« r .
E12 K A12 A PION.
2/stXió$ ig-iv ó xvpSog' sywys pèy ovnox’ ¿¿¡Xtt/jv
Qg pa xaxax/sityv) xovg nvpáxovg npoxípovg.
Aùxàp o Kaiaàpicv ipiy.vàia vía, xoxvjwv
Twv npoxépav npóxzpcv dinaro. Jloía déxvj;
5 OÚX 1(70’ Ó XVpGog a ^tO§ • [ÁY¡ XotSóp£i •
<í>Qóvov xod’ £g"’ ípyov. Itó; d’ ijvsyxsv áy
Néov 7eJ°®VTC°V ítóopáv (70©OÍT£OOV;
z'.
Xa a o .
Tprjyópu, 3 vvjtwv pèv ÚTieíflo/ov IXXa^sg uFa
KáXXei xat <7o<pój, xai ßatnX^i' <ptXov.
Kpst(7<7ova á’ oúx Ixt nápnav ámjfayéog Saváxoio
Oú pijv àìópr,v. AXXà xc qmjat xá^og;
6 TsxXaöt • Kaiffcqjiòg pèv anióQixo • áXXá péyig-ov
Yíéog zvyog t/sig, utéog ávxi ©íXou.
Ù p io i e; xcópóv íj/áicV', ot’ svöads t o u t o v Idvjxav
Aàa v è©’ ijptxépa y ó p a i Xaoxópoi.
AXX’ yjp.lv [j¿v £61jxav • I^et ds ptv ov xaxá xócrpov
Kaicrápiog, ts x s m v yjpzxipav nvp.cn.xog.
5 EtXvj^íev navúnoxpa, xsxpg, xéxog • áXXái xá/tg-a
A s i a t s g 'fjpixzpov xvpMov snstyopévovg.
Tov de H60V. xoxssg /xèv éòv xatpov iq^jOavxa,
EXnópsvoi £avjg polpa.v s/.pv okiyvjv.
Kataa^tw 0’ uivjt TTtXjovjv /apiy oyx iöeXoyxsg
Awxav, £7xei npóxipog xoùd’ èXùdvj ßtotou.
l'.
AAAO.
r^jOag' èpbv dvjövvzv ini ydóvi ■ àvxl dè nuxpòg
Aàav l/sig, xsxswi/ tpiXxaxs Kaicä/sis.
T i ; vópog; dia dtxvj; 5v ^ m ' Ava, ntig xód’ svsvcrag';^ ’
i l panpov ßtoxou! <3 xuyiog Savdxov !
V I . T ix. Eis Kactópiov. Cffisarium fratrem dilectissimum pater inducitur meerens et incusans sepulcrum, cui sepul-
Gregoriuspublicà orationenon coùtentus laudasse, versi- crum respondet, e tse excusat. Ad hajc verba, cì;Katwfiov,
bus etiam defuncti tumulum exornavit. In Reg. Cod. hi Reg. 992 addit ròv ò&Xyàv oùtov iXtytia.
versus unico carmine continentur, quod Muratorius in 1. ÉeGX«>jv. Reg. 992 iuXir«v.
quindecim epigrammata pai thus est. In primo Gregorius 2. Karoopó^,. Reg. 992 xaxotxfty«.
METRICA VERSIO.
VI. IN CASSABIUM. v n , AWUD>
( 4 . B . C ailla u in te rp re te .)- (B oilern in te rp re te .)
Hic lapis injustus. Quis talia credat ? Eritne Eximius tibi nàtus erat, pater in clyte : natus
Posterior nalu jam prior in tumulo P Corpore, mente valens, regia amore sui.
Patrem antè et malrem, priùs iste prioribus almum Non tamen et fortem crudeli morte putabam
Caesarium excepit. Qualia ju ra , precor? Esse magis. Mcestus, sed quid ait tumulus?
Non culpa bu s ti; parco duris vocibus. Pax tibi : Caesarius periit, sed prolis amala;,
Livoris ho c : quonam queat juvenem modo E c c e tibi pròlis gloria magna, loco.
Videro sen il)us qui foret sapiens magis ?
v i .
IN c/esauium.
Injustus est hic tum ulus: equidem nunquàm putarem
U t natu posteriores conderentur primi. ,
Yerùm iste Caesarium valdè inclytum fìlium , parentibus
Prioribus priùs excepit. Qualis haec justitia?
5 Non est tum uius in causà ; ne convitieris :
Sed invidiae facinus est. Q uom odò vero ea sustinuisset
Juvenem senibus cernere sapientiorem ?
VII.
&L1UU.
G regori, m ortalium quidem praestantissimum sortilus es (ìlium
Form à e t sapientià, e t im peratori carum .
At fortiorem crudeli m orte
N equaquàm arbitrabar. Sed q uid dicit sepulcrum ?
5 Sustine : Caesarius quidem in teriit; sed maximam
Filii gloriam habes p rò dilecto filio.
V i l i .
ALIUD.
M aturi sepulcro eram us, quando hic istum posuerunt
Lapidem nostrae senectuti lapicida;.
S edn o b is quidem posueruntj h abet au tem , non u t decebat,
Caesarius filiorum nostrorum novissimus
5 Toleravimus m iserrim a, fili, fili. Yerùm celerrim è
Excipe nos in tum ulum nostrum properantes.
IX.
ALIUD.
H unc quidem lapidem parentes sibi in sepulcrum constituerant,
Sperantes vitae sortem se habituros brevem.
Caesario autem filio am aram gratiam nolentes
Praestitèrej siquidem prio r hàc solutus est vita.
x.
ALIUD.
Senectus m ea diù m ansit super terram : p rò p atre autem
Sepulcrum hab es, filiorum carissime Caesari.
. Quae lex! qualis ju slitia! hom inum R ex, quom odò hoc permisisti?
O d iu turnam vitam i ò celerem m ortem i
3. Koticagiov. Reg. 992 Kataaptivy’ . 5. EtX^ucv. Cod. Ambros. HXmj fiw.
V ili. T itul. AXXo. IIìc produci tur querela parentis X . T itul. aXXo. Datur bic iterùm, ut in scquenti'Cài
I nliiusque de eodeni tumulo. mine, patris in filium defunctum planctus.
I 2- AÙTji'p’-nutTÌptp. Vide Tom. i , pag. 2 i5 , num. 24. 2. Cod. Medie, tyttv.
METRICA VERSIO.
V ili. AI.IUD.
(E o d em in le rp rc lr.) ;
I Hunc jàm maturo; morti tumulóque senecUe
Artiilcis lapidem dextera condiderat.
I Hic nobÌ8 positus : tenct hunc tamen, ordine verso,
Nostra hen ! progenies ultima, Caesarius.
I Aspera pertulimus, fili ; mora nnlla, sepulcro
Nos fili, nostro suscipe praecipites.
IX. ALIUD.
(E o d e in in te rp re te .) I Hoc sibi condidcrant marmor funebre parentes,
Dbm sortem spcrant lucis habere brevem.
Caesario munns sed triste dedérc coacti ;
Nhm vitae solvit vincula grata prior.
X. ALIUD.
(E odem in terp retó .);
Longiìis hic seniuni uiansit, carissime cúnelos
Nate su pe r; tumulum pro genitore tenes.
Quae lex ! Quod jus ! Sanxisli qui talia, Christe?
0 stabilem vilam, praecipitómquc nccém I