407 Joannis
quitém plus gratia provehit, quàm induftria 3 quia
rursias inrerpolatio fit incantibus : non ellincredibile,
quofdam ipfum fenfeixre ffiuc poecrmcuepnatatilse sm execnetfilbiiuss ,, tparmæefenr taimd huobci
quis fatagit ex animali fieri rationalis, 8c tandem lpiri-
tualis poll utrumque. Et hæc forte multiplicafio ila-
tuta eft magis propter animalium mentes interim occu-
pandas, qui fcilicet altiora nefcirent quiet-è tecum me-
ditari, nec otio uti, quàm propter lpiritualcs, quia'
rari finit, 8c qualesbenèinf litutareligio poflèt fortaf-
fis à jugo tali liberiores reddere, ne vel temper araret
bos cum afino, vel ad pedes Jefu fedens nunquam
Maria reperiretur apud eos, fed fbla Martha. Quod
fi te canentem in Pfalmis deducat victor Deus, ac fpi-
ritus luus, fiiper hæc excella fluentorum fuperiorum,
nihil fortius, nihil beatius. Itaque Beams populus ille,
qm fcit jubilâtionem , Pf. LXXXVUI. :ld. qui Pfallit fa-
pienter , Pf.xLVi.8. jungens verbo fenfum cum aftë-
<5fcu. Quàm felix eft, Jefu bone, talis anima, quæ
non eft velut terra fine aqua tibi, quàm fàlubriter agi-
tur cum hac columba tua j fponfa tua , arnica tua,
quàm fàlubeiTimè prorsùs , quàm benevolè. Nam
£c præceptum religiofæ laudis implet in Horis dicen-
dis , nihilominùs gaudet privilegio alicujus in alti fi-
lentii folitudine contemplantis : utiquc fortior hæc
quàm ilia , beatiorque dicenda eft. Prodeft ad hoc
ipfum prævenire tempus orationis ea præmeditando,,
quæ depromenda funt, ut liberiùs tranfeant in affectuPmro.
deft 8c coQari tradere ilia quæ dicuntur, non
tàm ad cognitionem fubtilem ac muîtiplicem, quàm ad
faporem 8c exultationem. Sæpè enim ubi minus co-
gnitionis, ibi plus affcbtuum. Intrat quoque dileétio
ubi cognitio foris fiat. Imitemur gaudentes ad fonitum
tympani vel cytharæ, qui carminis harmoniam nonma-
gnoperè dijudicant, fatis habentes jocundos exultantis
tripudii numéros exercere, quos provocatipfamodu-
latio. Tu fimiliter id quod legis, audis, vides, lo-
queris, autcogitas, traheconfeftiminaffeétum, velut
afpirans ex intimis, olfaciens, aut guflans : u t fi au-
dieris Pater nofler , afliirgat protinùs animus ad reve-
rentiam fimul 8c dilebtionem , ad poflulationem fide-
lem pro neceflitatibus tuis, fratrumquetuorum, quorum
Pater communis eft. Arripe generofum, nobi-
lemque contemptum omnis fcedæ ruflicitatis , tu qui
tam Regio Pâtre gloriaris, difpliceat tibi atque gemas
cxilium cui coeleftis hereditas, filiationis titulo, cujus
Pater in coelis efl, refervatur. T aies quoque affeétus
invenire eft fine numéro vel termino, de die in diem
fiiaves 8c novos, velut in fàvo, vel in manna, vel in1
nucleo reconditos, qui ubertimfluent, ficontempla-
tionis dente comprefleris.
C O N S ID E R A T IO VI.
Dei dijpafitionem circa bonos & malos , eo quod abutun-
tur fuis beneficiis, fouit j & bréviter quajuftè reddere
vel permittitur xvi. oftertditur ratiottibus.
Ï n d u s t r i a VI.
Curiafitatem déportere.
f U r i o s i t a s eftftudiumcircainutilia, aututilia
^ magis quàm liceat, deccat vel expédiât. Noli,l
precor, ad otium contemplationis anhelare,, tanquam
cogniturus , aut aliis oftentaturus tantummodo lubli-
mitatem ejus, qualem ex veraciffimis Sanétorum atte-
ftationibus fide quadam accepifli • & non pôtiùs, ut
indè vilior fis ôcabjebtior fisinoculistuis, vifàperfpi-
catiùs indignitatetua, incomparationereCogitatædivi-
nitatis. Sisinfüper contra tentationum tela robuflior,
8c ferventior quoque in amorem Dei 6c proximi 6c ut
démuni currendo YiamMandatorumDei, alacrior in-
G erfonii 408
veniaris. Tene , 6c aUdiens contremifce 3 quia funt
filii infideles 6c alieni 3 funt fervi nequam y quos ali-
quando cibare fuflinet Patercceleftis ex adipe frumcnti,
& de petra melle fiiturat eos: quemadmodum apudali-
quos ex Prselatis 6c Principibus videre eft, qui con-
demnandis paulo poll ad mortem, mittit aliquotiens in
carcere de pretiofis menfse; fiaae retiquiis. Propterea
■ mH nimm fapere, fed time, Rom. XI. 2.0. recogitans,
^ quia gratia contemplationis numcratur inter gratias
gratis datas , qua: ficut Spes, Fides 6c Prophetia,
aut alias virtutes, potefl informis , 6c fine charitate ha-
bVeirei . vaeQ tuibisi hiigmituiarn fae'pcurareif unmifip itnio D, oqmuainndoq ghlaosri6acbfiitmuri?-
les gratias fpirituales , przecipuafque reperire efl apud
maledi£tionis, repro.bationifque filios, vel inaugmen-
tum fuas damnationis pro abufli ingratiffimo doni
Dei, vel ad aliorum cruditionem , vel pro qualicun-
quc laborum fuorum, velut falforum ac inutilium pras-
mio tranfitorio. Pro tali numlfnate talis merces , di-
cit proverbium. Fornicari tantummodo qu^fierunt in
donis Dei per improbam dile6lionem, aut prasfumptio-
nem. Quid igitur ? Defiderium eorum affert eis
Deus, fediratus. Audiunt illudEvangelicum : A c tive
quod tmm e f l , & vade. Matth, xx. 14. Hinc
provenit ex difpenfatione mifericordias Dei, quod
ab ele6tis fuis fkpe declinat ipfc, fed non in ira, nec
»in finem. Abyfliim verb judiciorum ejus quis invefti-
gat? Pollumus tamen ex dibtis Sanblorum, qui fiepe
Deo infpirante locuti funt, quafdam hujufmodi my-
flerii caufas agnofcere. Fit hoc quandoqtie 6c fiepius
ad humiliationem, ut retundatur fuperbia, vel qu£e
prasfuit, vel ne furrepat providetur. Propterea tefla-
tur expertus Bemardus.,, Vere nihil efle efiicacius ad
„gratiam hanc vel inveniendam, vel retinendam, vel
,, recuperandam, quam fi fcmper inveniaris non altum
„ fapere, fed fapere adfobrietatem.,, Denique Beams
virquifimper efi favidus, Pf. XXVIII. 14* & fuper CUfloFdiiat
mho fcu aalmiq ufalantd.o ad defiderium vehementius ignien-
dum, quemadmodum ignis flatu cbmpreflus erumpit
^rdentior,. 6c ut difcamus grandia granditer querere.
Fit hoc ut ab homine fua fragilitas, 6c abyflus mife-
riarum profundiüs 8c exinde clarius fentiatur 3 quate-
niis vilefcat ipfe fibi, recogitans qualis ex fe fit, 6c
qualis ex Dei munere efle poflit. Fit hoc aliquando
ad induendum vifcera pietatis fuper alidrum defolatio-
ne, quibus h x c confolatio vel non conceditur, vel
concefla fubtrahitur. Fit hoc ad fatisfaciendum inte-
^rim pro fe, vel aliis , per dolorem fenfibilem ex tali
I carentia derelibtum, quemadmodum humanitas Chri-
fli derelibla efl, 6c torrentepCenalitatum totaimmer-
fiv, quatenüs ita fatisfacerCt pro peccatisnonfuis, fed
alienis. Fit hoc quandoque , ne quis idoneus in do-
blrina alios juvare , aut in re aliqua velit aflidue fic
noteigaorit ifuimbi ,c hfiacr iitnatteisr fapmerpnleaxt,u s6 cR Laycshee flc heaceurnedraet,i oqnuinoed-
quaquam invigilet. Hortet itaque natura bene infti-
tuta*pigritiam, propterea fi non inaltis poflit, faltem
vel in infimis quteret occupata proficefe. Q110 evenit,
ut fic infirmata anima, fic humiliata, perficiatur am-
plius, illique pluvia voluntarib fegregetur divinas irro-
rationis. Fit hoc lit homo per multa tentatus, difcat
ex hisquaspatitur, obedientiam, ceterafque virtutesj
quateniis eas poflmodtim edoceat efiicacius. Itaque
verum efl illud SoCräticum: Loquimur melius qu<t melius
cognofcimus : Illud autem melius cognofcimus ,
quod intimius experti fiimus. Namvir inexpertus quid
cognovit! Fit hoc aliquando , ne deferat homo per
contemplationis fiipererogationem, obligationem divine
jüffionis. Fit hoc ad punitionem venialium defe-
bluum, tanqiiäm fi Pater indulgentiflimus, vel avcr-
tat interim faciem ä filio lafciviore, vel trifliorem o-
flendat, quatenus exinde ftudiofior fit in.omni mode-
ftise cuftodia, 6c nc minima negligens, paulatim ddecait-.
4°9 cD e tJMyßica Theotogia -pra&icat 4 10
bat Fit Foe quandoque ut cognofcatur illud Apö-
floli- Non eft volentis, neque currentis, fcilicet per in-
C O N S ID E R A T IO V II.
duflriam propriam, fed Dei miferentis. Rom. ix. 16.
C irus rationis fignum perfpicuum eft: quiapoftquam
homo fibi dixerit3 tu tali die, tali hora vacuus eris
ab oinni occupatione, tu certiflimè aptus eris ad fiia-
vitatem contemplationis deguftandam, tu fic ages, fic
tedifpones. Sedquid? Veniet ilia dies, venietariditas^
in anima amarior, faflidium fpiritûs, horror leblionis ^
6c Orationis, tenebræ 6c conturbatio 3 ac ex adverfb
diim tu nihil horum propofueris , grata fiapervcnict,
quæ non fperabatur hora.
Fit hoc aliquando ad purgationem maris fpiritualis, O t e r a t foitaflîs ex præmiflà confiderationc
magni 6c fpatiofi, quod ex nimia quiete, ficut 6c ma- devotus animus faluberrimos 6c fiiaviflimos cöntemteriale
Docet affumere longanimitatem volenti pervèniré ad gu-
flum internum, inßanter quarendö-j fitpiufque refulfits
fe r fever et in cceptis , nec fütigétUr, quoufquemereatur
mifericorditer exaudiri, ant adrftitii.
I n d u s t ri V II.
Longanimitatem affumere.
, fordes contrahere folet, quas exagitatio, plationis fruétus quafi negligere 6c dicere3 utquidfa-
commotioque depellunt. Fit hoc aliquando, ut inno- tigarcr fruftra ? Quid eniterer acquirere quod ignorât
tefcat , fi gratis anima timet Deum3 fi parata eft fei- anima mea, fi proficuum fuerit, aut damnationi im-
licet obfequi fibi propriis expenfis tribulationum , 6c putandum ? Fiat itaque voluntas D e i, det fi Velit,
dolorum 3 quemadmodum fi flipendia cofblationum 6c præguflationem fiiæ dulcedinis hîc fentire , neget fi
fliavitatum, ablmperatorefuo reciperet, contra illos, voluerit, paratum cor meum ad utrumque. Sed audi
qui Orationem fuam, vel eflfundere nolunt, vel inef- tu qui loqueris. Scisne , quæfb , qiîoniaïh nequé
ficacem credunt, nifi confolationum fentimenta me- plantât, ( ut dicit Apoftolùs ) neque qui rigat efl
ruerint, quafi non fingeret unquam Deus laborem in altquid ? 1. Cor. in. J. Nihilominbs vult nos Deus
præcepto. Fit hoc quatenite ablaóletur homo, neque plantare fblerter , 6c rigare, five hoc Carnaliter intel-
femper puerafcat, aut ne fomicari incipiat in donis j. ligas, five fpiritualiter. Alioquin quomodo coadjuto-
Dei,élans, ca aut pro ne fe premium diligens,temporaneum his adhærcns,hie tale his reripiat,fe oble-
its Derfemus, qualiter implCmus : Non tëmabis Do> Deumtuum, Deut.vr. 16. fi laborem, diligefi-
illo futtiro cariturus. Itaque Princeps negligit flatim
remunerarc militem, 6c Pater filium denario ,. vel
obolo, velpomo , aut cibo, qui poftmoduna Prin-
cipatum daturus eft aut Regnum, quamvis indulgen-
tia Principis, aut Patris, ilia qoandoqoe minora det
apdo fclmonofdotliamtio nneihmil o6mc iandu sa mexoGriesl leinndtiiocriau ma d, prrieefmerivuamns.
Fit hoc quandoque ut difiimulet venire tantus hofpes
ad animam , ne gi’avetur expenfis. Sicut ait David
ad filium. z. Reg, xm. i f . Sed quibus expenfis? Lvi-
chrymis piis, gemitibus, jejuniis , vigiliis ceterifque
corpora gravantibus: aut forte quia anima junior non
poflèt fliitinere ebrietatem fpiritus, fi jugiter introdu-
ceret Rex earn in cella vinaria fiia, propterea claverh
gerit, nunc claudens, nunc aperiens. Fit hoc , ut
provocet te Deus, ficut aquila pullosfuos, advolan-
dum 3 8c Mater filium ad ambulandum. Vides quia
deferit Mater filium hac induftria, ut dereliö:us clamintrm
tiamque datam humanitus deferentes, folum divinitbs
adjutorium prseftolamur ? Sit igitur labor nofter , fit
induftria, fit conatus pkntans 6c rigans, incrementum
verb, quafi vivificam, fuperinfufamqUe virtutem do-
net Chriflus, a quo petatur humiliter, 8c fiducialiter
expebletur. Nemo de negligentia, vel inerti fopore fibi blan-
diatur, fi nolit ad contemplationis oilmen anhelare.
Confundit cum prior una ratio , una confideratio ,
docens ad pcrfeblionem femetipfum extendere. Nemo
przeterea deferat coeptum iter hoc perfeblionis, fifen-
ferit, ut fentiet, laqueos innumerabiles tentationum
abfconditos in via qua ambulat: fiepe repulfus non
confundatur, crebro defudans , nec judicio fiio pro-
ffoicritein bsa ncounlo cpornottuerdbieotnuirs 3A fltaitfaligmait,, neonnit aatruunr,d iihnenoit elnas-
boris fui.
Qui capit capiat 3 quoniam labore queeritur, immo
met ad earn, utque regrediens cautior fit adhærére fi- C requiritur ad illam , quam tamen dare nequit, conbi
3 cautior infuper, ne cadat, prolpicere, 6c qusefitam
matrem ljetior fufeipiatinventam, blanditias 6c ofcula
fquuaavsi us addat. Fit hoe ad exercendam patientiam, Opusperfeiïum habet. Jac. 1.4. Nam qu£e efl: äcer-
banioimr tarmib,u lqautiao;, äq puraa;; gmuaftteartiiao npea dtieëlnittiiaer ucmop Pioafriaodr iafpirued-
ltiambibtruzre 6 cm coorrtrius,it aadd daoelrourmesn aisn fheurnjuis, eaxdi lfiiim ?i liStuudminietumr
fpeopfalrreamtiob pceornpjeetbutau.ra, quantx futura eflètamaritudinis
Quifquis es igitur, quiadcontemplationemtraditus
eabs, aflatota,g epiamraptuigse hr uamd ieliatmerj eaf eudtiit,a fui tv einlleamrit eeiximpegérlae-s
tiarum aaione: paratus fimiliter ea carcre bono animo,
fi non advenerit 3 habentes ama, fednefpernas,
fabulta juchdiacreitsa tneo enf lh aRbeegnnteusm 3 Dreecio.gitans aflïduè, quiain
templationis gratiam. Sed ita videmus in hominis for-
matione : Patres générant, Matres alunt in uteris 5
alioquin quando nafci puerum cofitingeret ? nihilomi-
niis quid virtutis habent hæc omnia, nifi defuper anima
detur, folo creantis arbitrio ? Vivificatur totum
illud priùs informe ac veluti inutile ? Homo fcilicet
feneflras removet, levât caput, oculos aperit : alioquin
qua rationc videret ? Quod fi fol abfconderet radios,
fruftrà ad vifionem hæc omnia fierent. Defoie
juflitiæ idem exiflima. Poftremo fi nihil abfque ma-
gSni o labore dédit Deus mortalibus, ut Poëta loquitur. nemo coronabitur, nifi qui legitime certaverit, fecun-
dùm Apoftoli verba z.Tim.n. f. Si denique minores
artes, quarum enumerationem profequi vacuum efl,
dim tanta follicitudine , vigiliis , anxietate difcunt
homines, vel ad fiigam paupertatis, vel ad augmentura
divitianim, vel inanes laudutn titulos, aut aliquod tale
Denique maledibla terra noftra fpiritualis, ficut6cDmortale, caducum, aut fluidum: fi propter hoefuit
corporalis, nongerminat fru&um fine fpinis8ctribu- induótus Poëta dicere:
hlesr,n npeacrt aubriftq, ue dolore anima pragnans veritatis pro- Labor omnia vindt
Improbus , & duris urgens in rebus égefiat.
Pudeat pigeatque pro re pulcherrima, maxima 6C
divina minus effe fbllicitos, minus longanimes, 6c c-
rebtos. Eia fbrtis afeenfor montis hujus , attingere
paratus ad contemplationes, alacererumpe, exultans ut gigas ad currendum vkm > firma greflüm, ne la-
C c i baris