quàm labefactabit. Quae enim animo et
intdiigibiiium ratione intelliguntur , quamvis infinita
rum'mliui'm est nomina habeant, (quandoquidem in una-
nomen propri- quáque natione quamplurimis nominibus
appellantur,) tarnen extra omnem appel-
lationem posita sunt : quoniam rerum ea-
rum, quae animo inteiliguntur, ac corpore
vacant, nomen proprium nullum est. Quo-
nam enim modo proprio nomine vocari
queant, quae ne in conspectum quidem
nostrum cadunt, nec humanorum sensuum
• instrumentis ullo modo capi possunt? At-
que utexactam divini numinis intelligen-
tiam assequamur, animam quse omnium
earum rerum, quae intellectu percipiun-
tur, brevissima partícula est, accipiaimis.
Anima enim, tametsi nomine foemineo
appelletur, ab omni tarnen foemineä na-
turà remota est, utpotè quae, quantum ad
essentiam, nec mas, nec fcemina s it Consimili
quoque ratione sermo, qui ab eà
procreatur, masculum quidem nomen habet,
casterùm ipse quoque, ut dicimus, ab
omni tum masculo, tum fcemineo corpore
remotus est» Quòd si ea, quae inter res
spirituales postremum locum tenent, ni-
mirùm anima et sermo, proprio nomine
carenti quo tandem modo ea, quae inter
res spirituales principatum obtinent,
imo ultra spiri tua lia omnia sunt , pro-
priis nominibus appellati dicemus? Sed
et utilis est nominis usus, ad spiritualium
notionem necessario nos provehens. Ve-
rùm quidam essentiam simùl cum nominibus
crassè dividi atque distingui existimantes,
indigna prorsùs rebus divinis in
animis suis sentiunt.
Sciendum est deinceps nobis, qui veri-
Dmna etsim- tatem agnoscimus, quòd divina et simplex
tìaìndiTidiìfu- Dei essentia individua, uniùsque modi
niù*que modi est; cseterùm ad salutis animarum nostra-
rum utilitatem, partitionem quoque propter
appellationes subire videtur, divisio-
nisque necessitati subjici, ut jam à nobis
dictum est. Quemadmodùm enim anima,
quse de eorum genere est, quae intelli-
gentià percipiuntur, quamvis infinitara
cogitationum multìtudinem pariat, tamen
neo cogitationum passione dividitur, nec
cogitationum penurià, propter ea quse
praecesserunt, unquàm premitur, quin di-
tior potiùs, quàm pauperior efncitur :
quemadmodùm insuper vocalis hic sermo
nobisque omnibus communis, etfcimsi à
parente anima minimé dividatur, nihilo-
seciùs tamen in audientium quoque animis
simùl est, nec ab eà sejunctus atque
separatus, et in illis inventus, imo unio-
A xaroCXá^st xà v ¿vo[xátG»v >}• Sëffeç. >p«
7à p vovjxà, x a i fivptàWfia [lèv , ( ènetfy
nafMikvfièoi x o ô r btaspov sO'JOç, cvâmoi
xixXr¡xac, ) itpoffriyoplaç âè ndor}ç jxtôç •
èneiâit xùptov evo ¡La xàv vovytàv xe ya ¡
àoafitxxav, oùâiv. Ilcâç yàp xvpiaç éntxh¡.
ôsirj xà fxydt Stfieoiv ÿfiexêpatç ’ vnoni-
icxovxa , [lx¡q ’ ôXaç a àvdpomtvoiç . ateôïjryj. a
piotç akàvcu b âvvàfisva; XafiêavéoSa ¿¿h
>7piv xb ß pajvxa xov xàv voiixàv [xóptoy
Ì « * f>'°S voû II«ï»rôs c àxpiïrjc
VÔV}OlV.
^v/pq [lèv 7 àp óvófiaxi Srjivxoj npoôixyopeùe-
x a i, nàotjç âè 5t]Xvâptàâovç tpûoeaç àçpéç-vjxEy,
ovxs ctppiv, ovxe x a t ’ ovoiav ùnàpyovoct.
K a t X070Ç dè ¿[loiaç d'ô np'oç aùxrjç, ànoxvìoxó- d
fievog, àppevixov [lèv ïyet xovvs¡ia, nàoyç fe
C x a t aùxbç, à ç tpafiev, àppevoÔÿXeoç èxxôç èç-t
oq[lcc:ôxv]xoç. Et âè xà xàv votjxàv îoyaxa.
tj<y^rj x a t Xoyoç, vùpiov où xéxTujTat :xoùvopa,
' n à ç âv xà npàxa x a t navxav ènéxetva xàv
voyxáv voY]xà, wjpioiç òvófiatrcv èTttxexXvjaôai
(frij<TO[isv ; e AXX! vj [lèv òvofioci7Îa '%pr)<ji[iy, âià e
X0 àiwyx ato v etç èmvotav ÿ[iàç oqovoa xâv
vorjxàv. Ttvèç âè xatç npo&vjyopÎMç ôiiov xal
xv}v oùoiocv ita/V[izpâç crvvâmpùadai â'ô%àÇovxts,
D a v a r ia izuvxaitacrt xàv Setwv xoüç êavxàv èv-
voiatç âoiZàÇovotv.
Ecâévoct âè àxokovdov ÿ[iàç xovç xÿç àXvj&siaç
èmyvàfxovaç, àç àâtoeipsxôç èç't xat [lovcetâri;
TÒ Seta Te xai à[iep-ijç xoü Kpsixxovoç oùaiot ■
TCp'oç âè xb %py]cri[iov xÿç lâfLzxépoiç xàv tyvyâv
erajxrjpiaç, xat fieptÇecôoct xaiç ôvo[iaciaiç âom,
xat âiatpéaeaç 1 àvàyxy ùfiç-occrdca, xa0àç &pa*f
p.sv. Ov XpôKov 7àp i} vov¡xy¡ xtç vmp-
]7 %ovtrcc, vorifiáxav àiteipav àTtoxutaxet TÙÿôoq,
o(is>ç ovxe vovj[JMXoç âmpûxca itàQzi, ovxz xoü
TtXvjôoyç xàv vorifiehav âtà xà tfQuotxm
TTTw/eyet noxè, izkovcruaxipa âè pâXXov, v m-
vzç’épct yivexou • ov xpôuov âè xat ò npoipopuò;
oùxooc xat xotvôç ewraatv ïjptv X07oç, àâiaipzxo;
[lèv îç i xvjç « Ttpoo£veyna[iévŸ]ç <^y^ç, x«t g
Xatç ^y/atg dè twv àxpo<ù[iév<ùv oùâèv yxxov év
xaùxà xaóíg-atat, xàxetVYjg h [ir¡ yapi^ô^voç xai
xovxoiç eùpi<rxô[i£Voç, êvaxriv âè /xâXXou *1 âuà-
(®) AvGpwreivítc ¿tioOrrmpioii- Gombef. : Humants sen-
sibus.
( b ) bovâjxtvu. Ità R ^ . H. aliique Godd. In Edit, áuvá-
(ufti.
( <f) AxfnSî) VW/an. Montac. et Morel. àxptSfi xaroveq-
< tiv , exactam cognitionem.
{à ) Ö ireôç (A*üç. Ità Reg. H. et Gotb. 9. A.t Colb.
3, 6 , ó «pi? In Edit, b dee st.
( e ) AXX' ri fibi ôvo\uxma ypnet/xt) etc. Ye rtit Bill. ¡ Sed
tamen propter necessitatela utilis et nominis usus, per
quem ad spiritualium rerum notionem conceptionémqw
pervehimur.
. i f ) Aróymf ùtplçaoBai■ Montac., Morel, et Gombef.
¿tváyxnv ix p tçe vd cU '
(g ) npoatvtyxa(it\rii. Colb. 3, 6, 9 , icpotvtyxapiyrii'
( h ) Mí) vMpiÇôpcvoç. Bill, non benè, inquit Gombef-1
1
peo tv aùxàv xe xat xàv ñ¡iexépcúv tyvföv èpyct- A nem potiùs quàm divisionem eorum anin/
ki -i/c» vrtl — X. 1 V ît.. m am m n i li» l lA C f r a n 1 2p[uyoç' ovxoi [iot vôet x a t t ò v Ttov to y im û fn n ia n a * , ia f .
[ IlaTôôç /aptoôévxoc nànoxe, x a i xovxoviâè
[nàXtv tô Jlveÿfxa xb âyiov, ô[ioia>ç èv xà và
l-rtv èvQù[i-ooiv.
[ Û5 yàp oùx ï ç i petali» voü xai èv0yp.ïj<re»ç
ix a i âiaipeotv èittvoYjâijvoct xtvcc, xai t o -
I p jv • ovxaç oùâè xov àyiov Tlvev[xaxoç, xat
¡ t où àoxripoç, xat toü Uccxpbçt èv» [léotp xo[irjv
I ii âiaipecrtv ènivotidijvûd nere • âioxt xàv vovjxàv,
¿ç ?<papev, xat Seiwv àâioctpexoç vj çyo-tç. H B divinorum, ut diximus, divisionis expërs
marumque nostrarum efliciens :sic tu
quoque cogites, Filium a Patre nunquam
separatum esse, nec rursüs ab hoc Spiritual
sanctum, eodem modo quo cogitatio-
nem in mente.
Ut enim inter mentem et cogitationem
et animam nulla divisio aut sectio exco-
gitari potest : sic neque inter Spiritum
sanctum et Salvatorem et Patrem ulla
unquam sectio aut divisio intercessisse
cogitanda est : quoniarn spiritualium et
UtiDter men-
tem, cogitatio-
nem et aoimam
nulla est sectio,
Patrem,^Filium
atque Spiritum
sanctum.
■a xai ov xpónov où% oïôv xe nukiv ¿[loiaç 8 èv
I ¡xéotí xuxXoy x a t xÿç àxxïvoç âiaipeotv eù-
■ pioûai, âtà xb ànadèç x a i àoà[iaxov àiùoùv xe
■ xai à[i£pèç, àXX’ >3 [lèv àxxiç ovvi¡nxat xà xtixX»,
B wvptaXii» âè ô xtixXog, oïôv xtç ôtpôàXfibç, ito-
B xct[ii]âôv èntyeï xà ixavxi xàq àxTtva g, vtaxaytkvo-
B [loùç àoitsp xivàç tpwtòg >3 [iïv èpyçtÇô/ievoç, xat
d> b toXo7'¿/âv àdpocaç xrjv âtaxoo[iY]eiv • ovxa âij
H xat oiovei xtveç xov Haxpoq à x t ïveç à neçah )oa v
natura est. Aut etiam, quemadmodùm
inter orbem et radium, propter im-
passibilitatem corporisque vacuitatem
et simplicitatem atque individuitatem,
nulla divisio reperiri potest, verùm ut
radius orbi conjunctus est, ità rursùs
orbis, oculi cujusdam instar, universi-
tati radios suos fluminis in morem in-
iundit, lucis nobis velut inundationes
Alia similitude.
quasdam efficiens, mundùmque repentè
obruens : haud secùs etiam Patris velut
. . . , radii quidam ad nos demissi sunt, tùm
è? ’ r,[icts , 0 xe (peyyaotiq b ioov g, xat tò nvfiypa c splendidus Jesus, tùm Spiritus.sanctus.
tò óyiov, Ùoitep 7àp a i xov cpwTòg òntxiveg à p i - Ut enim lucis radii, mutuam relationem
natura individuam habentes, nec à luce
disjunguntur, nec à se invicem discin-
duntur, lucisque beneficium ad nos us-
què trajiciunt : eodem modo Salvator
quoque noster, et Spiritus sanctus, gemi-
nus ille Patris radius, simùl et ad nos usque
I ptçov troverai ytaxà tpvoivxvjv repoç àXXvjXaç o v e o tv,
loóte Toy tpaxbç ycopi^ov xai, ovxe àXkÿlcùv à n o -
I xépvovxai, xat [lé y ^ p tç tjfià v x ijv y à p iv x o v tpaxbç
■ àTroçiXXoyai • - TÔv aÛTov xp ón o v x a i ó Iaìxyjp ó
■ <ô[iéxepoç, xat tò Ilv gÿpa tò cty to v , rj â iâ v fio ç
|toü Haxpoç àxTiç, x a t pi/ptg Y¡[iáv âtaxov eîxat
I t î ç àkfiûeiaç x o <pàç, x a i x à U a x p i o v v y v a x a t.
I Ov âè xpónov n à n o tevoç v â à xa v rn iy ÿ ç v e x x a -
IpiüàEç àtpdôvaç np o tefiévqç v â a p , aypêatvet peí)[ là
■ Tt jiapirXrçôèç, x a i peidpov àv.axàoyexov, eèç noxa-
1 ^ *»■'’ * i“ »*« p t o '« âviç BÏen,r,"ipsô‘ ÏÏDxû“ “tn“ îü o flumiiía scindi
I òtpOalfioù xvjç m iy r iç xr¡v pov¡v è% àpyÿç èo-xn- contirigit, quod ab uno quidem föntis
veritatis lucem ministrant, et Patri
uniti sunt.
Quemadmodùm etiam. ab uno aquarum
fonte nectaream aquam summâ copia ege-
rente, fluxum quemdam permagnum, ac •
profluvium effroenato auodamimpetu cur-
I xog • aippvxoç âè xàv noxapiàv oyri[LotxtodévxoiV
I xoïç etâeot, ßXa§ev âè ô [ ia ç oùâèv eiç xijv oùoiav
I Èx -rijç âtaipéoecùç pèv 7àp xàv noxafiàv
K SèffEt t ò peidpov âiripi/ixai, xijv âè xov /V[iov
* TWiÔTvjTa [liav x a i xyjv avxÿv xèxTYjtat • x à v
1 7ap <xnoxep[iaxiÇee0ai nóppa nov xàv noxafiàv
oculo primùm manaverat, verùm, fluviis
specie ità conformatis, duplici fluxu dfè-
currit, nec tamen ex hujusmodi divisione
incommodi quicquamet detrimenti, quan-
tùm ad essentiam, accipit; (etenim numi-
num situ ità profluvium'dividitur, ut
unam tamen atque eamdem humoris qua-
l1 i tatem o’b t■ ineat; quamvis enim uterque
[ txaç-oç xàv npoeipyiiêvav â oxÿ , x a t xÿç nriyŸiç supradictorum fluviorum procùì extrà
S àtpeçdvat fiavpàv, xijv yovv àpyiiv xr¡ pvjtpi términos ferri, longóque in ter vailo à fonte
> 4s tò xr,i rojTüç mmmuàw Iva -) tj d‘stare videatur> principiuii tamen ad
s. . . ‘ A rontis nernetnitatftm . r.nm rarpntp snà i mpunktioiasç ouv xat ó xàv àyadàv ànóvxav
r 0£0ç, ó t>)5 àhiOeiaç npmavtç, xai toö 2»t>j-
I ^ , tò npàxov aïxtov tvjç » xai
! T° t^ç àdavaoiaç tpvxbv, >j t^ç àei&îaç nviyij,
hppvxôv Ttva toü te Xiov, xat toù àyiov nvey-
; atQue separatus, quasi hæc synonima Grego-
Us abeat, aut vox id sonet: cfifTerunt hæc plurimùm
m accuratiore Tbeoloeiâ.
1 (« )É v 1 f«ere■ » xúxAou. Notant --
Montac. et Morel, pro
wxlov Savilium
ex conjecturá 1 í rikíoi
fontis perpetuitatem cum parente suà
conjunctum atque unitum habet : ) haud
dissimili modo bonorum quoque omnium
Deus, ille veritatis rector, et Salvatoris
Pater, prima .illa vitse causa, et stirps im-
mortalitatis, ille sempiternae vitse fbns, bi-
flìià quàdarn et bifidä Filii et Spiritus
( b ) UcXaytCwv àQpótog rf,v Staxoapriotv. Hoc loco, ait
B ill'., Siootóoprìotf inundum lume aspectabilem significai,
quemadmodùm apud Dyonisium Areopagitam ssepè
pro angelis accipitur. Yerùm Combef. : Digestdmque
rerum molem luce pelagi in morem repentè obruens.