N O T U L A SEX TA . N O T U L A N O N A .
n u arbitror quemadmodum meditans poteft in- O n c o r d a t his diftum Damafeeni, quod hoc
telle&um ilium figerc [in recognitione boni non nomen ens,, dicit fubftantite pelagus infinitum,
hujus, velillius, figurati, corpulent:, vel colorati. Dealonftrat nobisDominus Bonaventura In Itmerari,
E t coniequenter fertur voluntas in dileffionem abfolu- fuo mentis in Deum , fecundo Capitulo , quod ifto
tam primi & veri boni, quöd non eft bonum per par- modo ens eft proprium nomen Dei. ConfonantHe-
tidpationem, ut alia omnia; fed per eflêntiam. Po- brad, qui dicunt hoc nomen Thetragrammaton figni-
teris ita negotiari circi potentiam , circa iapientiam,^ ficare Deum abfolutè, & non per rcfpcftumadcrca-
circa juftitiam, Scitarevereridivinampoteritiam. Ve- turas; quod qualiter efièt dicendum, nifi pofiét ha-
recundari ad fapientiam, fiturpises. Trepidaread beri concepts'hujufmodi abfolutus , non iati? intel-
confiderationem juftitias, fi malus es. Qu odfifortè ligo.
quaefierisan conceptus hujufmodi fint abfoluti &pro- Videntur forte talia fiilfa, vel impoffibilia non ex-
priiDeo? Vifum eft haÊtetiusmihi, quodita, fidtem ercitatisinabftraiftione taliumjconceptuum: nonenim
de poflibili; hoc eft, quod in via poteft meditans & videtur eis, dum intelligunt exempli gratia hominem,
abftra&ivus intelle&us fbrmare fibi conceptus abfolu- quin femper intelligant ipfum cum confufione feu
tos & proprios convenientes foli D e o , quidabunt veftitu quodam, vel circumftantia lo c i, temporis &
nótitiam propriam &abfolutam, fednullatenüsintui- aliorum aeddentium, dum non concipiunt hominem,
nifi ut eft animal rationale ; & ita concipiunt a£him
ratiocinationis, concipiunt etiam animalitatem, qua:
non eft propria iolihomini.. Redargutioautem talium
hominum magis facienda eft monitione , ut vim fui
cordis intelleaualis attendant, quam ftudiofa ratiocinationis
oftenfione: alioquin fic agitur cum eis quafi
ficaeco alieui, autniöicoraci, folis radius digitomontivam
de co.
N O T U L A S E P T IM A .
A ? e r t a eft nobis ex pra:di61:is via, ad intelligen-
dum myftitam Theologiam, de qua feripfit di-
vinus Dionyfius, ultra illam qua; fymbolica, Sc illam
qua: propria nuncupatur. Procedit itaque fymbolica g ftratus quxratur, an videatur.
Theologia per fimilitudines repeitas in rebus, atm-
buendo Deo quicquid videtur efle perfe&ionis in rebus
cauiatis, ita ut hoc modo dicatur Deus nedum nomina-
N O T U L A D E C IM A .
bilisjfèd omnino nominabilis. Et hoc modo dixit divinus
Bartholomæus, prout Dionyfius refert, Evangelium
eflè latiflimum : fic appellatur Deus leo, propter for-
titudinem} lapis, propter durabilitatem > agnus, propter
manfuetudinem -, fol, propter illuftrationem, Sc
ita de reliquis, quæ non fecundum eflèntiam, fed per
fblam attributionem , Sc per analogicam fimilitudi-
nem de Deo loquimur quafi balbutientes Sc palpantes
in umbra occumbentis luminis, vel gratiæ inteiligen-
tiæ noftræ in nobis. Procedit verb myftica Theologia
per abftraâionem, modovelutoppofitoadpræceden-
tem , qui quicquid eft , affirmât de D eo , ifte verb
prorsùs negat de Deo omnia. Et ita breviffimum eft,
ut ait idem Bartholomæus, Evangelium.
N O T U L A O C T A V A .
J Ü P E R E S T e x præmiffis dubitatio,propter errorem
Manichæorum , quos forte decepit recogitatio,
qualem de bono pofiiimus. Quod fi fit aliquod bonum
participatum, & erit aliquod eflèntialè, 8c primum
bonum : videtur itaque eflè fimilis ratio de ma-
lo. Qyod fi fit aliquod malum in rebus creatis, ficut
ita eflè quis negaverit ? dabitur aliquod malum primum
per eflèntiam.
A t verb divinus Dionyfius, & Auguftinus, diflfè-
rentiam certiflimam & latiffimam docuerunt, demon-
ftrantes quod nihil eft malum pofitivè in rebus , fed
tantum privative. Proptcreà fèquitur ex conccffione
mali, quod aliquod fit primum, & nullo modo quod
fit aliquod participatum & fecundarium : eft enim im-
C poffibile, ficut dicit Ariftotcles, quod purum malum
per fè fubfifteret, quia fi purum eft, fedeftruit. Non
. . . habet igitur fundamentum nifi bonum , vel in bop
AEMPLUM palpabile dat ipfe Dionyfius pro ma- no.
nuduftione cognitionis hujus Theologiæ myfticæ. Fallitur autem leviter ignarus, aut nefeius analo-
Confidera fabricatorem ftatuarum, nonne hie format logiæ,entis, vel hujus verbi, eft, quæponiturquadru-
îmaginem vel ftatuam , non addens quicquam , fed plex ab Ariftoteleiv. Metaph. ita ut illud quod nullo \
refeindens Sc removens -, ex qua fubtraétione remanet modo eft pofitivè, Scina&u, eflè tarnen dicatur, quia
agalma pulcherrimum, imago pulchra, figurata vel videlicet eft in potentia, id eft, poteft eflè} vel quia
fculpta. Sic agit fuo modo meditantis animus, dùm diçit carentiam alicujus boni debiti in eflè. Nonenim
ab hoc.conceptu yago Scconnotativo, fcilicethocens, fequitur: malum eft privatio boni debiti in eflè, ergo
& illud ens, qui conceptus habetur ex rebus exterio- malum, eft aétus, vel aliquod pofitivum : quoniam ita
ribus fènfatis, intrà facitabftraètionem, modopræde- nihil eft. Quis ergo mirabitur , fi non fit aliquod
clarato, removendo ab hoc conceptu vago, quicquid primum & fummum tale malum, cum nullum fit par-
eft imperfe&ionis in entibus cognitis perphantafmata. ticulare, vel infinitum a&u tale hujufmodi.
E t quia nullum eft caufatum ens, quin fit imperfèbbim,
neg^t merito omne ens tale à D eo , quia diminutum, N O T U L A U N D E C IM A .
quia dependens, quia potentiale, quia defedtibile, &
ita de reliquis imperfedtionibus. Qua abftraétione ^ ‘ d P E r g a m u s confèquenteroftendere magisacma-
cta, dici nequit, quod nihil remaneatcogmtum in ab- gis modum, quo fimplificari & uniri poterit fpiriltrahentjs
ammo} qum potiusrefultatagalmapulcher- tuale cor meditantis, feclufaphantafiarum multiplici-
nmum, fèu juxta communiorem philofophantium lo- täte, remoto læfionis imaginativæ virtutis periculo.
cutionem remanet conceptus entis perfeéti denudatus ab Dicunt beatus Dionyfius, & Ariftoteles & ahi, quod
omm imperfeefaone. E t hujufmodi eft proprius Dei amor habet virtutem unitivam, quemadmodum calor
conceptus abfolutus, licet non intuitivus, de quo Do- homogenea congrcgare & ab heterogeneis fèparare ha-
minus ad Moyfèn : Exod. m. 14. Ego fwn quißm. bet. Præfupponamus igitur ex fuperioribus, quod,
ac dices jiliis Ifrael: Quiefl, mißt me ad vos. Et hoc meditans fabricaverit fibi conceptum potentiæ, con-
moaojuxta verbum Propheticum, eß mum mmen Do- ceptum fàpientiæ , conceptum juftitiæ, conceptum
mmi Dei. Zachar.xiv.4. • clementiæ, conceptum bencvolentiæ & dileâionis}
figat iftic pedem finiftrum animæ, qui eft intellcftus,
vel
v e l r a t i o . D e i n d è . p e d e B Ï Â c r u m d e x t f u m , H I S e f t
v o l u n t a s , p r o t e n d a t p è r t t t t l d f e m t a l i s b o n i , yel p i r -
f a p i e n t i æ , e l e m e n t s » & c . v é l u t i n a n t c r i o r a
qiri te genuit & fecit j illeeft, a quo, & per quern
mittuntur tibi omnia, quse habes bona 5 hie veflTes,
base cibaria, ha;c poma, has nuces & fimilia:
fc extenders : hoc eft dieere, quod id fatagat amare quid"non merito habes talem diligere, taliobedire &
quod cognofeit, conctur amafe Deum fumme &pri- facere, quicquid ipfe mandaverit? Hoc audito bonus
mum bonum. Hie amor eihin non fit difeurfivusnee puer movebitur affedbu naturali ad auditumPatrisno-
vagetur, fed inh^reat amato in fe8c propter fe} itaut men , ut feratur in diicctionem ipfinsj dim tamena-
nitatur fob modo totus in amatum penetrate ; & in^ pud 'hujufmodi .puerum non fit alia Patris cognitio quam
ipfum collabi, & unumeum illo, quantum poffibile ea qua; per fidem , aut narrantis ei ingcritur fimpli-
eft fieri} fittUtlcqUiedaUi'fbparatio corporaliUm om- T1
nium, qua; funt heterogeneaad fpiritualitatem compa-
rata, & ita remanet u nitio quiedam fpiritualium, qua-
lia flint Deus & attima} eorporalia verb , feces fieci-
neres remanent in imo.
N O T U L A D U O D E C IM A .
V I d t t & f e n f i t h a n c f e p a t a t i o n e m f p i r i t u a l i u m a
in Vinminp . nni diccbat:
citer aUthoritatem. Hie puer non conhderabit dene-
ceffitate Patrem flib aliquibus conditionibus materiali-
bus, ut quod fit albus, niger, parvus, magnus, &c.
ve! etiam fi confideraverit, ipfe pfotinus fine multd
cbnamine fe aveitere poterit ab hujufmodi confidera-
tione , Sc in nomine feu cognitione hujus, quod eft
Pater totus, de facili intendere v a let,1 tenerrimocordis
amore, prout totus novit in ejus diledionem inhiare,
__ .................. t ^ fufpirare, Sc totum fuum in eum defiderium convertere:
corpofalibus in homine'fieri pofle , quidicebat: Quidni cüxerit fibiipfi aut aliis, de Patre fic ? Vivat
Verbum Dei vivum & ejficax, fertingens ufyue ad divißo- talis bonus Pater. Benedi&us in perpetuum illedile-
nem fgiritt-ts & anim<s, , compagum cjwqtte & medulla- dus Pater. Bene fit femper ifti Patri, quicertemihi
rum, See. Hebr.iv. 12. Ubi capitur anima pro fen- dftvalde diligendus, honorandus, reverendus, Scprae
fualitate vel animalitate, qux corpus includit Sc ani- oculis jugiter habendus. Denique fi quis ab hujufmo-
mam. Quamvis verb Apoftolus tribuat virtutem hanc modi qusefierit, qualiseft ifte tuüs Pater? Refponde-
divifivam anima; ä fpiritu, ve rb oD e i, hoc dicit pro bit Utique nil aliud: nefcio plus, nifi quod ipfe eft meus
tanto fi diligatur verbum Dei ab ipfb fpiritu } quo- chariffimus Pater, progenitor meus, nutritor meus,
niam fola cognitio verbi D e i, fpiritui ad hoc non fatis„ benefador meus, protedor meus, Sc fi qua; funt fielt.
Proptereä audi, quid ultra verbi cognitionem 0 milia. Et hire tarnen novit folum fide per auditum, Sc
flibfequenter fenferit anima -devota: Anima me a, in-
quit, UcjuefaSia efl , tit dileEitis locutus efl. Cant. V. <5.
Locutio Sc auditio ad cognitionem, liqutfadio fpedat
ad amörem. Quoniam amor una comparatione dici-
tur habere acutum nomen, propter defiderium pene-
trationis intim« diledi. Liqudadionis verb nomen
• n o n i n t u i t i v e , v e l p e r v i f u m , v e l p e r a t t a d u m .
N O T U L A D E C IM A Q U A R T A .
~ p X i s T i M o q u o d f i m i l i m a n u d u d i o n e p o t e r i t C h r i -
f t i a n u s , e t i a m q u i v i s r u d i s , S c . l i t e r a r u m i g n a r u s
mollius fuaviufque eft, affedum fponfi diligentis ac- induci , rit tranfèat in-affedum cordis ergàDominum
commodatiùs, fatiîifque repræfentat : quia liquefadi Deum Ilium , Sc ea quæ flint divina Sc fpiritualia}
naturaeft, non contineriterminispropriis, necquief- defèrendo corporalium rerum phantafias , aut fupei--
cere} fed effluere fèmperSc dilabi, quoufque fiftatin grediendo eas quodam quafi tranfvolatu generalis me-
alio. Intelligamus fimiliter de liquefado, vel emollito ditationis Sc amoris.
fpiritu per amoremDei, fuo modo, qui in folo Deo Exemplificemusadhucaliter. Defiderat aliquisfani-
terminum fuum invenit Sc quietem : ad cujus exemplar tatem dùm ægrotat. Nonne poteft hie optare feu pete-
figillatur, exemplatur, transformatur, fimplificatur Sc re Medicum, non hunc, vel ilium fingulariter : ficut
unitur, Sc ita de reliquis fimilibus. Remanet feculen- fitiens appétit vinum Sc efuriens cibum} quod tamen fatum,
quod eft portionis inferioris. Undè colligitur citfæpè, nonpræhabitaphantafiatione ad hoc, vel il-
corollarium, vel porifina pulcherrimum, quod ficut q lud vinum} aut ad hunc, vel ilium cibum.
res, dùm émanant à Deo Sc confèquenter dùmfedif- Applicet meditantis cor fimilitudines iftas pro prafundunt,
ficut in foie confpicimus, fit progrefllis ad
particulariora Sc groffiora, qu« plus habent materialis
conditionis, ficut in reditfii ad Deum, qui fit perho-
minem contemplativum, reducendo fimilitudines rerum
primo -conceptas in fenfibus, ad intdledualem Sc
fpiritualem puritatem , fit abftradtior Sc univerfalior
redu&io ad unitatem Sc quandam immaterialitatem |
nam quod natum efl ex fpiritu, fpiritus efl. Joan. 111. 6.
Dixerunt ante nos h«c omnia fandti DoStores : quid
enim inexpofitum reliquerunt? Sed h«c iterum meis
verbis Sc ordine fub paucis commemorata funt.
N O T U L A D E C IM A T E R T I A .
Qua alium docet modum Jimplificandi cor , fpe&antem
ajfettum, ficut prior magis ad intellettum.
J ? N 1 t a M u r , fi forte poterimus inveniremodum
alterum meditationis fimplificand« S C a phantafma- D
tibus elongated« , qui familiarior, Sc ab bominibus \
non exercitatis, aut elevatis in Philofophica difeiplina,
leu Metaphyfica captibilior forte fiat. Gonftituamus
m pnmis exemplum palpabile, cujus erunt capaces
etiam ipfi pueruli, fuo modo. Dicat aliquis uni puero
jam utenti ratione, qui neque Patrem flium , neque
Matremviditunquam} dicat, inquam: Ecce tupuer
1 atrem habes in regione longinquiffima potentiffimum,
lapientiffimum, optimum Sc gloriofiflimum} illeeft,
£Hca fiue meditationis , confeftim ut offertur aliquod
corporeum oculis flite meditationis. Non quiefcat in
eis} fed fiifpirando, defiderando, diligendo, flipervo-
lare qu«rat ad quoddam abftradtum denudatum unum.
Utatur corporälibus , quafi quibufdam fealis ad ten-
dendum ad fpiritualia, non quiefeendo in feala. Exem-
plificavimus jam de filio meditante circa Patrem igno-
tum , de «grotoque , de fitiente, de efuriente, qui
fufpirant ad Medicum, ad vinum, Sc ad cibum, igno-
tos, atque ad hujufmodi afficiuntur Sc defiderant, im-
mo etiam f i cognoverimus fefum Chriflum , prout loquitur
Apoftolus, non tamen eo modo ficundum carnem
novimus, 2. Cor. v. 16. fed ut Redemptorem, ScSal-
vatorem Sc ut Dei virtutem, Sc fapientiam, ipfum re-
cogitamus , jQuifa&us efl nobis d Deo Patre fiapientia
juflitia , fan Stifle at io & redemptio. 1. Cor. 1.2.
N O T U L A D E C IM A Q U I N T A .
p u t o juxta traditionem hanc motus eft Hugo dice-*
r e ; Quoniam aiiquando dileSUo intrat, ubi cognitio
foris flat. Non quod amor excludatomnem cognitionem
, fic enim fieri non poteft ut diligatur prorsus
incognitum : fed Sc ipfe amor, ut dicit Gregorius,
nfuxdam cognitio efl. Et qualis cognitio? Certe expe-
rimentalis, Sc fiio modo proportionabilis taftui, guftui,
vel olfablui infenfibilibus. Unde quamvis dicatur ab
aliquibus amor efle csecus, hoc habet fortaffisvei*itatem,