Kai itpóg ye xovxotç ypripáxav Ga<piiq (3).a&rj.
170 UÓGoug pèv oîxouç àdpóaq xaxiGnaoe ;
Uôgovç npocaixecv hXovgîouç yváyxecue ;
Ilocaç os tò ttpXv eùvopovpêvaç ñóleig
Âpdrjv xaßetkev ; àg yàp v¡Swaa ç-àoiç,
•bóvotg dvvaç-âv typave drjpov yépag,
175 XÿpaGev àvdpâv xàg troXstç uópa fyfovq,
I l vp xal aidrjpog xàg îrdXstç èveipaxo,
Ifayaïg xóXú2fiiv xàg Gfayàg, fivoiç fôvovg.
Tiç ovv Seâodai aafpôvav àvéiqexai
ronjtsiaç apîKkav, o ù / îm:av.xà%oq, ,
180 Ixûm v fôvov xixxovoav, à çiav vôaov;
2ù â’ àvxX xovxav, %xtpe xoigr potòri paciv, -,
E§ &)v Sxi xpàxiç-ov àGxrjGeig xpónov.
Eîtàv oè x'ov voùv pexpiaç npoyupvàGrjg,
Qç èv nalaig-pa, notxiXotç GvyypàppaGiy,
» 85 Aùxaîg .èvàffXei xaïg Seonvevg’oig Tpayaig,
Aixxàv Ataôvjxwv evkktjav ttXoùtov pèyav,
Trçç pèv JlaXaiàç xrjg xat Kaivvjç àet.
Kàtv i yàp èg-iv devxepov yeypappivi),
Kat xrjv pex’ aùxyv pvjxéô’ épovera xpíxr¡v.
190 Tavxatg ànaaav àapévag GTtovdriv vèpe.
I lap’ av padriGY] Xpvç'ov è^aoxsty xpàitov,
Kat xàv y ’ akr¡dri, xat póvov Qeov trsêecv.
Movàç yàp èg-i xat Tpiàg àîdioq, .
lìax-òp Gvv Y iâ xat îtaváyva TíveúpMxi,
i g 5 Tpiàg TtpoGÛnoig, eùxpivrig, Movàç tpùoct.
M^t’ oîiv àpidpà Gvyyjxiq ùnog-àaeig,
Mvjx’ au 0SÒV où npoGxvvàv xépyg fÙGiv.
Mta T/îtàç. yàp, eig 0 sôç navxoxpàxap.
Tout’ èç*t Xstîtov eùoeQeq pvçrqpiov.
200 Zxevrj yàp ovxag xrjç àXïjôstaç ôùôç,
Axponzòg, ápfíxpripvog, èxxeôhppèvr],
IIç e^oliGßrjGOcvxsç s| èvavxÎMV,
K a ts^ Ô T ïjo a v stç ßadvxpripvov nkxvrjv,
ZaëeXhoç pèv np'oç ìovdaiovq ßlinav,
2o5 EtdqXoXàxpaç d’ Apetoç ptpovpevoç'
Ô pèv npoGânav Gvyyèav vnôçaoiv.
17 1 . nôoowîirpocactiïv. Hic versus deest iü Coisliano. 189. Mtr’ ocùrr/V. Ità Coisl. Edit. fxtQ’ iauTrn.
175. Bitpovç. Vat. in marg. £iWç. ’ ig 3. Tpiàj ài&oç. Ità Coisl. Edit. Tpiàç 17.
182. Àcntflereiç. Ità Coisl. quibus, quod optimum est, bo- 194. Iïavayvw. Coisl. nmayiw.
nos mores comparabis. Edit. âoxqacc. 197. $uciv. Naturam : in Billii versione natures : quoil
188. Aeûrtpoy. Coisl. itûrtpa. profectô mendum est in oscitantiam typograpln reiitn-
METRICA VERSIO.
Opibúsque damnnui maximum forro insuper.
Quotnam repentè prorsìis evertit domos?
Quotnam ad petendam diviles stipem impulit ?
Quotnam antè sanctis legibus piena oppida
Delevit? Elenim rixa pubesccns vclut,
Procerum crnore plebis infecit manus,
Urbésqne, fa clâ cæde, vacaa vit viris,
A c civitates fundilùs fiamma abslulit
Fcrrùmque, plecteus cædibus cædes novis.
Quis ergò magicam mente non cassus ferat
S p ed a re pugnai», (non enim cùrsùs equis
Laus danda>) cædes quæ parit, morbum urbiiun.
Pro rebus bis studia bonarum te attinm
Juv enl, tuos quæ dirigent mores próbè.
A t lectione plurima mentèm u t tuam ,
Velut in palæstrâ, senseris jam exorcitam,
Tun c illabora Littéris gnavns sàcris,
Utriusque magnas Foedcris carpens opes,
E t praeterea certissim um rei familiaris detrim entum ;
170 Q uqt enim domos subilò prostravit?
Q uot hom ines divites cibum m endicare coëgit?
Q uot urbes anteà legibus optim è constituías
F unditùs everlit? Etenim quasi pubescens sedilio,
* Cædibus p o tentium inquinavit populi m anus ,
175 Viduavit urbes civibus acie gl adii,
Flam m à e t ferro urbes assum psit,
Cædibus puniens cæ des, et m actationes m actationibus.
Q uis igitur sapiens in tu eri sustineat
Magicæ arlis concertationem , non equorum velocitatem i
180 Sedilionem , quæ cædes p a rit, ci vita turn m orbum ?
• Horum tu loco, delecteris optim is disciplinis,
Q uibus utilissim è excoles anim um .
• U bi au tem , quantùm satis suffîciat, m entem exercueris,
Tanquàm in palæ strâ, variis litteris,
i 85 Tùm demùm graviter incum be afflatis sancto Spiritu Libris,
G em inorum Testam entorum ingentes colligens divitias,
Yeteris scilicet, e t alterius quod sem per est Novum.
Novum enim est secundo loco scriptum ,
E t jam po st se no n h ab iturum tertium .
190 His om nem alacriter diligentiam im p e n d e ,
Ex quibus disces óptim os excolere mores,
V erúm que e t solum D eum religiosè venerari;
U nitas enim est e t T rinilas aeterna,
P ater cum Filio e t sanctissimo S piritu,
ig 5 T rinitas personis distinct», U nitas natura.
Q uapropter nec num ero confundas hypostases ( personas );
Ñ eque rursùs D eum adorans divides naturam .
U na enim T rin itas, u nus Deus om nipotens.
Subtile istud est religiosum mysterium .
200 Angusta enim reapse est veritatis sem ita ,
Via trita , u trim què præceps, et coarctata,
De quâ exorbitantes hinc e t indè oppositis v iis,
D etrusi su n t in profundum ac præ cipitem errorem ,
Sabellius quidem ad Judæos respiciens,
2o5 E t A rius idolorum cultores im ifatus :
Ille personarum confundens p ro p rietates,
Seili lio populi
V e r s d e D eo
do ctrin a; com pendium
.
dendum. Absit enim u t doctissimo interpreti error gra-
vissimus adscribatur.
200J Ovrwç. Sic Vat. Edit. Svrôç;
202; EÇ cvocvtiwv. Vat. ¿ir’ tvavViwv.
2o3. Ka-rtjjóayyjoav. Confracti sunt, procederi tes in pro-
fun du/n errori s abyssum.
206. Tirôç«oiv. Hypostasim, quæ personarum pròprie
tas' e st, quâ verè existurit, subsistant.
METRICA VERSIO.
Quorum Vetustum est illud, hoc semper Novu
Novum, secundo proditum namque.est loco,
Nec post sequetur alteram ullum tertium.
His omne stuâiam Litterjs tribuns libéns,
Excolere mores e x quibus disces bonos,
Verûmque, solum e t ritè venerari Deum.
Æterna namque est Unitas e t Trinitas,
Gum Pâtre Natus. Flamen ot sanctissimam :
Natura'
Miscëré' s
implex, at triplex hypostasis,
trinas ergò personas cave
In unum : itémque scindere naluras fnge.
Supremus etenim Trinitas una est Dens.
Sublilis ista dogmatis stimma est pii.
Nam veritatis arcta reverà est via,
Utrinquè prseceps semita, et s tr id a admodùm :
Qua deviantes hìnc e t hinc, Sabellius,
Inópsque mentis Arius, lapsu horrido
Franguntur : alter nompè Judmis favensi
Idololatras alter a t contrà amiulans : ■'
Pcrsonam in unam conlrahens ille impiè