EÌS EATTÒN KAI IIEPÌ ÈniSKCÌniìN.
la w ; !J-w ty p ìv , xccxovfxevov .yspetv
Taig xoy mxdovxog èvxo^atg xvitoiifxeyov,
Out6> naQcvxa ■napxzpziv. xoci xòv Xoyov,
Qg, a v 7iXe(6>5 ¿>[xev yyaviGflé v o i,
5 R a t [xicd'ov èXni&fiw èvxelég-Bpov.
Qv 7àp xekaog [xó/Oog, ìv xù égmepog • •
Qv d’ où xéXetog, x a l xò à 0Xov eXXitks.
i>5 a v dè a y dól;ai£V oc xa xo ì xnaxEÌv
T à Tràvxa, fjujd’ v5 Xs»s aùxoìg .© òpóp.og,
10 Avxi£*axoyvxo5 oydsvòs, xò fxèv nèpocg
T ovxtov napricrto x ó xeXeyxatw n v p l,
O Travx’ sXsy/st x a ì p/wBcàpti oyv dtxvj,
K a v XavflavoijJiEV ìv$dde nXoxcàg xigiv.
A v xòg Sé p.ixpco X0Ù5 èfxoùg Xoyw rù.y^a
i 5 $ov£tg • tpovfits yÒLp oi xpivovxtg Sxxona,
*Fy^c5v ùQógìv èx^sovxej a ì/xa xa,
I la v xw v, óaoyg ETrXaxxov,_ ovg àxovo'fAoyv. ,
E pa d' a Xsì-o>, ¡jlydèv eòlccSoOpevog
Tò XoidopziuQcti, npdyp.’ aixyyopzupAvov
q o n à fftv fièv, è[xoi di x a ì ttXeov. p.tGoy[xevpy. ,
O v yà/5 òvop.ag-ì xoòg Xóyovg noiyGO[xa.t,
T à [xy dov.ziv iXéyyziv, a xpvnxziv ypzóv.
AXX’ ovdè Tróyxwv Si; iavjg ¡xetxvy<jo[xcti, ,
Mvj ftot xoaoyxov èxdpofxyaxu s"ó/xa.
20 IloXXoùs yàp. oida x a ì Xóyoy ,xoy xpzÌGGOVog.
AXX' ó i’ tg Èv xaxo?5 x£, ,x a t x a x à v nipot,
Àvxòg xpaxzityQa, x a t dap.a^zG9a x à vOv.
Tejxeì x ò yzipov y \j.à.yjx.ipct. rop Xóyoy.
Tt xoiixo ; - ¿EÌ^Etg • à v [xd%y itpòg xòv Xoyov,
3 o Aùxoy 7rpoi?viX6)5 èxqjav^s xuxyyopog.
X I I . A rgumentom. Poèma istmi v i de tur esse ap p en d ix et in bisce yir sanctissimus aliquid humani passus. op unw
continuatio prence dent is , quod d e vita, su d conscripsit ’Grò- quidem consilii atque voluntatis, sed inferendis mjunsB
goriu s, ita u t unum v e lu ti opus censcri p ossi t, imo debeat, aliquantò quàm oportebat, m o ll io r , minusquc fl cosùbb
N ih il in isto legitu r , ncque d e JEgyptiis, ncque d e iis qiue ciis et acerbitale, ;quae Christianum dedecet, tempe^
Constantinopoli in concilio gesta Juerant; n ih il de Impera- Sed hsec ejus imbecillitas cseteris ipsius pixstanlisi |
tore, n ih il de iis queegessèrit. Nimirùm hasefusènarratafuc- donanda virtutibus est ac meritis ; cogitandumque 111
rant in p riori Carmine de Vitd sud. E a p ro fec tò non omisis- quàm difficile esse, cuna homo natus sis, l0UI
s e t , s i injuriis adhùc rcccntibus, calumimi sumpsisset, e t exuere. » Ità T olliu s , sed vide toni. 1, prtefat.
ab hoc poemate initium doloris cnarrandi fc cisset. Unum et seqq. ubi retunditur . niraia T ollii in sanctum ,j
deerat p r e c e d e n t i ; nempè ncc malorum quee ipsi everte- rem acerbitas. . , inancanij.
rant, càusam, ncc quce h u icv itio adhibenda erant remedia, 7. KXXiTt«?.. Designai Gregorius mercedeni ma»
prosecutus fu e ra t} id quidem èxséquiturìn p r e s èn ti. Utrum- quae de Purgatorio potest intelligi. ^
que opus scriptum paulò p o s t réditum. Sunt quibus in ìsto 1 1 . TeXtuxatu Ttupc., Sic Carni, prtec. veis. , j
Cannine v ideatur n imis acer Gregorius,' e t u ltra legem ten- xpivtiv rZ rcXcurutto irripl- Rem dijudicandam tc n|j
dere òpus. Hos inter Tollius. Vide infrà, not. in. vers. 1. tremo igni. Ignein illum indicat, de quo A post. 1
1 . io u s ¡àv typtiv. «V e rum h o c, inquit Tollius ; éstque r 3. Vcrùm p c rfec ti Christiani est deprecari poli«11
METRICA VERSIO.
XII. DE SEIPSO ET ADVEBSUS EPISCOPOS.
(A. B. Caillau interprete.) 3
Fortassb, passi dirá jussis obsequens,
Ut prava paliens pertuli mundi mala,
Sic e t lenere verba passus debui,
Fideíis ut perfecta be lla sustinens,
Perfeclius queam referre praeinium.
Perfecta merces, quandb perfectus labor :
Si desit at lab or,t deest e t pr®miuin.
Sed vincere malos cuneta ne credas roalb,
Nec cursus his sit expeditos et levis,
Diim nullus obstet, exitum illorum quidem
Ignis reservabo ultimis ardoribus,
Qui cuneta rimai, purgat ®quus et omnia,
Possimas nmbrá htc contegi quádam licét.
A t ipse feriam leniter, qui me necant;
XII.
DE.SE ip s o e t d e EP1SCÔPIS. •
Debebam fortassè, ut patienter, cùm m ih iüeret injuria perluli,
, Illius qui passus est, præceptis obsequens,
Ità, postquàm facta est, etiam verba coërcere,
U t, perfeçtum certamen si sustinuero,
5 Mercedem etiam magis perfectam expecteru.
Est enim perfectior merces, quorum perfectus labor :
Quorum autem perfectus labor non est, præmium etiam imperfectum.
Sed ne videantur mali superare om nia,
Ac ne levis sit iis et expeditus cursus,
io Nemine resistente, finem quidem
Illorum dimittam extremo igni,
Qui cuncta explorât et justè expurgat,
Etiamsi hic lateamus quibusdam integumentis.
Ipse vero leni sermone meos feriam
i5 Homicidas : homicidæ enim sunt qui pèrversa reddunt judicia,
Animarum innocentium effundentes sanguinem,
Omnium certè, quoscumque formavi , quos rexi.
Dicam autem , quæ dicturus sum, baud raetuens ne
In convicia dilabar, rem omnibus quidem
20 Prohibitam, mihi vero etiam maximè invisam.
Non enim nominibus appellandis sermones instituam ,
Ne' in lucem videar pi'oferre, quæ par est abscondere.
Sed nec meâ oratione omnes æquè complectar,
Ne mihi adeo lingua evagetur.
25 Novi enim multos de quibus vel optima debent prædicari.
Sed si quis est inter malos, aut suprà malos,
Ipse tune arripiatur et dom elur;
Secabit quod deterius est, gladfus sermonis :
Et quid hoc? ostendes : si meam orationem oppugnes,
3o Tui ipsius manifestus apparebis accusator.
yitids Toll, i
P«S- 4-
Quorum perfectus
labor,
Gregorius præ-
dîiahîî COn' Kla
rcari supplicia et pcenas. Ità Tollius qui genuihum
iris nostri sefisum non videtur assecutüs. Verba
Biippè sancti Gregorii id unum significant se ab ullo
Bdicio contrà suos adversarios proferendo abstiñere.
Buantiim verò a'b onini imprecatione alienus fuerit
17. <5«rouç firXaTTov. Sic legenduin cum Tollio. Edit.
ejrXvjTToy. Mox oûç ¿xovópouv. Coisl. o7;.
18. MiiJw - Mallet I ollius ¡inStv’ evXa^ov/jcvo;, vertitque :
Nemincm verb, in his q u e dicam, indi cabo, veri tus ne
quemquam calumnian vidcar: non enim quemquam nomine
nissimus, liquet satis ex his quse leguntur infrà, Carni, xi designalo. Attamen id Carm. de Vitd sud /. i inipigre el
ipso edito, nunc xxxi:lnijus Sect., vers. 3 et 4
Ei S’ ob Sixaicoç, TcpoaSty/oiQ ’ ôf«oç 0 tó; ■
pcracerbè fecit, addit inverecundè Tollius, et ila designi
tis.iis quos perstringit, ut nominasse opus non fuerit. Vide
Où&v yòp ùpSv 0òSi &; xadé^opou- _ iterum Tom. i , prajfat. pag. xpìì, et seqq.
Sin àulèiii injustè, accipiat tarneh Deus, 24. Èxtyopr.cets. Coisl. tùScopriozit.
I Nihiì Mm contrà voi verste impreedbor. 28. Tip*?. Ità ferè Hieronymus ad Bonasum : Dispositi
j 1 ' Rà Cobi. Edit. av. Ibid. irXuxaTf tioiv- Dolis /insti m secare fetentem : ti meat qtii strurnosus est.
L w irrctiverànt. Vide Canning precedenti, vers. 29. Ti muto'. Tollius mallei, où touto." M o x Sd^tij. Idem
[ ? C c‘ " 7- ' ilieronymus Gregorii discipulus, magistri sui sententiam
li). ipovcT?. Ità ferè Optatus Milevitanus, lib. 11 : Vos imitatus, ad Nepotianum scribens : Quando sine nomine
homi cidi uni. Latro jugulans datdc morta coni- contrà vitia scribitur, qui irascitur, accusator sui est.
wiaium. ■ ■ ■ 3o. Aùi
METRICA VERSIO.
. Coisl.
B C?nlenim omnes improbé qui jiidicant,
■ Sl lm,°ccntunrsahguinem profundere,
| os nempè nostra finxit e t rexit manns.
Maloqueada, nec timebo ne cada in
I 0 Pa. factum quöd nefas est omnibus,
I V videtur nil iniqui«« mihi.
le J.am maliSnùs dicam nomina,
I aVa Pan(làm, condenda qnae sunt magis
Imò ncque cunctos voce carpaui livida,
Ne nostra nitniùm lingua discurrat vaga.
Namque scio multos opti ma dignos noia.
Sed qui malos est inter aut suprà malos,
llle rapiatur e t jugo subdet caput;
Verbi secabit ensis id quod pejus est.
Quid hoc ? Aperies ; si meum oppugues loqui,
Clarè apparebis ipse te pandens retini.