,ttam & loquela tua te manifeßum facit.ffavit cum juramento Et iterüm ne- , quia non novi hominem. Et in- tPeornvtaifllioci sfaiïo quafi hora mins, dicit ei mus ex fervis , cognatus ejus cujus abfcidit Petrus auricu- lam : Verè & bic cum Ulo er at, nam & GaliLms efl, nroin. n&e e avno atteh evmidait iizn-a hreorto cum Ulo ? Tune ccepit deteßa- , & jurare, quia nefcio hominem qDuoemmi nduisc irse. jpeExitt fPteattriumm g. allEust rceacnotradvaittu. s eEß tP ectornuvse vrefurs- bi quod dixerat ei fejits , quia priufquam gallus cantet , ter me negabis hodie. Et cgrcjfus flevit amare.
Expofitio.
A U d i s t i s , devote populus, Jefu præfentatio-
• nem Annæ, qui focer erat Caïphæ, 6c tenebant
ambo Pontiiîcatum annuè, unus poll alterum, & id
‘.quidem per pecuniam contra Legis prohibitionem.
Proptereà Annas hîc Pontifex dicitur. Quales Pon-
itifices, talia 6c Judicia. Intelligitis infuper rationa-
bilem foliditatem benignijefu, quomodo publice loculus
fuerat, 6c certus erat de bona fua 6c vera præ-
dicationc -y nam advocabat in telles etiam acculato-
xes, 6c adverfarios fuos. Expo fuerat 6c dixerat leor-
sùm etiam complures luis Dilcipulis fimilitudines 5 led
illud erat etiam in dodlrina iua publica, 6c ut omnia
poftmodùm publicarentur 6c prædicarentur. E x hoc
dodtrinam habemus reprobandi omnia quæ docen- ■
tu r , quæ in publico non leollendunt, fingulariter
Religionem tangentia. Apparet autem mihi quod
tunc falfa 6c fidba adulatio in Çuriis regnabat Præfulum,
quæ folùm conabatur complaceremajoribus, live inique,
live oblique, live male, live ad malum. Hanc
video inminillro hoc, qui appropinquanscædit. Ha!
Quanta prælûmptio hujulmodi homunculi, benignum
Chrillum alapâ cædere licdicendo: Sic reff ondes Pontifiai
? Joan, xviii. 2.1. Ex tunc ^ devotiflimi, adu-
ktio ignominiose veritatem perfequebaturinilliusper-
fona, quæ: ipfamet ell veritas. Nec ceffavit intereà
idem-efficere in pluribus locis in eorum perfona qui
veritatemdoqui volunt, præcipuè autem coram Do-
mmis 6c Curialibus, 6c fæpè coram civilibus. Quid
liæc feigerejjdebuit totius mundi Fadlor 6c Dominus?
Debuit ne hüjufmodi perferre injuriam line expiatio-
ne 6c emendatione? Quare non fc terra aperuit, vel
ignis de ccelo ccjerdit, âd confundendum talem iniqui-
tatisminillrum? Polfet forlican vlderi aliquibus Chrillum:
hicuti debuiflè lua dodlrina , 6c cam fadlo con-
ihmarei quia feilioet deberet præbere alteram maxillam',
ut aliam reciperetalapam .Proceflit Chrillus medio modo,
qui perbenignumSc amicabile relponfum ollendit
minillro huic fuum peccatum, abfque hoc ut fua ute-
retur potentia $ fed dementia ufus ell 5c fapientia in eo
quod dedit conliliifui, 6c do&rinæ intelligentiamquam
modb acWuximus. N6n enim iritelligebat ad literam
quod li percuteretur Chrillianus aliquis ad unam ma-
xilkm',' q'uod'dêfado deberet præbere alteram ; /îiàpi
hæç effet nonnünquàm fupcrbiæ. materia, aut fimula-
fcæpaticntiæ. Sed intelligebat quöd habere debemüs
promptam voluntatem, ut tantum, aut plus ( fi ca-
fiisMe' dederit) recipiamus. Hoc apparuit, quoniam ]
ipfe pius Jdùs fie feeit, quoniam poitmodùm propec-
cato non modo unam præbuit maxillam, veriim to-
tum corpus in. riiprjem. Expedit interdùm, 6c ne-
ceflarium. efl; redarguere deliriquent’es, tùm ob iplb-
rum falutcmy tùm ob Reipüblicæ utilitatem. Con-
lidera tuc,Vô cor impatiens, 'ô cor tumidum ôcinfla-
tum,.quôd'non potes , immb.non vis ne unum rigi-
dùm quidem verbum proferre, quinmoxteipfum ex-
Crucies ira, & côntinentiam habeas furiofo non difli-
milcirii exprobras , juras j murmuras^ minitaris aut
vevberas, dirümpis -aut dejicis quodtenes, aut quod
juxtà te vides. Et adhuc contra Deum loqueris di-
cens, te hoc non meruillè ; nec expédias ut ipfe
tanquàm Judex jullus vindidlam pro te fumât : verum
teincaulà propria partem facis, & Judicem, mox
meditaris vindidam vel per injuriam, vel nociva fada
. T e etiam nonnunquàm poenitet de hoc quod
non intulilliei, aut dixilli, & gloriaris de vindida
tanquàm de pretiolb vafculo. Hic tarnen vides Regem
Regum, omnium innocentiflimum, qui talem
de fado recepit injuriam, & à tali, inque tali loco
publico, in gloriofam fuam fadem, quam Angelide-
fiderant alpicere, & quam totiens 6c calle, 6c devote
ofculata es, ô Mater Virgo gloriofa, honorabilis
^ 6c pretiofa. Hoc tarnen non obllante, contentus eft
didorum liiorum rationem reddere, 6c injuriofum
hoc facinus convenienti luo rclponlo confutarej quæ
tarnen nunc ei nihil profuit benigna, 6c rationabilis
refponfio, quam Chrillus 6c Annæ dederat, 6c luo
minillro. Immo Annas milit eum ligatum, veluti
jam morte dignum, ad Caipham. Ad D eum, vadit
per mortem amaram Jeltis, videns Matrem liiam be-
nignam i ideo meritb per pcenitentiam hujus doloris
habere debemus memoriam. Si non quod dudio
acris fuit 6c ignominiola in principio, adhuc acrior eft
fecundario. Sed dicerc poffem: quomodo? Audio
divum Petrum, qui adhuc bis Deum negat, 6c gra-
viùs fecundo, quam primo j 6c tertio, quam lecun-
do : quia peccatum quod non deletur per poeniten-
tiam, mox ad peccatum trahit. Da veniam, liippli-
2 co , Domine Deus omnipotens, lapientilfime, dave-
3 niam, fi minitula, 6c modica mea fragilitas, llulta-
que ignorantia interrogare audeat quo p a d o , 6c
qua de caulà julla tua providentia paffa fuerit
Apollolum tuum Perrum, quem ufque adeo in dies
pollea amafti , 6c in hoc mundo honoralli, 6c adhuc
honoras , 6c perenniter in gloria, qui pollea
pro te mortuus e llj quo pado , inquam, potuit la-
piens tua providentia pati quod taliter te negaret,
adco injulle, 6c adeo ignominiofè amittendo amorem
tuum, excludendo fe à tua Ibcietate, propter inimici
locietatem, 6cacquirendo,lècundùmjuftitiam, dam-
nationem. Me poenitet, Domine, nondecet utip-
fe loquaris fine mediatore, tam floccipendendo, homini
qualis ego fum. Sufficit mihi 6c fufficere debet ut
per Sandos Dodores per te 6c facram Scripturam
-, infpiratos 6c inllrudos, aliqualiter caufas cognofcam
J hujus permiflionis, quæ très funt, præter fuperiùs ta-
das. Nunquam permitteres malum evenire, nifi effet
ad aliudbonum procurandum. Unaratiofuit, ut
nobis daretur exemplum 6c Ipes remilfionis j fi Here
volumus, 6c agere poenitentiam, quantumcumque
graviter divinam offenderimus majellatem. Quilque
igitur audit vel confiderat, quomodo landus Petrus
plenè 6c fæpc Chrillum negaverit, non illiç filiere
débet greffum > progrediatur ulteriùs ad corredionis
lùæ modum, 6c poenitentiam. Gallus càntat: Jelîis
Petrum relpjcit. Petrus egreditur, 6c flet amarilfi-
mèy lèque ablcondit, lècundùm Dodores, in antro
quodam galli cant us d id o , quoniam non audet com-
parere, aut le permittere yjderi à t e , dulciflîmaMagi
lira, ulque ad Rcfurredionem. A d inllrudionem
nollram dico gallum cantate pro no^is, quotiens
v prædicatio, aut admonitip nobis dirigitur. Sed non
lüfficit cantus, nifi 6c afpedus Jefu adfit. Hic al-
pedus ell fanda fua, 6c vigorolà in corde peccsftoris
jnfpiratio, qui te intuetur, fpeculatur, 6cdilponitad
gemendurrî, plorandum, 6c poenitentiam agendum.
Nec corporalis afpedus Chrifti ad extra fuffeciflet,
nifi Deus interiùs fuiflèt operatus. Id apparuit in Juda,
quem Jcliis non modo relpexit} fed etiam o cu^
latus eft, nec tarnen profuit ei quicquam. Verep
nitens poil hujufmodi refpedum egrcthtur ab omni-
bus malis occafionibus pccpati. Quod non feciun q .
femperfalfas eorum merces refer faut, Yelnfuras?
prohibitas focoetates. E t ficut peccatum fuit valdè - mini traderem, me ifntmiébat
amarum, plorandum ell amare, exemploPetri, qui
toto tempore vitæ luæ ad gallorum cantus flebat. Si
non poms flere corporeis oculis, fle Êltemoculis cordis
interiùs. Aliæ duæ caufte fuerunt taies. Unàad
humiliandum Petrum in femetipib. Deus folet virtutum
ædificium in profunda humibtate fqndare. Eft ^ ^ y « S é r a c s . merrôe„
jgiturhumibtas admirandavfrtus, cum,admagis cor- Nihü refondes ad ea au* ifli adJriis
robandum «am, Deus permittit pro tempore aliquo de- A mr ? 0 s autem thclbit. Rarftim Æ
ficere virtutes? Notate dé ilia quæ noluiffet habe- t ... h .
re duos filios fanfto Joanni & Jacobo fimiles, &
ante annum, poiteà duos alios habuit. Alia cauïà
fuit ad humiliandum divum Petrum erga fuos fubdi-
tos, & ut eflët pronior ad indulgendüfn in benigni-
tatis IpiritU; Is qui non peccavit, eft facile in puni-
tione alteriüs rigorofior. Nunquàm , inquit, hoc
perpetraflèm, nunquàm hoc vel illud commilïiacinus
adeo turpe & hortendum. E t delpeéti elatique homines
non cognofcunt quod fæpiùs ibnt pejores, etiamfi
noninalio, quàm in hujufmodi ftulta, & præfump-
tuofa fui ipfbrum æftimatione, tanquàm fi propria vir-
tute, & abfque divino auxilio aliquod peccatum evi-
taflènt. Taies fibi ipfis divinam claudunt mifericor-
diam, ficut ceteris claudunt. Non quin juftitia &
correâio fieri debeat > fèd oportet afliduè compalfio-
nem eflè interiùs, exemplo piæ'Matris, aut miferi-
cordis euftodis, qui verberibus afficiunt, vel ligant
ægrotos, aut mente captos pueros, &permittunt
nonnunquàm injurias, vel verbera eis infèrri, nonob
corrcctionem , lêd ob- compaffionem. Sumite hîc
do&inam, quod magnus aliquis & publiais pecca-
tor poterit efiè pofteà veritatis, & bonorum morum
prædicator, modo fit cum & poftafperam pceniten-
tiam & publicam ; aliter non. Videtis.hoc in fânéto
Petro, quipriùspeccavit, deindè prædicabat, & gu-
bernabat Éccldfiam, fed hoc luit poll poenitentiam.
Si igitur fie eft, ô divePetre, gloriofePaftorEccle-
fiæ fànct.c & coelorum claviger, fi fie eft, &ficcer-
t è e f t , ut haberes compaffionem de filiolis tuis, &
fubditis D e i, permiferit Deus ut fêntires in tuis er-
ratis qualis noftra fit fragilitas : humana fragilitas ad
omnia mala & crimina prona. Supplicamus, & te
oramus, quod per illam quam Deus tibi contulit
mifericordiam, quando te refpicere dignatus eft &
convertere, ut impetrare velis fupra nos omnes hîc exi-
monium falßsm ,d ic.e..b..a..n...t. .a..d..v.e.,r füqsu aemumvis multi teßi- 5 (ß cönvenientia tteefßiiemsoma Mn erant. Noviffimlvcro ■ vmmmt duo falß Cv dixenmt: Qupniam nos nndivimns eum dicen- t&e™ p'o- ffiftfruidmmm d aeßliruude rMe tiTmeamrjiiulu ßmiB Diimei rheoacd imficaanrue .f aESlxuxmr-i gern autem fummns Sacerdos, intersiotmit %cfum dtcens-
tejtijican■*
ajo s ■tnterrHogaRbatB euEm B■&9 d ixWit eKi : KAKdjumro tsea cpeerr-1 Deum vivum , ut dicäs nobis , fi tu es Chrißus Filius UDse. i bSeni evdoibäiis. dixDeircoit illi Jefus: Tu dixißi: Et ait il- , mn credetis mihi, fi autem & in- treurmro agmaevne rdo,ic noo nv orbefipsondebitis mihi, neque dimittetis. Vede
ntem a dextris vi,r tuatmiso dDb evii d&eb ivtiesn Fteirlniuemm hino mniunbisi bfuis
cdcieclei.n s: TBunlaef pPhreinmceapvsi tSacerdotum feidit veßimenta fuä , quid adhuc defideramus teßimo- nvoiubmis }v idEectcuer n} uAnct a iuldlii ßriesf pbolanjdpehnetmesi admixdee rourne tejus, quid mortis. Tune expuerunt in faciem : Rens eß , & qui-tenebant eumi iclilduedreubnatn et uemi,. &A colioip earuuteermunt faciem ejus & colaphis cce- - palmas in faciem ejus dede-
premrctu,j fidticentes: Prophetifii nobis Chrifle, quis eß qui te eum. ? Et alias mul tos blafphemias dicebant adverfüs
B Expofitiö.
^ C i r e defideratis, ut opinor, 6 devote popii-
lus Chriftiane, ubi erat meefta, 6c gemebun-
da Domini nollri Mater, tempore alperrimi hujus
negotii, mortalis (cilicct 6c injullas Sentential,
injuriofarum harum blafphemiarum , 6c turpium fa-
cinorum, contra innocentem fuum 6c benedi&um Fi-
hum. Quoniam autem non mihi certa; feriptune funt,
utar verifimilibus conje&uris, fecundum quod incoe-
p i , abfque praffumptuofa affedlione, fed ad devotio-
nem religioläm permovendam. Heu, ubi eras benig-
nilfima Mater 6c Domina , ubi eras , inquam , hoc
dolorolo matutino tempore ! Audierafne rumorem,
6c magnam commotionem qux per univerfam ur-
bem Jerololymitanam divulgabatur ob benedidi Filii
--------- , uwwuuiwmi.cäi- tluuii «c-arptptiuvviitiaHtiecmm r? y^nE,liluimmaanndauumm oommnniinnoo eeiftt qquuoodd
itentes tarn benignum alpechim , ut ad prædicationis q fic j quoniam pro omnibus curam habebat 6c eo
lloonnuumm,, aaflppeecdfcluuss SSaallvvaattoorriiss nnoollllrrii JTeelliiu CChhrriifltlii,. ttuuaa iinn - amnliiis divnlaaharm- /V
tercclfione, meliora reddat, avertat, 6c convertat dura
6c obliviolà corda noftra ad le , ad compunétio-
nem, 6c ad poenitentiam amaram, fufficientem, at-
que integram.
O R A T I O .
R E s - P t c u , vere totius mundi Salvator, benigne
Jelii parvos tuos, 6c cujulcunque ætatis 6c lexus
fervulos 6c liibditos; relpice eos nunc tali afpeélu,
quo divum refpexifti Petrum, 6c foc, ut afliduè per
poenitentiam criminum liiorum habeant memoriam. Ad pracedentem materiam continuation
In recitatione noftra lumus tanquàm in noélis me
ampliùs divulgabatur 6c difpergebatur ab unoad alterum
ejus captivitas. Unufquifquemurmurabat, fiebant
colloquia : aliqui enim loquebantur ei compatiendo, alii
ut nova audirent, alii per defpedlum 6c irrifioncm.
Captus eft dicebat unus , non refpondebit igitur vobis
ampliùs dicebat alter. Quid eft quod agitur , in-
terrogabant hi quos adhuc latebat negotium. Falfus
Propheta eft refpondebat unus. Jefus ell Nazarenus
dicebat alter , qui captus ell 6c dedu&us. Hi etiam
qui priùs eum cognoverant, amaverant, 6c hono-
raverant, detrahebant illi, fecundùm quod fàcere
Iblet populus mutabilis, cùm quis decidit à llatu luo
fiiblimi in advërfitatem aliquam, vel condemnatio-
nem, etiam injulle. Dicebant igitur : Per Deum, illud
præcogitabam , prædicebam quod male eve-
liuvLia uit- nniirrcect ceii.: mmiimhi ccrrécadiirteé,, qquuoonniiaamm ^oinuummqquuaammppilaaccuuiittmmii--
10, aut paulo poll, cum Dominus nofter Jelus du- D h i , eo ergo devenit, quö pervenire debebat. Secun-
cceerreettuurr lliiggaattuuss aabb AAnnnnaa aadd CCaaiipohhaamm., uuhbii ffnuiitt- iinnhlmu-. i^ -----r. : — u
maniter 6c crudeliter ad diem ufque carceribus deten«
tus. Deindc dicit textus.
TEXTUS SEPTIMUS.
MA N E autem faElo Concilium inierunt omnes
dum ut mihi videtur, facile przelumi poteft quod
talis totius civitatis commotio cito pervenerit ad
divse Virginis aures : vel relatione nepotis liii fan£ti
Joannis Evangeliftar, de quo prius dixeram: vel per
aliquos alios Dilcipulos, autperaliquosex vicinis: vel
per alios ipfius civitatis qui eam noverant, 6c ama-
bant. Non erat enim ulla bona creatura qux eum
cognolceret, quin iplam amaret, magnificaret, 6c
Honoraretjob Angularem honellatem 6c benevolentiara,
quas .in omnibus gellibus ejus relucebat, qui erant
benignitate, gratia 6c reputation® bona referti. Ad-
Pverrinfucisp Jese f Suamce rcdoontvuemn ,e r&mt Seniores poptili ad- , & Confilium fece- Toms IIrIu. nPta, rqsu Ii IqIm,rebam adverfüs fefum teßmonium , ut eum
E e e e z ren