riam font adepti ; tamen præcipua laude profcquen-
dus eft, qui duobus germanis proftratis 8c extin&is,
très Curios fplus confecit 8c fopcravit. Innumerioc-
currunt alii viri fortes quos poflem commemorare :
attamen fatis eft mihi oftendiffo, quod qui ejufmodi
infohta duella agunt, gloria: aut divitiarum ftimulis
a6ti, non modo non fortes aut ftrenui cenfendi font 5
fod audaces, cupidi, prodigi, atque infolentes, ut-
potc blandientes fibi, 8c intrà fe dicentes : Ecce ma-
gnus fa£tus fom 8c præceffi omnes gloria, vadam 8c
afffuamdeliciis, 8c fruar bonis, qui utinam huncverr
liculum benç fàperent : Vunit as 8cc. Eccle. 1.1. Utinam
eum in veftibus fois, ut font difoiflæ, 8c quas
multo nimis longas, ad magnam ufque diftantiam poft
fo trahuiit, foriptum haberent. Nec foliim in veftibus,
fod ( ut Chryfoftomus optât ) in parietibus, in
domo, inforo, injanuis,iningreffibus, 8c, ante omnia
, in confcientiis fois, ut eum femper oculo cernèrent.
Vereor ne fi diutiùs hunc Sermonem protendcrem,
non tam iftorum correâionem, quàm adversùs eos
invidiam concitare vellé exiftimàrer : redeo igitur ad
Beatum Regem noftrum Ludovicum 5 nufquàm enim
me converto, quin egouberem illic'foæ laudis mate-
riam reperiam. Is enim gjulmodi voluntaria, fed,
juvenili quodam furore, æftuantia certamina, de qui-
bus paulo acriora diflerui, magnoperè prohibebat, ni-
fi forte in cafibus, fi non Jure, confoetudine tamen
introduis, velpcrmiffis: contentionesquæoricban-
tur in Regno, vel inter affines Regni, magno æquita-
tis temperamento ut plurimùm pacificabat. Adver-
sùs vero hoftesFidei, tanta animi virtuté ferebatur
ficut Angelus Dei, figuratus (quantum arbitror) per
Angelum falutis qui apparuit Judæ Machabæo, cum
pergCret in auxilium fratrum foorum, præcedens eum
eques in vefte Candida, cum armis aureis, haftamvi-
brans 2. Machab. 11. Et hæc de fccundo principa-
li.Vifom eft haétenùs de comparatione Beatiffimi
Ludovici ad Angelicam naturam, fccundùm dupliccm
ejus habitudinem, ad Deum fcilicet ut creatura Dei ;
ad^rcgimen fobditorum ut Rex. Reftat nunc videre
( non gravemini) de ipfius humanitate ergà homines.
Humanitatis autem (ut hîc fumitur) très font
partes ; fcilicet humilitas , marîfoetudo, 8c miferi-
cordia, quæ appellatione vulgi pietas nuncupatur ,
prout tangit Auguftinus 4. de Civ. Dei’. Ingcntis in
Rege humilitatis manifeftum indicium fuit, quod
iftam fæcularem pompam, fàftum foperbum, qui Regibus
in Ecclefia, in menfa, 8c ubique parari fblet,
facile contemnebat. Quod bdnos viros ob eorum vir-
tutem obnixè reverebatur. Quod à reditu prima:
transfretationis, nec in fellis, nec fireno equoruih,
nec magis in calcaribus fois ufos eft auro, nec ferico,
aut purpura in dignitate morumv erfettiebnutsa,. amplitudine regalis fàftigii
Multa font ultra hæc argumenta foæ humilitatis,
quæ non necefle habeo hîc commemorare. Manfoe-
thuodminini evse irloli ,R iengdiso maifttii,p uclrautduerl,e fqquuoed, ibnaterbr aqrui o8sc t efmeri
pore captivitatis fuit converfàtus, eum bonum virum
8c mitem appellabant, facilèque ab eis amabatur. De
commiferatione verb Beatiffimi Regis apud pauperes
c8oc mafpfrleiâhoens,d eprleu ,r a vfoeln tv eoxceem epxlpar,i mqcuràem p voefflo mme. moDriea
more enim folebat ter in hebdomada, videlicet quar-
taj 8c fextaFeria, 8c in Sabbato, tredecim pauper i-
bus, quos in lebto fecreto jubebat difoumbere, per-
fonaliter fervire ; Sabbato autem tribus eorum pedes
lairare, tergere, ofculari, aquam manibus abluendis
fuutn idne rQe u: acduria gceoGnfmueat,u dinin Ai, dtveemnptuo,r iabcu scfàetcerraitsi oSroibleuns-,
nitatibus majoribus multùm adjiciebat ; in tantum qui-
dem, ut ducentis quandoque difoumbentibus payperibus
jejunus miniftraret. Domos etiam D e i, 8c paupe-
rum infirraorum crebro vifitabat. Hos pafcebat,
fomentis liniebat : vniverfbs autem interdùm verbo-
rum fuavitate recreatos ad patientiam erigebat. Ve-
rerer ne parùm mihi fidei adhiberetis, nifi eadem
quæ didturus fum ab aliis vos audivifîc arbiträrer:
fuit namque in Monafterio Regalis montis quidam fra-
^ ter leprofos, quem tanta hujus contagionis labes
corripuerat, tit oculis exefîs,* foramina tantum vi-
dcrcntur ; rubore quoque, atque ardore plena,
nafos, labiaque fiflà erant, atque cruenta. Hunc
ut erat fplitus vifitare, convivantem femel inve-
n it, nixufque coram mcnfà genibus Re x eum fâlu-
tare, confolari, invitare, atque pafoere ccepit, al-
latis ferculis quæ pro fe fuerant pàrata. Sanè cùm
per fiflùras labiorum nunc fanguis , nunc pus flueret
(mirum diâu ) recepto ïinteo molli atque mundiffi-
mo, eum leniter mungendo tergebat. O infignem pieta-
te virum! O Regem non Angclis modo comparandum,
fed per ipfbs Angelos in dextera Dei Patris ingenti
cum exultatione collocandum ! Corona, inquit, de
lapide pre’tiofo, qua coronantur qui mifericordiam a-
gunt, dicentePropheta : Qui cor on at te in mifericordia &
yiiferationibus. Pfal. cii. 4. Cur ergo nunc expavefci-
mus quæcunque pietatis opera his qui opus habent
impendere ? Afpiciamus , quæfo , Regem noftrum
nudos veftientem , egenos reficientem, confolantem
B languidos, leprofis miniftrantem : nullum tandem
humilitatis officium eum fobterfugit. At nos tranfeun-
tês viam, fi quem pauperem videmus aliquo forte tu-
more, vel ulcere deformem, os continue diyertimus.
Heu mihi, quàm defpicabilis eft ifte? Ille quàm hor-
ridus ! Eos ferre non poflùm , ita tencro animo fum
natus. Tenero te non elle animo patet, fed prorsus
duriffimo atque adamantino, qui neqùe egeftate, ne-
que languorc, neque denique ulla fratris charitate emol-
liris. Age microcofine ea quæ font exercitatioris
pietatis , ut eft illud , quod de leprolb dixi, leviffi-
ma tibi propofitio. Ecce pauper petit à te eleemofy-
nam , cur ei negas ? Nefcis quod qui obturât aurem
fuam ad clamorem pauperum, clamabit ipfi & nonexau-
dietur. Prov. x x i . 13. Ille te pofoitftipem vel dena-
rium,qui dédit thefâurum;immovero qui feipfom totum
dédit, 8c vendi voluit in pretium tuæ redemptionis.
C Qmmdiu (inquit Salvator nofter) uni ex minimis meisfe-
. cffisyTnihifecißis.MüXth.xxv.4.0. N on petit addandum,
fed ad remunerandum..Illc te petit oboliim,à quo peterc
habes Regnum æternum, cujus gloria tu eg es, quia non
fum condign a fajfiones hujus ftculi ad futuram gloriam.
Rom. vin. 8 1.. Veruntamen fi te tantum remordet impartir!
tantillum pecuniæ tuæ, ecce alius venit ad te ,
jam non aurum , non argentum , non denique ullum
operis vel laboris tui officium exlgens , petit folùm
ut ignofoas ei, qui in tepeccaverit. Ad hanc eleemo-
fynam thelaurus tuus in corde tuo eft , ibi auærere
coram Deo potes. Non tibi dicitur, profer (âccûlum,
aperi arcam , refigna horreura 5 neque tibi dicitur :
veni, ambula , curre , loquere , feftina , labora ;
ftans in uno loco projicere potes de peétorc tuo quod
tenes contra ffatrem tuum, faciès mifericordiam nullo
fumptu, nullo labore, fola voluntatej dimitte 8c dimitte-
tur tibi. Fortaffis inquies, quomodo poflùm ei dimittere,
qui tam graviter me offendit ? Audi non tuam fed ve-
ritatis vocem. • Si non dimiferitis honsinibus , neque Pater
vefler dimittet vobis peccata veflra. Matt. vi. 1 f .
Poftremo fi non vis alteri facere mifericordiam; mi-
ferere faltem animæ tuæ : ægrota eft : alioquin non di-
ceret Prophcta : Sana animant meam , quia peccavi
tibi. Pf. XL. f . Medere ei igitur unguento contri-
tionis , quod conficitur ex recordatione peccatorum
tuorumeum lachrymis. Nudaeft, fcilicet virtutibus:
ergo ne ejus turpitudo perfpiciatur, 8c nuditate foa cru-
befeat, operi eam veftimento falutis, hoc eft, Charitate,
qua operit multitudinempeccatorum. i.P e t.lv . y. Scripturn
tum eft enim : Beatus qui cufiodit veflimenta fua , j i e
nudus ambulet. Apoc. xvi. if. Eforit anima tua; da
ei panem vitæ 8c intelleéèûs, 8c aquâ fàpientiæ falutaris
pota eam , ut de te merito dici queat : Animam eft-
rientem fatiavit bonis. Pf. cvi. p. Captiva eft, ôccon-
cupifcentiarum laqueis conftrifta. lllaqueavi ie Babylon
, & capta è s , & ne feiebas. Jcrem. l . 24. Babylon
confufio interpretatur, 8c fignificat animam pec-
catoris, quæ in confufione captivitatis 8c tenebrarum
I . H J O de Pratis. Ille ut egregius, & apte inftitutus , pa-
r'averat vobis cibum eledtum, non dubito, pretiofum,
lautum 5 fplendidum 9 laporofum. Scd fortibus vin-
culis sftuantium febrium correptus (ita enim fummo
Regiftmilias placitum eft) ipfe grabatulo valitadina-
no taietur obftridlus , impotens eft accedere. Et
hanc ipfe impotentiam tarde plurimum & nimis infinUa-
re fas habuit. Erat enim vclle fuum validum atceden-
------- ’ ------u fiin u u ij ut Lcucurarum ui nuc , etiadmi hluuper,a ectoirapmo rfius pvriare cso. rpVoreirsu mvir ensi.h ilV cefrum nihil eft lllaqueata jacet. Sngiturnon vis eleemofynis, & ora-A quod non exuperet, & frangat fortis mgritudo. Ita ttiioonniibbuuSS ceaamm rreeddiimmeerree :; iinn .qquuoo pprrooddeerriitt iilllliiuuss AAnn-- aue direre bahrt rum AnuA-rlr . rr.n. . j - . . .
geli implorare auxilium, qui beatum Petrum, ruptis
catenis, eduxit de carcere, & per médias militumcu-
ftodias ad portas civitatis ufque perduxit ? Act. xii. Per
hunc fane Angelum puto fuiflè defignatum Beatiffi-
mum Regem noftrum Ludovicum, qui nos de carcere
hujus mortalitatis edudtos, per médias aëreæ potefta-
tisexcubias, folutiscarnisvinculis, adillam fupernam
Jerufalem , in qua , ut dixi, "coronatus triumphat,
invocatusperducit. Quod illé nobis præftaredignetur,
qui cum Pâtre & Filio&Spiritufànâo unuseftDeus,
unus Dominus, benediâus in fecula feculorum. AJOANNIS
GERSONII
T)o£toris & CancelUrii ftrijtenfis
E R M O III.
I N D I E
S , A N C T I
L U D O V I C I
Ad MS. Cod. Viet. 848.
Ded.it illi gloriam Regni.
1 Criptum eft originaliter 1. Paralif. xxix. I f . | & ad litteram deipfo Rege Salomone: tranflu-
‘ mitur autem nunc ad gloriofum Regem noftrum
totius Regni Franciæ Patronum fingularem. Te in
dperidmiti sD geluosri,o fuatm & V Rireggiinneam c,c ecluoir ugmlo rivaomca Rrie mgoeirtuaelreims,
&mu bs elaàtlau tdaincit eds e& o mfànluibtaubs imgeunse^r aptiroon iibmups e,t raitmiopnleo rgarbai-- tiæ poftulantes, & dicentes : A z e , fitc.
D E D I T i ll i , &C, I. Paralip. xxix. i f . J^Cce Reverendi Patres, doâiflïmi & fapientes Vi-
ri, ecce nunc acceiîïflè vos confîdero ad menlâm ver-
•Dei 1 de qua per Prophetam : Parafti in confbeHu
cmtueomm eenffti mfa-p. iePntfi ax ,x nq.u yod. & Prov. ix. 1. de eadem di- pofitit menfam & mifeuit v i-
” «m. Hanc verb menfam apponi hoc die , hoc loco,
«hachora, &mos habet hadenùs, & gloriam Reg Ul dflrW ; R POTS! trim liVounl.’n ------ ../T;
A . ----1---- -7 — *■ *•»**&***• A'-'itio «-gllLUUU. lia- que dicere habet cum Apoftolo ; Telle mihi adjacet,
fed ferßeere non invehio. Rom. vn. 18: Quid ageret
tune iftud venerabile, & infïgne, égregium •& re-
gium Collegium hæc audiehs, quo fè verteret inter
has anguftias conftitutum ! Remitteret vos abfqueci-
bnoorjeujmun. oMs?i nHiftoracr eaut teexm i minpfroolvitiufmo ,v eirnbci ucriibaulme, ? inHhooc-
vero difficile & formidine quadam deficiendi trepidu-
Ium videbatur. Tentatæ fiint viæ multæ ; & (utfub
compendio rem eloquarj farcina hæc prædicationis
tdieobniilbibuuss i mhupmofeirtias emfte.is cüm multis & magnis inCulca-
Quando impofita eft ? Die Martis primo poft Vefpe-
ras, &fèro ilïorecepi primo thema ab altero jam af*
fquume pmtuamter. iNæe qclueec fe1 n0i mm ithhie rmelaitbilsa, &e efxt, coqnufoè qumeangtii,s nieg--
nofeat, & benigna fit prudentia , Se humanitas ve-
ftia. Renitebar quidem, multa ôc varia animo circum-
B pvroælvfeenrtsi m: niemffiigrùiems pheortrerrirdeæb ancot nmcuet iepblüarnimt am ;e ndteumæ
mrae,a mfoe. dUi nSae , tuarrproisg adnetifsc éhteism efbrirtmatiids antioot.a tioIt.a Avildtee
hcet, fi in menlâ Sc Conventu ifto celeberrimis ,
ego quadam frontolà, aut ftolida animofitate im- "
provifus accederem prædicationis epulas miniftradidsu
l^tvf evluetr bilolorutims ( fivcaufte udliicsi,t ura)t qmuaen ifbiâuisl i,b uvse,l utv feolur-t
geltu immaturo turbatoque , quæ omnia naulèam,
rilum & cachinnum difeumbentibus, magis quàm
troefre cvtiitoionseem p rpærdæibcearnes , viqdueirde natluiur.d eIftat,q uqeu àPmr æhdoimcao-
magnis vocibus* ad fui irrifioncm inclamitans, Sc in-
mviatanndsa ?ta N8ich ilcoomnfiniluias ielxloproufmui mqeu iSbcu fsb rntuihnial s nmeegaasr aed, ■
nihil non credere fas habui. Scient ergo & fidens in
flammam mitto manum , ut Hieronymus loquitur,
Beatum Ludouicum hu jus^p âæ indf “ ,‘,^ Z r, lciens, quod non eft ludus prodire Ein PpUubbUli°curm ’, ?Sc B H finguJem.’inC H E H l B M l i l f f B
nidecet- Rruni I H S M M puoicum ec impudens mendacium) ad rem venio ,
eft Univ’erfitaf infignisSc ptæcTarf Porto uuan i g i n W W B B i H r n Y j . 7 - D , » -u m i u j IL ICI , IJ U O a eit Umverfitas hæc infignisSc præclara. Porro quanta
ht aviditasveitra fobria, 8cfanâa, guftandiinhac
omreen Dla epia, neemx qiluiuom v i,v it qhuoim eoft. verbum pro'cedens ex Matth, iy. 8c Dent.
dViIcIIa. mfr.e qDueiness ,i fltoe cvuesft,e rhCoornav, ecnotunsvoivftæen dpirtæ. fStoe dfquunitd,
îcnoqauduis^ c mibi ilmluidn ifTtrharteonr . oirvd.i n4a.t usdeeft, ut videamur Panmli nctienmt panent
& non erat qui frarigeret eis. Coquum diverforum
ferculorum appello Reverehdum in Chrifto Patrem
ac Magiftrum , Dominum Abbatem Sanâi Germani
8c humilitati.s g pleodriiab uisn dpere fmueirte, heagbouiil.l Namu ncco enotdememn earnei,
mo infàmiam, fi qua oborta fuerit, 8c verba hominum
nine inde volitantia, Deo propitio, contempturus fom,
fcienscum Apoftolo, 2. Cor.y 1.8.8cHieronymo, quod
per mramiam yenitur ad Chriftum, quod oportet feire
abundare^ 8c foirepenuriam pati. Philipp.iv. 12. Et fidens
prætereà in auxilio illius qui dixit : Ap e r i os tuum &
implebo illud, Pf lxxx. 11. adjuvantibus interceffio-
qmubouds Regis noftri, de quo nunc oftenfori fumus Dedit illi Dominai gloriam Regni.
His ita pro re , 8c tempore prolocutis , 8c abfque
mendacio noftro verè prolocutis (abfit à nobis tam
3p(1u bSficrmumnn /8>cm imnpnuomde nï«s mendacium__)_ a_d_ _r_em__ _v_e_n_i_o .
in generalem ,. in fpecialem , 8c in particularem.
Déd it illi gloriam regni. Quis dédit ? Non du-
bium , quin ille, a quo omne datum optimum, &
omne donum perfeblum deftrsùm efi defiendens h Pâ tre
luminum. Jacob. 1. 17. Ille qui habet in ve-
fiimentis & in femore fito feriptum : R e x Regum de
Dominus dominantium. Apoc. xix. 16. Sic enim ati-
ntoen, odme aitlilcoè ilno qcuujeunsd umma nfuu iet fat bdfaqruee Rnoemgninuims e cxupir evfuflior -
8c mutaré , ^ quia dominatur filiis hominum. Dan. iv!
Sed cui dédit ? ütique Régi noftro , de quo hodii
YW î Sermo