TnjXscrxàitoig Sp.[xocvt ndvxaç npoSXénav.
H 7:00 [xeyiçrr] yivsrai vary]pia,
Orav yvvrj xtpog âvdpa prj àiyoç-axÿ,
T à Ttávxa vv{xyépouau xâ d ’ , àvnep 3é[iiç,
3 5 MvjÆè Ttpbç àXXov itdpyauriv xiva yI ûyi,
ÁXX* ïq 't cvpifpovovva yvniaia nàvsi.
Nûv d ’ è%ôpà -rdvxot, x a t vovei xà xa ipia ,
Avxrjg npoèovatjq àvdpa, xal xpàxovg xXéoç.
$tXst 7àp Vëptç ï? TráXat xtxietv véav.
f\o Ex âaxpùav ààxpva xataXaêstai,
Ûv o yts ¡xéxpov, oùx’ àpiQp.àç è ç i xtç.
Ka x¿ j yàp x a xô v eîç àfuXXaw ïp/sxai.
OÔêv Ttàxvia çùotç ÿxifiafxévi],
Zxêvei xkdovva uu[xyopàç neyvpfxévaç,
4 5 Atadojçaç xs xwv á<pspxáxwv ítóvwv,
Tòv n á vx a au vn jxpu a a âaxpvoiç, jcpovpv,
Èrcsì rcpòg è/dpoïç ÿvOex ’ ÿâix-npJvy,
K a t [xyxpbç aùxrjç itpaxont]p.ovi ßXaßrj«
ITaxpoç 3 ’ ôxoxXtyavxoç o o a ç [xrjxzpi,
- 5 o Qv 7iàvxss èvfisv oi x a x à ^ ôpy’ éxÿovpt.
Boa {xèv ôpxoyç, àyaxaXsi ds^tàç,
üiç-tv [xsyiçnv, x a t ©soy ¡xapxvpsxat •
É7yw x a t vj xaXatva cyfxyopâv vtîo,
Otov naxpàav p ù Xtirsty èadXòv £ 0ó ya '
5 5 ^xu7st dè xoap-ov, oùd’ ôpwa* eÿçppaivsxat..
E iç xoDxo 7073 yÿy sxêsëïjx’ à^ ijd çv o s ,
Û ad ’ tpspóg ¡x’ ùjvqXde, yrj xe xa t xoX« ,
As^at [xoXovvaç ôsùpo (pÿasws ßXaßas-
Oíto» 7 ¿p >7 xaXatva îtaÿsxat yovav,
60 Ttxxoyaa, (xy 'tíxToyoa, fsÚ7oya' «V tóxays?.
Aÿç->iv’ ‘ èpxcvxÿv yàp Itja, Xéyoyvà as,
Ttxxoyaav, où xtxxoyaav, wç v n k p X ô y o y ..
Toxoy 7àp îyvav âxoxov xi 7àp çpàaw; ;
Ilôvoyç yvyovca, xat çôopày yÿy xat Tíádvj.
3 14 TqXfaxonot;. E d it. mendosè -njXtoxóitoi;.
32. H irou fuyt'iTj etc. Ita Mede» nutrix apud Enripid.
vers<~i4 et J5.
34. Tà iravra ovpxpipwoa etc. In omnibus illi óbscqaens :
in rem ejus omnia confcrens, ejusquc commodis studens.
Genuina hujusce vocis acceptio. Non ità se gessit Èva.
Sic Med. vers. 13 , etc.
35. Mjj& irpof aXXov. Neque fallaci ulti sermoni aurem.
adhibet.
87. N3* 5* iyfyi. Med. vers. r(5.
4o. Éx iaxpuwv Sóxpva. Sic apttd Euripid. Troad. He-
cuba, vers. C o i , 6 1 6 et 61 f .
42, KeatZyàp xaxóv. SicHec. vers. 608 1
E ‘TipOC 0 ’ dtp CTf'tOV
K a x à xaxàiv xupct.
Alia ab aliis mala mails incidunt.
45. AtaÌoxif-n.■Successtomfsqueiniokrabilium malorum,
malàque iniolerabilia sibi succedentia; ità ferè ibid. .588.
,46. Tò? iravra. Ità Jferè Mede» nutrix, vers. 25 et aC.
48. npwromipovt (3Xa6n. Reg. Med. irpuromipovo; ¡¡XaGy >
prima! parentis labe.
49. Ilctrpó; B’ óiroxXcvavTo; ooa ;p^repi.Hunc versiculum,
qtri deerat in Editis, suppeditavit Còd. Med.y sfcque
planus, plenùsque fit sensus.
5 i . Bòa pev opxov; etc. Jurumcnta clamai, revocai di’x-
teras, fidem maximam Deiimque testerà appellai. Ibid.
METRICA VERSIO.
Vales Simeon pro tulit veré senex.
Tilín magua certè tuLáque e st sala», suo
Si dissidess nunquàm u xor à viro, omnia
lllius allerfe in sinum, atque, ut addccet,
Nullius allena» in aure» quàin viri,
Concors cu i sil, verba prodens excipit.
Infesta contvh cuneta aune lelhaliter
Ruunt, ma rilum ex quo soum e t sui imperi
Decus perenne, glonàoique prodidit.
Quandé velus injnria parera novam solel,
E l subsequontor lacrymaa la c rym » alteræ,
Queis nec modo» sit, nec. numéros ullos 5 nsalo
Nam semper aliud erescit. in pugnam comes.
Hinc dedecore confecta satura ingemit
Veneranda, deflens casoom mixla aginina,
E t non ferendam semper inanrgentinm
Novam laborun» pliis salis propaginein,
T abcscit ont ni misera lacrymis tempore.
È longinquo cernentibus oculis om nia prospiciens:
Certè maxima salus est ( conjugi), ~ "
Q uando conjux è m arito non o is^ d e t,
Ipsum adjuvans in om ni re , u t deeet,
35 Nec ab alio, quo decipiatur, quicquam audit,
Sed genuino sponso assentitur.
N unc verò om nia su n t inim ica, e t laborant præ cipua, -
Ex quo suum p rodidit v irum , suique im perii decus.
Solet enim injuria vetus p arere novam.
4o Lacrym æ stillant ex lacrym is,
Q uarum neque m odus, neque num erus est.
E x m alo enim m alum in pugnam advenit.
H ìnoalm a n atu ra dedecore confecta,
Ingem iscit deflens varia calam itatum agm ina,
45 Successionésque intolerabilium m alorum ,
Om ni tem pore lacrym is contabefacià,
Postquàm ab hostibus anim advertit se injurìà affectam ,
E t ipsius p arentis prim um dam num sibì afferentis labe,
S eductionéque patris aures accom m odantis m atri,
5 o Q uorum om nes terram colentes sum us posteri.
C lam at-jusjurandum , vocat et dexteram ;
Maximam fidem et Deum testatur :
. E t agoovit misera ob calamitates
Q uàm sit utile patriam non deserere terram :
5 5 O dit autem m undum , neque laetatur ejus aspectu.
Eò enim nunc perveni doloris,
U t m ihi venerit desiderium terræ et coelô
D icere, quæ hìnc dam na proveniunt naturae.
N ecdùm misera desinit p a re re ,
60 P ariens, non p ariens, rorsùm ab n uen s p ar tu in.
Infelix : me ipsam enim d ico , dicens t e ,
Quae p ariam , e t non pariam , p artu qui raiionem superai.
Nàm p artum sum experta sine p artu ; quid enim eloquar?
L aboris expers, et corrUptelae nn ne e t passionis.
vers. 21, 22... 34, 35, 36... 5 6 , 5 7 , 58, 5 9, quiiisdem
ferè constant vocibus.
54. Mi) Xiirnv. Quàm bonum paternis non excederesedibus.
55. Oùà* bpuo ’ eùypaivErai. Nec ejus mundi aspectu delect
atur. Roill. Nihil éo gravius videi, qu» verba autoris
raentem sanè non exprimunt.
56. Ex&Sdx*. Hanc vocem in tertià persona accipit
Combefishls, et de Evà intclligit : non quod R o ille t, sed
111 primà personé, quem sequimur.
57. Qo0 ’ "ficco; etc. Hlrtc subiit animum, ut terree cceló-
<]ue narrem, etc. Ità pröpbet» in sacris Scripturìs ccelimi
et terram contestantur, et quasi in illorum auribus lo-
quuntur, ut animi irá0o; exaggerent. Malè Roill. vertit :
METRICA
Quòd, alia p ra te r gravia dnráque, ipsius
Primiim parenti;» l* s a liOxd, injurias
Sensit, colent.es qu® gìobnm istnm postero»
Manent : da támque jure jurando (idem
Dextrámquo clamai et Detrni testem vocal :
Miscráque didicit à mal is, qtlíttn s it grave
Durúmque patrié Se sólo subdncere :
Exosa mundum, n il e o graviö» videt.
Eò doloris nunc enim tota efferor,
Natura ut illiic omnia velitw iiiconömoda
Incommoda, quoi habet genus è coelo et terrà.
5p. Oóirw yàp ri rakaevà Traverai yóvm. Necdùm parer
desinit Èva. Malè Roill. : Nondùm luctibus finem facit
quasi legeret yótov, ut in Med. vers. 59.
60. Tixt-öOoa, prì rixrowoa. Pariens, non pariens Co partu
qui vim omnem rationis excedit, to; óirlp X óyor, qui sit la
boris expers tntcgrà virginitale. Quàm in his insulsè Iù
dit Roill. Modò ventris edens, modo rttpchtè stipprimcn
partum ! quàm prdrsòs præstat carminis modos sp'er
neve, quàm sic sacra temerarc I
6x. Ëfiau-nîv. Sic Hecuba, vers. 736.
64. NÜV xai TCa0i). Reg. Med. sup. lin. vìi» xai irai.ac. E
nunc et pridem pudoris exemptd labe.
VERSIO.
Referrc, quot habet è értlo et terrà genus.
Nam misera nOndùm Idetibws fìtiem làcit,
Mòdò ventris edens, nlódb repenlé supprimens
Partum, modô etiam emö misera rorsùm abnuens.
Nam sic voco moeotti qoàsi sdprA modmn
Partum ferentem, none prementem te voco.
Nam parlum ego srnn experla sine partii- : qot enim
Nomine alio voearr possim, Mqu® pOrens
Expers laboris eli doloris extiti
Integra, et incorrupta, descia iftiirs