& id quidem Apoftolica automate 3 lie Libri omnes
ab Ecclefia approbati oiiincs eflent Afticuli Fidei fi-^
cut Biblin. Fatcmur ifaque datam Pnektis 8c Prin-
cipibus poteftatem a D eo , led refert qua liter 8c qua-
lem. Doceant nos exempla pofita lieentiando in
Theologia 8c Dccretis: datur a Papa autoritas, qua-
lis autoritas , exponendi 8c interpretandi lacram Seri-
pturam, non tamen ut expofitio ilia fit autoritas A-
poftolica 3 fed eft declaratio qusedam Magiftralis 8c
Scholaftica. Libros Sandtorum approbat Ecclefia non
tamen ut robur autoritatis teneant par ad Ecclefianl j j
fed ut. feiantur in multis efle utiles ad sedificationem.
Nonfecuseftin propofito. Praelati fiquidem 8c Prin-
cipes habent autoritatemaDeoregendipopulumfuiim
per Leges 8c Inftituta, etiam ultra Leges divinitus in-
fpiratas j ad id quod redhim eft arctandi 3 non quod
Leges fuse 8c Inftitutiones cenfendse fint divinas, fed
recipiendas funt ut falubria monita, nec leviter con-
temnendse : alioquin tranfgreffio poenam habet noii
qualemlibet, fed qualem poflibile fafque eft homines,
infligere. Propterea concludimus majorem deberP
obedientiam Pnelatis 8c Principibus in eis in quibus
funt folum velut prsecones 8c nuncii, quam in illis
qua; fuo reli&a funt arbitrio ftatuenda. Exemplum
manifeftum eft in. praeconibus denunciantibus populo
Legem Regis. Noviffime quod inculpant nos, tan-
quam dilatemus viam inobedientiae, quod fuper nihil
edocemus. Mirum nil accidit : quid enim vel dici
vel feribi vel fieri poteft a calumniis hominum pravo-.
rum alienum ? Scimus quod reprobis etiam omniaJ
cooperantur in malum , omnibus abutuntur, omnia
in laqueos 8c decipulas pedibus fuis vertunt. Nihilominùs
Iblem 8c pluvias nulks dieet inutiles j quia ex
eorum adtione ficut germinant utiles planta;, ita plu-
res infertiles pullulant, nec flos vinearum idep exter-
minandus eft , quia bufoncs necat. Plané malus tam
laxo quam flriBo fune labor a t , juxta verbum Flacci,
hoc eft, in malum fuum trahit DoÓfcrinamtamlaxam
quàm ftribhim in moribus. Deinde multb minus ad-
miramur dum dicunt 1b nihil à noftro multiloquio do-
ceri, nos novi nihil attuliflè. Excufat me ipfa mate-
rise'profunditas , quam Auguftinus tam perfpicax Doctor,
quodam loco dicit aut non, aut vix in hac vita
attingibilem. Confolatur me prsetereà dïéhim cujuf-
dam Hifmcnii ab Hieronymo repetitum : Mihi cecini
& Mufis, etfi nemo alius audierit, quamquamdenon-
nullis aliter fperb. Hos alios vero quorum oculos
mentis 8c corporis bbvolvit crafia nubes defideriorum
8c phantafiarum camalium, quibus non fchöla fed dif-
cola 5 vanitas , non veritas placet 3 quos curæ juges
vitiofieque confundunt, nunquam expedto ut illiquid
, leve , vel elevatum aut rdblutum accipiant, non fi
’ ipfiim etiam folem digito (utaiunt) prodiderimus. Ne-
que tamen ufiirpo mihi tale aliquid tradidiflè quod ab
aliis dibtum non fit priiis. Hoc ego potius in laudem
mihi deputö, quod di&a Sanótorum 8c dodtrinam quæ
communis eft in ore 8c cordibus hominum meis verbis
explicui, 8c veritatis lucidam fententiam quafi dé
quodam involucro fumolb difcordium verborum feci
fplendefcere, dicam modeftiiis , facere conatus fiim.
Quod an perfecerim, illorum fit judicium qui perfpi-
J catiores vifiis habent, tui prsecipuè inclyte Pater 8c
Præceptor 3 cui ficut præfatiunculæ initium, ita finem
quoque hujus operis dedicavi.
JOAN
73 74
JOANNI S GERSONI I
Do&oris £7 Cancellarii Tarifienfis REGHLÆ MORALES
De no’vo édita ex JUS. Codice Jïd. Dargny.
Sequuntur Capitula Regulaaun Moralium.
q:rUi/& quis Jcire teneatur, & quaignorantiaßt X X X V . Religionis i;
geccatum. ^
II. ß t caufa inütilis vel utilis noxii vel in-
noxii & in moralibtts peccati , & fe r qua j/ojfumus co-
qnofeere Del volmtatem.
I I I . Qjßdßt Epikeia aquitatis.
IV . Quomodo & ubi culpa timen da eß.
V . Quis conßnfits & qua deliberatio requiratur ad pec-
catum mortale, & quis fit conßnfus verusvelinterpre-
tativus,
V I . Quando Confilia ligant vel quando non.
V I I . De agentibus contra conßientiam & deperplexitate.
V I I I . De committentibusß periculo peccati mortalis &
dubitabilibus & ßrupuloßs.
IX . De pdccatis faftis per ignörantiam.
X. Quomodo fine ferupulo Pracepta Junt interpretanda.
X I . De peccato luxurioß cogitationis & deleüationis. ^
X I I . De peccato veniali 3 an fit contra Praceptunt.
X I I I . j in primi motus fintpeccata.
X I V . Qua Infidelium aüio fit peccatum.
X V . De nocumento venialium & de aftibus bonis & indijferentibus.
ingrejfus an pöfßt dißtaderi & Virgtmttts.
X X X V I . Conditiones injuramentis int eile Ela.
X X X V I I . Quid fit contemnere, & ex contemptu agere.
X X X V I I I . A d evitandum peccatum exigitur intel-
leElüs & a/feElus debita dperatio.
X X X I X . ZJnde caußnturpeccata negligentia & omif-
fionis.
X L . Paffio quando fit peccaturn vel non.
X L I . A d quid & quomodo ligant Praceptapcenalia.
X L I I . fudicare proximum quandofit peccatum 5 & fili-
ceat fujpicari.
X L I I I . Idololatria & fitperfiitio quando & quäle fit
peccatum. '
X L I V . Quid fit facere quod in f i eß.
X L V . A n difficultas bene operandi meritum diminuat
& tentatio.
X L V I . Periculofum eß ßntire conßlationes devote.
X L V I I . A n ignorantia exeußt Jpecialiter in adora-
tione.
X L V 111. Invidia quando fit peccatum mortale vel non.
X L I X. DetraElio quando fit peccatum vel non.
X V I . Quando teftemur operari, & quomodo & quando L . Ira quando fit peccatum mortale vel non.
Pracepta ligent quemcumque.
X V I I . Quid pojfit obligore ad aEtus interioret & occulta
& ubi Pralatus pojfit pracipere vel alius.
X V I I I . Quomodo ligant Pracepta affirmativa, & ubi
quis pojfit pracipere.
X I X . Dijpenjatio ubi locum habeat.
X X . Poena quando debet inJUgi , & viiia quando toti-
'i per Legifiatores.
L I . Acedia quando fit peccatum mortale vel non & negligentia.
L 1 1 . Otium contemplative vita quando defiderari debet
& Juaderi.
L 1 1 1 . Evagatio mentis quando fit peccatum.
L I V . Tadium boni non fimper efipeccatum.
L V . Avaritia quando efi peccatum mortale.
L V I . Quis dicatur rem alien am invito Domino retinere.
X X I . De confuetudine Legis j quid ejficit , & quando £ L V 11. Quot Junt propria furum , facrilegarum &
ob ligant Leges per Superiorum confinjum, & cur orn-
nis Lex bona liget.
X X I I . Penes quid attendatur magnitudo peccati.
X X I I I . Regula de cognitione peccatorum mortalium.
X X I V . Bonitas moralis unde menfiretur & etiam peccati
malitia.
X X V . Quid fit ex deliberation agere.
X X V I . A n teneamur ad melius bonum, minori böno
propofito.
X X V I I . Quando pec cent vel mereantur qui ex conjue-
tudine agunt.
X X V I I I . De peccato luxurioß cogitationis.
X X I X . Quando fiandalum & fiandaliiuire fit peccatum.
’aptorum.
L V 111. Ubi fimonia contrahitur vel non.
L I X . Quid fientiendumfit de ludo, & torneamentis&
palliatis ufuris.
L X . De Bonis Ecclefia.
L X I . De Pluralitate Beneficiorum.
L X I I . Plura Beneficia unumjunt unitate morali.
L X 111. Peccat mortaliter conférens Beneficium injujfi-
cienti, quia non habèt reElum oculum.
L X I V . De Promotoribus & promovendis.
L X V . Quomodb modicum in moralibus pro nihilo repu-
tatur.
L X V I . A n liceat Pralaturam Vel JMagifierium pro Je
pet ere.
X X X . Appetitus gloria quando fit péccatum vel meri- D L X V 11. Anpecunia daripojfitprO Jpiritualibus.
L X V 111. Quando fludium lit ter arum excujàt Benefi-
ciatos ut fint a Vigiliis & Horis.
L X I X . U fur a quando peccatum fit , & quando com-
mittatur.
L X X. Quomodb excujantur Contraüus plurimi qui vi-
dentur ejfe ufurarii.
L X X I . Quid de adjeElione poenapecuniaria nifi quis
Jolvati
E j
X X X I . Prafiumptio , hypocrifis , arrogan
fint peccatum.
X X X I I . Ce lare peccata quando & quomodbfit licitum.
X X X I I I . Obedientia & inobedientia quomodb fint
vitia vel meritum.
X X X I V . fur amenta quomodb ligent & quomodb non*
& finaliter Vota & Statuta.
LX X I I . De