, Bragd. ubi Jugm. Ad extremum
mirabiles artium magicarum effeéhis quisnonaudivit,
lege in facris litteris Exod. cap. vur. deMagisPharao-
nis. Et quod urgentius eft, vide PithonilTam Sa-
j muelis Prophetæ verè fulcitatricem, prout litteralo-
nat. 1. Reg. xxvm. cap. Et Auguftinus opinatur in
exempla ad Felicianum 6c ponitur in glollà ordinaria.
i . Reg. cap. allegato.
Quis ergb non defiftat Chriftum elle Deum con-
cludcre cxmiraculofisopcribus, cùmhæcaudiat, vi-
deat, 6c perpendat. Magna utique Reverendi Patres
difficilis, 6c perplexa hæcquæftioeft, ubideve-
rorum à falfis miraculorum difcretionc tangitur, Ôc
eam à Doéloribus perraro funditùs evacuatam reperi-
mus. Nimirùm 6c fi ad me altior pervenerit, quam
aut ingenio tenui comprehcndere valcam, aut arido,
brevique lèrmonis eloquio comp leâ i} dicam tarnen
aliquid, ne dc filentio noftro gaudeatliiper nosinimi-
pus.
Et teneamus in primis nullum propriè 6c verè di-
dlum miraculum ab alio quàm à Deo polie creari 5
quoniàm lolus eft qui liipei* omnem caulàrum natu-
ralium curium 6c ordinem dominatur. Non præju-
dico tarnen privilegio humanitatis Chrifti lîngularifli-
mo} ncque etiam dæmoniorum, neque Angelorum,
neque temperatæ complexionis, nec aftrorum, nec
) humanæ imaginis quam miraculorum faétricem Avicenna.
4. fui de anima, poliiit. Tantæ virtutisfunt j
ut vcl creetur aliquid, vel ablquc certo caulàrum na-
turalium cortcurfuformetur, quamvis plerumquetam
lècreto celerique fiat motü hujufmodi caulàrum appli-
catio, quod actio quæ naturæ eft , miraculo depu-
tetur , prælèrtim ab indoélis , 6c in Philolophia ce-
terilque artibus parùm eruditis.
Ampliùs feire convenit, quod ficut apud homines
moris eft, quod in atteftationelitterarum figillum ap-
penditur, vel apponitur lignum proprium; lion aliter
Deus miraculorum verorum opèrationem veluti figillum,
6c fignum proprium inducit inroburveritatis
illius quam jubet crcdi j 6c nulla unquam invocatione
ne miraculorum conditor fit, velerit, in opéré men-
dolb, quin reclamet, 6c quin per Scripturas facras,
per Prophet ias, per revelationem, vel aliter illam fal-
fitatem non elîè credendam edoceat} Deus enim veritas
eft, feipfum negare non poteft. Multorum liquidem
, 6c inter alios (ut opinor) Auguftini lènten-
tia fuit, Deum per malosnonnunquàmmirabiliaopeevacuaretur
} Jam (ut Bonaventura arguit. 3. [entent
défi, y.) ■ totus Orbis Chrifto credidiffet. Apollolo in-
liipeiJ, qui miraculis interfuerunt, impolîibile fuilîet
de Fide plulquàm de quæftione evidenti, vel mon-
ftrata , dubitallè} dubitaverunt tarnen, 6c vacillave-
runt in hora Dominicæ Palîionis in qua ctiam miracula
corufcabant} nam petræ Icilîæ funt, terra tremuit,
rari, 6choc , nonut fitfàlfiteftis, abfit} led in damna- ^ loi oblcuratus eft 6cc. Recordari etiam poterant hodicrtionemtàm
illius quifàcit, tàmillorumquilèduci6cer-
roribus eXcæcari meruerunt : 6c quemadmodùm dicunt
de Antichrifto ad probationem eleélorum. Undè Apo-
ftolus fine charitate montes polïè transferri non negat.
1 .Cor. xi! 1. Et de novilîimo die aiebat Chriftus: Multi di-
eent mihi in ilia di.e : Domine $ nonne in nomine tuo pro-
phetavimus, & in nomine tuo damonia ejecimus ^ & in nomine
tuo virtutes multas fecimus ? Et tune confitebor illis,
quia nunquam uovi vos. Matth, vil. 22. Et de Pitho-
nillà, & Juda làtis cogens eft argumentum. Hæc ita
quamvis le haberent, quod per mendaces miraculi
author elîèt Deus} nunquam tarnen figillum proprium
fie fallàri, nunquam eo abuti in mendacio fineret,
quin 6c reclamaret, 6c contradiceret. Alioquin quo-
modo eidem crederetur plu'quam Prinçipi, qui fal-
làrias litteras figillo luo confignari Icienter 6c abfque
ulla contradiélione permitteret. Ex his quantum æfti-
mo, videre pofiùmus, credendam elîè in Chrifto Divinitatem
, quâ Deus iple ad hujus rei affirmatiönem
author fuit miraculi hodierni, ^ ceterorumque plurimo-
rum. Et Deus non lôlùm non reclamavit, prohi-
bens ne talibus crederetur } led per os omnium Prophetarum
, 6c gentilium Sybillarum hæc omnia long
e ante prædièla funt, laudata 6c approbata. Super ,
hoc légat Dominum Armacarum , qui v u lt , in tribus
primis de qmft. Armenicorum, 5c N icolaum de Lyra ,-
in quaft. contra Judaos. Scotum quaft. 2. prol. 6c Bragd.
ubifupra: 6c fuper omnes Auguftinum in Lib. quem con-
ftituit de Civitate dei did. Cùm igitur aflèrunt incre-
duli fada ab hominibuspurismiracula} negabimus, fi
de principali authore fiat alîertio: fi de miniftro miraculi
dicunt duntaxat, fatebimur } neque enim eos
audiendos puto , qui in omnibus hujufmodi hilloriis
fidem negant. Incivilis equidem, gravifque temeri-
tatis eft, alteri non adhiberi illam, quam fibirationa-
bilem præftari vellent, credulitatem.
Subindè cùm fcilcitantur à nobis , cur non Deos
pari modo affirmam»s ? Aperta eft ex præmilfis refponni
miraculi, quod fa&um fuit, ut paralyticus illico
furgeret, 6c tolleret grabatum fuum , 6c iret iû
domum lùam.
Sciens, libcnlque milita prætereo , quia non eft
opus Fidem quafi novellam lcrupulofè difeutere,
quam tôt làndilîimi, vitæqucintegerrimæ viri, con-
ftantilîima allèrtione , etiam ulque ad mortes duriHî-
mas, confirmaverunt. Nec omninô miraculis innita-
mur , feientes Judæos increpatos à Chrifto : Genera-
tio prava & adultéra , fignum queer it. Matt. 'xir. 6c 1.
Cor. xiv. Apoftolus talia infidelibus dari in fignum
ait, non fidelibus. Quamobrem fiætasnoftra,Fidei,
6c moris inops miracula habeat, incredulitatis noftræ
figna liint, 6c damnationis (nifi melioremur ) indicia.
Porro de artibus magicis hoc fub compendio habeto-
te , lècundùm copiofam Guillielmi Parifienfis tradi-
tionem, quod in figuris , ÔC fculpturis, imaginibus ,
charaèleribus , fignis, imprelîionibus, verbis, carmi-
£ nibus , 8c in ceteris , quibus utuntur malefici, nulla
virtus eft penitùs qualem prædicant *, fed hæc lingula
dæmones fieri docent tanquam facrificia quan-*
dam» divinitatem fibi inelîè profitentia } neenon tan-*
qjiam fignum proprium, 6c figillum fui pafti re-
• memorativum : quo adhibito, paèla quæ permife*
rit Deus ,* adimplent.
Poftquàm ternæ calumniæ kicredulorum lùper mi-
raculofo Evangel ii hodierni myfterio utrinquerelpon-
fum eft , accipite, fi placet, triplicem ex his confi-*
derationem.
Trima Confideratio.
Oyemadmodiim Judæorum Principes & Prælatî
ex ignorantia fuæ Theologiæ Chriftum eis promifc
fum negaverunt, miraculaque abjecerunt, propter
quod remittébat eos Chriftus ad Scripturas , dicens
: Scrutamini Scripturas , ilia enim teftimonium per-
^ t , k hibent de me. Joan. v. 39. Simili modo ex ignorànfio.
Ilia, q uippe mirabilia, vel non adhibita funt ad C fia noftræ Theologiæ multi etiam, ut verendum eft ,
aftruendum Divinitatem in fàcientibus , ficut de Pro* dePrælatis, Antichriftumfufcipient, eidemque &mi-
phetis, Apoftolis, ceterilqueviris juftis confiât: vel ,v r ' " 1 ^ ^
fi hoc aliqui nequilfimi, 6c dæmonum familiäres, exe-
crabili fuperbia i*apti intenderint, Deus palàm conti'adicit,
tum per Prophetas , 6c revelationes, tüm
per naturale didlamen infitum , infinuans non eile
credendum deorum pluralitatem, conclamanlque omnes
Gentium d^monia , Magofque , 6c Ariolos exe-
crans. Vides Judx:e, cur damnaberis Antichrifto miracula
facienti adhierens , 6c Chriftianus lälvabitur,
Chriftum confitens miracula operantem. Alfert, 6c
oftendit uterque fignum Regis liimmi; fed illi tanquam
falfario. per divinas Scripturas contradicitur,
multiplex illi iuperadditur Prophetarum approbatio.
raculis fuis adhærebunt. Qiiod fi ita eft , immö quia
ita eft , çertilfimè confiât illos Antichrifti præcur-
fores eile pötilfimos , qui ftudium Theologiæ , quod
eil ferutinium Scripturarum , impediunt, aut ejuS
promotionem implere, ficut tenentur , delpiciunt.
Secimda Confideratio.
•Qubd ad hominis alicujus canonizationem, aut cu-
jufpiam doélrinæ authorizationem infüfficiens eft per
fe miraculorum oftenfio, nifiincarionizandovitælàn-
dlitas irreprehenfibilis indicetur -, nifi infuper doèlrinà
approbanda, veræ Fidei nullatenùs adverlàri cenlèa-
tur, mali quippè miraculis, ut Judas, & alii, corufc
cant} hanc ob caulàm inter ceteras, ne boni viri,
qui talium authores non funt, peccatores reputentur :
Res igitur tota ad hoc redit, quöd miraculum Chrifti
hodiernum , ceteraque Scripturarum authoritate
addita, 6c aliis circunftantiis, figna funt & argumen- ( ___ ______________ ^ ______ _____
ta fua: Divinitatis} fufficientia quidem pro Fidegignen- D cum dicat Auguftinüs fuper Joannem Tos Dei fn
da, fovenda, atque nutrienda, nifi affedionis obftet
perverfitas} proptereà dicebat : . Opera qua ego facio,
teftimonium perhibent de me. Joan.x.zy. Et: Nifi opera
fecifiem ego qua nemo alius fecit, peccatum non haberent.
Joan. xy. 24. R a tio, quia jam non credendum fuilîèt,
iplum elle Melîiam , quem Prophetæ prænunciave*
runt talia fadlurum miracula. Tamen ilia argumenta
evidentia elîè nonponimus Fidei. It^jue jam non cre-
deremus, ledfeiremus. Jam donum, merccfqueFidei
Tom I I I . Pars I II.
los non miracula , fid fila char it as facit. Aliam iióta-
vit caulàm Bonaventura 2. [entent, ubi priùs, tit
boni fàcere miracula parvipendant, cum inalis hoc
conveniat. Undè Chriftus Apoftolis : Nolite ( inquit)
gaudere quod fpiritus vobis fiubjiciuntur } gaudete autem
quia nomina vefira ficripta funt in coelis. Luc. x. 20.
Culpabilis eft itaque nimia videndorum , aut fàcien-
dorum miraculorum cupiditas , 6c nonnunquàm in
fuperftitionem traducit, 6c errorem.
N n n n Ter