cjui accipit. Apoc. ii. 17. Audis jam, Frater, cede- nis. Fenè omnia accidunt eis quæ contigerunt filijs
Hem vocem, utinam 8c interiorem cordium noftro- Ifraël, qui murmurantes contra Moyfem poenitue-
rum auditum tangat, 8c vim virtutis illius fentiamus! runt, quia eduóbi font de Ægypto. Sic quamplures
Sermo vivus eft, 8c omni acceptione dignus. Oquam hodiè reperiuntur, qui mundum relinquuntj p'aren-
coelcftisvox, quæ nil terrenum fatur ! Quod fi caro tesScamicos déférant, peccata 8c vitia planguntrpræ-
non capiat, capiat fpiritus, quo nimirùm totus hic tereà carnalia defideriaabominantur, ignotamjuftitiæ
fermo plenus eft’ Verba, inquit, qua ego loqmr, Jpi- ^ normam ad manum Magiftrorum dubbi tequuntur .3 vi-
ritus &~vita fmt. Spiritus eft qui vivifient, caró non tam Chrifti cnicifixi afpiciunt, & jugum Domini foaprodeft
quicquam. Joan. v i. 64. Non ergo tentitarca
na fopernae revclationis homo externus, carnalis, vagus
Sc elatus, Paulo atteftante qui ait: Animalu homo
non percipit ea qua funt jpiritus D e i , ftultitia enim
eft ill iy & non poteft int eiligere, quia fpiritualiter exami-
natur. i.C o r . 11.14. Spiritualibus ergo loquitur, qui
fpiritu fabba carnis mortificant, 8c mundum odio ha-
bent 8c maligna diaboli confilia reipuunt. Hi enim
primitias fpiritus habentes, quid fit hoc abfeonditum
manna ignorare non poflunt, quia hoc guftando po-
tiüs quam legendo , vel audiendo didicerunt. Da-
tur autem manna dilebbis filiis, ex amorc Deo Patri
fervientibus, qui ejus voluntati temper placere , ejus
gloriam ftudent quterere. Et finon.horres acciperc,
manna interiors mentis exprimit dulcedinem, five
confolationem Sanbborum in hac vita. Eft igitur con-
gruus fenfus: Vincenti dabo manna abfeonditum: Apoc.
11. 17. contemnenti carnalem confolationem dabo fpi-
ritualemj refpuenti terrena 6c exteriorabona, often-“
dam cceleftia 8c interiora charifmata quas merito fui
excedunt omnia alia deledbamenta. Talia ac tanta e-
tiam exiftunt, ut dignus nemo fit cognofcere , nifi
prills difeat vana 8c vilia folatia contemncre. Scriptum
eft enim: Vir infipiens non cognofcet, & ftultus non in-
telliget hac. P f xc i. 7.
Libct autem pro expugnandis vitiis Scmalisconlue-
tudinibus vincendis, aliqua latius introducerc. Sicut
quondam filiis Ifrael in deferto habitantibus Deus manna
pluit j ita 8c modo fpiritualibus filiis teis gratiam in-
ternae confolationis contra tentamentatribuit. Tandiu
filii Ilrael illo cibo aliti funt, donee terram promiffionis
attingerent 3 8c quamdiu elebbi in mundo peregrinantur,
pane vitas 8c intellebbus foventur, donee depofito corpore,
terram viventium intrent. Dum autem de frugibus
illius terras manducare cepiflent, ftatim manna defiit,
8c diim Sanbbi alfumpti fuerint in beatitudinis gloria,
amodo non indigent recreari, noftro more, fpiritali ali-
monia. Unus tarnen panis eft, qui Angelos pateit8c
homines3 animas in gloria, 8c viatores in gratia.
ve in obedientia 8c abnegatione propria ferunt 3 ita
ut omnes parati 8c ferventes funt ad labores, ad ab-
ftinentias, mites ad increpationcs, humiles ad abje-
bbiones, patientes ad correbhiones 8c adverte quæli-
libet 8c indigna conftantiflimi. Scd non in tali fer-
vore omnes perdurant.
Nam aliquanto tempore cgrelfionis, id eft, con-
verlàtionis teas perabbo, minus cauti 8c folliciti de pro-
febbu ftio, incidunt in varias tentationcs 8c ægritudi-
nes paflionum 3 ita ut nonnulli fe incepiflc contriften-
tur^pQuidam verb délibérant 8c modum excogitant
redeundi. Alii autem, etfi manterint, cum tepore
quodam 8c ufii afinariam molam trahùnt, 8c parvam
devotioncm 8c affebbum habent in his quæ agenda
didicerunt 3 laboriote 8c dura omnia tentiunt 3 quia
manna non habent, coelum eis videtur æneum, terra
ferrea 3 quia neque cceleftia çontemplari, neque a-
grum cordis virtutibus 8c devotis exercitiis colere
fciunt. Dicunt tamen quia libenter eflènt devoti, li-
benter haberent virtutes, vellent fe vieille pafliones.
Sed non fufficit tantum benè velle, fi deeftmanusôc
opera. Oportct quod laboretis, quod vim naturæ
fàciatis ficut Dominus dicit : Regnum coelorum vimpa-
titur, &violenti rapimt illud. Matt.xi. iz . Violentiâ
opus eft, 8c feitis quod Sanbbi lion otio , 8c temno
promeruerunt regnum Dei.
Ufquequo tardatis? 8c quare non armamini contra
pafliones, ut obtineatis virtutes, 8c diverfas confola-
tiones fiiteipere digni inveniamini ? Quantb ampliùs
tardaveritis, tanto pejùs temper, 8c finedolore8cla-
bore optatam requiem non percipietis 3 Petite & accipie-
tisy Joan. xvi. 24. quarite & invenietisy pulfate & aperietur
vobis. Luc. xi. 9. Pigritia 8c negligentia vos tenent 3 fed
contra has primo accingimini 8c bellate prælia Domini.
Quid negligitis proprium profebbum^ certc pro
vobis eft, 8c pro pace veftra erit labor vefter. Dicit
Scriptura : Modicum laboravi , & multam requiem in-
veni. Eccli.l i . 3p. Sed forte refpondetis: adversîis
vitia 8c pafliones ccrtare quis temper poteft? Multæ
Sed eft quod me multùm movet, quia plures fibi^font 8c pene infuperabiles, ut nobis videtur, quis tandeelfe
manna caufantur 3 plures qui illo refici confoe-
verunt, guftumjam perdiderunt. Quæ eft alia cau-
fa hujus ariditatis 8c infipidioris tentes veftri, nifi quia
ad egena 8c infirma mundi hujus reverfi eftis ? Me-
mentote egreflionis veftræ ex Ægypto. Dies ille,
memoriale nominis Domini in fempiternum recorde-
tur 3 nulli dubium quin manus Domini vobifeum e-
rat, alioquin in fieculo remanfiflètis. Ubi eft ergb ille fpiritus
, ille primitialis fervor ? intentio firma ? propofitum
immobile? fortis ut mors dileftio? Cant, vni.6. Quo-
dammodbarmatiegreflieftis mundum, dùm conftanti
animo omnia perferre adverfa, vilia 8c afpera afl'enfi
eftis. Infuper 8c cum gaudio veniftis admontem Dei
Oreb, ad audiendum Legem Dei vitæ 8c disciplinas 3
dùm monita Seniorum libenter audire, 8c fecundùm
ea religiose vivere refpondiftis. Cur ergo nunc vos itam
teftinere poteft vexationcm ? Audite increduli 8c
rebelles 3 delicati milites 8c fervi pigri 3 laborem attendais
, pugnam confideratis 3 ted de præmio 8c vibboria
cur non cogitatis? E t quid eft omni$. labor ad æter-
nam requiem ? Et quid brevis cxercitatio ad bonæ con-
feientiæ confolationem ? O fi inciperetis, 8c fortiter
ac intégré proponeretis quod modo infuperabile pu-
tatis 3 vix aliquando ita vitiofus quis repertus eft, cui diligentia
cum perteverantia boni, virtutes negavit.
Videtur vobis laboriofom, vincere pafliones vcftras}
ted nifi edomitæ fuerint, nunquam habebitis veram
cordis requiem. Quandb ergo alii cum Deo funt in
devotione 8c bona pace, tunc vobis erit triftitia, gravedo
8c tædium, foris 8c intùs 3 nunquam eritis fe-
curi, 8c veraciter læti, nifi mortificavcritis carnalita-
_ _ _ tes veftras. Quod fi non trahat vos Sanétorum retineris
tædet? cur ad farcinasfedetis, 8c gravati inge- q ligiofitas, 8c plurimorum devotio, terreat faltcm jhi-
mifeetis? Jam propter tempus 8c Annos,de fruólibus rabilis inopia veftra, 8c divinæultionisfententia: Conterræ
promifiionis botros 8c malogranata aliis afferre,
8c propinare deberetis -, 8c ecce vobis manna ctiam
deeft. Convertimini filii revertentes, quia fi corpore
non eftis reverfi ad fæculum 3 tamen corde adhuc te-
nemini in variis defideriis terrenorum. Proh dolor !
multi fpiritualiter exeunt Ægyptum, tranteunt marc
rubrum, 8c ambulant per detertum, portant taberna-
culum 8c vafà ejus 3 fed n^p intrant terram promifliofregabo
, inquit, fuper eos mala , & fagittas rrieiis com-
plebo in eis , . . confumentur fame & devorabunt eos aves
morfu amarijfimo. Deut.xxxii. 2.3. Satis dure mto-
nant verficuli if t i , 8c utinam convertant vetuftatem
veftram 3 quateniis innovati 8c fervidi effebli ? mc-
liores vos quotidiè 8c alacriores faciant promiflä Spiritus
f a n b H . Vincenti, ait, dabo manna abfeonditum.
Apoc. 11. 17. 1Si vqlueritis & audieritis me y bona terra
Ilâiæ 1 . i p - Orictur vobis pro Ipina, rote non exhibes alteri, quam optas fieri tibi? Reverteread
pulcherrima, 8c pro tribute, candidiflimum lilium. Ma- temetiptem 8c pertimefce, negraviùs deliquifti indi-
.. ha>r HnlriaArronfol^nnî. r.m,>nHK„c g nando 8cmalè ferendo, quàm frater tuus peccando.
ena funt h x c , dulcia 8c confolatoria cupientibus pro-
ficere. Non ergo te conturbet, homo D e i, non te
dejiciat multitudo vitiorum. Crede Deo 8c fpera in
eo , & eris melior quam fuifti. Dominus pugnabit
pro te, 8c tu tacebis : intelligisne hoc ? f Dominus
jpfe dabitfortitudinem utrefiftasiras, pigritiam excu-
tias, 8c concupifcenti animo non confentias, & tu tacomedetis.
Ille forte cafum fuum mox ut agnovit flevit, 8c de ce-
tero cavere propoteit 5 tu verb impatiens 8c incompaf-
fivus peccatum tuum nec infpexifti nec flevifti. Adhuc
ille tetis benè in corde fuo per amorem tecum ftat,
8c nihil malideteexiftimat3 ted te magishumiliât, 8c
. fuper fe juftificat. Videasergo, ne ille qui videtur
cebis, quia tibi hanc potentiam non afcribes, te pro- . peccator, in Regno Dei te præcedat, 8c tu cum ju-
pter hoc non elevabis3 fed Deo totum pure tribues, ltitiæ præfumptionefimiiisfias fuperbo Pharifæo 3 qui
-Æ/i.t- n ^ reprobàtus eft à Domino propter team fuperbiam adversùs
publicani humilitatem.
Ecce jam aliqualiter audifti, Chariflîme, quomodb
teiptem debes vincere, 8c zelumi contra propria vitia
excrcere. Studeas ergb ma gis acmagis proficere, 8c
temper aliquid vitiofæ conteetudinis amputare. Sicut
g^gcqtia vitia nutrire folet, 8c virtutes amittere 5 ita
diligentia quælibet inveterata mala evertit, 8c expug-
nat. Nam etfi labor eft, eft in principio pugnæ 3 tamen
cum videris paulatim hoftes ruere, confolaberis
de prolpero fine. Impedit nos valdè, quia non aude-
mus violentiam inferre naturæ. Oquantos labores te-
ciunt homines pro terrenislucrandis, 8cnosproæter-
nis bonis marcefcimus.! Nauta petit mare, mercator
circumit regiones3 miles fort arma bellica 3 rufticus
vomerefcindit arva, 8c fine laborenonqueunt divitias
8c honores obtinere.
qui afliftit ä dextris pauperis: etiam quantum vales,
hominibus abfeonde, 8c nihil aliud quam infirmum 8c
inopem te confitere. Si quando infurrexerit contrarius
tibi, 8c dixerit quod non libenter audis, efto pa-
tiens 8c tace. Ulatis malis Dominus relpondebit: Ju-
ftus enim Dominus inultum non patietur abire quod-
cunque nocivum verbum. Quid tibi nocere poteft al-
terius malitia, fi contra teinflatur, fi detrahit, fiob-
jurgat ? Seiptem magis prodit quia bonus non eft.
Nam fi tu bonus fueris 8c in patientia manteris, nihil
mali tibi intulit, ted potiiis meritum' tuum auxit. T u
clarior ex opprobrio coram tepientibus, tu probatior
ex virtute patientias. Nemini nocet pravitasalterius,
neminem la^dit verbum contumelioftim, quamdiu ipte
pius 8c immotus fuerit. Omnis homo qualis interiüs
eft, talis ei exterior adverfitas erit 3 quia fi tu bonus,
fimplex 8c re£tus, ac Deum timens probaris3 nemo
nüs tacere ad injuriam, quia prudentius eft, tacerein
tempore malo. Qui vincere defiderat, vidtum te tra-
dat. Cogita de corona, non de injuria 3 8c quomodb
poflis alium tenare , non quid poflis e contrario,
quad zelo juftitice motus refpondere. Si ille non ig-
nofeit, tu ignofce3 quia ut frequenter majorem habet
culpam, qui alteri irafeitur quam qui iratum patitur.
Miiterorum proprium eft conqueri, 8c impatientium
citius commoveri, 8c cautes aliis imponere. T u ergb
efto libenter reus , ut fias ante Deum innocens 3 tu
primb ä teipfo incipe: 8c fic poteris etiam alium tenare;
Audiat talnen qui zelum videtur habere ad-
versüs aliorum defedbus, qui indignatur, • fi quid contra
juftitiam agitur3 quam redte & prudenterageres,
fi zelum tuum etiam contra commotionem tuarn exer-
ceres3 & quod in alio reprehendis,‘ prius in teemen-C
dares. Cum ergb aliorum culpis irafeeris, quid ju-
vat de oculo fratris tui feftucam tollere, 8c tute im-
patientiae motus non cohibere ? An tibi videtur non
etiam feftuca, ted potius trabs illius culpa? Vide, ne
forte ex tuo judicio trabem fulpiciose reputas, quod
coram Deo vix feftuca habetur. Non fidas nimis proprio
judicio, quoniam homo es 8c non Deus, five tarnen
magnum, five parvum fuerit, utiliüs tamen temper
teiptem confideres, quia 8c tu peccator es, 8c cu-
ratione indiges. In quo ergo alium ju d ica s, teipfum con-
demnas, cum eadem facts. Rom.11.1. Quid enim mite
prodeft, fi aliquem verbis meis tenavero 8c in pro-
priis meis paflionibusmanfero ? Beneilli, cui malitia
cedit m bonum 3 fed vas mihi proprite telutis interem-
ptori! N on eft indicium mehfueti cordis, inconfiderate
ahum corripere, aut in correptione modum tranfire, vel
non pofle motum invedtionis differfe, donee ira in man-
uetudinem , & zelusamara redeant in dulcedinem.
^orlitan tunc videbis , non efle tantte
fingulis ^
tuti, propofitum propofito jüngere, perficit hominem
virtuofom, devotum, purum, tendtum 8c reli-
giofum, Deocharum, 8c hominibus gratiotem. Hoc
ordine promeretur homo nomen novum in calculo clau-
fum 3 quia calcatis vitiis efficiturcandidusinterius, 8c
fiepe fruitur confolationibus fupernæ dulccdinis, quæ
ignotæ manent carnalibusôc tepidis. Ruminemus igi-
gitur, fedula mente, præfentem verficulum adversùs de-
teftabilem defidiam ad igniendum nos, 8c fi*atres no-
ftros in amorem fpiritualis proceflùs, ut 8c vitia notera
curentur, 8c donationes coeleftium virtutum in nobis
augeantur. Neque enim fraudabit à defiderio tea
fidèles certatores Spiritus tendbus, qui utvirilitercer-
tarent, hortatoria voce infonuit, dicens : Vincenti da-
bo manna abfeonditumi Apoc. II. 17.
E P I S T O L A *
de eußodia habenda ad feipfum.
JPRater m i, in Chrifto diledbe , videas quomodb
cautè ambules, quoniam dies mali funt. Magna cau-
tela eft tervo Dei habenda in omnibus verbis, 8c ope-
ribus teis. Nam qui non eft prævites in rebus teis, aut
cito lædit aut læditur 3 8c magnum damnum tentiet in
fine, quilquis in principio fuitnegligens autpræceps.
Diù perpendendum eft antequam fiat aliquid, 8c fie-
pius recurrendum eft ad cordis habitaculum, ne homo
fit abfque confilio, ficut gens prava 8c exalperans,
quæ non direxit ad Deum cor fuum.
Igitur præcedat oculus tuus omnia opera tua , 8c
omnia age cum prudentia, nec incedas per aliéna fa-
dba, te negledbo3 quia nemo illotepièntioreft, cujus
«ftnima fua temper in manibusejus eft. Non habet homo
chariorem ; ~ culpze reum . ___th_et_eu_r_u_m7, _n_e_c_ m_e_l_io_r_em__ f_u_bf_t_an_t_ia_m
ouo^rm^fi P P fB B acct^am excufabis, teperp)fuper terram (fibene cogitaverit) quamanimam team;
• lt° indl? nabanSi fed& tUiE maliti£e im~ Debet igitur vigilare, 8c temper efle in cuftodia ani-
P . «tenonmoommv. ma . fuaf quia dhilcompararipoteftfaluticjus. Salus
enim confiftit in veris virtutibus 3 odit 8c abominatur
omne vitium. Quantb quisnititur contra vitia, tan-
to magis accedit ad virtutes 3 quantb virtus amplius
placet, tanto plus deteftatur ejus contrarium. Co-
gnitio vitiorum multumprodeft ad fuperandum vitia:
pluf
.. D1S n°n incongrue, quod tantillum non potuifti in- junæ perferre. Lugebisquoqueplus injuftam correptionem,
quam dites culpam F
r n U eategùpr, te nondum didiciflè parvos fratris de-
alr crare 5 quotidiè infirmitatem propriam ab
H e tecras portari. Cur ergb eamdemmifcricordiam