Qufioù fépovxog a cppéveg avvexpoTouv.
AXXog Tt 3 ’ aXXo -¡ipAvt£ev eig iv'og
g 4 5 K a x o y TeXsioy itdvxodtv avp-fcoviav.
Q am p yàp èv xotg acófxcxai crvvig"ocreti
nddrì xà [xixpà xaig [xeyàloctg àppa^iaig,
K.&V Y)pe[xoi>vx<x x à adévetv xéàg TÙyvj •
Oùxoìg èxsivou 7tdvra xà. lìpóóOtv- x a x à
g ö o ÉgTjXiteuo-ev >7 TeXéUTata g-àaig.
ÀXX’ ©ùx èfxoù y e x o tv x ’ a v è%éX0o i noxé •
Icrexaiv oc Xéyovxeg. Evdàxvw 3 ’ èyà,
Twv npóadsv acdoc, x a i ntp ijdtXYjpivog.
T t oùv ; nò xovxov ov yßkg eìj(s$ èv q>tXo'i$,
9 5 5 K a t twv aeyiigxov ylgiovg tyxw/xiwv;
éTàX’ a v r i? àncxvxYiaeie twv xctm ’ eìdóxav,
K a t xyjv t o t ’ ev^épetocv aiTtwftsvwv,
Tm’ èxifiav x a i xuvwv tou? ^etpova?.
À.yvoiocv rjyvÓYiaa p.iaovg àljia v •
960 E^ijxaTijÖYjv ¿>5 A<Jà/x ^euast x a x ij.
Ö/jatov riv tò ntxpòv eig otytv §vXov. '
Tò ayfnioc fx’ ^toxtyj<7s t>ìs ¿pà/lévrig R
A / p t npoaànov niig'eag x a i pvj[xàxav.
nig-oò yàp àvdpòg ov3èv eùmtdég-epov,
9 6 5 II/iòs sùXaSstav pocdicog óp[iMfxévov
H ovaocv, ri àoxoyaav. Q xpr js ’ov Ttàdovg !
O ßovXerai 7àj0, xov6 ' éxag-og ohxoci.
T i y_py) fxe noifiv ; ■ éinax’ -co aocpàxaxot.
T i 3 ’ a v Tt, vjxwv aXXo xt ripàìgac àoxsc,
9 70 Ovrwg- I t i g"£VYig t s xfig èxxXnjcriag I
Ouuvjs t o t ’ , ws t i x a t xr\g xockàpyig aüXX^stv ; .
E^owatav 7 àp oy Too’avTvjv ó s"svòs,
Oovjv 3i3coac xccipbg ó nlàxoug yé/xcov.
Méytg’ov yjv ¡ ib i, x a t xaTwv aùX'Àv xvwv
9 7 5 E p j v , aéècov xs X p ifò v àv9 ’ Hpaxkéog.
T ov 3’ rjv Tt p.ù2,ov • xvjv e x ’ ctia%iq-oig ovy-qv,
nis-tv nenoi-/]^', ws ©eoy nàc%cov ^äptv.
M a s 'q t a s i v , àXX’ èp.oi vfxvjfópog. :
Et Toyro 3etvòv. oìda xoXXà TroXXaxtg
980 Totaöö ’ àfmpxàv. Lpu avyyvàaeadé [xoi,-
946* Óantp- Hic sensus est : Quemadmodùm in humano delieta, quae oblivione quasi sepulta erant, siroul ip51 '
corpore istud accidere consuevit, u t exorto gravi quodam iratà plebe objicereutur.
morbo, alii leviores, qui priùs, dùm firma erat valetudo, 952. iaamv. Ita Vat. Edit.’malè foracivnibil
infcrebant molestiae, ad eum se adjungant; ita in- 96g. Aoxn. Goisl. SoxHgens
illud Maximi scelus fu it, u t multa ejus superiora 972. ÈZovolav. UtGregorius observat, pastonw“ü,(
METRICA YERSIO.
Ira efferente quicquid animus finxerat.
Hic illa d , aliud ille promebat, mali .
Quo pingeretur unius perversitas
Insignis. Ut enim corporis noxae leves
Gravibus coire febrium morbis solent,
Quamvis quietae, diim vigens robur fo r e t :
S ic ejus omnes pristinas scelerum notas
Seditio claram traxit in lucem ultima.
A t ista u t unqukm proferam, avertat Deus :
Norunl loquentes. Ipse verb'ob pristina
Compressa labra mordeo, laesus licèi. *
Q u id ig itu r ? Annon carus hic nuper libi.
Non hunc ferebas laudibus summis priùs ■
Fortassè dicet quispiam, hrec qui seiet,
A c facilitatem vertat hànc mihi crimini
Per quam colebam pessimos etiam cancs.
Culpanda prorsùs hsec mea ignoratio. .
Me guslns, Adamum ut, traxit in fraudem iop *
Visu decorum ligqum erat, re non itero.
Fidei fefellit larva me : fucum mihi
945
95°
96°
965
97°
975
980
Irà efferente quicquid mens cònceperat.
Alius aliam symbolam afferebat ad unius
Perfecti improbi concordem undiquè descriptionem.
Quemadmodùm enim in' corporibus consociantur
Leves infirmitates gravibus morbis,
Quamvis anteà, vigente robore, quiescerent;
Sic illius om nes praeteritas im probitates
In lucem p ro tu lit extrem a seditio.
Sed nunquàm m ihi c o n tin g et, u t ea proferam ;
Nota su n t narrantibus. Ego labra m ordeo,
Reveritus preterita, licèt injurià affectus.
Quid igitur? non tu h u n c heri habebas in am icorum num ero,
Et maximis dignum aestimabas praeconiis?
Sic enim fortè occurret aliquis ex his qui ista nórunt,
Ac meam facilitatem vituperant, per quam
Honorem dabam vel pessimis canibus.
Ignoratone laboravi, odio dignà :
Deceptus sum, ut Adam, malo gustu.
Pulchrum erat visu amarum illud lignum.
Species decepit me apparentis
Facie et verbis fidei.
Fideli enim viro nihil magis cred u lum ,
Quem pietas facilè com m ovet,
Seu v era, seu apparens. O probum vitium !
Quod enim o p ta t, hoc quisque credit.
Quid m e op ortu erit facere ? dicite sapientissimi :
Quid aliud quisque vestrùm facturum se fuisse p u tat,
Cùm adhuc tam angusta esset, ecclesia
Ilio tem p o re, u t afiquid vel de stipulis colligendum esset?
Potestatem enim non tantam tempus
Molestum larg itu r, quantam commodissimum.
Maximum quiepiam m ihi e ra t, etiam canis caulam meam
T eren s, ac Christum loco Herculis colens.
Hùc accedit aliquid gravius : fugam ob turpissim a,
Fidem finxit, quasi Dei causa passus.
Erat v erb ero , a t m ihi in prselio victor.
Id si m alum est.? scio me m ulta saepè
Ejusmodi peccasse. Ignoscatis certè
Lcvitalis notai
» propulsât
Gregorius.
■gregem sibi commissum uti potest autoritate, cùm Ec- 978. Maoriyia;. Qui criminum suorum paenas dederat,
* res ad verso statu sunt, quàm cùm laeto ac pros- eum hominem , opinione deceptus, mar tyrem prcedicabam.
ac proindè ad multa connivere interdùm cogitur, Hic Gregorius recantat laudes quibusMaximum extulerat
■multa tolerare, quae, si commodiora essent tempora, in Oratione in laudem Heronis philosophi. Vide Tom. 1,
toleràrètt1, > : * pag. 454.
METRICA VERSIO.
re verba subdolo corde edita.
«jf.0 ®^®li naro nihil magè credulum :
■•se libenter ad pios conferì viros,
Hesse tales quos p u ta t; vitium probum!
K? acile quisque, quod cupit, credit quoquè
void erat agendum dicite, ô sciti viri,
I n e q u id d am cui piani vestrùm plachi,
j8D*la cùm làm foret adhuc ecclesia,
P "as nt 'Pse cogerer quoqnè legere.
I Tom. //.
Naraque arcta tantam non ferunt licenliam,
Quàm lata quae sunt tempora, et iatèilunnt.
Magni aestimabam, quòd canis caulam meam
Tereret, locóque cole rei Alcidae Dei
Natum. Hócque majus, quod fugam ob noxas graves
Velabat, u t si pro Deo hanc passus foret.
Qui vapulàrat ut nocens, hunc martyrem
Falsò arbitrabar. Si grave est ho c, talia
Frequens patravi. Judices, ignoscite,