499 Joannis
Homo. Tam grata 'tam »Ulcéra Den eft charitasma-
tua fi-atrum, ô anima, ut eis Mandatum dederK pro'
invicem orare. E t ëöntingit, qaÖd'Vmus exandäatur
orans pro altero, quinonexaudiïeturoransperfeipfx
Hae :(nifallór )mtiöne ,' qüia isr älter p ïo quo o iû
Oft'iö chàritate , eùm tamäi tpfeJ ^iif d r a t , lit pec-
cato mortali obnoxius-, & gratia privatus : led opti-
mo jure voles, ut ex ore infantrtim tua dcprecatiodi:- .
1 rigatur m ebnipeéiù Domini, ctiato G quod dicant pe- ‘
nitiis ignorent drcendo Pater KiÿSrf y pro te , & a d
tLiam inltantiam : facti enim funt pèrregenerationisla-
vacrüm filii adeptiorns & regm, aç pér hoc Deo in
fuisorationibus accépii; ficutli.filiüsRegis, nondum
Annôs intelligetitiïE àttingens offerat Patri fupplica-
tionem ali'cujus maicfactoris, nöh utique repelletur1 à
Patrevacuus', etfi ne’ftia't quid ipia resiifiportet, quam
profefto fupplieationem fi per fc malefactor porrexifict, I
möx ä'6cie R e g s ejeâus, gravióéem lórfanindigna-
tionem incufrifiët;
Hac èonfideratiôné moia perlbna qüædam mihi nota
per pUeros înnocentesprofeorari&did, Pater mfter:
difpbiiébat. ! E t licet,' tit dicis, vix fatis quihbet fi&i'
fufficiat, nihil tarnen jufto , aut cuilibet altén dépérit
S dito pro aliis orät ,' quin imirio 8c charitate hbc
fieiens ', apud Détim abundanter in merito profibifi1
Confidera etiaSiy quisaditus eiljuftis apud 1 )cura cxo-
randum, per miraculä quxlegimus vidbüs innuine-,
ris ad eorum pieces fàâa. Confidera infiiper, quod'
qûantümcumque gravis peccätor , fi id boni ficerët
quod juftus quilibet, etiam fi tantum ad horam,fece-
rit , ira moriens indtibiè falvaretur: quantum ergo và-
lebît dëprecatio jüfti afiîdua qüitriginta, vel quadra-
ginta, Velpluribus Annisinbona vitaperièveraverir &
profeccrir.
Anima. Bene mihi prorsus hæc quæ dicis placent,
ô homo, atque tecum fcntio, quôdfi'eSjüènteï
milèricors Deus alicui lùbvenit, non ad luâs, fed al-
térius preces, quamvis hoc ita fieri is qui juvatur, ignd-
ret. Ita, inquam, lèntio, 8c lèntiré debeo, indeque
majorem humilitatem concipere. Sed 8c propter hoc
jam cognöfbo plurimùin ad felutem prodefiè,- pro invicem
orare, idqüe fieri ab invicem expolcere, præ-
fertim quia ftabit aliquem ad horam eflê in gratia, altero
non exiftente. Quod fi uterque fit in gratia j tantô
Cenfebitur Oratio ampliùs undique valitura. Hocenitti
confîdéro in eleemofyna, dum pér aliufn fieri manda- i
tur, quæ utique fruétuofa crit, fi alter eorutn fuerit
in gratia, fciücet velmandans,vélexequens,frü&uo-
fior tarnen, fi Uterque.
Sed 8c oculum converto ad illos qüæftuarios , 8c
frocutatOres Holpitalium, autcaptivorum, quibuslà-
tis abundeque datur , eorum intuitu pro quibüs pe-
tunt^ cùm tarnen nihil éis pro lë petentibiis darétur,
immo forfitan turpiter abigerentur. E t nihiloniitihs
hi quæftuarii partem diftributionis accipiunt. Ita fand
Condpio , multùm utile, ac tutum die pro alio, &
pro invicem orare. Sicut etiam in corpore mctnbra
lc invicem juvaht, 8c mutuo tribtiunt alimehtiim,
duiir languis 8c Ipiritüs ab uilo defertur ad älterum.
Ita 8c in Corpore myftico 8c Ipirituali, quodeftEcclè-
f ia , Vita gratiæ dirivatur à cajiite Chrifto per giö-
nolam ejus Matrem, quæeftvclutcollum, & per ce-
teros Sanöos Dci, 8c quoflibet alios quoquomddo ad
corpus hoc myfticum pei-tinentes. Unde etiam rur-
sus cobcipio , quod fempei- proficit Oratio faéS pro]
exiftentibus in Purgatorio, quos confiât elTe in gratia:
fi præterea nihil præter divinum Mandatum moverbt ad
orandum pro altero, adhuc ex hoc fic orareprodeflet.
Valet etiam femper Oratio nomine Eccldfe. fabia,
puta cum dicitur Officium Caiiohicum, atitMMce-
lebtätur. Credo tarnen quod Opus pcenaleMum tJrb
dtero per modum fatisfe&ionis, nonæquèvaletfatis-
iacienn ad fatisfeciendum pro feipfo, ficutfiexinten-
tione hoc tantùmprofeiplb fitceret. Potell tarnen 8c
Gerfonii j 00
fic plus, vél æquè vald*é, qùaritùm ad meritum 6c
glonæ inercmèntum.
Homo ': Sunt hicc tua dtôa, ô anima, & diéiis meis'
ôt rationi conforia. Vérùm âliquïd ùniim adhuc W
rabiliùs cônfideraBis. Frôqüèritef cnitri xitilior 6ceffi.
cacior àd i'mpetiindum elëM'ôlÿnaiti gratiæ redditur
Oratio in tómmuni boe a f peCcàtorum' fada , quàm
^ ïèorsum in privato, ficut & Clccraölynam corpöralcm'
fecurms & promptiùs percijpiüht pauperés miniis ab-
jeVSti, minufque débiles", dumdebiliclfibus, délpeâio'-
• ribus 5 (8c milerabilibribus föciati', communitér cùm
feis petunt. Ita üt inquit Ajfoftolùs , Vbi abünduvit
■ jkccatum , ibi f^erabkridàkiiî & gratia. Rom. v. 20.
Non ergo fugiendi funt peccatores in fuis orationibus.
nifi forftn fint pCr Ecclcfiam excotnmunicati. Nec
folum corporaliter hoc niodô Cum peccatoribus eft
communicandnm , imrho 6c ipiritualiter , lecundùm
mentem lursum cum eisinOrationcintentioadDeum
habenda eft.
Anima.' Vblb igitur athôdb, Ô homô, 6c pro aliis
6c cum aliis orare, fàciëndo quæftum magni illiùs ac
generalis Holpitalis tdtiüs mutidi , in quo deebmbunt
innumerabiles ægroti variis languoribuà labbrantes.
Nemo quidem hant mortalëm vitam ducens ab hoc
Hofpitali exémptus eft, fitut nec ab infirmitatépeni-
tiis immunis, Iicét fecundùm plus 6c miiius. Unde
j femper mihi adeft opporturiitas quæftum meum pro-
fequendi, 6c petendi Ipiritualem elcemofynam, tuiii
pro me , tiim pro aliquibus, turn pro omnibus, in
hoc Hoipitali degentibus. - Præfertim quia id ceteri-
pro me fàciunt, 6c mutuum luffragium communis
expofeit chantas. Si mihi facultates fuppetu'nt ad vi-
tæ hujus onera luftenténdà abfque gravi 6c aifîdiio la-
bore , furgit hoc hàud dubiè, füb jDco principalitet
agente , per labores 6c operas aliorum , tàin Pi'inci-
pum qui tuentur 6c protegurit , quàtri minorum
qui laborant §c procurant -3 qùod 6c de bonis Ipiritua-
libus^ fentire debeo. Incumbit etiam mihi frequenter
în ilium duriflîmum Purgatorii carcerem ingre-
d i , in quo plurimæ detinentur pauperes animæ gra-
viftimis ardoribus ac pcenis intolerabilibus affliâæ, quæ
nec fibiipfisopemferrepoftunt5 quæ tarnen , ftiapur-
gatione compléta , carcerem hune egreftæ, atque in
gloriam aflùmptæ, pro nie utiliter oràre valebunt. Ce-
terum die mihi, homo , qucmriàm modum ldquéndi
•> óbfervabo , hanc (ut propôlüi) faCicndo meamquæ-
ftuofam Proceftionem !
Homo. Adhoctibi, ô anima, refpondeo, qübd bene
atque intense defiderare, eftvchcmenteracefticaci-
ter loqui. Fitque hoc aliquando ablque exteriori quolibet
fbno : aliquando autem erumpit Cxteriùs in gemi-
tibus 6c fufpiriis, in pladftu, in lachrymis, in manuum
torfionc, in fublimatione oculorum , in tunfione pe-
ftôris, iri clamoribus dolörofis, abfqiië tarnen difere-
tîorié fermonis , éo paótö quo beftiæ 6c infdiitcs fuos
dolores infinùant > aliquando Verb vocalis ëxprimitiu'
oratio pier aliquem alium faèla, ficut magmiS ille Magi-
fter ^ ôcMinifter rriagrii hujus Hofpitalis, de qüo for-*
iiio habitus eft, nos orare docuit6cdicerfc: Pater no-
ftèrm &c. Undèhæteritpræcipua 6c fpecialior nbftra
oratio , utpotè omnium à Deo légitimé peteridorum
comprChenfiva, eiqùe qui illam iriftituitacceptior, aC
per hoc éxaudibilior.
Aliquoticns autem intermittendus eft luéius 8c dolor,
16c aiiimi j fobrid tarnen 6c humilis lætitia fofoipienda,
in qua anima fufo pàüpettatis aliquantultim oblita, fuf-
penditur iri diviiias laüdcs , 6c meditabitur magnalia
D ei, 6c Sàn&ôrüih ftiorürii.
Hujus vidés cxemplum in magnis Solemnitatibus do-
morum Curialiüm , quæ dùm ceicbrantur, adfunt 6c
paùpei-es Cxteriùs, non titiqué ‘cöiitinuè, pirô eleemofyna
quei-ulosé pï'dclàmarltcs, immbin januismoramra-
cientes, Üudidse qüæ iÜifc fiilnt ocülis atque auribus
explorant, d‘eqüibus invicemconfcriiht, 6cnihiîominiis
ox T>e tJMmâicitdtè Spiritualu jroi
nus poll h x c eleemofynam percipiunt. Iiifuper videas
6c alios aliquos in fua paupertate cum muficis inftru-
mentis ludentes aut canentes, nunc cummula, nunc
cum vigella, nunc cum cymbalo, 6cc. quibuscongra-
tulantur divites 6c Domini, per hoc eorum commen-
dabilem patieritiam conjicientes, dum eos in liia fim-
plicitate 6c humilitate vident «quanimes, 6cjocundos,
nec eorum invidentes ( immo congaudentesj fortunis,
ficut 6c in nativitate filii Regis omnes debent exultare*
omnefque confluere. Sed 6c aliquando adveniunt pau-1
peres gratias pro fofeeptis eleemofynis reddituri > qui-
bus nihilominus a:qua, vel abundantior eleemofyna
tribuitur, ut ceteris petentibus. Quibufdam etiam aliquando
ftifficit, ut feipfos tantummodb pr^fentes ex-
hibeant, 6c fuas detegant plagas. Sed 6ctympanum
aliquando, Vel fononim quodlibet aliud inftrumentum
perferunt, ut hinc vel defe&um clamoris fuppleant,
vel majorem provocent compaflionem. Sunt 6c alii,
qui majorem fimulant paupertatem, feipfos vel verbe-
rando, velläcerando, ficut 6c quidamdevotifibiinfe-
runt, vel inferri fäciunt difciplinas, 6c corredtiones,
quibus emolliatur duritia cordis eorum, 6c provocentur
addevotionem, 6cpietatem.
E x his fatis aperte potes intelligere, quamvarii fint
modi fo apud Deum 6c Sandfcos quselluandi, nunc
in dolore 6c timore divinse juftitise, nunc in lastitia 8c
confolatione fpei fuse, nunc infiiper 6c in gratiarum
adtione, laude, veneratione, atquediledfcionefiisebo-]
nitatis, 8c largitatis. Et hoc fit nonmodo Voce hu-
mana , immo etiam aliis fonis quibus utiturEcclefia,
putä campanarum, aut organörum: nihil quippe e ft ,
quod non legitime poflis ad tuam utilitatem convertere,
6c per hoc te reddere idoneum ad fufeeptionem fpiritua-
lis eleemolynae divinse gratiae. Sed circa hoc diligen-
tercavetibi, nedefperes exponderetriftitise, neve in
lublimitate lsetitiae fiiperbias. Verum 8c fiibunocol-
ligam omnia : is orat aflidue , qui bonum quodlibet
opus bene facit, fcilicet ad gloriam D e i , five come-
dat, five bibat, five etiam dormiat, quando videlicet
quis fe fomno tradit, ut hine pofteä divino reddatur
aptior obfequio.
Anima. Sciremlibenter, 6 homo, cur frequenter
fiib forma orationis dicuntur pluresPfalmi, qui nihil,
ut plurimum, ad rem pertinent pro qua orandum eft.
Saspeque accidit, utis qui hosPlalmos canit aut dicit,
ignarus eft , 6c indodtus , ftrmonem Latinum igno-'
rans, ac per hoc nullum Plalmorum habens intel-
le£l:um.
Hpmo. Ita eft anima 5 non enim fcmper uniformis
eft impetrandi modus, ut circafieculiPrincipesaliqua-
liter eft fuperius declaratum, quod 8cHugo defan&o
Vidlore latius declarat. Et pro compendio > tria fimt
qu<e pr^cipue conferunt ad inclinandum majoris alicu-
jus animum , 6c favorem illius procurandum ad fiium
fiibditum.
Unum eft, dum fiibditus ipfe ilium vehementer laii-
dat 6c virtutes ejus extollit, magnitudinem, opulen-
tiam, bonitatem , manfiietudinem, largitatemque
pr^dicat. E t per hunc modum oratio dirigitur ad
Deum, non exprefse aliquid ab eopetendo j fed tan-
tummodo pio 6c humili corde laudes ejus depromendo,
puta dicendo: c[uam pius, quam magnificus, quam
manfiietus , quam benignus es Domine, 6c fic de aliis
ejus infinitis laudibus.
Alteram eft, dum illiadverfarioramfivehominum,
five da;monum , comemoratur tyrannica cradelitas,
per quem modum plures orationes traduntur inPfalte-
terio.
Tertiumeft, dum is qui impetrare defiderat, fiiam
proteftatur miferiam, paupertatem 6c anguftiam
commemoransfe, cum fit debilis 6c imbecillis, omm
opere, omni confolationedeftitutum: 8c haze eadem
auquando in aliis efle eommemorat, propter quodnul-
ltim fibi ab homine, fed ä Deo folo expedlat auxilium.
Tomi I I I . Pars II.
Et fit aliquando hujufmodi oi-atio ablque exprbflà
aliqua petitione, nude 6c fimplieiter, -tales 8c fimiles
defeâus 6c neeeffitates aperiendo: Et hoc , vel quia
fe indignum impetratione judicat \ vel quia propter
ejus magnitudinem rem deiideratam non audet expri-
méré.
Qui diligenter ferutatur Scripturas, nihil ili eis in-
Veniet, quod non ad alterum hortim trium modorum
orandi reduci poflit'. Super quo adjungo, quod nee
in prando fomper uno modo dilponitur orantis affedtio,
fou defiderium j quin immô multifariè variatur , 6c
nihilominus manet redla 6c fi'udtuofa, quemadmodum
ipfa oratio, quæ ad veritatem nihil aliud eft, quàm humilis
6c devotaaffedtio in Deum fînaliter relata.
Aliquando igitur fiftit aftèdtio in quadam profunda
reverentia 6c fubjedtione ad Deum , divinam ex unà
parte confiderans altitudiném, 6c ex alia mileridm fra-
gilitatis humanæ j ficut fi aliqua humilis perlbna ma1-
gnum aliquem Imperatorem haberetobvitim, moxle
diligenter retraheret, ôc pfofundè inclinaret, totaquè
tremebunda fe, quoadpoflêt, infuumèontraheretlocum.
Plerumque autem affedtio refidet in timore,
dùm tremenda Dei judicia profundc confiderat, quæ
adversùs impios hîc 6c apud inferos exercet, ficut cum
Princeps aliquis adversùs fuos forvitores graviter indi-
gnari percipitur, ceteri omnes contremifcunt, etiamfi
nullius pftenfæ fibi confoii funt.
Eft 6c alius affedtionis modus, qiii per conlideratio-
nem propriorum defedluum, quibus noftris viribus oc-
curri nonpoteft, fummam fibi fiiadet humilitatem.
Surgit 6c aliquando in affedtione motus vehementis
anguftiæ atque anxictatis nimiæ,dùm fo quis perpendens
undique diforiminibus involutum 6c circumdudlum,
remanet in foiplo'ftupidus , nefciens quo divertat 6c
qualiter effugiat. Erampit etiam aliquando in affedtu
cordis motus quidam languoris, quifermone exprimi
nequitj fedliifpiriis, gemitibus, continuilqueplandfi-
bus, aut etiam fubitis , 6c gravibus clamoribus mno-
tefeit, ficut de pueris êcbeltiisintædioconftitutis lù-
periùs exemplificatum eft.
IngeriturquandoqueaffedtuimotuSruboris 6c vere-
cundiæ, dura in mentem venit turpitudo 6c foeditâs lui
peccati, infuper 6c lùa ingratitude apudcoelèftem Pa-
trem 6c Dominum, à quo tot 6c tanta bénéficia percepta
funt.. .■
1 Concipit etiam aliquando affedtus odium quoddam
lliiipfius, dùm quis fuos miferabiles defedtus, 6c callts
confiderans, fibiipfi dilplicet, feque abominatur 6c de-
teftatur j adeo quod ad inftar foetidicadaveris fibiipfi
fiat intolerabilis.
Format 6c aliquando in foiplb affedtus zeliim queri-
dam 6c indignationem llaudabilem adversùs peceata lüa,
aut aliorum , 6c ob id foipfom per pænitentiam perfe-
quitui*, 6c punit.
Eft 6caffedtioquandoque zelotypa circa fo 6c alios;
ex quo fit , ut ftudiosè peccatorum difcrimina 6c op-
portunitates devitare conetur , quælibet falutis fuæ,
aut alienæ detrimenta repellere , ficut virzelans uxo-
rem, cautamadhibetcuftodiam, ne tui^pe, autlulpe-
dtum admittat confortium.
Gommovetur aliquando animus affedhl quodam pie-
tatis 6c compaffionis, fou mifericordiæ ad fe, vel ad
alios, qui furgit plerumque ex commemoratione hu-
>manæ fragilitatis parte ex una , 6c periculorum quibus
omnes incumbimus, parte ex altera j ubi nihilo-
minùs pauca, vel nulla, ex nobisparata font remedia.
Sulpenditur aliquando affedtus in admirationetn
grandem, dùm videlicet altitudinem divitiarum fapien-
tiæ, 6c feientiæ D e i, vel incomprehenfibilium judicio-
rum ejus ad mentem revocat, in tantumque,aliquotiens
hæc meditatio mentem ad fe advocat, 6c fiirsùm rapit,
utfenfum 6cmemoriamdere]inquat, 6cfiatvelut defi-
piens 6c inlana*
I i z Con*»