4JJ Joannis GerfoniiWsMummtione Cordis. 4^6
datam « in rebus comnralibiis itTwmnn-innpm . 1 mir»» Vmmîlit-,corporalibus imaginatîonem qüæ.nc ronHÜælSs — • >
quandoque protenditur ufque ad iniàniam. Süpéreft
imago mulieris lapidea, cujus infpedtione nimis crebrâ
quidam fedfcus eft philocaptus, quemadmodùmdé Pig-
malione 8cfoa imagine narrant fhbulæpoëticæ, 8c dê
Narcifco, qui propriam in fonte pcrlucido fpeeula'ns
imaginem, fie in ejus forma ftultus hæfit, utoccum-
beret. Potuerant hîc plurima dici de eau fisy 8c modis y
hujufmodi læfionis virtutis phantafticæ, ideb quod vi- A
gilantes patiuntur fomniantibus fimilia > ôc hoc vocatur
Gallicè refver Vel refverie, ità ut reputent ea. jquæ in
folaphantafiaverfanturinteriùs, exterioribus pèrcipc-
re ienfibus. Notumefthocin maniacis. Notumpræ*-
terca in quibufdam melancholis, qui nonnunquam Vo-
lunt fe devotos, meditativofque dici, & réputafi., quos
hujufmodi profundata circa corporaliaphantafiatió fecit
errare multiplicitef, eoufque, ut in elevatione Corporis
Chrifti, velinaliarecogitatione foaexiftiment fc
videre realiter Deum-Crucifixum, aut fubalià qüâvis
phantaftica forma corporaîi j putantque alii fc voçes
audire tanquam Ghrifti, vel alicujus Sanctorum. Qua
foper re pro aflignatione naturalis caulæ diverfe font à
diverfis foripta volumina, de quibus non eft nuiic di-
ccridum per fingula.’ •
parat humilitas, captivans. omnem intelle&um in ob-
fcquium Fid&y 8c fémpér alierid magis quam proprio
credens judicio. Finis.
JOAN N I S GERS ONI I
I)o£lorU&^ancelUriiPmßi»ßs. ..
t r a c t a t u s
D E
I L L UM IN A T IO N E
C O R D I S .
A d m s s . codd.rm. 134.
IL L V A d I N A N S tu mirabilïter À montibm <tter-
nis, loquitur ad Dominum Propheta, turbanfunt
omnesfiriJîpj,entes corde , P f lxxv. v . Nimirùm,
quia Dicit in/îpiens in corde fuOy non eji Deus^ Pf.xni. 1.
Au t fi dicit in corde foo, quoniam Deus eft, 8c co-
gnofoit, ficut Philofophi, quibus manifeftavit Deus
invifibilia ipfius per ea , quæfadta font , Rom. 1. 20.
Ipfùm tamen nonJïctit Deum glorificaverum , neqûegratins
B ep.srunt y, propterek obfc'uratum eSb injipiens eor eorum.
Ibid. 2.1 Ppfiümus autém montes æternos (unde
provenit illuminario mirabilis) dicere très perforas di-
ftinctas : Pat rem cui apprôpriatur potentia -, Filium,
cui fepientia j Spiritum làndtum, cui clementia. Quitus
appropriatis, quafi.tôtidem digitis, quibus Deus
orbem, totidem quodammodo radiis, illuminât 8c ve-
nuftat, dans unieuiqiie rei modum, fpeciem 8c ordi-
nem. Sed ecce in cordisexcla-
In Tra&atultoa dfue nPt aaffliiqounaib.us memoraH
oe a d jtôà jm ie xM S .C od .F 'iE l.i'& f.
^Dvertendum quod tteditàtuns duplices intercetg-
i*as tenduntur iniiâisc. ÏJna dijm petunt confi-
liumfupei-occiirrentibus (crupülis inMèditatione'fiia;
præfetim inuliei' à viro. Ahera, dum funt iii actii
Meditationis.' Fit in primo cafu, çrebrius & levius
quàm à niultis credi poteil , agglutinatio quædam ^"-'u ccue eogimur m meditatione cordis exciaanimorum
velata pallio fols; devotxque dilectionis, marecumPropheta: Filü hominùm uJqueqHo gravi cor-
quas. primo confobulationibus , fob typo quærendi quid diligitis vanitatem, Ô1 quezritù mendacium^
confiiii quæritur : de -hinc anima veluti confricata ^ I7- 3- R-cliâis ergo poft tergum montibusiftisæ-
g le lç it , Stfonfim igné cæco carnalis amoris carpitur ^ernis, fit cor grave terrenis incubans, f it vanum &
oturitur. Necintelligitur primo donee tandem ad ri- ^ ane5 vanitatem diligens , fit cæcum & infipiens,
f e leves, ad fàcetos , blandofque geftus perventum dum quærit mendacium. Conquerebatur hoc Prophe-
eft. Avertat Deus à fervis fois id quod reliquum perfonam in fo talium e^primens : Conturbatumeft9
filemus. "Timeo , inquit , Apoftolus , ne dum jjjiritu mquit, cor meum, Pf.xxxii. 1 1. propter gravitatem:
coeperitü, carne confumamini. Gai. m. 3. Scripfi jam dereUcjuit me virtus me a , propter vanitatem : & lumen
pluries talia, confequenteç ad Auguftinum, nomina- oculorum meorum, fopple dereliquit me propter cæcitim
in- Fractatulo De grobatione Jiirituum. Incur
runt aliud periculum medifentes , dum folis phanta-
fiis , dum folis imaginibus corporeis fotradunt, &
töto corde vehementer incumbnnt > fit proinde quod
- e f c n s , dum tranfirc fatagit in contemplationem,
collabatur ad melancholicam foi phantafticam lrnfio-
nem j ita tandem ut imagines rerum verfetas in imagi-
nativa virtute pro rebus ipfis exterioribus accipiat. Et
ficut evenit in fomniantibus , düm dormiunt, non
aliter iftis in vigilia convenit, quorum verba & opera
nullam inter fe connexionem , nullum ordinem
forvant: ubi neque eft principium, neque finis 5 ubi,
iicut vulgo dicitur, neque eft caput, neque caudaj
led de Gallo fit feltus ad fignum : ita ut vigilantes
fommare videntur. De qualibet dicunt vulgares: Ils
refvent. Ou: font enrefverie. Porrotimentnon timen-
da, Iperant non fperanda j nunc gaudio diflblvuntur
tatem : & tandem miforum valdè quod foquitur j & id -
ipfum^ quid enim hoc ipfom nifi cor ? non ejl mecum : Ibid,
quippe per inania diiperfom eft, ficut meditatur inania.
Redeat igitur ad nos ipfos cor noftrum, fi tamen cor-
dati, non excordes , ficut columba JeduCla non habens cor
fumusj Ozee vii. 11 . quin potiiis redeat ad Deum, qua-
tenus illuminetur mirabiliter à montibus æternis fob
meditatione multiplici, fimplici tamen. Ecce diim
levamus cordis oculos in montes iftos , méditantes in
eis potentiam, ad conterendum cor durum 5 fepien-
tiam , ad illuminandum cor cæcum} clementiam, ad
convincendum cor ingratum, gelidum & lapideum :
occurrit circa quodlibet horum trium quadruplex meditationis
radius fplendidus, & corufcus. Meditatur
itaque Deus ipfo tariquam Creator incomprehenfibi-
lis , tanquam Judicator terribilis & horribilis , tan-
i . r— .m- , livuiv gauuw uuiuivumur, ^ q1 -u-a-m--u Gtuuabuermnamtours ,o ciux.lantoifclqimuouasa, p&ot henoc- quoad potennunc
lubito moerore tabefeunt} quales egentampliiis^tiam• Quoad fepientiam vero meditatur cor, ipfom
fomento Sôcratis, quàm monitione Sàpientis.
Conforgit hic difiicultas non modica, qualiter vi-
delicet feiri poflit diftindtio inter revelationes veras &
^ant ab Angelis lucis , aut tenebrarum,
oc eft, a fendtis Angelis, autdiabolis. Quas reve-
lationes utique abnegare non poflùmus fore nonnun-
quam a perturbatis phantafinatibus & erroneis. Félix
promue , qui in lege Domini meditatur die ac nottey
Fl. 1.2. il tamen cornes fuerit diferetio, quam folam
»j- j'ivuLjRiii AiivUiulLm LUI , I^IUIU
Deum, ficutDodtorem, ficutDudtorem, ficutMe-
dicum, ficut Sacerdotem. Poftremo clementia mon-
ftrat Deum ut Patrem, utRedemptorem, utamicum .
& fiatrem, ut fponfom fingularem.
JOAN -
ayj TOe Simplifientwne Cor dis. 4/8
JO ANN I S GE RS ON 1 1 n o t u l a t e r t i a .
Vpltoris érCancellarii Parfienfis | a lß t y p ß » m i v e r f l l i , q«ali-
T R A C T A T U S
D E
S IM P L IF IC A T IO N E
S TABILITIONE
S E U
MUNDIFICATIONE CORDIS.
A d A ÏS Si Codd. ViÜv 2 , 8 5 V Colbert, p p . Navarr.
unutn '& Ad . Targny.
N O T U L A P R IM A .
D e v i abftraüiva intelleUus.
J * ) I c e s fortaflis , quod non habeas conceptum di-
a . ledtionis b on i, quin. de neceflitate feratur cordis
A intuitus ad h o c , vel ad illud bonum particulate, ut
ad. bonam. tunicam, ad bonum cibum, ad bonum Iiqt
minem *, & ita. de reliquis. Relponfio tibi patet per
alteram confiderationem priorem de vi abftractiva cor^
dis intelledhialis ■, per cujus virtutis operationem tolle
bonum hoc , tolle . bonum illu d , ficut loquitur Augu-
ftinus, & remane bit. verum , <&generelle bonum. Quod
qualiter fiat, jam äperuimus.. Conveniuntnempe bona
omnia in una generali ratione, qum eft convenientia
ad appetitum. Bonum quippe eft, quod omnia appe-
tunt. Denudes igitur hanc rationem boni ab ubi &
nunc, hoc eft, a loco, vel fitu, vel tempore j abomni
prmterea confufione, feu connotatione accidentium,
& erit ille conceptus qui remanebit-,: abfolutus, 6c
univerfalis, conveniens omni bond.
IN /implicitate cordis quarite ilium, Sap. I . I . Hanc,
Sapientis exhortationem , hanc fimplificationem
cordis illi facere nequeunt, qui font in fe multi-,
plices, variique. Proptereanecefleeft, Ipirituale co r1
animas, (>juiacaro non prodefl quicquam Joan. vi. <54.)
ad unitatem recolligi, fi cavere debeat periculum,
quale notavimus in fine Tradfcatus alterius. Hoc verb
quomodofiat, explicate difficilius eft, quam qualiter
non fiat agnofeere. E t quidem apud eruditos in Phi -
lofophips difoiplinis habebit ifta manududtio noftra pri-
ma minus difficultatis. Pollet itaque nofter intelledhis
vi abftradHva, quas longe perfedtior, efficaciorqueeft,
quam ponatur in <eftimativa virtute bruti, utpote ovisj
quas tamen, ut dicit Avicenna, ex motu 6c figura lupi
vifi elicit mox inimicitiam non fenlatam, quam refu-
g i t ., Nofter igitur intelledhis poll inlpedtionem phan-
talmatum caufatorum a rebus extrinfecis, unde format
primp epneeptus va^os abomni connotatione accidentium
denudatos, u tafitu, a loco, a figura, a tempor
e , 6c fic de aliis: quo fadto remanetinanimafimili-
tudo efientialis, in qua conveniunt exterius , a parte
rei, omnia fonfata qumfontejufdemgeneris, vel ejuf-<
dem Ipeciei. Exemplum primi, animahtas. Exemplum
fecundi, humanitas. Qua denudatione fic fedta, rema-
net abfolutus 8c univerfalis conceptus animalis. Rema-
net infoper fpecificus & abfolutus conceptus hominis,
quos fignant voces iftm j animal 6c homo.
N O T U L A S E C U N D A .
N O T U L A Q U A R T A .
Q U je RI s forte iterum, ubi eft illud omne&ge-
* nerale bonum ? Ecce cadit in materiam corhmu-
nem de univerfalibus quid fint, 8c fi fint in rebus extra
prater omnem intelledhis operationem. Dicimus
autem, quantum hie fetis efle putamus, quod univer-
falitas derivatur , 6c fundatur in rebus fingularibus;
alioquin fidta eflet: fed confummatur 6c conftituitur in
operatione intelledhis abftrahentis, eo modo qui tadtus
e^ .9 Unuhtudines rerum in quibus cflentialiter, fou
quidditativè conveniunt ab ubi 6c nunc, id eft, loco 6c tempore. Unde fi quadras : ubi eft humanitas ad
extra ? Dico quod in hoc hornine fingulariter, 6c in
altero fimiliter, 6c fi nullus eftèt fingularis homo,
nulla permaneret exterius humanitas 5 quoniam De-
firuttis primis fubflantiis , ut dicit Ariftoteles , impof.
Jibile e jl, aliquid aliorum remanere i nihilominiis ad-r
hue remaneret hoc univerfale , humanitas interiiis in
mente Angeli, ficut ante mundi conftitutionem erat, 6c prout nunc eft univerfalis ratio humanitatis in men-
]te Dei, nec erat res aliqua quam mentis D e i, neque
realiter, ut omnes concedunt, neque formaliter , ut
nonnullis placet. Eft demum Articulus Parifienfis
condemnatus dicens , quod ab seterno fuerunt extrè
Deum quidditates aliquee , vel univerfeles rationes,
quales phantafiati font quidam eflè univeifalia realia
prater Deum, 6c prater omnem intelledhis operationem,
fou conceptum.
D e ßmplicitate cordis in meditatione per abfiraüionem
a phantafinatibus 0“ figuris per bonum.
N O T U L A Q U I N T A .
£V AUU LA JV1 U S
de umplificando meditationem noftvam circà d
vina, per abftraâionem à phantafinatibus & figuris. Ei
te lle t , quod feimus nos habere dileâionemboni, i
odium mali. Stemus in his paucis primo, quoniai
mvenitur fimile de reliquis multis. Audis igitur & c i
gnofeis quod diligis bonum. Interroget te méditât
tua, quæ res eft ifta dileffio? Conftat itaque , que
neque colorata eft, neque fonora, nequefapida, m
que odonfera, neque frigida, neque calida; non h
: , Item “ 'toroget te meditatio tus
quaker & m quo fe figat & ftatuat? cum id, inqt
efigere & ftatuerevidetur, nequefiguratum, neqt
rpulentum fit, calidum frigidum aut coloratum.
R U r su s ad intelligendum didhim hujufmodij
quód deftrudtis primis fobftantiis, impoflibile eft,
aliquod aliorum remanere. Attendendumeft, nelo-
cutio vera fit, dümloquimurdehumanitate, quaseft
ab extra, 6c de conceptuhumanitatis, quemintrare-
ponimus. Eft enim hoe nomen humanitatis primo rao-
do, nomen primm intentionis, fopponens immediate
j-j6cprincipaliter pro re ad extra, qümeft, vel effopo-
teft, fi fit ampliativa foppofitio , 6c h x c in folis fin-
gularibus hominibusreperitur. Hoe vero nomen, humanitas,
fomptum focundo modo, fopponit non pró,
rebus ad extra > fcd pro conceptibus de humanitate ha-
bitis ad intra, fou per Angelum , fou per humanum.
intelledhim. Aut eft idea humanitatis in mente divina
per identitatem locutionis, ficut ponimus , quèd fa-
pientiaeftinDeo, non per inh^fionem j fcd per identitatem
j quoniam ipfe eft Deus.
Ff j NO