Kóapov Si’: áppovírjv, xai xpúcraova xrjg Tcapzöverrig,
ÏIv èoxéa, návxav - eiç ê» ènstyopévav •
Kai Xptç"ov naôéav xléog xfôixov, olg p.’ èôéaesv, ■
Àvdpopérjv. poptpvjv oùpavm xepâtrag.
85 MeXttw pifyv èfxiQV. Où yàp yaxbv ipyov ixbyßrtv,
Éj57ov, ôncog nléyQr¡\> ^¡vr¡x'oq ènovpaviotç. ■
MeXto» 5’ àvQpânoiat 0 eoù vópov, veau xe xôcrpov
Épypaxct, xai (3oyXàç, xai xè\og àptfoxêpav •
Oypa xà ptv xevôrjç a~r,ai fpecrï, xàv d’ àitb tvjXs
90 Qevyyç, xai xpop¿r¡g. ¿¡pap ènsp%ôpevov.
Tócraav ykâtcraavt/a, xiQàpriv• ypàÇecô’ , upyjeç,
Mp tt •nupa.xpèfyri tixxpoizov àppov«jç.
rXwaaav xa i Sweecow .áyvpv áyvotei <puXà£w,
Olaiv Avaxta péyocv eiç èv âya yßovtotg.
g5 Où yà^s à x ’ àXXoTptïïç yXàaxTïjç , %pavxGÜ te vooio
risp^co -câ xaâapà Zpoyôpov ¡àyabjv.
E?Ç Ttôpoç, où yhjxspóv xt póóv xat mxpbv àv^oet,
Eî/xatc nopepvpéa , ßop6opo$ àXkóxpiov.
Kat itöp letvov oXecae <i¡vv¡itokov èv npoxépoiai
100 IJatäag, prj xadapág ánxopévovg Svaírig.
Tïjv â’ hpYjv xox’ , âxoyaa, 0 eoù peyakoio xtêwtôv,
Ûs xai xXtvopévi) xxûve xbv àtyâpevov.
Taù r’ ocivâg xpopéa, xat deiâtoc, pb xt itàôbtpi,
Mb xuOapâg xaôapi)g ànxopevog Tpttxâog.
io 5 Atôs 3è xat voov îev àtàaôaXov, àç-axèovxa
Tri xai t>7, TtoXXotç otfxaat fxaduùiotç
Ka/x7rtetv xéppctxog ¿ecrov, èiti g-penxbpi /aXtvw,
H nápitav xavÉ^Eiv axXoTtov èv xpccdivjl
MàXXov xs Xpiç’oïo peyocxXéog aaoov èXaùvwv,
11 o A àpmxo. pappocpvyaig xov pzyakoio çaoyç !
Nùv (3’ ¿.jxèv oytt tooov teXeei xaxôv ivâodi pipvav,
Kâv arcò tâXe 0 eoù xuxdbv ¿dotnXocvérj.
Oùâè yàp à néxp-çcrtv èepyopévn ç-syavYjaiv,
Evùoôf xa^Xà^ot tpXò| nop'og, vjè pôog,
1 15 H Xo^jxnjv nvxivrjv fr/ikôcctxo, rj xiv’ áXwvjv •
Zo)£t d ’ ïjfxtôaviiç Êvdo0t xevdopévY].
MüOog d’ ay 7Xwa(7vjç 7roXy>j^Éoç eût.’ ùnopovcri ,
Âa/exa papyaivei. pvjxéx ■ àvGcxpo%àav.
85. MiÇiv «fir/ï- Int. Coisl. Situ; auveirXaxijv 5 v»tÒ( ópù,
xat àdàvatoç , quomodo mortalis simul e t immortalis condi-
tus sum. Ibid. où yàp ifrxro-i- Schol. où yàp pttxpôv crrXaacv tp-
ysv ' ^aXcicov cúpcñi xat ¿¡sn/mcri * áveppnívturov yàp ovrtoç cyù
oqpuoùpyqpia.
88. BouÀàç. Vat. ßovXat. '
98. Etfiart. Sic MSS. Male Edit, atptart.
99. ©ovjiróXou. Goisl.. £u>]iráXou;.
106. Oíptaat. Sic habet Coislianæ biblioilicca; Codcsj
Apud Interpretern verò legitur xtyióptaot. bdii. r,w:t|
METRICA VERSIO.
Harmonia et mundi prsesens, meliórque futura,
Quam spero, junget cüm ultima cuneta dies :
Atque crucis Christi decus admirabile> qua me
Carne denm junctà cum deitate facil.
Ac mea praetereà canitur mihi mixtio. Namque
Miro opere humanos jungor olympicolis.
Deniquè divinas leges cano, factáque mundi,
Qusequè píos maneant praemia, quasque malos :
Virtuti ut studeas, atque omnia crimina vites,
Ac tua judicii contcrat ossa timor.
Hæc mea lingua canit. Vos, ô sacra turba, cavclc ;
Ne malè concininun detlyra vostra sonum.
Ora ego servabo puris non sordida sacris,
Queis nostrum supero cum Pairo jungo gen»*-
Non alienâ etenim lingua, nec mente profana,
Vivificum puro labis obibo sacrum.
Fons idem haud dulces et amaras proferct undas.
Purpureæ vesti res aliena lutum.
Sacrifìcóque satos olim nova fiamma uecavib
Ilaud purà facerenl qnòd sacra din manu.
C an to e t iam m u n d i G p n c en tum , e t pra es tan tio rem p r se sen ii,
Quem e x p e c to , omnibus ad unum finem properantibus.
Cano Christi passionum gloriam immortalem, quibus me deum effe cit,
Humanam formam coelesti admiscens.
85 Cano mixturam meam. Non enim yerbis exprimi potest, quae mea sit fabrica,
Nempè quomodò mortalis adscitus sin! coelestibus. .
Canto homin ibus legem D e i, et omnia m u n d iv
F a c in o ra, et con s ilia , et finem rei u triu squ ej
Ut alia condas ir f tuis praecordiis, ab. aliis autern longè
qo Fu g ias, e t timeas diem adventantem.
Tot rerum lingUam habeo , u t citharam modulatricem : v id e te , sacerdotes,
Ne quid personet absonum à concentu.
Linguam equidem puris puram sacrificiis se rva b o ,
Qu ibu s magnum Regem conè ilio mortalibus.
o5 Neque enim aliena lin gu a , po llu tàque mente
Offeram purissimo D eo vivifìcantem hostiam.
Unus fons non dulcem simul et amaram aquam emittit-,'
A veste purpurea alienum est coenum.
Ignis alienus sacerdotis perdidit olim
100 F ilio s, q ui purè non attrectaban t sacrificium.
Imo sa c ra, u t au d iv i, magni Dei olim arca
Occidit eum , q ui inclinatam earn tetigerat.
His magnoperè p erturb or, et vereor ne quid mihi ac cidai
Non pu rè puram attingenti Trinitatem.
io5 Atque ulin àm mentem lice ret insipientem, vagantem
Hùc atque i l lù c , multis ac frustraneis con a tib u s,
F lectere p ro p iù s ad m e t am , a d h ib i to q u o d am f r e n o ,
A u t omninò retinere in corde ab omni fraude tutam!
Utinàm e t potiùs ad Christum gloriosum proximè ac cedens,
110x Collu ceret fulgoribus magni luminisi ^
Nunc autem hsec quidem non tantum perp etra i mali intùs manens,
Quamvis paululùm procul à Deo aberret.
Neque enim si saxis compressa firmissimis;
Intùs aestuet fiamma ig n is , vel flu vius,
1 15 Aut densam sylvam populatur* aut aliquam aream :
V iv it autem media e x parte mortu u s, intùs absconditus.
At sermo simul atque è garrula lingua e ru p e r it ,
Suprà modum fu r it , nec jam revertitur.
Canit sacerdos
legem Dei, mundi
facinora e.t
ronsilia.
quid absonum et
aiscrepans lingua
personet.
Senno simili
atque è linguft
[Scholiastes autein àypovouvra, àróxroiì ópfiaìì xai fiarac'oiç i l 5. H t iv ’ áXtonv. Vat. f¡ riva Xífivvjv. Coisl. Int. yj ÿñv
mvfuvvjv. • i , - t ..,t <, . . ; àfi«iXó<puTov.. ,,
j. >07. Ttpparoç «ffoov. Schol. àXvj0«'aç cyyù,-. 117- noXu»xtoç. Sic Coisl. Edit. woXoxtoç. Schol. ttoXuj
>ii. El irerpijaiv. MSS. év wîtoyiîtiv'. Xoyou, afierpwj.
METRICA VERSIO.
Q»in quondàm labentem etiam qui contigit arcam,
Prajcipiti ad stygias est nece raptus aquas.
Hacego cùm nòrim, metuo ne sordibus ater,
ConlingcnsTriadis numina morte cadam.
Alq
utinàm et mentem instabilem, nimiùmque vagantem,
varias, nullfi fruge sequente, vias,
! Ad metam injectfi revocare liceret habenfi,
Aut etiam prorsùs corde tenere meo.
1 «am Christo si juncta foret, splendore micaret
Torri. IL
In
Illo, qui magno clarus ab igne venit.
Sed tarnen haud tantùm damni, düm clausa tenetur,
Efficit, à Christo sit procul ilia licèt.
Nam neque, si iirmis pétris solidisque retenta
Perstrepat interné flamma, vel unda minax,
Aut densum nemus, aut vastat plena horrea ; ve-
riim
Intüs dimidià mortua parte, la tel.
Ac simul ut sermo palulo manavit ah ore,
Jam fnrit, ac nullä post revocatur ope.
IB 9