Q u i n i l l u d q u o q u e t ib i i t e m p e r s u a d e a s , A K « l ■ « û i i s , & la$t m p ’ ty 'tv -m w ÿ r f « , ¡(« m m ¡h x m l tu - A m e r o d u c a m , ( t o t a l i o q u i t á m q t l e e r a -
t e . a u a m d m sD i r i t u m a u c e m u s . a m id n o s » »... a., „ u „r- «* .. 8f * . . . . a f XTOC Ot ri/lünkiifl >• I-te, quamdiù spiritum ducemus, apud nos -1 " — 1 ; ; ! J !
mansurum.esse, in quibus, nullâ columnä
inferioribus aut conteinptiorib.us teipsum
iuseripsisti : atque etiam magis inscriptu-
rus es, ciim ad Deum te adjunxeris, per-
spicùéque noster fueris, aut, si ità loqui
suavius est, nos tui.
CCI. EIDEM.
fwç àv 7tvéafiev, oïg . vavxov èvéypaÿaç,
de[xtâg <pjXvjç àxifioxépoig,. xal h i pàfk
^èyypâ^eig, èiteidàv yévvi Qeov xai
■/¡tiéxcpoç, c Y] vov ye ïjpeïç, ei xoùxo jXéye^,
rjàiov.
2A . T $ ATTÇ. ■
Sozom. H'ut.
lib. 6, pag. 6;5)
€76.
Cod. Theodos.
Gothofr. tom.6,
pag. 139.
ibid. pag. i3o,
tit. 5.
Discedendo Nemesius, aut alià qudlibet occasione, /ion longè à.Gregorii solitudine iter fe c it, amicúmque non visum I
"kx&evQai oùx ijv» où. pàXXóv 7e y ,piç. rç/où; 1
toùç îrXvjfftov S^stv aùxrçv yopi^oy?#^. xat àm-I
xcù[xévovç xaig àvxtppriveviv ^ touto jxovov ¿1 I
Tâv itávxav éxvpavvriaa¡xev. d AXX’ èTceç-éXOÆi;il
7e >j[xtv, a '¡havpÁvie, xai toüto IÇofxsv àvrt I
(70Ö, axiàv, ô dvj léyexat, <mi ,vàp.axoç.
2B| e I1PÖ2 NEKTAPÍON ËnÎSKOIION I
K Û N 2 T A N T IN 0 T nÔ A E Û 2 .
prie ter Ut. Quod summoperè dolens, fide Epistold dolorem suum significavit.
Quidnam hoc est? inscientes nos prae-g Ti xoùxo ; itapédpapLeg óyvo-óaavxctg,^}
terísti, nec magis arripi potuisti, quàm
Echo ab iis, qui earn propinquam se habere
existí mant, ac per oppositás voces
decipiuntur. Nam alioqui iiác una in re
vim tibi adhibuissemus. At saltern ad nos
scribe, vir eximie, idque pro *te habebl-
mus, hoc est, ut dici consuevit, umbram
pro corpore.
CCIÌ. AD NECTARIUM CONSTANTINOPO-
■0 ' ' ■ ' LÌTANUM EPISCOPUM.
Hcec ad Nectarium Epistola tanti visa est predi, ut inter orationes numeraretur, quemadmodùm duce ad Cledonium,
qUas.i dignitas aut materia, non autem stylus orationemfaCiat. Hanc Theodoretus Epistole# nomine, aliique plurimi laudani;
fume pene totani eodem nomine, vel certe partem maximam, Historien suee intexuit Sozomenus. Ingens fuere ti conm
Conslantinopoli incubuerat cofiors, et latè grassabatur. Imminenti Ecclesiee perìodo Gregorius, pro suo ih eamstudioA
permotus, arripit calamum, ut Nectario torporem excutiat; quo dormitante, ab Arianis, Eunomianis, Macedoniams,
m'aximè vero Apollinaristis, piantata à se vinea, Ecclesia scilicet Constantinopglitana,proculcpbatur. Turn ut vehemcntm
Nectarii quem alloquitur, ipsiiisque imperatorie zelum accenderet, e x A pollinarii libello, quem pr® manibus habebat, I
bias],hernias intolerabiles à se descriptas misit, ut concessam, tacente Nectario, Apollinaristis licentiam, rescindendaa
èsse agnosceret. Quee omnia ut piissimo imperatori nota faci'atNectarius, obtestatur Gregorius, Istd Nectario Epistold vi-
.detur Greg°r*ds Thcodosio autor sanciendee legis, quee anno 388 contrà hcereticos lata est; idqué preeter ¿celera habtt I
.Apollinariorum, quos maximè querela Gregorii spectabant, a capite legis designado. Hinc etiam fa s est Epistola ton-
pus investigare. Earn quidemvel ab anno 384 scriberepotuit Gregorius, quo Eunomius in Cappadociam rclegatus fucrat,
'Verùm ciim ilio ipso anno x u bai. septembris.contrà Eunomianos, Apollinarios, Ananas, Macedonìanos,. lex cadali\
fuerit, quà Constantinopoli sine ullà grati® interventione illi pellebantur; v ix credìbile f i t , eosdem illds baretiau, I
quos singólos edam Gregorius appellami, tantos hoc ipso anno 384progressus in audaciam, imò et gratiam. imperatoris subito
fecissc, ut Collectas ibi, perindè ac Cattolici, celebrandi facilitatoli ab eo sibi compararint. Coheerentaptiùs /¡uà
Theologus narrai curn lege anni 388, quee iisdem penò verbis, ac iis quibus querebatur Gtcgorius, sancii ut Apollinarii
colligendarum congregationum, ye l in p u b lic s, v el in privatis ecclesiis careant facúltate : u t ipsi ac esteri diver-1
sarum haeresum sectatores... instituendorum clericorum potestalem non habeant, nullàque iis .episcoporum fa
ciendortun praebeatur auto ritas : ipsi quoque episcopi nomine destituii appellationis bujus dignitatem amittant,
Quee singula singulis Gregorii Epistola capitulis sic respondent ut earn Cohsdtudpnis [imperatoria exemplar fuissc dite-1
res. Pratereà ‘anno 388 congruunt longè meliùs quàm anno 384 ea ?,ííe Gregorius commemorai annis 386 et 38^; qum I
Demophilo morie sublato, Murinum, móxque Dorotheum sibi épiscopum Ariani constituunt. E t certe suum fuzbuissc epis-1
copum per hac tempora Socrates et Sozomenus testantur. « Quarèfit omninò verisimile,. inquit Gothofredus, languente®
quodammodo Theodosii animum,fortè ob alteram uxorem Galloni, Arianam, ut prodit Philostoygius, hoc ipso tei*\
pore ductam, episcoporum diligendd nane excitatum sive Gregorii Nazianzeni, sive Nectarii, sive edam Ascolif Thessa-1
lonicensis episcopi ; nam et Thessalqnica hoc tempore versabatur imperator : » seù podùS\Omnium illorum quà precibus,
qua admonitionibus legem condidisse. E a porrò, ehm anno 388 ineunte data sit lex, a verisimilitudine non abhorrct Ip'n
tolam ad Nectarium exeunteanno; vel etiam citiùs esse scriptam.
Dei cura et providentia, quse ante tem- Q Éotxe xyv nctpovtrciv £<vnbv litù&komivca *<$'4
pora nostra Ecclesias tueri solebat, vitam
hanc deseruisse in universum videtur. Ac
mihi calamitatibus itá demersa atque
obruta est anima, ut privatas vitse me#
molestias ne in malorum quidem nu-
( a ) Éwíocv míot/uv. Itá Cod. Morel. et Combef. At
Cod. B. 3, et Montac. «oí SvE/jiTrvéü>fitv. In Edit. ovfnrvfwptv.
( b ) Eyypá<fittí‘ Itá Cod. 14o5. In Edit, Íyypá<paf.
( c ) É ooo. Itá Combef. proponítque Bill. In Edit.
3 so«.
CCI. ( d )ÁXX’ éiriortXXoc;. Cod. Reg, ¿hX n‘ iirioTtXXotj.
Sic et Combef. Cod. 14o5,- ¿XX’ í»’ írricíXIric. Cod. aosia
cfri<7¿X?
Xou xov 0 eoO xvjde/xovta, vj èv xoïç itpb ^
Xpovoiç xàç ExxXvjaiaç (pvlaxxovact. Kai
xovovxov p&fxnxiçai vreb ffV[x<popâv >?
wç's tà fùv ïdia xÿg è/xvjç Çaÿç càytivà
CCII. ( e ) n PoÇ Ntxrapfov. In Colb. maximo legitur
■jrpiç Nexrapiov iniaxonov KtsvçavnvotméXtuç lirtçoXn, ri"
verà Epistola est, licet hùc usque inter Orationes locj®
tenuerit ob materiæ gravitatem. Excitât torpentem ™e
tarii animum, zelûmque movet adversùs liæretic i
pro gradûs dignitate, quem sustinebat regiæ urbis3"
tistes.
Marita bvw, àg p i âv èxépa xtvl ovpÇàvxa
etvat vo[xicrôîjvai,ÿ itp'oç ¡lóva de filèneiv
ves et acerbas, u t si cui alii accidis-
sent, intolerabiles existimarentur), verùm
solas Ecclesia afflictiones aspectem ;
quibus sanandis nisi hoc tempore
cura aliqua adhibeatur, in omnimo-
dam desperationem sensim res pro-
volventur.
Qui Arii sive Eudoxii hteresim profi-
tent^r, haud.scio à quo in hanc arrogan-
tiam audaciàmque perpulsi atque incitati,
^ xoivà xâv ÈxxXvjfftâv nà&n » «v. ei (xi yévoixô
«bç èv xâ ntxpovxt xoupü cmovàri np'oç âtôpQacrtv,
dl jiavxeXÿ àvelnç-iccv xatà [xixpôv itpoe’keù-
Wkxcti.
M 01 xov Àptiov b fjxoi Eùàofyov odpèaeaç, oùx
M3« XIvoç avxovç itupoa.tvii<Tcivxoç elç ànàvoictv,
jm n tp xivòg nappriaicts è/neùxi(J.[ièvot, xÿ vócra -g velut libértate quâdam arrepta, morbum
■Ævxcôv c èX7to[X7tevov<rtv, èxxX/jdaç aWáyovxeq,
dflJlk 4 ìmxpoTWS xovxo itotovvxeg. Oi de e xa-rà
èpiÇovxèç, êiç xovovxov ixpoe\r¡kv-
f Maty ànovoiccç, àç xai ovo ¡xa emvxoitav f iav-
g p èmfyfxi&vxes, xotç x«0’ >jfxâç xônotç s èm-
¡Blei? ziv, xov Èkevviov h tatç yeipoxoviotig ocùxâv
Mdpvïkovvxeç. To de èyxokmov ^¡xâv xaxôv ô
m>vôp.toç, ovxéxi àrjcmâ. xô ¿ncovovv eïvai • ¿XX’ ei
i pÿ nàvxceç xÿ éavxov Àitakeict 1 vvve<f¿htvvotixo',
suum insolenter ostentant, ecclesias col-
ligentes, quasi ex permissu hoc facientes.
Macedoniani autem, factiosè contendentes,
eò temeritatis ptoruperunt, ut episcoporum
etiam nomen sibi ipsis asciscant, atque
in his locis appareant, capútque exe-
rant, Eleusium suis suffragiis celebrantes.
A t vero intestinum maium nostrum, Eunomius,
parùm jam habet quoquo numero
esse : verum nisi omnes in perni-
ciem suam exitiúmque pertraxerit,,;detri-
■ Kai TOÜTâ WÊÊKÊÊ TS- » e trimenti lo«p dupit., Atque hp=q, tarnen
1 toleranda. Quod autem ex omnibus eocle-
Hvtuv yctkeñáxa.xov èv ■' xotîç èxxXïjo’taç'ixaîç
m>.<?opaïs, >} xàv Ànohvocptç"âv èçi itappr¡víott
dèç: oùx i oída nâç itapeîdê vov ïj ó<rtotvjs
ftc k tou vvvàyetv ô[xoxi[mç
siasticis calamitatibus acerbissimum,Apol-
linaristarum licentia est, quos haud scio
quonam modo pietas tua conventuum,
aequè ac nosj, habendorum autoritatem
sibi arrogasse, atque usurpasse, passa
fuerit.
k lapioaptvovq eavxotg
mev efyvvtav.
^Mflävxaq pev ovv' diä itavxav xax& Qeov yptpiv
-ca' %ia nenaidevpevos pvgvipta, ov 'povov tvjv
opQov löyov vvvYiyopiotv ¿ni^avat, aXXot
Quanquam autem omninó Dei beneficio
mysteriis divinis instructus et eru-
ditus, non modo rectae doctrinae patroci-
nium nosti, verüm ea etiam omnia, quas
adversüs sanam et orthodoxam fidem ab
JÄxEiv« ova itapä xäv aipexixäv xaxä xyjs
^■&tyoy«v3s enivevoYixat mg-eag • nkiiv xat itapä D hsereticis exeogitata sunt : honorificen-
■i* ^pvyvxYjxog vj[JMv, oux axatpov tcrag äx6v- tarnen tuam a tenuitate nostra cer- 1 9 ™ ttv WHKSM 5« M ¡HW *ior®f fien haudquaquäm intem'pestivum
*, T ment, mihi m manus venisse libellum
£V Anohvapiov, iv cp xa xata- Apollinarii, in quo ea, qute astruuntur,
cc&peva itävav aipexixrjv xaxiav itapepye- haereticam omnem pravitatem excedunt.
'» « ) Toffowr« xoci T»)X(x«Sra. God. Reg. Toiaura xaì ro-
gpra. Montac.' Toiciura xat TnhxoSjxà. Morel. utramque fitionem liabet.
I b ) Htoc Eù5o$tou. Eudoxius Ariana; bffiresis acerri-
®is propugnator fuit. Eléusius Macedonii errorem
«jttissimè complexus est. Eunomius autem acceptum à
® e ,stro Aètio dogma de naturarum inxqualitate tanta
«imi acfimonià et contentione propagavit, ut tota Ano-
l^fcorum secta, extmeto Aétii nomine, Eunomiana fuerit
« P ellata. De Apollinario, quoniam liìc ejus errores je -
^Bisentur, nihil dico, ne bis crambe,-inquit B ill., ut
j in proverbio, ne scilicet repetita fastidium generent.
.5 ( c ) tìxito/nrwouatv. Montac. et Morel. iuitouittvouotv,
»«Jet Combef.
èirtTpoiriJf. Permissionem, inquit B i l l . , hoc
trar|stuli à verbo, iirirpénu ; absurdum enim fuisset
jF te re ex mandato et delegato. Neque enim verisimile
«jtl 1 Hodosium insigni pietate praditum, bsreticisman-
#sse ut errefres suos spargerent ac diffunderent ; verùm
jp s potiùs optimi principia clementià abutentes, atque
«ias congregantes, hoc audaci® su® pr®texuisse,
X ° ' p permisàu imperatoris farei e dicerent, qu® face-
Et certè hoc eis Tbeodosium permisisse testa tur
^^WtcrGregoriusin suà Yità, eóque eliain nomine ipsum
W>r« lendit, ut non satis magno zelo pi ®ditura; Umetsi
posteà, u t ipsius factum excusét, causam aliquara proférât.
Combef. «5 èÇ iirtrpoirifc T0ÜT0 irocoüvTtç, velut
factd rei licendd, relieto eis per principis facilitatem rei
arbitrio.
( e ) Kar« Maxcióviov, IpiÇovvcç. Coisl. et Reg. Montac.
et Morel. xarà Maxtióviov alpcrl^ovztç, Macedonii sectoe
àdhoerentes.
~ ( f ) EowtoTç i-KKpnfiiZovXt;. In Orat. 2, et Colb. 6, 9.
lauro?; deest.
( g ) EirctroXôÇiiy. Coisl. 1, Montac. Morel. ac Com->
bef. et frequentes s/n t.
r a í Ta?; ^etpoTovíai; aútwv. Non rectè Bill. : E/cusiurfi
suee elecdonis autorem garrientes. Meliùs Combe£^
Su arum autorem ordinationum fbctantes, v e lie ab Eleu-
sio ordinatos esse rumorem spdrgehtcs. Atliujusmodi in-
terpretationes gr®co responderé non videntur.
( i ) Svvctpc).xvGaiTO- Itá Reg. In Edit. ouvcfitXxúeoiTo.
( j ) 0 ?ia Trai; -KapttSt- Coisl. I . oTd’ oireo; mpíiStv■ Reg.
id. oTi* o7tco{ 7repie?je. Vertit Combef. : Quonam modo
neglcxit, ac quasi non advertit, qu® Nectarii non satis
pervigili^ ex episcopali muñere,-insimulatio est. ì
( h ) Too ouvóy/cv... iqovctav. Reg; rou ouvóytiv irapprieiav.
I ( l-)-ü túxtiov iX0e» èv ^tpoí. Itá Or. 2,Coisl. 2 et Colb. 3.
At Coisl. 1 , «tóxtiov yéyovw èv ytpai. Utrumque verbum
deerat inEdit., utrumque legit Combef.
Solas'EccIesi®
aFtlicliones deliri
Grrgorius.
Eunomius detrimenti
loco duperniciem
suam
exitiúmque per-
traxerit.
Apollinarii libellas
haereticam
omnem pravitatem
exce