inquit, venter 8cc. Luc. xi. 27. Hæc Virgo ea eft1
quæ nunquàm in Regno ftio divifionem habuit fènfua-
Jitaris-'contra- rat-ionem , quæ fümmè cuftodivit verbum
D e i , quæ ejecit malignos fpiritus per fiiam in-
terceflionem, St reddebat claritatem cæcis, auditum
furdis, loquelam mutis. Poftulemus igitur gratiam
fùam, auxilium fuum, Sc benediélionem fuam, eam-
que fàlütemus dicentes : AveMaria , See.
A4. N E Regnum in fe divifitm See. Inter cetera
Régna de quibus loquitur Scriptura, quælibet
Regni (hoc eft per quinque fenfiis corporales) adducit,
portis apertis, omnes Regni hujus adverfarios Sc hoftes,
hoc eft, feptem pcccata mortalia,cum omni eorum co-
mitiva: 8c cum intraverint 5 quantam exiftimas illic
invenire litem , diflenfionemque , Sc quale pradium?
Supcrbia contemnens clamat, fe fore Magiftram Sc Dominant.
Invidia infelix dicit fediffipaturam omnia. Ira
rixofa petit omnia annihilare , 8c deftruere. Cupida
avaritia dicit omnia fua fore. Pigritiafomnolentaibi
habitare quasrit. Gula dicit fe non recefluram. Etlucreatura
humana-intr à fe habet Regnum quoddam fpi- A xuriaperditrix, quæpcrcutit&vulnerat inter ofculanrituale.
De quo dicit Jefus Chriftus: Regnum D ei intr
a vos eft. Luc.xv11.21. Regnum hoc fuit fa&urn Sc
ordinatum per naturam, diflipatum 8c deftru&um per
peccatum , Sc forefa&um , refc&um & reparatum
per gratiam Sc Jurifdiftionem. Ibi funt tres Status,
Ecclefiafticus, Militaris, & Civilis. Ratio reprasfentat
Statum Ecclefiafticum 5 libera volunta Militarem Sc
dominiij Sc fenfualitas Civilem. E t quomodofuit fa-
dtum Regnum hoc per naturam , dicam tibi breviter.
Ratio debuit fapienter providere quod erat faciendum
tanquam confiliatrix, Sc habere in auxilium
virtutes intelle&uales, feientiam, prudentiam: Sc libera
voluntas credere debebat Sc audire quod erat
confultum, tanquam Domina Sc magiftra, Sc habere
in auxilium virtutes morales. Senfualitas prorfus obe-
dire debebat Sc exequi tanquam ancilla, fine pigritia, g
Sc habere in focietate fua virtutes fenfitivas Sc appeti-
tivas. Tale fuit Regnum hoc in primasva fua inftitutio-
ne in Adam primo Patre noftro, cum ratio confiile-
bat fine errore, voluntas libera credebat Sc audie-
bat, atque priecipiebat fine contriftatione, Sc fenfualitas
obediebat fine murmure. Sic, quia ratio obediebat
D e o , libera voluntas obediebat rationi, 8c fenfualitas liber
ae voluntati > Sc propterea Regnum hoc erat in pace
Sc tranquillitate fine divifiooe: erat quoque fimile
fiiblimi dignitati 8c altiffima: Trinitati. Quomodo fimile?
Sicut exemplum aflimilatur fuo exemplari, Sc
imago rei quam reprasfentat 5 quia in Regno hoc erat
pofle, feire, Sc veile. Quod ratio feiebat,voluntas vole-
bat, & fenfualitas poterat 8c exequebaturj fic erat po-
tentia fine labore , quoad hoc quod eft appropria-
tumPatri: cognitio fine errore, quantum ad id quod
eft appropriatum Filio : Sc voluntas libera fine lan-
guore, quantum ad hoc quod Spiritui fan£to eft approdum,
8c occidit inter amplexandum, dicit quod Regnum
hoc prorsùs inflammabit. Hi flint feptem maligni
fpiritus quorum meminit hodiernum Evangelium. Sic
fadta eft humana crcatura ad fitnilitudinem hodierni dæ-
moniaci: nam eft fiirda, cæca 8c mutai co quod ratio non
no vit reétè loqui, conflilere Sc providere -, Sc libera voluntas
non debite novit audire, credere, Sc præciperej
Sc fenfualitas tanquam debilis Sc rcbellis non vult obedi-
r e , Sc juftè exequi : ideo non eft mirum, fi Regnum ta-
lem habens divifionem labatur in defolationem.
Diximus qualiter Regnum hoc fpirituale humanæ
creaturæ faétum fuit per naturam, 8c deindèquomodo
infeétum fuit Sc deftruétum per vitium 8c fore-
fàétum. Dicamus qualiter ipfum aliquo modo refaétum
fit Sc reparatum per Juftitiam 8c Jurifdiétionem. Ad
reparationem hujus Regni neceflè eft diabolum malum
fpiritum ejici : alioquin humana creatura fèmper
manebitdebilis, cæca, muta, fürda, excmplo dæ-
moniaci. Quare, feire velitis, ut melius comprehen-
dam totam materiam noftri Evangelii fecundùm ima-
ginationem quam inchoavi. Quando malignus fpiritus
intrat Regnum fpirituale humanæ creaturæ per con-
fenfum peccati mortalis ( hæc enimeft porta fua 8c in-
troitus principalis ) fàcit tria mala præcipuè in hoc Regno:
redditereaturam humanam debilem ad benè operandum
quoad fenfùalitatem, quæ eft ancilla* mutam
ad benè loquendum quoad rationem, quæeft confilia-
ria* furdam ad benè audiendum quoad liberam volun-
tatem, quæ eft Regina jufto jure. Et quamvis de omnibus
his tribus impedimentis tangatur in prima parte
Evangelii : dicam tamen principaliter de primo impe-
dimento, fecundùm primam partem, 8c defècundo jux-
tà fecundam, & de tertio juxta tertiam. Dicit Evangelium
quod ejecit Deus quendam diabolum fèu mapriatum.
Sed heu ! Humâni generis inimicus invidiâ fuâ C lignum fpiritum qui eratmutus, & fecundùm alium
tantùm effecit, ut Regnum hoc intraret, fie per natu
ram faétum Sc . in pace confervatum per originalem juftitiam.
Per peccatum verb mox orta eft crudelis di-
vifio tribus modis, 8c fuit faéta humana crcatura fi-
milis dæmoniaco de quo hodiernum loquitur Evangelium
, qui erat' furdus, mutus 8c cæcus, fecundùm
Evangelium , 8c expofitores. Cùm ratio difeordaret
à Deo per peccatum, fuit excæcata, fà&aquc ad benè
confulendum muta. Quoniam voluntas obftetit rationi
, ipfà faéta fuit furda ad benè audiendum 8c obtem-
perandum : 8c cùm fenfualitas difeordavit contrariaque
fuit voluntati liberæ, fuit faéta debilis , impotens ad
benè operandum 8c exercendum : ideo in Regno hoc
eratdolorofàdivifio, 8cmiferandaafflièlio. Heu! Vi-
demus quotidiè hæc tria certamina , illam defolationem,
magis quàm opuseflet. Videmusquod fenfualitas
8c carnalitas , quæ deberent efle fervæ Sc fubdi-
tæ tanquam ancilla, volunteflèDominæ ScMagiftræ
per præfumptionem. Et liberum arbitrium quod eflè
deberet Regina Sc Domina, Sc fê gubernare per rationem,
eft fubjeètum, fubditum, 8c furdum per fùum ma-
Evangeliftam erat etiam cæcus. Etdicuntaliægloflæ,
quod erat furdus. Non eft intelligendum quod de
de natura fua eflêt mutus aut furdus -9 fed faciebatho-
mineminquocrat, mutum, cæcum, 8cfurdum. Et
cùm exiflet inimicus, dæmoniacuslocutus eft. 'Dîne
multitudo populi, quæ fequebatur Jefum Chriftum,
multùm mirata eft. Aliqui petebant adhuc alia ligna, Sc
alii dicebant quod in virtute Beelzebub principe dæmo-
niorum ejicerct dæmonia. Super hanc primam partem
dicam principaliter de primo maleficio quod infert inimicus
fenflialitati, quæ eft ancilla fpiritualis Regni humanæ
creaturæ. E t hoc videtis quoad textum, ipfàm
reddit debilem Sc impotentem ad benè operandum, nifi
earn Deus liberet. Satis judicare poteftis qualia mala
patiatur dæmoniacus in corpore fuo., quando inimicus
ipfumfacit cæcum, furdum, Sc mutum. Sed pro
inftruètione noftra, 8c ad meliùs intelligendum hoc E-
vangelii eaput, ad addifeendum aliqualiter fècreta Dei
Judiciaj fumam hîc quandam confiderationem quæ
quatuor continebit partes, fecundùm quatuor caufäs
qua dicitfanétusLucas, ipfàmhabuiflèfeptem dæmo- malotum fpirituum ttibulationem vel dolorem an fern-
iaeamaffligentia, quæ ejecit Jefus Chriftùs Luc. v. Et ^ r‘
dicunt Doètores quod1 propter peccatum carnale
fàn&a Maria Magdalena antè converfionem fùam erat-
fie dæmoniaca 8c vifibiliter tormentis afFeèta , ut ci-
tiùs converteretur ad benè vivendum, Sç ad rcélè poftu-
landum auxilium Jcfù Chrifti, Sc veniam fuorum pec-
caminum, ficut dicit Gregorius , quod malia Sc tri- &
bulationes. quæ nos patimur, compelluntnos Deum A
adiré. Habemus etiam quod in primitiva Ecclefia
hi qui erant excommunicati, corporaliter aftligeban-
tur à diabolo, ut citiùs converterentur. Hoc fignificant
verba beati Pauli cùm dicit : Tradidi hujujmodi homi-
nem Jatanoe in intertium c'arnis 5 ut fpiritus falvus fît in
die Domini noftri Jefu Chrifti. 1. Cor. v. f . E x hoc
patet quod propter magnam mifericordiam Dei Sc
per gratiam , poteft contingere ut perfona aliqua fit
dæmoniac^. Quarè ? U t ipfà, Sc alii fuo exempio citiùs
corrigantur, Sc derelinquant peccata, 8c veniant ad
emendationem j fi non per amorem , faltem ^er ti-
morem , Sc coaèlionem, five compulfionem. Mul-
tiplicata funt infirmantes eorum pofteà acceleraverunt.
Pf. xv. 4. Ulteriùs patet, non debere dicere, quod
fit bonum fignum, cùm modo pauciores fint homines
Sc peccatoresdæmoniaciexiftentes, quàmpriùs, tempore
Jefu Chrifti, Sc Apoftolorum. Quarè ? Quia minùs
timent fæpè peccatores manerê in pcccatis eorum, Sc
Excommunicationibus, atque extra ftatum gratiæ, cum
vident quod nullum malum temporale accidit eis in
corpore eorum aut fènflialitate. Patet ulteriùs tertio,
quod fummum confilium alicui dæmoniaco dandum,
Sc amicis fuis, eft quod relinquant omnes peccatum, Sc
ponant fè in ftatum gratiæ per puram Confeffionem 8c
Poenitentiam 5 quia hoc modo toilet principaliorem oc-
cafionem quæ magis nocet. Undè Gregorius in collecta.
Nulla noce b it adverftas, f i nulla domine tur iniejui-
tas. Antè omnia fibi cavere debet quilibet, ne utatur
artibus malediéfcis 8c prohibitis, conjurationibus, Sc
iortilegiis, ad expellendum diabolum à dæmoniaco:
tantoenim pejùs contingeret ipfiSc aliis, Scefîctcitiùs
adducere malignum fpiritum, quàm eiieere, feu fugare.
Secuncja caufà, eft ad humiliandam perfbnam, Sc eam
præfervandam à peccato futuro, vel adgloriam fuam
augmentandam. Legimus de quodam fànéto Eremita
qui habebat hoc donum à Deo, quod fànabat omnes
dæmoniacbs qui illi adducebantur. Indècontigitquod
fùalitate, ut femper ferventur in humilitate, vel propter
virtutum incrementum. Hoc apparuit in Jo b ,
qui fuit afHi&us à dæmonæ in corpore Sc bonis. Et
ideo non debet murmurare perfona contra Deum,
aut contra ejus Judicia. Patiatur ergo utaffligatur, 8c
non cito perveniat ad fanitatem.
Tei tia caufa eft ad probandum ahlOrèm qui eft inter
Deum Sc humanam creaturam per talem adverfitatem.
Nam fecundùm commune proverbium : In neffitatëprobater
amicus. In ilia neceffitate videtur amor D ei, gloria
fua, 8c poteftas ; quando fic confertfanitatem, quemad-
modùm audiviftis, quod per miraculum quod fecit Jefus
Chriftus, fànando hunç dæmoniacum, Apoftolus laudabat
Deum. Et multos fimiles caflis habetis in Evangelic.
Habetis de illo qui erat natus cæcus : dé filia
Chananæa quæ erat dæmoniaca , 8c fânata eft. E t
bi éviter dicendo : Chriftus Jeflis confirmavit Legem
fuam Scdodrrnam , talibus miraculis, & multi per ca
converfi funt j licèt nonnulli inde pejoreseffeäi funt
ficut habetis in fequentibus, quöd reprobabant miracula
Chrifti Jefu nimis leviter j Sc de illis qui ob curiofita-
tem adhuc alia petebant miracula. Sic faciunt aliqui,
quibus non fufficiunt miracula quæ Deus Sc San&i
fui, elapfo tempore, fecerunt 5 fed femper nova petunt 8c
dicunt : Quàre Deus non facit miracula ut folebat ? Eft
^ hæc pei iculofiflima tentatio, præfèrtimin hominibus
devotis, Sc per earn multi decepti funt, qui volebant
habere revelationes aut vifiohesj Sc fignum, non efle
ibi firmam Fidem in Deum, nec veile eos credere in eum
fine novo vadio. Sic non fecit fanétus Eremita qui
claufit oculos, quando inimicus apparuit. ei in figura
Jefu Chrifti, Sc dixit, fè non eflè dignum videre Jefum
Chriftum in hoc mundo.
Quaitacaufa ob quam Deus patitur velordinataîi-
quam perfonam eflè dæmoniacarh, eft ob damnationem
iuam, vel ad eam fineremiflionepuniendam. Multi fue-
î unt tyranni, qui mortui flint dæmoniaci, ut inciperent
infeinum eorum in hoc mundo, 8c continuarent in alio:
Sc ad dandum exemplum duræ vindiaæ Dei aliis malis*
Sc confolationem bonis. Et fic videtis qualiter diverfâ Sc
admiranda funt Dei Judicia'5 quod nos clarè feire Sc certi-
tudinaliter non poflùmus, quando perfona eft dæmoniaca
propter bonum fuum, vel propter malum. Fina-
liter non eft melius remedium 8c confilium, quàm fèm-
fè Deo un auuuLcuiiuLui. iiiuccontigitquoa per le coram u eo humiliare, S8cc ffèe eeuuffttooddiirree iinn bboonnaa
valde graviter tentatus fuit de peccato vanæ gloriæ, quia ^ confeientia in omnibus adverfitatibus, fiveaccidantdé
uunniivveerrffuuss mmuunndduuss eeuumm aaddoorraabbaatt.. CCùùmm vviiddiittffèè aalliitteerr nobis, five de hnm'c r\._•
tentationem illam vanæ gloriæ benè füperare non poflè,
convertit fè ad Deum, Sc per devotam orationèm roga-
vit ut fieret dæmoniacus, in eum modum quo erant
ifti qùos fanabat : fient rogavit, fie faétum fuit. Sanélus
nie homo qui erat tam ftudiofus 8c honoratus per vo-
luntatemDei, ad precemfuam fuit affiiélus ab inimico
per tempus trimeftre, Sc hoc patiebatur quod alii j poft
tnmeftre liberatus fuit à dolorofà ilia tribulatione, Sc,
qqod ei amabilius erat, etiam liberatus ab omni vana
gloria & præfùmptione. Et hîc patet qualiter mun-
dani deficiunt fæpe, judicando de extraneis tribulationi-
biis quæ contingunt humanæ creaturæ ditendoj quod
unt propter peccata ejus. Nam interdùm hæc eflè pof-
iunt ad magnum bonum fuftinentium 8c ad virtutem,
vel ad fervandos eos, Sc etiam alios, futuro tempore, à
peccatis. Certum eft, conducibile eflè alicui creaturæ,
nobis, five de bonis noftris: permittit enim Deus in-
terdum propter unam fupradidtarum caufarum, ut ma-
leficium hoc contingat, non modo nobis, fed etiam
beftiis noftris. Habemus in multis exemplis quod
propter peccatum Patrum Sc Matrum, Deus punivit
filios temporaliter} vel ut eflent dtcmoniaci, vel ut alias
haberent adverfitates, Sc aliquando fic eft de beftiis.
Verum eft quod quoad ieternam pcenam filius non pu-
nietur pro Patre, nec Pater pro fi lio, nifi uterque eflet
confentiens peccatis eorum. Et in hoc finio primam partem
principalem Sermonis rioftri Sc Evangelii, ubi dice-
bam quod malignus fpiritus immittit fenfualitati,qu<e eft
ancilla in Regno fpirituali, animas debilitatem ad ben^-
operandum, quia fiicit eam cxcarfi, mutam, vel furdam,
quemadmodum audiftisj Sc fic faspe in Regno aniimceft
divifio, 8c miferanda defblatio, nifi J. C . fuccurrat.
l n f m » cuiiuuuone ene ancui creature, oSeeccuunndaaa ppaarrss.. JDJiiccoo lfeeccuunnddoo ,, qquuoodd mmaalliiggnnuuss ffppii--
P am eflici furdam, aut mutam pro certo tempore, ad H ritus facit humanam creaturam mutam ad benè lo-
eevviittaannddaa mmaaggnnaa pneeccccaattaa qauueeffaacceerreert ffhorrffiirtaann., lIonmquipennHdro» nn^nrliim __ 1__&r
vel audiendo perverfe. Ideo folet dici tanquam irriforie
f d” fi 6 rn’racu*um ■> ut fteiat loqui mulierem,
ed eft miraculum fiquis faciet eam tacerej quiamu-
eres nimis.inclinat* funt ad loquendum, Sc faspe pee-
cant : Ornamentum mulieris caftitas 8cfilentium. Dicit
ianctus Paulus, quod fatanas colaphizabat Sc ftimu-
labateum, utpermaneret femper in humilitate. Pari-
onmter Deus mittit multis, per medium hominum,aut
----— — 1.1 UII.UUUU U1UIAU1 au UWIV IUquendum,
vel cascam ad reétè judicandum Sc confulendum
, Sc hoc eft quoad rationem quzb debet efle
confiliaria in Regno fpirituali anima;.' Hoc patet per
figuram in hodiemo d^moniaco. Habemus quod Pha-
rifasi erant pleni invidia per malignum fpiritum qui cos
tenebat, nec benè poterant loqui, nec judicare de miraculis
Domini noftri 5 fed dicebant quod virtute Beelzebub
principis. dsemoniorum Jefus Chriftus ejiciebat
dasmonia alia: Sc feire velitis, Jefum Chriftum