Joannis Gerfonii i f 0 4
iJ ° 3 mitas. Qui quidcm diabolus erat veluti onuftus parvis
lampadibus, vel phialis, qute. refpondit efle diver-
fa tcntationum pocula 3 8c cum aliqui Monachi rc-
futarentunum, prasfentabatalterum, quoadufque tandem
unum plaCeret. Rcmedium eft , fumere e di-
cunque effet in terram projebtus, 8c vulneratus undi-
que j fed reclamabat per figna, cum non poflet per
verba. Ideo oramus Deum, non quod non tentemur,
led ne confentiamus tentationibus. Pejus in hac ten-
tatione longanimi eft, quod fepe inimicus ponitantc
verfo delebtationem in bonis diverfis operibus, modb oculos Temper ftatus aliorum hominum, quibus j
in uno, modb in altero> fi aliter non inveniatur fpi- lius fuccedit, 8cc. Remedium eft, cogitare contra-
ritualis delebtatio 3 quamvis bonaconftantia, 6c in ali- * r*Lim ■> & non ad hominum opinionem, fed fecundum
quo ftatu firmitas melior efiet, 8c ftudiofior. Aliter Deum, 6c rationem.
etiam fit hoc prselium refpiciendo locum debiliorem,
& eft generaliter locus in quo magis ponimus amo-
rem noftrum proprium, mundanum, fenlualem aut
carnalem. Sivefit in defiderio laudis, aut pads cor-
pofalis, five in timore diffamice, vel laboris, five in
ardenti cujufcunque rei amorequantumeunqueparvae,
quam inimicus conabitur tollere. Tunc videtis quo-
modo aliqui fe pro nihilo affligunt, fiepiflime 6c in-
terdum plufquam pro re quas millies melior eft. Et
per hoc cognofcit homo ubi fua fita eft infirmitas,
vel inordinata affebtio, cum ventum fuerit ad aliquid
accipiendum , aut tollendum. Perfbna.reputabit fe
humillimam, dicentur ei vituperationes aliquae, earn
mox videbitis inflammari, 6c irafei. Remedium eft,
prieftare cor fuum rebus tranfitoriis, non donare j hoc
eft quod quis reprehendatur cum voluerint reprehen-
Prtelium immundum 6c fpurcum eft , quando per
inimici fuggeftionem fpurcas veniunt cogitationes con*
tra Deum, aut Sanbtos & Sanbtas ejiis; perfona ipsa,
quje hasc patitur invita, led eft ad incutiendum ei timo*
rem, vel ut ponatur in dubitationem maximam , 6c
dc dubitatione in calum. Remedium eft, quod per-.
Iona nihili pendat, 6c hocrideat. Quamvis enim tales
experiaturtentationes, ipla non confentit quanto
enim plus involveretur illis , tato magis drafeeretur.
Exemplum de parvis canibus , qui allatrant eos qui
per fiftunt, 6cceflant, cum eorum non curatur latratus.
Aliud pradium immundum 6c fpurcum eft tale
interdum , quod fecundum dibtum Sanbtorum Pa-
trum aliqui inimici non dignantur tentare propter me*
moriam perfebtse eorum naturae. Alii verb inimici
tentant propter unam trium caufarura. Aut quia eft
lores. Nota hiftoriam de Sanbto Hieronymo: quali-g horribilius coram Deopeccatum, 6c quod graviorem
ter Angelus eum verberavit, quia nimis ftudebat in
Libris Gentilium 3 6c ex altera parte, quomodo poll
tentationem carnalem in deferto confolationem habe-
bat Angelorum. Nota de hominibus qui fèipfbsju-
ftificant, veluti fi nunquàm tentartntur de luxuria.
Prælium durum, 6c longanime eft, cum inimicus
in parvo tempore vincere non poreft, led luam continuât
in dies, 6c in horas tentationem, ut tandem
vincat per fàftidium, 6c projieiat hominem in defpe-
rationem, ut à Deo relinquatur.
Exemplum de luxuria, quæ Temper tentât aliquos
homines: avaritia,alios> ira verb alios,fecundum ftatus,6c
affebtiones, 6c præcipuè homines otiolbs, qui non con-
fidunt in Deo. Defideriaocciduntpigrum. Prov. x x i.2 f .
Remedium contra horribilem hanc beftiam, 6c peri-
culofilllmum prælium, eft conftantia, longanimitas,
6c perfeverantia, judicando Temper quod quantumcun-
que tarde Deus tui miferebitur, 6c fuccurret.
in hoc mundo, 6c in altero meretur damnationem."
Aut quia lemper facile fieri polfunt hujulmodi pecca-
ta, fine verecundia, 6c timore mundi -, quamvis ali-
quando hoc feiatur. Aut eft quia fie peccantes no-
lunt, 6c ferè nunquàm polfunt plenc 6c perfebtè con-
fiteri. Innocentes enim loqui non audent quafi in
Confelfionibus, ut interrogent eos qui funt culpabi-
les, 6c benè hoc feitur. Remedium eft, recurrere
ad Deum, 6c nihil celare Patri fuo fpirituali, 6c fe
obligare ad ccrtas pcenas corporis aut fortunæ, fi quis
relabatur 3 modb ifta obligatio fiat diferetè, & per
confilium, taliter ut compleatur. Poftremo pro ge-
nerali remedio cogitemus, quod inimici non habent
ullam poteftatem in nos in bello hoc fpirituali, nili
in quantum volumus propria uti voluntate, E>ei obmit-
tendo voluntatem. Nihil ergo eft quod nos faciat
fuperari, nifi propria voluntas, aut amor fui ipfiusj
quando Icilicet defiderantur honor, 6c divitiæ, vel
Exemplum de Sanbto Petro, qui ufque ad occifio- C voluptates, aut aliter quàm Deus vult. Sed nos d*-
nis tempus remanfit in carcere : hinc Angelus ei luc-
currit, quia habuerat femper fpem in Deo firmam.
E t nota, moraliter loquendo, de uno peccatore, qui
erat in tenebris ignorantiæ , catenatus impatientia ,
dormiens per negligentiam -, mala eum cuftodit locie-
tas. Catenaquædam ei pendet in collo, ne confite-
ri poflit, 6c altera in manibus, ne benè valeat ope-
rari. Angelus eum ferit, 6c illuminât, per infpira-
tionem, 6c adverfitatem. Judicando etiam quod fi
ifta tentatio non eilet, veniret fortalfis alia multb
fortior.
Exemplum de Moniali, quæ defiderabat liberari à
tentatione carnali, 6c cecidit in aliam pejorem, de
qua dicam in fequentibus. Aliud remedium eft : comittere
deberemus hunc proprium amorem in rebus
tranfitoriis, confiderando mortem, & finem mortis
noftræ, 6c quod ipfe faciet prælium tunc inimicorum
contra animam noftram, cum fuerit circundata, 6c
undiquaque per iplbs inimicos acculâta. Valdèmilè-
rabiliserit6c defolata, fiboni Angeli ad ejus non fue-
rint liibfidium j fed non crunt, fi eis in hac vita non
crediderit.
Nota quomodo fanbtus Joannes Eleemolynarius ti-
mebat accufationem quæ futura eilet illi de omnibus
peccatis mortalibus per inimicos. Sanbfca verb anima
non habebit confiifioncm, cùm in hoc tranfitu mortis
liios alloquetur inimicos. Quare. Quia boni Angeli
erunt potentes defenlbres, 6c condubtores ejus ad
gitando quod homo non peccat, quantumeunque fit j ) thronum ufque divinasmajeftatis, ubiipfacoronabitur
in tentatione longa, öcdurantij fi illi non placeat ten- propter vibloriofum pra^lium, in quo luperaverit ini-
tatio, immo habet magnum meritum. micosfuos. Adhanccoronam, 6cgloriam, nosper-
Exemplum de fido fodali, qui nunquam dicebat ducat Pater, Filius, 8c Spiritus fanbtus. Amen,
malum hoc verbum reddo me vibtum , quantüm-
J O A N -
JOANNIS GERSONII
T>oBoris & Cancellarii cParifienfis
SERMONES V.
I N F E S T O
O M N I U M
S A N C T O R U M .
S E R M O I.
Ad MSS. Codd. Vibfc. <5p8. 8c Navarr. unum
Exultabunt SanBi in gloria, loetabuntur
COllætantibus Sanbtis 6c exultantibus in gloria
, quid fupereft ( ô dobtilfimi Viri Patres 6c
Fratres ) nifi fatagere talem habere devotionem,
u t , eisintercedentibus, ad eorum pervenire mereamur
focietatem 5 quoniam non habemus htc civitatem manen-
tem^fed futur am inejuirimus. Heb. XIII. 14. Quod fi naturale
eft exulibus à patria lua, quod nefcio quæ dulcedo,
cunbtos allicit lermonem de ea 6c frequenter facere , 6c
cupidiùs audire : nos à tali patria, tales exules, nonne
multb ampliùsidiplumagere, natura ftimulante, com-
pcllimur ? Sufpiremus igitur ad coeleftia, ut ibi fixa
fint corda noftra, ubi vera funt gaudia, ubi cives Sanbto-
rum habitant, 6c domefticiDei, præftolantes adven-
tum noftrum, 6c in adjutorium promptilfimi : tantum-
modo non oblürdelcamus vocantibus, nonrepellamus
adjutores 3 adeamus potius illuc dfevotionis pedibus,,
interpellantes in primis T e Reginam coelorum, T e
Dominam Angelorum 3 qua aperiente pro nobis os
iliud benedibtum, os plenum gratiarum, protinus ota-
bunt Sanbfci Sanbtæque omnes. Quibus in commune
orantibus, quo pabfco formidabimus de repulla ?
Eia Advocata noftra, iliud os gloriofilfimum pro nobis
aperi ad orandum, quemadmodùm in hac die lo-
lemnitatis 6c lætitiæ noftra aperimus ad te falutandum,
dicentes: -Ave gratia plena, ôcc.
J iX V L lA B V N T SanEti in gloria latabuntur in eu-
bilibus fuis,' Plàl. cx L iv. f . Collaudaturi Sanbtos'
Sanbtafque omnes, ut 6c debitus eis honor fiat à no-
bis, ac vicilîim fua nos intercelfioadjuvet, utdcmum
ad imitandum eos liianosexempla alacriores efficiant 3
( iftæ enim tres funt prælêntis inftitutæ celebritatis rationes)
proponimus verbum prophetici carminis : Exul-
tabunt SanSli in gloria , latabuntur in cubilibus fuis.
Et quidem iple Philofophus in experientiæ natu- _
ralis Ichola verlàtus , tradit in Rhetoricis , quod de- ^
lebfcationem omnia profequuntur, 6c gratiâ ipfius
delebtari appetunt, nee femel in hanc cadit lèntentiam.
Nihilominùs idem duas lætitiæ vel delebtationis fpe-
cies condidit. Unam. (quæ eft ftudioforum) puram,
Tomi I I I . Fars I I I .
!» cubilibus fuis. Originalster PU cxlix. j.
laudabilem, tranquillam, diuturnam: hinc eft illud
quod Philofophia admirabiles habet delebtationes fir-
mitate 6c puritate* Alteram dat, quæ à vitiofis vi-
tam pecudum eligéntibus inquiritur, & hæc foeda,
turpis, inquiéta, brevis, nocitura, qualis fuitSarda-
napali.
l Hanc lætitiarum varietatem locis plurimis Scriptu-
no-, ra làcra non filuit. Latamini, inquit, jufli in Domi
Pfal.xxxi. 11. ecce bonam lætitiam. Audi ma-
lam : ln malefi ci is fuis Utificaverunt Regem. Olêe. VII. 2.
Et talia fine numéro pofuit facra Scriptura. Duo pro-
portionabiliter cubilia eadem. facra Scriptura condi-
flitbinugsuit, prohibens unum per os Pauli: Non in cubi,
inquit, & impudicitiis. Rom. x m . 13. Quo
perlebto verbo lumen Ecclefiæ Auguftinus converfus
, eft. Laudat alterum in Canticis 3 dicens In cubili-
* bus, & in hortis aromatum. Habet quippè lætitia 6c
exultatio vitiola probroliim, vitiofumque cubiculum,
lànbfca verb fanbtum , quale notant verba thematis 3 Exultabunt Sanïïi in gloria , Utabuntur in cubilibus fuis.
Poterat fortalîe ambiguum elle , de qua lætitia , de
quibulve cubilibus intelligeret Propheta , fi dixifièt : Exultabunt SanEli in gloria, Utabuntur in cubilibus fuis.
Nunc autem cùmaddit, San Eli, omnis fcrupulus dc-
bietatis ablatus e ft, quoniam Sanbtorumnon nifi fàn-
, bta eft gloria, fanbtæ exultationes 6c lætitiæ, fanbta-
' que cubilia.
Sed quæ cubilia , quibus in locis quæremus , aut
iuveniemus. ilia ? Puto quod non extra, non foris fit
Sanbtorum gloria, fit exultatio 6c lætitia 3 ledintror-
sù s, in abdito confeientiæ fccreto. Hoc fenfit qui
dixit : Gloria noflra bac efl, tefiimonium confcientia noflra.
2. Cor. 1. 12. Nam & gloria qmnis filia Regis abintùs.
P f xLiv. 14. Bonum igitur cubile,8c fanbtum,& lætum,
1 eft Sanbtorum confcientia'3 in hac exultant, in hae
gloriantur, 6clætantur tranquillapacefruentes. Nam Amodo jam dicit Spiritus , ut reejuiefiant a laboribus
fûts. Apoc. xiv. 13. Eft quippè Sanbtorum cubile
mundum , eft molle, eft quietum. Alioquin fi vel
C c c c c lôrdi-»