Xpi^k ava!-, -ri fie aapxò? èv ¿pxucrt xotiod’ èvèdviixag;
Time (3iq> xpvóevxt, xai ¿XuosvTt fìep&Qpa, j
i 5 Et steòv 5eóg e lfit, Xcfyo? de <ròv, òanep àxoua a;
Ex [xév fiot fie\èav aOévoq akexo, ©ù dé r i 70uva
Eo’xetai* àXXà f i ’ IXuue j^povo?, xai voùcroq àviypvi,
Tvjx£(5ayvj te fiépifiva, tptkot x ' aiptXa «ppovsovTE?.
EIxecv d’ oùx èQéXovmv àfiapxddeg, àXX’ I ti fiaXXov
20 2teì§ou<7’ àdpavéovxa, xùve? <5* ¿>5 xTwxa Xa^wòv
H xefiad’ àfirpig tyovai, hXatófievot xopéaaadat.
H g-ijaov xaxornjTa xai tXatfi, ^ p,’ ¿nodll-ai
Avjpòv à£0X£uovTa, xai aX^Ect fièxpovènég"a>,
H Xij0vj? vétpog èaOlòy èfiàg fpévag àfifixaXvmot.
K r •
EÌZ TllN ÀNAXfiPIISIN.
. AXX01 [lèv eònkóovci t ó v ©eco <piX«v,
AXXot dè du <771X00 Dai v ovdev yeipoveg.
Ti? óide TOUTWV TOÙ? XÓ70Ù?, TckyV <70Ù, AÓVEJ
Mvì toù [3adi£siv 'EÙxoXwTépav xpi&ov,
■ 5 Tò, Tvjv. irpoaccvxrj xai xpayéiav % tiXsov; •
Opu»? 5’ Zyaye' xoùfiòv, àg èya, «ppaa»;1, .:>
Kpeicrcrov f i èv a/j/pw, x a t xpéyeiv, x a i r.pòg xakóv.
E t d ’ oùx Iv£?-t, .toù? nóvovg danàio fiat
I l pò xrjg àdólgov x a t x a x ij? <7«TY)pia?.
10 £>? 7toXXà dij dst xat fX£ Tipo? ©eòv oépeiv,
Ka/ivovTa aapxi, ■npa^fió.xav x v èntdpofiaiq.
Tt jcpij naOeiv fie fiv] xv^óvx’ àfKpoiy «ptXotv ;
Xxsua^E aaÙTÒv à ? tó ^ o ? , 7tpò? oùpavòy ' , • .
Yu^ijv mepàaag xà X07&) -niv Tt fileni •
i 5 Mvjdèv nepiacròv, àXXà iràv ptya? $apo?
Btou fiàxaiov, xai xaxàv tó v èvOàde.,
E7<» xpané&q fiv s ’ixyg napag-axijg •
E7Ù xadaipa Xaòv, óv aot xpap’jpÉp«
Ev Tot? àvaifiotg xai teXeìoÌ? (5o7piaatv.
• 2 0 Q XapL7tpÓT>j? pXu^ouo'a, ' x a t 71115759 tpàou?,
Q? auTÒ? o li a , deófievog xadapaiav,
Aeivòv xaQuipeiv ^opSopou fiokùafiaxa.
Sxonecxe xai xpéfioixe, Xawv noifiéveg. ,
i3. Xpict- Hìc aliud incipit Carm. in Reg. 3g. XXIII. x3. Sxtua^e. Ctcteri versus hujusPoèmalisitC'
23. ÀeOXcuovt«. Regg. 39, e t 990 ótOXeucotvTa. rum legu&tur in Editis, pag. 197.
METRICA VÈRSIO
Perpetuo ipse tuum celebrabo carmiue Numen. /Erumnas facilisque, aut post certamina longa
Cur carnis laqueis tu me, Pater, implicuisti, Excipe me, quseso : modus alque doloribus adsil.
C ur vitse miserse, cu r coenosóque baràtbro, A u t nostram obducant nebulosa oblivia menleffl.
Si deus, e t verè tua portio dictitor esse? .
E x membris pcriit robur mibi : crura labascunt : XX,IIJhIN
Infregit me morbus a tro x , e t moesta senectus, . : ' ••(Bjlhp interprete.).
E t cura, atquo odio qui me iusectantur amici. Quidam secundis navigant ventis pii •
Nec tameu improbitas c edit, verùm acriùs illa ' Quidam siuistris, non lic èt minùs probi.
Iustat adhùc, trepido u t lepori cervóque eanum vis, Cur fiat istud, Christe, praìter te quèat
Exsaturare famem cupiens; tu siste beniguus Quis s c ire ? Nùmque calle praestet arduo,
Christe rex, cu r me hisce carnis retibus illigasti ?
Cur vilae asperse, e t lutoso barathro,
j Si verè deus sura, hsereditas tua,'ut audivi?
Ex membris mihi ro bur abeessit, nec jam flie, genua
Sequuntur. Sed dissolvit me tempus, et trislis morbus,
Et tabefaciens sollicitud o, et. amici non amica senlientes. .
Cedere autem nolunt pec ca ta , sed adhùc tnagis -
i Premunì viribus'destitulum, ac velutì canes timidum leporem
Aut damam circumdant, sese satiare appetentes.
Vel improbitatem comprime et miserere, yel me 6uscipe
Dudùm decertantem, e t doloribus modum impóne,
Yel meam mentem oblivionis fausta nubes obtegat.
Querilnr carni
se alligatimi esse,
et viue misera;
adstrictum,
XXIII.
IN SEGESSIONEM.
Alii ex hominibus Deo acceptis, prospera u lu n lu r navigätione,
Alii autem adversà, quamvis nulla re inferiores;
Quis hujus novit cauSas, praeter te, ó Verbum? -
Nùm incedere per salebrosam et asperam viam,
5 Quàm per faciliorem sit utiliùis?
Verumtamen ego quid ipse sentiam, eloquar.
Praestat quidem .utrumque, et currere, et commodè currere.
Sin autem u trumque non lic e t, labores amplector
Prae turpi e t malà salute. .
10 Plurima sanè mihi pro Deo ferenda, sunt,
Pati corpore, variisque rerum casibus.
Quidnam agendum mihi, q ui non assequor utrumque quod cupio?
Para te ipsum protinùs, pretìosam
In coelum animam ratione, quasi pennis erigens.
15. N ihil supervacuum posside, sed p rojice omnem sarcinam
Inanis hujus vitae, et malorum quae hie sunt.
Ego mensae mysticae adsto ;
Ego lustro populum quem tibi offero,
In incruentis e t perfectis doctrinis.
20 O splendor scaturiens, et fon&lucis,
U t ipse n ovi, q ui lustrationis ind igeo,
Difficile est pu rgare coeni inquinamenta.
Id considerate e t p a ve te , populorum pastores.
Ativòv xaOaipciv ßopSopo«. Yersiis perelegans , inquit alienarum tarnen macularum purgatores' se profitentnr,
IDillius, quo demonstratur quanto in periculo versentur, ac medicorum munus impudenter usurpant, ipsi ulceri-
■1«ianimarum curam indignò suscipiunt, et cùm ipsi bus scatentes.
lonini vitiorum'genere delibati atque contaminati s in t,
a m Deo accepti
diversi! ili untar
præferendæ t
METRICA VERSIO.
IQuhmper viarum prona gressum figere ?
lamen f|aod ipse sontio, dicam brevi.
[ rurnque praestat,. curre re, e t percommodè :
non utrumque mt licet, turpem e t malam
>oo salutcm ■Por dura post et aspera.
■ M e ooraque multa ferre Christo convenit,
|ique inulta carne, rerum'et casibus.
■ M is e r ego quidnam factitem, cùm nonqueam
'omqnc apisci ? Protinùs te compara ,
a l0(lue meutern tollat in ccelnm tuam.
Nil, quod redundet, posside, sed sarcinas
Inanis hujus et malse vitae abjicc.
Ego adslo mensa mysticae, plebómque ego
Purgo, incruenta quam tibi pe r dogmata
Et piena prorsùs, ofl’cro flexo pede.
0 lux perennis, lucis èt fons unico,
Quantùm ipse n o v i, 'cui qtioquè est lustris opus
Purgare sordès est luti gravissimum.
Hoc cogitantcs trem ile , sacri praesules.